Bieszczady lat 1994 do 1997 to smutny obraz ekologicznych i ochroniarskich niepowodzeń. Eskalacja łowiectwa, prowadząca do systematycznego tępienia grubej zwierzyny, powoduje iż ochrona niedźwiedzi, rysiów, żbików, wilków i części dzikiego ptactwa staje się iluzoryczna, uspokajające zaś statystyki dotyczące ilostanu zwierząt często mijają się z prawdą.
W artykule przeanalizowano podstawy prawne działania organizacji ekologicznych i podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy w Polsce występują bądź występowały i były odnotowane przypadki aktów ekoterroryzmu? Analiza ta skłania do wniosku, że w Polsce może występować ekstremizm i to raczej umiarkowany ze względu na metody działania, a efektem tych działań jest tylko niszczenie mienia. Źródła tego zjawiska tkwią zazwyczaj w radykalnych poglądach określonej grupy osób na ochronę przyrody jako taką. Ekologia i ochrona przyrody są tematami często pojawiającymi się w politycznych debatach. Ale zwolennicy m.in zatrzymania wycinki lasów w Puszczy Białowieskiej, Puszczy Knyszyńskiej, Puszczy Kozienickiej, Puszczy Nadnoteckiej i w innych rejonach Polski to za mało.(abstrakt oryginalny)
EN
This article examines the legal bases for the environmental performance of the organisation and responds to the question, whether in Poland, there or there were cases were recorded ecoterrorism facts. This analysis is rather says that may be present in Poland, extremism and a very moderate due to the methods of operation and the effect of these actions is just destroying property. The source of this phenomenon are usually too radical-minded groups on nature protection as such. In the views of a group of persons that form the backbone of many radical organization fighting for the environment moving ideological action. Ecology and nature protection are topics recently often on political debates. But for supporters of stop m.in slices of forests in Białowieża, Knyszyńskiej, Kozienickiej, Nadnoteckiej and in other parts of the Polish is not enough.(original abstract)
W Polsce zarejestrowanych jest ponad 100 tysięcy myśliwych. Łowiectwo nie ogranicza się jedynie do odstrzału zwierzyny łownej, ale jest powiązane z wypełnieniem rytuałów myśliwskich, ochroną przyrody oraz pracą na rzecz gospodarki łowieckiej. Zostać myśliwym nie jest łatwo, ale mimo niemałej liczby myśliwych rynek sprzętu dla nich uważa się za chimeryczny. Chroni go wysokie cło oraz podatek akcyzowy na broń, co czyni ją towarem luksusowym. Dlatego tylko niewielki odsetek myśliwych w Polsce dokonuje systematycznych zakupów nowinek sprzętowych.
Artykuł przedstawia mediację jako pozaprawną, niesformalizowaną metodę rozwiązywania sporów przydatną nie tylko w sporach prawnych pozasądowych w sferze administracji publicznej, ale także w rozwiązywaniu sporów społecznych, szczególnie w szerokorozumianym procesie prywatyzacji zadań publicznych. Obecnie w Rzeczypospolitej Polskiej mediację można ujmować jedynie w perspektywie postulatu de lege ferenda. Brakuje regulacji ustawowych o rozwiązywaniu sporów administracyjnych i społecznych. Takie regulacje obowiązują chociażby w Stanach Zjednoczonych. Nie ma również w Polsce regulacji na wzór brytyjskiej deklaracji stosowania ADR (Alternatywne Metody Rozwiązywania Sporów - Administrative Dispute Resolution). Mediacja na podstawie art. 47 ust.2 pr. łow., to sposób na szybkie załatwianie spraw stron o spornych interesach, a więc poszkodowanych rolników i dzierżawców oraz zarządców obwodów łowieckich. Takie postępowanie powinno poprzedzać inne procedury prawne w dochodzeniu do odszkodowania za szkody spowodowane przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny. Celem takich postępowań jest szybkie załatwienie sprawy i eliminowanie ewentualnych konfliktów społecznych.(abstrakt oryginalny)
EN
