Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kult Najświętszego Serca Jezusowego jako pomoc w realizacji powszechnego powołania do świętości

100%

Poleszak L.

Sympozjum

|

2016

|

nr 1(30)

83-92

EN

Devotion to the Sacred Heart of Jesus as an aid in realisation of universal vocation to sainthood

2

Prawość i cierpienie. Rosyjska wersja świętości kobiecej w twórczości Aleksandra Sołżenicyna

100%

Sidor M.

|

tom 16

EN

The article deals with the issue of religious interpretation of A. Solzhenitsyn’s works of art. The reason for this kind of research consists in the writer’s interviews and essays where he presented his attitude toward religion. The author of the paper focuses on the issue of holiness in its feminine version. The examples of saint women could be observed even in the first Solzhenitsyn’s writings, but because of political and ideological situation in the writer’s native country critics used to consider such themes in the context of national folk ethic. The analyses show that folk sense of righteousness is an inseparable element of Solzhenitsyn’s ethical conception, but it is always combined with Russian Orthodox religious tradition.

3

Fenomen świętości w opinii młodzieży (w świetle badań socjologicznych)

100%

Miszczak E.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2015

|

nr 13

108-118

PL

Świętość jest pojęciem i fenomenem, który ukształtował się w ciągu tysiącleci aktywności religijnej ludzkości. Na gruncie różnych religii świętość utożsamiana jest z pojedynczym bóstwem, panteonem bóstw, bogiem, siłą sprawczą czy demiurgiem, którym przypisuje się wszelkie doskonałości niedostępne człowiekowi oraz absolutną transcendencję w stosunku do stworzonego świata, w tym także do człowieka. W ujęciu różnych systemów religijnych zawsze wskazywano na istnienie w fenomeni zwanym świętością dwóch współistniejących elementów: grozy (tajemnicy przerażającej) i fascynacji (tajemnicy przyciągającej). Te dwa elementy wskazywały na zupełną niezwykłość i odrębność świętości (sacrum) od świata stworzonego (laickiego) oraz warunkowały specyficzne zachowanie wobec niej, zawierające symbole uległości, poddaństwa, a także rytuały ochronne. W dzisiejszych czasach można zauważyć transformację znaczenia pojęcia świętości oraz zmianę stosunku jednostek i grup ludzkich do tego fenomenu. Można powiedzieć, iż obecnie w niektórych zasadach życia społęcznego świętość przestaje być święta w znaczeniu nadanym jej przez tradycję i klasyczną wykladnię teologiczną. Szczególnie wyraźna staje się dekompozycja postawy wobec świętości religijnej wśród młodzieży, często kontestującej religię w formie tradycyjnie wyznawanej i praktykowanej wiary. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób współczesna młodzież zamieszkująca teren Lubelszczyzny ustosunkowuje się do świętości w znaczeniu religijnym, czyli jak ją rozumieją, interpretują, oceniają i samodzielnie dążą.

4

Znaczenie kapłańskiej świętości w katechezie młodzieży

88%

Galanciak D.

Sympozjum

|

2013

|

nr 2(25)

65-78

EN

The author, analyzing Church teaching concerning the holiness of priests, concentrates on its essential relation with the religious education of young people. Beginning with the attempt of defining the term of holiness and going in the direction of giving certain ways of achieving it, the author shows the priest’s relation with Jesus Christ as its foundation. The article draws readers’ attention on the priestly sanctity as the need of the current times; he also accents the connection of the holiness of priests with students’ aspiration to be a saint. A priest, in the role of a religious instruction teacher and religious education teacher, is responsible for not only educating young people during school classes, but also raising their awareness of being indissoluble part of Church. Thanks to his own testimony and holiness, a priest plays the role of an evangelizator among teachers and students in the school environment. Striving after holiness is an obligation arising from the need of permanent priest’s formation, as well as improving his workshop as a religious education teacher.

