Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Łuk Mużakowa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Łuk Mużakowa jako złożona struktura glacitektoniczna

100%

Urbański K.

2007

tom nr 134 (14)

179-190

Badania porównawcze z rejonami przyległymi do Łuku Mużakowa, wykazały, że główny eksploatowany pokład węgla brunatnego, o miąższości powyżej 10 metrów można korelować z II łużyckim pokładem. Wyższe pokłady węgla charakteryzują się znacznie mniejszą miąższością oraz mniejszą rozciągłością lateralną. Pokłady należące do formacji rawickiej nie zostały spiętrzone. Wiek zaburzeń glacitektonicznych na podstawie badań litopetrograficznych osadów wypełniających nieckę na zapleczu moreny spiętrzonej, można wiązać z okresem zlodowaceń południowopolskich, prawdopodobnie z pierwszym nasunięciem lądolodu na obszar Sudetów. W czasie stadiału Odry wkraczający lądolód zniwelował rzeźbę terenu pozostawiając na zaburzonej strukturze pokrywę osadów zwałowych. W czasie stadiału Warty lądolód dotarł do południowej części Łuku Mużakowa, akumulując morenę końcową w rejonie Łęknicy. Wycofując się na północ lądolód pozostawił kolejne łuki moren recesyjnych na linii Bronowice - Nowe Czaple, Chwaliszów - Żarki Wielkie, Olszyna - Trzebiel. Łuk Mużakowa nie jest jednolitą moreną spiętrzoną ale strukturą złożoną. Składa się z łuku zewnętrznego Tuplice-Łęknica oraz łuków wewnętrznych [...] Na powierzchni moreny spiętrzonej wału mużkowskiego odsłania sie pokład główny węgla, który można wiązac z pokładem łużyckim [...]

It was proved that the main brown coal bed correlates with 2nd Lausic Seam in the Ścinawa Formation. This stratum has over 10 meter thickness. The uppermost coal layers have a little thickness and a small lateral extension. The lower coal seam belongs to the Rawicz Formation. It is not deformed. On the base of lithopetrographical researches sediments lying in glaciotectonical depression may be correlated with Elsterian glaciation. In Early Saalian glaciation (Odranian) a moving glacier leveled a morphological relief and caused accumulation of a glacial deposits on a glaciotectonical structure. In Late Saalian glaciation (Warthanian) the glacier reached south part the Muskau Arc and accumulated frontal moraines in Łęknica region. In the time of glacier pulling back the following arcs of recessional moraines remained: Bronowice - Nowe Czaple, Chwaliszó -Żarki Wielkie, Olszyna - Trzebiel. Muskau Arc is not a uniform thrust moraine but it is a very complicated structure. It consists of exterior arc located between Tuplice and Łęknica and internal located between Trzebiel and Siedlec, Tuplice-Chełmice-Jagłowice. They reflected a multiple formation of whole structure in the transgression of glacier. In the back side of the Muskau Arc between Olszyna and Jerischke the deep glaciotectonic depression occurred. The main coal seams correlated with 2nd Lausits Seam expose on the surface of thrust moraine. Extend of outcrops is compatible with run of geomorphological forms which reflect thrust shape of this structure. It is confirmed by boreholes and mining data. Apart from thrust structures there are secondary folds and diapires in the strong plastic zones. There were created in the same dynamic process. The glaciotectonical model of cylindrical thrust by Rotnicki (1976) is accepted in this paper. In author's opinion glaciotectonical deformation were strengthened by mobile Mesozoic basement in the zone of crossing faults.

Metal speciation in river bed sediments within the polish part of Muskau Arch geopark

84%

Skoczyńska-Gajda S. , Labus M.