The paper presents mediation as the non-legislative, non-formalized method useful in non-judicial disputes in the field of public administration, but not only there. It is also used in settling social disputes, particularly in the broadly understood process of privatization of public tasks. However, in the Republic of Poland mediation can be considered only as de lege ferenda postulate. In Poland, there are no statutory provisions concerning settling of administrative and social disputes. Such regulations have been introduced and work well in for example the United States of America. In Poland there is also the lack of regulations similar to British declaration on the use of Administrative Dispute Resolution. On the basis of rticle 47 (2) of the Hunting Law Act of 13 October 1995, mediation is a fast manner of dealing with issues where two parties with disputable interests, in this case the injured farmers and leaseholders or administrators of hunting districts, are involved. Such a proceeding should be undertaken prior to other legal procedures of claiming compensation for damages caused by boars, elks, deer, fallow deer and roe deer. The aim of mediatory proceedings is to provide a quick resolution of a case and to eliminate social conflicts.(original abstract)
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Purpose: Economic activity in the field of hunting consists in the provision of tourist services involving hunting and in the activities in the field of trade in live animals, as well as carcasses and parts thereof. It should be noted that the protection of natural resources, including wild animal species, is one of the most important obligations of the state. The aim of the article is to analyse the legal regulations in force regarding the conditions for undertaking and conducting economic activity in the field of hunting. Design/methodology/approach: Legal provisions, jurisprudence and literature were analysed in the study. Findings: The article attempts to evaluate the applicable legal regulations and contains proposals for changes in legal provisions relating to the performance of economic activities in the field of hunting. Particular attention was paid to the importance of the adequate manner of controlling entrepreneurs regarding the provision of tourist services involving hunting and economic activity in the field of trade in live game, game carcasses and their parts. Originality/value: The article indicates the issues related to conducting economic activities in the field of hunting. Attention should be paid to the fact that, so far, legal issues related to this type of economic activity have been marginally present in the literature.(original abstract)
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Celem artykułu jest wyodrębnienie województw o podobnych warunkach i efektach prowadzenia działalności łowieckiej. Jako narzędzia badawcze wykorzystano technikę porządkowania liniowego i grupowania obiektów wielocechowych. W badaniu posłużono się danymi GUS w zakresie łowiectwa za 2015 r. Do doboru zmiennych diagnostycznych uwzględnionych w konstrukcji rankingów oraz grup województw wykorzystano parametryczną metodę Hellwiga. Z badania przeprowadzonego dwiema metodami o różnych sposobach normalizacji zmiennych diagnostycznych oraz odmiennej konstrukcji mierników rozwoju otrzymano podobne wyniki zarówno w zakresie uporządkowania, jak i wyodrębnienia grup województw. (abstrakt oryginalny)
EN
The aim of the article is to distinguish voivodships with similar conditions and results of hunting activities. As a research tool, the technique of linear sorting and grouping of multi-feature objects was used. The survey was conducted using the data on hunting for 2015 published by CSO. For the selection of diagnostic variables included in the construction of the rankings and groups of voivodships the parametric Hellwig method was used. Similar outcomes were obtained as a result of the research conducted by two methods with various ways of diagnostic variables normalization and different design of development measures, both in terms of ordering and isolating groups of voivodships. (original abstract)
Ustawa z 13.10.1995 r. (wraz z późniejszymi przepisami) reguluje sprawy związane z prawem łowieckim i koncesjami w zakresie obrotu w kraju i za granicą dziką zwierzyną lub jej tuszami oraz sprzedażą usług turystycznych polegających na udostępnianiu lasów dla polowań.