5

Współczesna relacja do sacrum w świetle konwersji obiektów religijnych na cele świeckie

75%

Kuryłowicz E.

|

2006

|

tom Z. 30

219-228

PL

Współczesna relacja do sacrum jest efektem rozciągnięcia przenośnego rozumienia pojęcia świętość na poszerzoną sferę życia duchowego mieszkańców miast. Sacrum w przestrzeni wybudowanej może być umiejscowione tylko w obiektach i przestrzeniach religijnych, ale współczesne miejsca zbiorowej pamięci poświęcone czci czynów heroicznych i ofiar w imię dobra ogółu, czci ofiar zamachów terrorystycznych, wojen, prześladowań uznaje się za miejsca uświęcone. Elementem wspólnym jest obietnica nieśmiertelności, jaką dają religie i o jaką starają się społeczeństwa w miejscach świeckich, w których pamięć o ważnych dla nich wydarzeniach, związanych z cierpieniem, chcą wyrazić. Autorka stawia hipotezę, że być może z charakterystyczną dla współczesności konwersją obiektów sakralnych na obiekty świeckie wiąże się nowa formuła duchowości znajdująca również wyraz w uświęconych świeckich miejscach pamięci.

EN

The contemporary attitude towards sacrum is a result of extending the understanding of the term sanctity over the expanded field of the spiritual life of the citizens of the cities. Sacrum In the built environment can be located in the religious spaces only, but the so called lieux de memoire are considered as the holy places also. The element which is common to the religious sanctity and secular holiness is the immortality - promised by religions and expected from the memorial spaces, often devoted to suffering. The author presents a hypothesis that the phenomenon of observed conversions of the religious buildings into the secular use can be related to the accelerated emerging of the secular spiritual places showing the new formula of the human spirituality.

6

Czy ponowoczesność potrzebuje autorytetów ? Błogosławiony ks. kmdr Władysław Miegoń i jego przesłanie

75%

Perszon J.

Studia Gdańskie

|

2015

|

nr 37

159-174

PL

Współcześnie dużo się mówi o autorytecie i jego kryzysie. Kryzys autorytetu dotyczy przede wszystkim instytucji opartych na tradycji (Kościół, rodzina, szkoła, państwo), ale – wraz z błyskawiczną transformacją społeczną – ogarnął też wymiar wzorców osobowych. Przez wieki kultura europejska nasycona była konkretnymi ideałami, przede wszystkim religijnymi (Chrystus, Maryja, konkretni święci), które nie tylko powszechnie podziwiano i czczono, ale przede wszystkim naśladowano. W epoce nowożytnej człowiek – jak dawniej – by się rozwijać i w człowieczeństwie wzrastać, potrzebuje prawdziwych (tj. moralnych) autorytetów. Jest o nie jednak trudniej. Przede wszystkim dlatego, że kultura masowa, popularna, wylansowała i wypromowała „nową”, w wielkiej mierze sztuczną i pozorną grupę „autorytetów”. Są nimi – kreowani na wyrocznię we wszystkich kwestiach – artyści, dziennikarze, sportowcy. Za ich rzekomym autorytetem nie stoi jednak wielkość zakorzenionego w prawdzie człowieczeństwa, ale fakt, że – dzięki elektronicznym mediom - są „znani”, podziwiani i sławni. Autorytetem sui generis jest kmdr Władysław Miegoń, kapelan Marynarki Wojennej, który w latach 1919-1942 służył żołnierzom z wielką pasją, by w godzinie próby złożyć najpiękniejsze świadectwo przez dar swego życia. Jego niezwykle pracowite życie, poświęcone Chrystusowi przez służbę kapłańską może być także dla ludzi współczesnych „miarą” prawdziwej wielkości.

EN

Nowadays authority and its crisis are much debated. The crisis of authority refers mostly to institutions based on tradition such as the Church, family, school or state, but due to rapid social transformations it concerns also authority figures. Over the centuries European culture has been imbued with ideals, particularly in the form of religious figures such as Christ, Virgin Mary or saints who were publicly admired, worshipped and above all imitated. Nowadays in order to develop and grow in humanness a man needs real, namely moral, authority figures. It is increasingly difficult to find them, however, as popular culture promotes a “new” and, to a great extent, artificial and false group of “authority figures.” They are artists, journalists or sports personalities presented as authorities in all respects. However, their greatness is not rooted in the truth of humanness but in the fact that they are well-known and admired thanks to electronic media. Cmdr Władysław Miegoń, the chaplain of the Polish navy in 1919-1942, is an authority figure sui generis. He served his soldiers with great devotion and in testing times he gave his life as the most beautiful testimony. His incredibly active life dedicated to Christ through priesthood might be the measure of true greatness also for contemporary people.

