Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Regulowany deficyt wodny

100%

Koniarski M. , Nogowska A.

|

nr 1

2

Effect of regulated deficit irrigation on growth, flowering and physiological responses of potted Syringa meyeri "Palibin"

100%

Koniarski M. , Matysiak B.

Acta Agrobotanica

|

2013

|

tom 66

|

nr 4

EN

The aim of this study was to analyze the physiological and morphological response of Syringa meyeri ‘Palibin’ to different levels of irrigation and to evaluate regulated deficit irrigation (RDI) as a possible technique for saving water in nursery production and promoting of flowering. Plants were grown in 3 liter containers in an unheated greenhouse and were subjected to six irrigation treatments for 18 weeks from the beginning of June to mid-October 2011. A drip irrigation system was used. Irrigation treatments were established on the basis of evapotranspiration (ETp). Three constant irrigation treatments were used: 1) 1 ETp; 2) 0.75 ETp; 3) 0.5 ETp, while the other three with irrigation varying between phases were as follows: 4) 1–0.5–1; 5) 1–0.25–1; and 6) 0.5–1–0.5 ETp. The 0.75 ETp and 0.5 ETp irrigation regimes adversely affected the growth and visual quality index of plants as well as they resulted in reduced leaf conductance, transpiration, maximum quantum efficiency of photosystem II (Fv/Fm) and CCI (chlorophyll content index). Plants grown under the 1–0.5–1 ETp regime had the same morphological parameters as plants grown under the 0.5 ETp treatment. A further reduction of water quantity supplied to plants in the 1–0.25–1 ETp regime resulted in further deterioration of the visual quality index of plants. In this study, the quality index of plants exposed to 0.5–1–0.5 ETp was similar to control plants (1 ETp). These plants were lower, more compact, and had smaller leaves than control plants. The irrigation regimes imposed in this study had no significant effect on the number of floral buds formed in relation to the control regime, except for 1–0.25–1 ETp where this number decreased.

PL

Celem badań była analiza fizjologicznych oraz morfologicznych reakcji Syringa meyeri ‘Palibin’ na różne poziomy nawadniania i ocena regulowanego deficytu wodnego (RDI) jako potencjalnej metody dla oszczędności wody oraz poprawy kwitnienia w produkcji szkółkarskiej. Rośliny uprawiane były w 3 litrowych pojemnikach w nieogrzewanej szklarni i zostały podda- Handling Editor: Elżbieta Weryszko-Chmielewska This is an Open Access digital version of the article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution 3.0 License (creativecommons.org/licenses/by/3.0/), which permits redistribution, commercial and non-commercial, provided that the article is properly cited. ©The Author(s) 2013 Published by Polish Botanical Society ne sześciu reżimom nawodnieniowym przez 18 tygodni od początku czerwca do połowy października 2011. Do nawadniania zastosowano system kroplowy. Reżimy nawodnieniowe zostały ustalone na podstawie ewapotranspiracji (ETp). Podczas doświadczenia trzy reżimy były stałe: 1) 1 ETp; 2) 0,75 ETp; 3) 0,5 ETp natomiast pozostałe zróżnicowane na fazy: 4) 1–0,5–1; 5) 1–0,25– 1; 6) 0,5–1–0,5 ETp. Traktowanie roślin 0,75 i 0,5 ETp niekorzystnie wpłynęło na ich wzrost, jakość, jak również spowodowało zmniejszenie przewodnictwa szparkowego, transpiracji, parametru fluorescencji chlorofilu (Fv/Fm), wskaźnika zawartości chlorofilu w liściach (CCI). Rośliny poddane reżimowi nawodnieniowemu 1–0,5–1 ETp miały takie same parametry morfologiczne jak rośliny uprawiane przy nawodnieniu 0,5 ETp. Dalsze zmniejszenie ilości wody w traktowaniu 1–0,25–1 ETp skutkowało dalszym pogorszeniem parametru oceny jakości roślin. Jakość roślin będących pod wpływem 0,5–1–0,5 ETp była podobna do krzewów kontrolnych (1 ETp). Te rośliny były mniejsze, o bardziej zwartym pokroju oraz miały mniejsze liście niż rośliny kontrolne. Reżimy nawodnieniowe zastosowane w badaniach nie wpływały istotnie na liczbę tworzonych pąków kwiatowych w porównaniu do traktowania kontrolnego, poza 1–0,25–1 ETp, gdzie ta liczba była mniejsza.

