W artykule tym są poddane analizie teksty, w których autor Drugiego Listu św. Piotra, występując przeciwko nauce fałszywych proroków, ukazuje autorytet apostołów we wspólnocie Kościoła. Najpierw we wstępie do swego listu (2P 1,1) Piotr nazywa siebie sługą i apostołem Jezusa Chrystusa, co oznacza, że należy on do kręgu osób najściślej związanych ze Zbawicielem. Dalej oświadcza, że on i inni apostołowie są naocznymi świadkami wielkości Jezusa Chrystusa, która została im najpełniej objawiona w czasie Jego przemienienia na „górze świętej” (1,16-18). Na koniec zaś poucza chrześcijan, że powinni być wierni nauce apostolskiej, przekazanej przez św. Pawła, gdyż jest ona fundamentem prawdziwej wiary i moralności, a przez to jest bezpieczną drogą do zbawienia (3,15-16).
EN
The present article undertakes an analysis of texts in which the author of the Second Epistle, acting against the teachings of false prophets, reveals the authority of the Apostles in the community of the Church. First in the foreword to his letter (2P 1,1), Peter calls himself a servant and apostle of Jesus Christ, which means that he belongs to the group of people most closely connected with the Savior. Further on, Peter states that he and the other apostles are eyewitnesses of the majesty of Jesus Christ, which was revealed to them during His transfiguration on the “sacred mountain” (1,16-18). Finally, he commands Christians that they should be faithful to the apostolic teachings of St. Paul, because it is the foundation of true faith and morality, and thus is a safe path to salvation (3,15-16).
In this article an attempt is made at answering the question of wherePeter was able to stay and act. It considers the time from when Peter leftJerusalem in the year 42 (Acts 12:17) to his arrival in Rome. The analysisof Galatians 2:11-14 leads to the conclusion that after the Jerusalem Councilhe certainly spent some time in Antioch. It is possible that during his manyyears of travel he reached the northern regions of Asia Minor. We findreminiscence of this in 1 Peter 1:1. Later, on the way to Rome, he probablyvisited Christians in Corinth as can be seen in 1 Corinthians 12:9,5. Thesetexts allow the supposition that, after leaving Jerusalem, Peter became anitinerant apostle, led extensive missionary activity, and, through personalcontacts with Christian communities, obtained great authority among them.
The article contains information on the oldest offi cial seals of Ciechanów as a municipal entity. It is an attempt to show that studies in the fi eld of sphragistics can be an interesting source of knowledge about the history of the city, in particular its system and municipal rights. Of course, while maintaining the correlation between the sphragistic study and documents and materials related to the broadlyunderstood history of the city.
PL
Artykuł zawiera informacje dotyczące najstarszych pieczęci Ciechanowa jako podmiotu municypalnego. Jest próbą wykazania, że opracowania z zakresu sfragistyki mogą być interesującym źródłem wiedzy o historii miasta, w szczególności jego ustroju i prawach miejskich. Oczywiście przy zachowaniu korelacji między opracowaniem sfragistycznym a dokumentami i materiałami dotyczącymi szeroko rozumianych dziejów miasta.
Nauki i teologiczny wkład św. Piotra stanowią doktrynalną podstawę, na której wzniesiono początkowy pierwotny Kościół, przekazując w ten sposób trwałe dziedzictwo mądrych wskazań i rad wyciągniętych z jego głęboko intymnych interakcji z Jezusem i jego duchowej podróży. Te głębokie założenia doktrynalne nie tylko przekazują trwałe prawdy, ale także ustanawiają solidne podstawy, które wytyczyły drogę rozwoju i metamorfozy Kościoła w środowisku społeczno-religijnym świata judeo-pogańskiego.
EN
The teachings and theological contributions of Saint Peter constitute the doctrinal bedrock upon which the incipient early Church was erected, thereby bequeathing a durable heritage of sagacious precepts and counsel extracted from his profoundly intimate interactions with Jesus and his spiritual journey. These profound doctrinal tenets not only convey perennial verities but also establish a robust underpinning that has delineated the way for the development and metamorphosis of the Church within the socio-religious milieu of the Judeo-Pagan world.
The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the truthfulness of the Church, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function of St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ with the purpose to ensure the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of ecumenical quest, for which the person of the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in the pontificate of John Paul II.
PL
Artykuł ukazuje w szerokim kontekście poglądów eklezjologicznych i ekumenicznych problem prymatu Biskupa Rzymu w dorobku Kardynała S. Nagyego. Sobór Watykański II miał wpływ na przemiany w przedmiocie badań dotyczących Kościoła: od eklezjologii apologetycznej do fundamentalnej. Najważniejsza funkcja w Kościele katolickim została ukazana w klasycznej argumentacji via primatus, jako argument jego wiarygodności oraz w dialogu ekumenicznym, a także w aspekcie prakseologicznym w pontyfikacie Jana Pawła II. Poglądy Profesora początkowo podkreślały instytucjonalne i historyczne aspekty prymatu, jednak wraz z rozwojem posoborowej eklezjologii akcentowały teologiczną stronę, ukazując tę misję w historiozbawczej wizji Kościoła.
The article St. Peter’s Chair in the Teaching of Optatus of Mileve as the Final Criterion of Authenticity of the Church is particularly about certain period in the catholic Church history in IV century, which was experienced in the Latin Africa by schism of the Donatists. In order to prevent the division Saint Optatus broadcasted the extremely mature conception of the Saint Peter's chair, that was based on Saint Cyprian's idea. Optatus describes this power/chair as a first gift for the Church - meaning Saint Peter, who is a source of the rest of gifts such as baptism and penance. This chair was transmitted to the Saint Peter's successors as a source and tool for the Church union. Everyone who wanted to be in the harmony with me Church should maintain complete union with bishop of Rome.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.