7

Santi Cirillo e Metodio. Una santità alla misura d’uomo e per il nostro tempo

75%

Kijas OFMConv Z. J.

|

tom 16

37-48

EN

Rebellion and meeting are the most intense and the most original signs of holiness and at the same time of the holiness of Cyril and Methodius. They were the real experts of these attitudes, courageous in proposing the Gospel values, despite of the hostility of some, and having ability to get into a polyphonic encounter with others. The way they enter into dialogue with the locals were very manifold. It was about the encounter in the plurality of existential expression of each person: spiritual and religious, cultural and linguistic, economic and geographical. Their approach to local populations then appeared dangerous to those who claimed to take possession of this territory. Our Holy brothers have been traveling to the spiritual and cultural spaces, first strange for them. A problem for the Saints Cyril and Methodius was not to go to other people, despite the great difficulties, which were not only travel difficulties (there were certainly those too, in the 9th century), but to turn to people who were not of Greek or Latin culture but the Slavic one. The two brothers, moved by sincere and disinterested love, turned to people of less education or life culture than the refined Byzantine civilization offered. They left their land to meet the new culture and confront the new challenges.

PL

Sprzeciw i spotkanie są najbardziej oryginalnymi aspektami świętości jako takiej, i zarazem świętości Cyryla i Metodego. Oni byli rzeczywistymi specjalistami tych postaw; odważni w proponowaniu wartości ewangelicznych, pomimo trudności, wrogości ze strony innych. Posiadali umiejętność nawiązywania dialogu z innymi, z ludźmi, których spotykali po raz pierwszy lub do których się udawali. Nasi święci Bracia podróżowali poprzez przestrzenie duchowe i kulturowe początkowo obce dla nich. Rzeczywistym problemem dla nich nie były jednak podróże, spotkania z innymi ludźmi, lecz nawiązanie rozmowy z ludźmi, którzy nie należeli do kultury greckiej, czy łacińskiej, ale słowiańskiej. Bracia Cyryl i Metody, kierowani bezinteresowną miłością, zwracali się do ludzi o niższej kulturze wykształcenia, czy życia, niż ich własna. Pozostawili swój kraj, swoją kulturę, aby stanąć przed nowymi wyzwaniami, nową kulturą.

8

Powszechne powołanie do świętości i jego realizacja w życiu wybranych świętych

75%

Zajączkowska-Żyszkiewicz A.

Studia Paradyskie

|

2017

|

nr 27

171-184

PL

Bóg jest niepojęty w swym majestacie i chwale. W Starym Testamencie Świętym w najwyższym stopniu jest Bóg. Święty jest Bóg, lecz świętymi są również związani z Nim ludzie i rzeczy. Idea świętości może zawierać w sobie nadto element poświęcenia Bogu i uwolnienia od tego, co złe lub niewłaściwe. W Nowym Testamencie kontynuowana jest idea świętości występującą w judaizmie. Święty jest Bóg, świątynia i Prawo. Doświadczenie świętości jest, tak w ogólnej historii religii, jak i w Izraelu, pewnym prazjawiskiem religijnym; świętości bowiem, jako określonego pojęcia, nie można wyprowadzać z jakiejkolwiek innej ludzkiej skali wartości. W człowieku z jednej strony spotyka się łaska Boża, która buduje na naturze i z drugiej strony wolna wola człowieka. Jedynie w pełnej wolności człowiek może odpowiedzieć na wezwanie Boga, który powołuje go do świętości. Pytanie tylko czy człowiek chce być święty i zaufać Bogu? Wybrałam tylko kilku świętych, którzy bezgranicznie zaufali Bogu i w pełnej wolności odpowiedzieli Bogu tak. Święci, różnych epok: Maria Magdalena; Łotr powieszony obok Jezusa na krzyżu, Paweł z Tarsu; Augustyn; Tomasz z Akwinu; Faustyna; Edyta Stein; Jan Paweł II. Różnili się praktycznie wszystkim ale łączyło ich jedno spotkanie z Chrystusem, które w każdym przypadku wyglądało inaczej. Jednak każda z tych osób po tym spotkaniu zmieniła swój sposób myślenia, patrzenia i postępowania, które zjednoczyło ich z Chrystusem.