3

Effects of continuous and periodic water stress on cold hardiness of rhododendron cultivars

100%

Koniarski M. , Matysiak B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2017

|

tom 588

EN

The purpose of the present study was to determine whether water deficit affects cold hardiness of rhododendron ‘Catawbiense Boursault’, ‘Lee’s Dark Purple’, ‘Prinz Karneval’ and ‘Old Port’ shrubs. Plants were grown in unheated greenhouse and for 14 weeks from June to mid-September were subjected to six irrigation treatments. In the end of September shrubs were left in an unheated greenhouse or planted into the ground and at the beginning of each month from December to March freezing tolerance tests were performed. The results showed that in all rhododendron cultivars the highest cold hardiness was noted in January and February, lower in March but the lowest in December. Application of four-week water deficit period during summer especially between the first and the second vegetative growth may improve the frost resistance of Rhododendron shrubs.

PL

Badania mrozoodporności liści krzewów różanecznika były prowadzone w dwóch sezonach badawczych (od grudnia 2013 roku do marca 2014 roku oraz od grudnia 2014 roku do marca 2015 roku) w Instytucie Ogrodnictwa, w Skierniewicach. Celem przeprowadzonych badań było określenie następczego wpływu regulowanego deficytu nawadniania (RDI) na mrozoodporność krzewów różanecznika odmian ‘Catawbiense Boursault’, ‘Lee’s Dark Purple’, ‘Prinz Karneval’ oraz ‘Old Port’. W poprzednich sezonach wegetacyjnych rośliny były uprawiane w nieogrzewanej szklarni. Podczas 14 tygodni, od czerwca do połowy września, krzewy były nawadniane zgodnie z sześcioma wariantami nawodnieniowymi (T1–T6) wyznaczonymi na podstawie wartości ewapotranspiracji (ETp). Trzy z nich obejmowały jednakowe, stałe nawadnianie roślin: 1 ETp (rośliny kontrolne, dobrze nawodnione – T1), 0,75 ETp (średni deficyt wody – T2), 0,5 ETp (duży deficyt wody – T3). Pozostałe trzy warianty obejmowały zróżnicowane nawadnianie w czasie trzech faz wzrostu roślin: 1–0,5–1 ETp – silny deficyt wody w fazie II (T4), 1–0,25–1 ETp – bardzo silny deficyt wody w fazie II (T5) i 0,5–1–0,5 ETp – duży deficyt wody w fazach I oraz III, i dobrze nawodnione rośliny w fazie II (T6). Fazy nawadniania I i III (każda trwająca po 5 tygodni) odpowiadały wegetatywnej fazie rozwojowej krzewów. Z kolei faza II nawadniania, trwająca 4 tygodnie, odpowiadała fazie inicjacji kwitnienia oraz tworzenia pąków kwiatostanowych. W końcu września odmiany ‘Lee’s Dark Purple’ i ‘Prinz Karneval’ posadzono do gruntu, a ‘Catawbiense Boursault’ i ‘Old Port’ pozostawały w zimie w szklarni. W obydwu sezonach badawczych na początku każdego miesiąca, od grudnia do marca, były przeprowadzane badania mrozoodporności liści, w których określono uszkodzenia mrozowe na podstawie wycieku elektrolitu z uszkodzonych komórek liścia. W pierwszym sezonie badawczym dla odmian ‘Catawbiense Boursault’ i ‘Old Port’ zastosowano wartości temperatury –10°C, –20°C, –25°C, –30°C, a w drugim doświadczeniu odpowiednio dla odmian ‘Lee’s Dark Purple’ i ‘Prinz Karneval’ liście poddano temperaturze –20°C, –25°C, –30°C. Wyniki badań wykazały dla wszystkich czterech odmian różaneczników, że największa mrozoodporność była notowana w styczniu i lutym, średnia w marcu, zaś najmniejsza w grudniu. Wielkość stresu wodnego istotnie wpływała na mrozoodporność krzewów u wszystkich czterech badanych odmian różaneczników. W wyniku zastosowania traktowań nawodnieniowych T2 i T3 rośliny cechowały się gorszą mrozoodpornością, z kolei użycie traktowań nawodnieniowych T4, T5 oraz T6 poprawiało mrozoodporność krzewów podczas zimy w porównaniu do kontroli.