8
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Problematyka szkód w uprawach i płodach rolnych w ostatnich latach dość mocno zyskała na znaczeniu. Rosnące niezadowolenie poszkodowanych w zakresie procedur szacowania, jak również wielkości odszkodowań, przyczyniło się do zmiany obowiązującego prawodawstwa w tym zakresie. Według nowych zasad, zaproponowanych od 1 stycznia 2017 r., szacowania dokonywać mieli przedstawiciele wojewodów właściwych ze względu na wystąpienie szkody, przy udziale poszkodowanych oraz przedstawicieli dzierżawców lub zarządców obwodów łowieckich, na terenie których szkody wystąpiły. Jednak ze względów technicznych i ekonomicznych termin obowiązywania nowych przepisów został przesunięty na 1 stycznia 2018 r. Środki finansowe na pokrycie zobowiązań z tego tytułu zapewnić mają składki odprowadzane przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na specjalnie w tym celu stworzony Fundusz Odszkodowawczy. Roczna wielkość tych składek stanowić będzie zryczałtowaną kwotę ilości poszczególnych gatunków zwierzyny, za którą przewidziana jest odpowiedzialność odszkodowawcza, zaplanowanej do odstrzału w danym roku, pomnożoną przez wskaźniki kwotowe ustalone dla poszczególnych gatunków. Według stanu z ostatniego sezonu łowieckiego wielkość tych składek wynosiłaby prawie 90 mln złotych. Koszty szacowania, które dotychczas ponoszone były przez myśliwych, pokrywane będą ze środków budżetowych Skarbu Państwa. (abstrakt oryginalny)
EN
The problem of crop damage due to wildlife has become quite important in recent years. Growing discontent of harmed farmers with damages estimating procedures as well as insufficient amounts of compensation helped change the existing legislation in this area. According to the new rules, which were to have taken effect on 1 January 2017, the damage in a given area was to be assessed by a committee consisting of representatives of competent provincial governors, the victims and the representatives of lessees or managers of controlled hunting zones within the area where the damage occurred. However, the entry into force of the new statute was postponed to 1 January 2018 due to technical and economic factors. The funds for the fulfillment of obligations in this respect are to be canvassed from contributions paid by lessees and managers of controlled hunting zones to a specially created Compensation Fund. The annual volume of these contributions will be based on a quota of particular game species, for which liability for damages has been guaranteed by the statute and which is planned to be shot in a given hunting season multiplied by the quota ratios fixed for individual species. According to the state as at the last hunting season, those contributions would mount to almost PLN 90 million. The estimating costs that have hitherto been incurred by hunters, will be paid from the state budget. (original abstract)
Artykuł dotyczy problematyki prawnej łączenia funkcji publicznej z zarządzaniem kołem łowieckim. Na wstępie autorka nawiązuje do unormowań ogólnych dotyczących ograniczeń związanych z pełnieniem funkcji publicznej i konsekwencji ich naruszenia. Wskazuje, że w myśl art. 4 pkt 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne nie mogą one prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. Z uwagi na wątpliwości wynikające z przepisów ustawy z 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie, autorka, analizując przepisy ustawy, wskazuje, że podstawowym celem działania koła łowieckiego jest prowadzenie gospodarki łowieckiej. Koła łowieckie oraz Polski Związek Łowiecki (PZŁ) na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 Prawa łowieckiego mogą prowadzić działalność gospodarczą, której warunki określa Statut PZŁ. Działalność gospodarcza koła łowieckiego powinna mieć charakter uboczny i być podejmowana wyłącznie dla realizacji celów statutowych. Koła łowieckie, działając w sferze działalności gospodarczej, mają status przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Autorka wskazuje też, że uznanie koła łowieckiego za podatnika na gruncie ustawy 15 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie przesądza o tym, iż prowadzi ono działalność gospodarczą. (abstrakt oryginalny)
EN