EN

God is inconceivable in his authority and glory. In the Old Testament God is the holliest. He is holy as well as the people and things that are connected with him.The concept of holiness may contain the element of sacrifice to God and the release of what is bad and inapropriate. In the New Testament the idea of holiness present in Judaism is continued. God is holy as well as the Temple and the Law. The experience of holiness is a religious phenomenon in universal history of religion as well as in Israel. Holiness as a defined concept cannot be formulated from any human scale of values. On one hand there is God’s grace based on the nature in every human being, on the other hand his free will. Only in his full freedom can one respond to God’s call as he relies to holiness. The question is whether the man wants to be holy and trust God. I have chosen only a few saints who trusted God absolutely and said yes to him in their absolute freedom. The saints of various ages: Mary Magdalene, the villain crucified with Jesus Christ, Paul of Tarsus, St. Augustine, Thomas Aquinas, Faustina, Edita Stein and John Paul II. They were different in almost everything but what unites them is the encounter with Christ- exceptional in each case. However each of the people mentioned after the encounter changed their way of thinking, looking and acting. That united them with Christ.

9

Koncepcje świętości w okresie patrystycznym. Zarys problematyki

63%

Wysocki M.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2016

|

nr 23

421-448

EN

The above article presents the concepts of holiness developed in the patristic period by the Church Fathers and early Christian writers. Ancient Christianity has not worked out one specific model of holiness. Attempts of this kind of unification in the Western Church did not appear until the time of the scholastic theology and medieval legal theology of canonization. For patristic theology only God is holy in the full and the only sense, the holiness of a man and the things is a derivative of a relationship to this fundamental source of holiness. The article consists of two major parts: in the first – Indications of holiness – different meanings of holiness and realities referred as holy by early Christian writers have been presented. In the second part – The ways to holiness – five, the most common in the writings of the Church Fathers, concepts of holiness and sanctification of man were presented, among which we can distinguish: a deification of man, man’s sanctification in the Holy Spirit, the sanctification of man in grace, the perfection and holiness of man as a model of life promoted by the Church. To understand modern understanding of holiness and to present as a whole the issue of holiness one must consult the Tradition of the Church in the first centuries, and the writers who not only wrote about holiness, but in many cases they have become saints.

10

Marriage as a way to holiness

63%

Skreczko A.

|

tom 2

PL

Istotą świętości jest miłość Boga i bliźniego. Uświęcenie dokonuje się więc na płaszczyźnie wertykalnej i horyzontalnej i obejmuje wszystkich chrześcijan. To właśnie w perspektywie powołania wszystkich chrześcijan do świętości można mówić o drodze do świętości małżonków chrześcijańskich, pytając, jakie jest ich miejsce w powołaniu powszechnym oraz jak w ich szczególnym powołaniu mają się stać świętymi. Łaska sakramentu małżeństwa daje nową moc małżonkom dla przekazywania wiary, dla uświęcania i przemiany współczesnego społeczeństwa wedle zamysłu Bożego. Zasadnicza problematyka artykułu została ujęta w trzech punktach: źródła świętości małżeństwa, sposób rozumienia świętości małżeńskiej, współczesne rozumienie świętości małżeńskiej.

11

Biblijna nauka o świętości człowieka

63%

Charkiewicz J.