2011

tom Vol. 37, no. 3

87-99

The object of the investigation was metal contamination of bottom sediments of the Skroda and Chwaliszówka rivers, which are the right contributaries of the Lusatian Neisse river, draining the territory of the so called "anthropogenic lake district". The district came into existence as a result of mining activities in the border of Silesia and Lusatia, which date from the half of 19th century to 1974. The district includes about 100 reservoirs, of the total area of over 150 ha, which are from about 30 to 100 years old. The rocks accompanying the Miocene coal-bearing formations were deposited on waste dumps. The dumps form embankments of the aquifers arising as a result of post-exploitation mining subsidence. The streams dewatering waste dumps inflow directly or indirectly to the Chwaliszówka and Skroda rivers. The pyrite is the mineral present in mine waste material. The pyrite weathering products inflow into surface waters and affect adversely the water quality. In the last stage of migration the pollutants are accumulated in the bottom sediments of rivers and lakes. The samples of bottom sediments of the two rivers were analysed by means of a five-step sequential extraction procedure performed for the partitioning of selected trace metals (Fe, Mn, As, Cr and Al). It was determined that the bottom sediments of the two analysed rivers contain significant concentrations of aluminium and iron. The concentrations of other metals (Mn, Cr and As) are in the range of geochemical background of water sediments in Poland. Concentrations of arsenium, chromium and manganese, which are bound to easy-available fractions (I - exchangeable and II - bound to carbonates) are not significant, so it could be assumed that they are not expected to be released and they do not threaten the river ecological system. There is, however, the possibility of the aluminium and iron re-mobilisation, taking into account the high concentrations of easy-available fractions of these metals in the sediment. Fe and Al are potential source of water contamination, and re-mobilisation of these metals will produce the aggravation of quality parameters of river waters.

Przedmiotem badań był stopień zanieczyszczenia metalami osadów dennych rzek Skroda i Chwaliszówka, prawobrzeżnych dopływów Nysy Łużyckiej, odwadniających obszar tzw. "pojezierza antropogenicznego". Pojezierze to powstało na pograniczu Śląska i Łużyc wskutek działalności górniczej, obejmującej eksploatację węgla brunatnego, prowadzonej od połowy XIX w. do roku 1974. Tworzy je ok. 100 akwenów o łącznej powierzchni ponad 150 ha, o wieku od ok. 30 do powyżej 100 lat. Skały towarzyszące mioceńskim formacjom węglonośnym, zostały zdeponowane jako odpady pogórnicze na zwałowiskach, tworzących obwałowania zbiorników wodnych, które formowały się w poeksploatacyjnych nieckach zapadliskowych. Odcieki ze zwałowisk zasilają bezpośrednio i pośrednio zarówno wody tych zbiorników, jak również wody Chwaliszówki i Skrody. Produkty wietrzenia pirytu, obecnego w odpadach górniczych, przechodzą do wód i wpływają negatywnie na ich parametry jakościowe. W końcowym etapie migracji substancje te zostają zaakumulowane w osadach dennych zbiorników i rzek. Pobrane z obu rzek osady denne poddano pięciostopniowej sekwencyjnej ekstrakcji, oznaczając zawartości metali: Fe, Mn, As, Cr oraz Al. Stwierdzono, że osady charakteryzują się znacznymi stężeniami metali: glinu i żelaza. Koncentracje pozostałych metali w osadach: manganu, chromu i arsenu mieszczą się w granicach tła hydrogeochemicznego osadów wodnych Polski. Stężenia arsenu, chromu i manganu, związanych w postaci frakcji łatwo dostępnych (wymiennej - I i węglanowej - II) są niewielkie, dlatego też można przyjąć, że są one trwale unieruchomione w osadach i nie stanowią większego zagrożenia dla ekosystemu rzek. Istnieje jednak możliwość wtórnej mobilizacji z osadów glinu i żelaza, ze względu na wysokie stężenia tych metali, związanych z frakcjami łatwo dostępnymi. Metale te stanowią potencjalne źródło zanieczyszczenia środowiska wodnego, ich ponowne uruchomienie może spowodować pogorszenie parametrów jakościowych wód rzek.