This article concerns legal issues related to the performance of a public function together with engagement in the management of a hunting club at the same time. First, general provisions governing the limitations when a public function is performed and the consequences of non-compliance with the prescribed limitations are presented. Under Article 4 point 6 of the Act of 21 August 1997 on Restricting the Pursuit of Business Activity by Persons Performing Public Functions, such persons may not engage in business as sole proprietors or together with other persons, or manage such business activity or act as representatives/agents appointed to perform such activity or function. However, due to some doubts arising from the provisions of the Act of 13 October 1995 - Hunting Law, an analysis of these provisions has been made to find that the basic purpose of a hunting club is conducting hunting management. Pursuant to Article 35 clause 1 and 2 of Hunting Law, hunting clubs and the Polish Hunting Association may be involved in business activity but the rules or principles according to which such activity is to be performed are specified but only marginally in the Statutes of the Polish Hunting Association. According to the Statutes, business undertaken by the Association should only be of secondary importance and undertaken only for the purpose of realising the Association's statutory duties, while hunting clubs engaged in economic activity acquire the status of an entrepreneur in the meaning of the Act of 2 July 2004 on Freedom of Economic Activity. It is also pointed that the very fact that a given hunting club is recognised as a VAT payer does not necessarily mean that such a club runs a business activity. It is therefore concluded that not every hunting club conducts business activity. (original abstract)
O modelu łowiectwa rozstrzygają przyjęte zasady jego organizacji. W trwającej dyskusji na temat ewentualnych zmian w organizacji łowiectwa są prezentowane różnorodne poglądy, jednak dotyczą one w istocie zakresu reorganizacji obecnie funkcjonującego modelu. Tymczasem spadek liczebności niektórych gatunków zwierząt w lasach, innych zaś nadmiar powoduje, iż przyjęte rozwiązania nie są dostateczne.
W ostatnich latach pojawiało się wiele kontrowersji dotyczących uwarunkowań prawnych w modelu i funkcjonowaniu łowiectwa w naszym kraju. Obecne rozwiązania prawne w tym zakresie sprawiają, iż prawo do polowania nie jest bezpośrednio powiązane z własnością gruntu, zwierzęta łowne w stanie wolnym stanowią dobro ogólnonarodowe, a ich prawnym właścicielem jest Skarb Państwa. Taka definicja własności zwierzyny jest swoistym podkreśleniem jej znaczenia jako wartości nadrzędnej w systemie środowiska przyrodniczego, jak również jego kształtowania i ochrony. W celu optymalizacji gospodarki łowieckiej w aspekcie zagadnień ochrony środowiska przyrodniczego, prowadzona jest ona w wyodrębnionych terenach administracyjnych, nazywanych obwodami łowieckimi, które wydzierżawiane są kołom łowieckim lub są zarządzane przez odpowiednie instytucje. Jednocześnie kontrowersje budzi prawna odpowiedzialność za szkody wyrządzane przez zwierzynę w uprawach rolnych. Scedowana jest ona na dzierżawców lub zarządców obwodów łowieckich, którzy zobowiązania te pokrywają ze środków własnych, w tym środków uzyskanych z tytułu sprzedaży tusz zwierząt łownych, które z mocy ustawy stanowią ich własność. Taka forma rozwiązań prawnych warunkuje dążenie do optymalizacji prowadzenia gospodarki łowieckiej, z jednoczesnym ograniczeniem kwestii odpowiedzialności za szkody, przez prawnego właściciela zwierzyny w stanie wolnym. (abstrakt oryginalny)
EN
Many controversies have surfaced recently in connection with the legal basis of the model and functioning of hunting in Poland. In accordance with the currently binding legal solutions in this respect the right to hunting is not directly linked to the ownership of land and wild animals constitute a national good whose legal owner is the State Treasury. Such definition of the ownership of wild animals represents a specific way of emphasizing their significance as a supreme value within the natural environment system, as well as their importance for the shaping and protection of the natural environment. To optimize hunting management as an aspect of environmental protection, it is being carried out within selected administrative areas, called hunting inspectorates, which are leased to hunting circles or managed by appropriate institutions. At the same time, issues associated with legal responsibility for damage done by game to cultivated fields arouses serious controversies. This responsibility is transferred to leaseholders or supervisors of hunting inspectorates, who cover the arising obligations from their own resources, including funds obtained from the sale of the wild animals' carcasses which, by law, constitute their property. Such form of legal solutions determines the striving for optimization of hunting management and, simultaneously, limits the responsibility of the legal owner of game for damage done by it. (original abstract)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.