ELPIS

|

2013

|

tom 15

99-106

EN

The concept of holiness is one of the key theological issues. Semantically the term “holiness” focuses on God, the only absolutely Holy, who lives and works in the Church, and is also the source of the holiness of the Church. Visible reflection of the holiness of the Church on earth are the countless saints – people who are called by God to be holy, and with the proper spiritual life, had grown up in perfection and become able to accept the special sanctification by the Holy Spirit. But God is calling to be holy not only those who have tasted holiness – which formally announced to the world bythe church in an act of canonization – but all Christians. The term “holy” is used by Bible not only in reference to God, but also to the people, places and things, sanctified bycontact with God, exalted by him, dedicated to the service of God. The article deals on the holiness of the human in the Old and New Testaments only. The New Testament repeats call to be holy directed by God to man in the Old Testament (cf. 1 Peter 1:15). But at the same time God calls the human to be perfect (Mathew 5:48). The source of human holiness in the New Testament is Jesus Christ, who received it from God the Father. The New Testament sacrifice of Jesus Christ replaced the Old Testament sacrifice rendered by archpriest. This sacrifice is the source of human sanctification and forgiveness of sins (Hebrews 10:14). Christ sacrifice has opened the way for every man to God, and this path is not limited neither by time nor by space. The New Testament reveals the concept of human holiness much wider and deeper than the Old Testament did. On the pages of Gospels and Epistles of the Apostles there are shown the human patterns that make up the definition of holiness.Then they are repeated and explained in the Church by Holy Fathers mainly. It is thanks to the action of the Holy Trinityevery Christian can be saint. It is thanks to the adoption by the Son of God the human nature, members of the Church are given the possibility to recover the original nature of the man, soiled by sin, to transform it by the grace of God. Following Jesus Christ, participating in His Divinity and by His grace Christians became saints.

12

Droga do świętości w rozumieniu Orygenesa

63%

Romanek J.

|

tom 64

|

nr 4: Historia Kościoła

5-22

EN

The article displays the concept of the path leading to saintliness found within the extant early Christian works of the renowned theologian – Origen of Alexandria (185-253/254). The Alexandrian theologian creatively construes Saint Paul’s notions simultaneously employing allegorical exegesis to the biblical texts of the Old Testament. According to Origen, a Christian life is a dynamic process driven by two important life moments: 1) the conversion and baptism as a recovery of the slurred by sin God’s image and attaining of the state of initial holiness; 2) complete state of saintliness in the last days, towards which a Christian is progressing in his earthly life in order to perfect the semblance to God in himself through the acquisition of virtues. In Origen’s view of holiness, it is neither a state intricate to attain nor reserved only for the chosen ones, yet a bequest given by God at baptism, and at the same time tasked to every believer for life.

PL

Artykuł ukazuje na podstawie zachowanych dzieł wybitnego teologa wczesnochrześcijańskiego Orygenesa z Aleksandrii (185-253/254) jego koncepcję drogi prowadzącej do świętości. Aleksandryjczyk twórczo interpretuje myśl św. Pawła, odwołując się także do egzegezy alegorycznej starotestamentalnych tekstów biblijnych. Według Orygenesa życie chrześcijanina jest dynamicznym procesem rozciągającym się między dwoma istotnymi momentami: 1. nawrócenie i przyjęcie chrztu jako odzyskanie obrazu Bożego zatartego przez grzech i uzyskanie wstępnej świętości; 2. osiągnięcie pełni świętości w czasach ostatecznych, do którego chrześcijanin zmierza w ziemskim życiu, rozwijając w sobie podobieństwo do Boga przez zdobywanie cnót. W koncepcji Orygenesa świętość nie jest stanem trudnym do zdobycia i zastrzeżonym dla wybranych, ale darem udzielonym przez Boga podczas chrztu, a równocześnie zadanym każdemu wierzącemu człowiekowi na całe życie.

13

Народная агиография: к постановке вопроса

63%

Мороз А.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2009

|

tom 21

187-203

PL

Istnieje wiele tekstów ludowych, przedstawiających nie tylko historie życia ziemskiego świętych, ale również inne aspekty ich „świętości”, np. cuda dokonywane pośmiertnie, zdarzenia związane z odkryciem relikwii, historie i formy powstania obiektów sakralnych związanych ze świętymi. Suma tekstów zróżnicowanych gatunkowo, dotyczących jednego świętego, może być – zdaniem autora -- rozpatrywana jako jego ludowe życie. Teksty te motywowane są głębokim szacunkiem do świętego, przekazują wieloaspektowe informacje o jego życiu, wyjaśniają obrzędy z nim związane. Niektóre teksty, w szczególności legendy, opierają sie na tekstach sakralnych (kanonicznych, apokryficznych, modlitwach), które zostają przełożone na język folkloru. Literackie teksty hagiograficzne mogą być przekazywane ustnie i zamieniać się w ludowe legendy, ale też mogą bazować na ludowych ustnych legendach. Niektóre z takich przekształceń zostały przedstawione w artykule, jak np. redukcja tekstów pisanych do krótkich epizodów, selekcja literackich motywów hagiograficznych, opis wydarzeń z życia świętego z użyciem ludowych terminów itp.

