Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  środowisko kwasowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The article presents the results of the assessment of the durability of polyester concretes containing waste microfiller (obtained from the dedusting of road aggregate) made after many years of exposure of the elements to the sulfuric acid environment. Concretes with different quantitative compositions (waste dust partially or completely replaced the commercial quartz microfiller) were exposed to the H2SO4 environment with a concentration of 0.5 M for a period of 1 month and 8 years. The measure of concrete’s acid resistance were changes in compressive strength compared to reference concretes tested immediately after obtaining technical efficiency. Additionally, 8-year-old concretes were subjected to NDT tests – the velocity of the ultrasonic wave passing through the composite was determined. It was experimentally confirmed that dust from road aggregate dedusting is a good partial substitute for commercial microfillers in polyester concretes in the context of their durability. After 8 years of exposure to H2SO4, the differences in the strength of concrete compared to analogous compositions exposed for 1 month amounted to an average of 4.9%, and compared to compositions not exposed to chemicals – an average of 9.5%. It was also shown that there is a clear relation between the ultrasonic wave velocity and the compressive strength of concrete, and any changes after exposure to acid (matrix discoloration and deposits) were only on the surface.
PL
W artykule przedstawiono wyniki oceny trwałości betonów poliestrowych zawierających mikrowypełniacz odpadowy (pozyskany z odpylania kruszywa drogowego) dokonanej po wieloletniej ekspozycji elementów na działanie środowiska kwasu siarkowego(VI). Betony o różnych składach ilościowych (pył odpadowy częściowo lub całkowicie zastępował komercyjny mikrowypełniacz kwarcowy) zostały wyeksponowane na działanie środowiska H2SO4 o stężeniu 0,5 M przez okres 1 miesiąca oraz 8 lat. Miarą odporności betonu na działanie kwasu były zmiany w wytrzymałości na ściskanie w porównaniu z betonami referencyjnymi badanymi bezpośrednio po uzyskaniu sprawności technicznej. Dodatkowo 8-letnie betony poddano badaniom NDT – oznaczono prędkość fali ultradźwiękowej przechodzącej przez dany kompozyt. Potwierdzono eksperymentalnie, że w kontekście trwałości betonów poliestrowych pył z odpylania kruszywa drogowego to dobry częściowy substytut komercyjnego mikrowypełniacza. Po 8 latach ekspozycji na H2SO4 różnice w wytrzymałości betonów względem analogicznych składów poddanych ekspozycji przez 1 miesiąc wyniosły średnio 4,9%, a względem składów nieobciążonych chemicznie – średnio 9,5%. Wykazano też, że istnieje wyraźna zależność między prędkością fali a wytrzymałością betonu na ściskanie, a wszelkie zmiany po ekspozycji na kwas (przebarwienie matrycy i osady) były jedynie powierzchniowe.
2
Content available remote Beton samozagęszczalny zawierający piasek pustynny i mączkę granitową
100%
PL
Niniejszy artykuł poświęcony jest waloryzacji lokalnych materiałów jako substytutów w betonie samozagęszczalnym. Zbadano wpływ mączki granitowej jako zamiany cementu w betonie samozagęszczalnym wykonanym w 100% z piasku pustynnego, a także jako substytutu piasków rzecznych i/lub kopalnych. Wykonano optymalizację udziału superplastyfikatora w zaczynie cementowym, a następnie zastosowano taki sam udział w betonie. Opracowano kilka receptur betonów. Następnie wykonano badania reologiczne, właściwości mechanicznych i trwałości betonów samozagęszczalnych z różnym udziałem mączki granitowej i superplastyfikatora. Badania obejmowały charakterystykę mieszanek betonowych [rozpływ, L-pojemnik, odporności na segregację, gęstość] i stwardniałego betonu [wytrzymałość na ściskanie, weryfikacja segregacji itd.]. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że skład betonu zawierającego 1,7% superplastyfikatora i 10% granitu został uznany za optymalny, zgodnie z zaleceniami normy AFGC 2008. Wyniki badań trwałości tego betonu i analiza jego właściwości w wysokich temperaturach potwierdziły, że opracowany beton może być stosowany w trudnych warunkach pracy.
EN
This article is dedicated to the valorization of local materials as substitutes in self-compacting concrete. We were interested in studying the effect of adding granite powder as a substitute for cement in a self-compacting concrete made of 100% desert sand, and also as a substitute for river and/or quarry sands. First, the dosage of the superplasticizer on the cementitious paste is optimized and then confirmed this percentage in the case of concrete. Subsequently, several concrete formulations were produced. Then, the rheological, mechanical, and durability behavior of these self-compacting concretes with different percentages of granite powder and superplasticizer were studied by carrying out characterization tests in the fresh state [slump-flow, L box, sieve stability test, density] and the hardened state [Compressive strength, verification of static segregation, etc.]. From the results obtained, the concrete composition with 1.7% superplasticizer and 10% granite was found optimal, following the recommendations of the AFGC 2008 standard. The durability tests results of this concrete and the analysis of its behavior at high temperatures have confirmed that the formulation adopted can be used in severe working conditions.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.