Supporting democracy or, in other words, a special kind of foreign aid aiming to promote democratic ideas and attitudes, has been the domain of western democracies. Therefore, the studies on aiding democracy have typically focused on the programs of international organizations, governmental and non governmental organizations and foundations from the United States and Western Europe. Recently, the circle of benefactors widened to include also the young democracies from Central and Eastern Europe – Poland, the Czech Republic, Slovakia and Hungary – the former recipients of a similar support. The case study of Polish involvement in Ukraine and Belarus allows the author of this paper to analyze the activities of Polish NGOs aiming to support democracy in partner countries from 1990 to 2015. The objective is to examine the reasons for Polish NGOs involvement in supporting democracy, the methods applied to promote democratic ideas and attitudes and the nature of collaboration with civilsocieties of partner countries.
PL
Wspieranie demokracji, czyli szczególny rodzaj pomocy zagranicznej mający na celu promowanie idei i postaw demokratycznych, było dotychczas domeną demokracji zachodnich. Dlatego badania w dziedzinie wspierania demokracji zazwyczaj koncentrowały się na programach prowadzonych przez międzynarodowe organizacje, bądź rządowe i pozarządowe organizacje, fundacje ze Stanów Zjednoczonych, jak również z Europy Zachodniej. Jednakże niedawno do grona darczyńców dołączyły również młode demokracje z Europy Środkowo-Wschodniej takie jak Polska, Czechy, Słowacja bądź Węgry, które same tak niedawno były odbiorcami tego typu pomocy. Biorąc jako studium przypadku działania Polski na Ukrainie i Białorusi niniejszy artykuł analizuje działania polskich organizacji pozarządowych na rzecz wspierania demokracji w krajach partnerskich w latach 1990–2015. Celem badań było zbadanie przyczyn zaangażowania się polskich organizacji pozarządowych we wspieranie demokracji, metod promowania idei i postaw demokratycznych oraz charakteru współpracy ze społecznością obywatelską z krajów partnerskich.
Literatura przedmiotu dotycząca działań mających na celu zapobieganie konfliktom oferuje dwa wyjaśnienia dlaczego ocena wpływu stron trzecich w zakresie zarządzania kryzysowego i rozwiązywania konfliktów poprzez mediacje tak bardzo różni się. Pierwsze wyjaśnienie uzależnia pozytywny wynik mediacji w wojnach domowych od specyficznych cech konfliktu, natomiast drugie wyjaśnienie od umiejętności i doświadczenia mediatora oraz od strategii mediacji zastosowanych w procesie rozwiązywania konfliktu pomiędzy stronami. Celem badań jest ustalenie jakie czynniki w przedstawionych podejściach mają decydujący wpływ na to, że niektóre wysiłki mediatorów kończą się sukcesem a niektóre nie. Badania zostały przeprowadzone na próbie 581 mediacji w wojnach domowych w latach 1945–2004 i potwierdziły nasze założenia dotyczące strategii mediacji. Analiza pokazuje, że mediatorzy, którzy przejmują inicjatywę i sugerują rozwiązania (directive mediation strategies), odnoszą większy sukces w rozwiązaniu konfliktu niż mediatorzy którzy stosują mediacje facylitatywne.
EN
The literature on conflict management offers two explanations of why the effectiveness of third parties to settle militarized disputes differs. The structural research tradition focuses on conflict characteristics, while the individualist approaches highlight the background, skills and power of a mediator, as well as the mediation strategy. This article reconciles these two approaches, and examines especially the effectiveness of mediation strategies. Accounting for the selection of mediation and the success of mediation attempts, we use the CWM 1945–2004 dataset. The analysis demonstrates that mediators who were able to pursue a determined strategy face a higher chance of success.
Cel tego artykułu jest dwojaki. Pierwszy, to podkreślenie konieczności połączenia perspektywy ekonomicznej i politycznej w ocenie skutków sankcji. Drugi, to diagnoza i analiza wyzwań związanych z połączeniem tych perspektyw w taki sposób, aby stworzyć spójny oraz rzetelny merytorycznie i metodycznie sposób pomiaru tego zjawiska. Połączenie perspektywy ekonomicznej i politologicznej uznajemy nie tyle za pożyteczne, co niezbędne do prawidłowej oceny efektywności i skuteczności sankcji. Wyzwania związane z integrowaniem perspektyw i wypracowaniem narzędzi pomiaru prezentujemy przez pryzmat krytycznej analizy dotychczasowych badań dotyczących oceny skuteczności i efektywności sankcji, ukazując każdorazowo mocne i słabe strony zastosowanego podejścia. Artykuł jest częścią większego projektu dotyczącego przesłanek, ekonomicznego wpływu i skuteczności sankcji nakładanych przez Unię Europejską.
EN
The aim of this paper is twofold: to highlight the need of combining economic and political perspectives in analyzing sanctions outcomes, and to list and elaborate on challenges connected with uniting these two standpoints and creating cohesive and valid measurement methods. We not only credit this fusion as useful, but necessary to evaluate sanctions’ efficiency and effectiveness. We display these challenges in sanctions’ assessment and measurement by systematizing what we already know about the sanction effectiveness in political science and economics literature and by demonstrating strengths and weaknesses of some already published effectiveness evaluations. The paper is the part of the larger research project that we recently embarked upon with aim to analyze the onset, economic impact and effectiveness of sanctions imposed by the European Union1.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.