EN

There exist many texts of folklore containing not only information about the lives of saints but also about other aspects of their sainthood, such as posthumous miracles, events connected with the discovery of their remains, histories of the churches and chapels connected with the saints, etc. The totality of texts of different genres concerning a saint may be considered as that saint’s folk life. The texts are characterized by a profound respect of the saint; they contain multi-aspectual information about his or her life or explain the rituals connected with the saint. Some folk text, especially legends, are based on religious texts (canonical or apocryphal texts, prayers) translated into the language of folklore. Literary hagiographical texts may be passed orally from one generation to the next and as a result become folk legends; they may also be based on folk orally-transmitted legends. Some of these transformations are presented in the article, e.g. the reduction of written texts to short episodes, a selection of literary hagiographic motifs, a description, containing folk terms, of events from the saint’s life, etc.

14

Współczesny stan badań nad prawosławną hagiologią

63%

Charkiewicz J.

ELPIS

|

2013

|

tom 15

129-137

EN

Hagiology is relatively young branch of theology. It deals with issues related to the study of holiness from theological perspective. The modern state of research on Orthodox hagiology in Poland is not advanced. The study on holiness in our country essentially boils down to the issues connected to the lives of saints. Therefore it is usually limited to the hagiography and is conducted more from literately than theological perspective. A bit more advanced study in the field of Orthodox hagiology than in Poland can be observed abroad. The researches in this area deal mainly by a few Russians, Greeks and Serbs. Some hope for the development of Orthodox hagiology can be associated with organized more frequently, mainly in Russia, in the beginning of this century, scientific conference on this subject. Favorable, although slow, changes can be seen also in the curricula of some universities of theology, where the subject named “hagiology” appeared recently.

15

Biblijne i pastoralne ujęcie świętości

63%

Nowak J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2013

|

nr 20

189-201

PL

Biblia ukazuje teofanię Boga, od którego pochodzi wszelka świętość. O niej mówią Arka Przymierza, miejsca święte, szaty, przedmioty kultu, czas i szabat. Świętość ma wymiar moralny, bo wzywa do odpowiedzi na miłość Boga, do życia zgodnie z Jego przykazaniami. Ewangelia o Chrystusie stanowi fundament świętości i działanie Kościoła przez sakramenty uświęcające każdego chrześcijanina, jeśli przyjmuje je z miłością. Bł. Jan Paweł II w liście Novo millenio ineunte podkreśla: prowadzenie do świętości pozostaje szczególnie pilnym zadaniem duszpasterskim. Podporządkowanie programu duszpasterskiego „świętości” oznacza, że człowiek mimo grzechu nie godzi się na własną małość, bo świętość Chrystusa wyzwala i doprowadza do głębokiej religijności.

EN

The Bible shows the theophany of God who is the source of all sacredness. Places, robes, cult objects, time and sabbath may reveal His holiness which has a moral dimension as it requires the response to God’s love and obedience to His commandments. The Gospel is at the core of holiness. Man can sanctify themselves thanks to sacraments. In his letter Novo millenio ineunte blessed John Paul II stresses the necessity of holiness in the life of the Church and pastoral activity. The man who aims to sanctify themselves cannot consent to sin and has to deepen their religious life. Their striving for sacredness in everyday life brings authentic freedom and allows them to stay in God’s presence.

16

Starotestamentowi prorocy jako typ świętości w Kościele prawosławnym

63%

Charkiewicz J.

Rocznik Teologiczny

|

2015

|

tom 57

|

nr 2

155-168

PL

Zgodnie z nauka Kościoła prawosławnego prorocy stanowią osobny typ starotestamentowych świętych, czczonych jako osoby natchnione Świętym Duchem, które głosiły ludowi wolę Bożą. To nie tyle osoby zapowiadające czy przepowiadające przyszłość, co ludzie będący „ustami” Boga na ziemi. W prawosławiu prorocy, obok praojców, traktowani są zasadniczo jako osobna kategoria świętych Starego Testamentu. Przedmiotem rozważań autora artykułu jest przedstawienie proroków jako osobnej kategorii świętości w Kościele ze szczególnym zaakcentowaniem ich wewnętrznej systematyki. Autor przedstawia również definicje terminów: „prorok” oraz innych używanych wobec proroków terminów. Omawia rozwój profetyzmu starotestamentowego w różnych okresach historycznych, poczynając od Mojżesza, zwanego „pierwszym z proroków”, poprzez proroków poszczególnych epok dziejów narodu wybranego, na ostatnim proroku Starego Testamentu i pierwszym Nowego Testamentu – św. Janie Chrzcicielu – kończąc.

EN

According to the teaching of the Orthodox Church prophets are the separate type of the Old Testament saints, venerated as persons inspired by the Holy Spirit, men announcing the will of God to the people. There were not so much persons foretelling the future as rather men fulfilling role of “the mouth of God” on the earth. In Orthodoxy, prophets as well as forefathers, are basically considered as a separate category of the Old Testament saints. In this article the author presents prophets as a separate category of sanctity in the Church, particularly accentuating their interior systematic. The author defines the term “prophet” as well as other words or expressions used when talking about prophets. He discusses the development of Old Testament prophetism in various historical periods, beginning with Moses – called “the first among prophets”, throughout the prophets of consecutive epochs in the history of the Chosen People, ending with the last of the Old Testament prophets being at the same time the firs of the New Testament – saint John the Baptist.

17

Pojęcie wiernych chrześcijan w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku

63%

Zalewska A.

Kościół i Prawo

|

2014

|

nr 3 (16) nr 1

29-47

EN

Believers are those who by the power of baptism were incorporated into Jesus Christ and established as People of God. Because of baptism they take part in clerical, prophetic and kings’ mission of Jesus. Each believer is obliged to serve this triple duty accordingly to the vocation given by God. There are two Codex states of life in Church: clerical and secular. Theology describes also a third group: consecrated one. Regardless of their state of life, all believers are equal in terms of dignity and deeds. However, the aforementioned rule of equality should be complemented by the rule of diversity. According to this rule, rights and duties of believers are dependent on their role in Church. Both rules are strictly correlated which leads to conclusion that capability of men to receive holy orders is directly derived from the rule of diversity. Whether their role is clerical, secular or consecrated, all believers are bound to aspire to sanctity. Dogmatic Constitution about Church Lumen gentium describes in details what this obligation for sanctity aspiration means.

18

Święta Monika – wzór chrześcijańskiej żony i matki

63%

Majkrzak H.

Sympozjum

|

2017

|

nr 1(32)

253-264

PL

Święta Monika jest dla nas przykładem chrześcijańskiej żony i matki. Obecnie ludzka rodzina boryka się z różnymi problemami i dlatego potrzebujemy przykładów świętych kobiet. Jedną z nich jest św. Monika, która żyła w IV wieku. Była osobą pokorną, cierpliwą i pełną nabożeństwa do Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła. Jej mąż Patrycjusz był poganinem, a syn Augustyn opuścił Kościół i wstąpił do sekty manichejczyków. Monika modliła się za nich, była cierpliwa i towarzyszyła im. Nawrócili się, przyjęli chrzest i całkowicie zmienili swoje życie. Augustyn został kapłanem, a następnie biskupem. Misja Moniki skończyła się i wówczas mogła już odejść. Jej śmierć była budująca dla rodziny. Prosiła bliskich o modlitwę za nią w czasie Mszy świętej i obiecała, że będzie wstawiała się za nimi u Boga.

EN

Saint Monica is for us an example of the Christian wife and the mother. The human family struggles now with the different difficulties and we do need a good examples of saint women. One of them is the saint Monica who lived in fourth century. She was a person very humble, patient and full of the devotion towards Jesus Christ and His Church. Her husband Patricius was a pagan and her son Augustin abandoned the Church and joined to the Manicheans. Monica prayed for them, was very patient with them and accompanied them. They converted and changed totally their life and received the sacrament of baptism. Augustin became a priest and then a bishop. The mission of saint Monica was over. This saint woman triumphed and she could finish her life. The Monica’s death was a good example for her family. She asked them to pray for her during the Holy Mass and promise them to be very closed to them even after her death.

19

Namaszczenie chorych czy ostatnie namaszczenie?

63%

Lekan J.

|

tom 64

|

nr 2: Teologia dogmatyczna

135-151

EN

Present study is a trail to think about the Sacrament of Anointing of the Sick in three dimensions: purposefulness of institution of the sacrament, rediscovering it in the practice of the Church and consciousness of its meaning among modern catholics. The Anointing of the Sick is an element of “sacramental economy” which means new presence of Christ among us in the Church, who acts through sacraments. The purposes of the sacraments are also: the sanctification of man, building of the Church and giving glory to God. Since ages this sacrament has been practiced in the very last moments of human life, which made it “occasional” gracious help and not an effective sign of saving presence of God in the process of human's difficult experiences. Therefore, there is a need of a good mediation of the doctrine in order to explain the essence of the sacrament and to overcome false visions and theories, also those connected with calling it “extreme unction,” What is more, the practice of administering this sacrament to all people of bad health, either physically or mentally, should be emphasized, as well as its ecclesial dimension.

PL

Obecne studium jest próbą spojrzenia na sakrament namaszczenia chorych w trzech wymiarach: celowość ustanowienia sakramentu i jej odkrywanie w praktyce Kościoła oraz świadomość współczesnych katolików dotycząca jego znaczenia. Sakrament namaszczenia jest elementem „ekonomii sakramentalnej”, czyli nowej obecności Chrystusa pośród nas w Kościele, który działa poprzez sakramenty. Celem sakramentów jest jednoczesne uświęcenie człowieka, budowanie Kościoła i oddawanie czci Bogu. Wielowiekowa praktyka z naciskiem na sprawowanie tego sakramentu w ostatnich chwilach ludzkiego życia uczyniła z niego „wydarzeniową” pomoc łaski, a nie skuteczny znak zbawczego towarzyszenia Boga człowiekowi w procesie trudnych doświadczeń. Potrzeba więc dobrego przekazu doktryny w celu wyjaśnienia istoty sakramentu i przezwyciężenia różnych błędnych wizji i teorii związanych również z nazywaniem go „ostatnim namaszczeniem”. Warto też podkreślić stosowność tego sakramentu dla wszystkich będących w trudnej sytuacji zdrowotnej, zarówno w wymiarze chorób cielesnych, jak i psychicznych, a także mocniej uwypuklać eklezjalny wymiar tego sakramentu.

20

Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II

63%

Ryszka Ł. , Godawa G.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2014

|

nr 1(10)

209-221

PL

Kościół od początku pielęgnował powołanie do świętości jako pełni życia chrześcijańskiego. Wychowanie do świętości może być realizowane na różne sposoby, wśród których osobisty przykład odgrywa wyjątkową rolę. Postacie świętych i błogosławionych są cenną pomocą w dojrzewaniu do pełni rozwoju człowieka. W nauczaniu Jana Pawła II pełnili oni bardzo ważną funkcje wychowawczą: przybliżali ideał świętości i stanowili zachętę do jego realizacji. Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji realizowana przez świętego papieża ma więc znaczenie pedagogiczne. Realizacja zasad pedagogiki świętości jest zadaniem dla Kościoła, które warto przypomnieć w kontekście kanonizacji Jana Pawła II.

EN

From the very beginning the Church has been caring for the vocation to sanctity which is perceived as the core of Christian life. Teaching sanctity may have different forms. One of the most essential of them is presenting the example of one’s life. The figures of saints and blesseds are of great help during the process of becoming a mature person. They had a crucial educational function in John Paul II’s teaching as they encouraged to follow the ideal of sanctity. Therefore, the concept of numerous beatifications and canonizations in Pope’s teaching has pedagogical significance. Implementing the rules of the pedagogy of sanctity is the mission of the Church which should be recalled in the context of John Paul II’s canonization.