Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Niewypowiedziane naruszenia więzi i emocji, czyli o kryzysach zapisanych w ciele. Znaczenie choreoterapii w redukcji napięć emocjonalnych

100%

Pyrzyk-Kuta A.

Chowanna

|

2020

|

nr 2(55)

1-13

EN

This article discusses bodily aspects of emotional crises and crises of interpersonal ties. The analysis is based on the sociological theory of emotions by Thomas J. Scheff and Suzanne Retzinger, who emphasized the importance of interpersonal ties for the resolution of conflicts and for successful coping with difficulties. Every emotion has its own motor equivalent in the body, which records and stores traumatic experiences and broadly understood conflicts together with the resulting stress. If the accumulated emotions are not released, the body may get sick, which is why psychological interventions must be combined with parallel work on the body. Case studies, which constitute an important part of the author’s research, show the significance and effectiveness of choreotherapy, which, in combination with other treatment methods, helps to resolve crises and reduce emotional strain.

PL

W artykule podjęto temat cielesnych aspektów kryzysu emocji i kryzysu więzi. Rozważania opierają się na socjologicznej teorii emocji Thomasa J. Scheffa oraz Suzanne Retzinger, którzy podkreślali znaczenie więzi społecznych w rozwiązywaniu konfliktów i radzeniu sobie z trudnościami. Każda odczuwana emocja ma swój odpowiednik motoryczny w ciele, które pamięta traumatyczne doświadczenie oraz, szeroko rozumiane, konflikty i wynikające z nich obciążenia. Gdy nagromadzone emocje nie znajdują ujścia, ciało może chorować. Aby temu zapobiec, istotne są interwencje psychologiczne z równoległą pracą na poziomie ciała. Studia przypadków, które są ważną częścią opracowania, ukazują, w jaki sposób – poprzez choreoterapię i czynniki leczące – kryzysowość zmienia znaczenie, a napięcia emocjonalne minimalizują się.

2

Self-experience Workshops as an Important Factor in the Academic Education of Students of Pedagogy in Times of (in)authenticity of Relationships and Bonds

100%

Pyrzyk-Kuta A.

The New Educational Review

|

2020

|

tom 62

128-137

EN

In the proposed paper, I would like to draw attention to the workshop on self-experience in academic education, and especially in the education of students of humanities. The subject matter of the undertaken research was the experiences related to the participation of art therapy students in self experience workshops, which constitute an important element of personal development on the path of preparation for a professional role. A practical goal was established. It was important to show the effects of emotional work, shaping self-awareness, and analyzing the functioning of the students in a relationship with another human being. An important part of the article are the narratives of the students, which were subjected to qualitative analysis. These self-reflections of students clearly show the correlated stages: insightful self-development, thanks to which students acquire interpersonal skills and, as a result, learn how to work using art therapy with an individual and a group.

3

Rola odkrywania i rozwijania siebie w kształceniu przyszłych nauczycieli – analizy i refleksje z praktyki akademickiej

100%

Pyrzyk-Kuta A.

Chowanna

|

2022

|

nr 2(59)

1-20

EN

The paper addresses the contexts of pedeutology, incidentally revealed in the literature, considering personal development as an important educational element preparing for the role of a teacher. Pedagogy is a praxeological science, linked to continuous development and inspiration search, the acquisition of new theoretical knowledge and methodological skills, supplemented with the development of interpersonal competences and improvement of self-knowledge. Hence, an important element of the academic training of future teachers is personal development classes. It is also necessary to develop a curriculum of courses with the widest possible range of optional workshop classes, which help students build their self-knowledge, recognise and discover their individual areas of self-fulfilment, and develop self-creation competences. The analyses of the narratives of pre-school education students and early childhood pedagogy of the University of Silesia in Katowice show the relevance and efficiency of self-improvement through participation in workshops based on dance and movement, and in other expressive activities, which are indeed an integral part of academic education.

4

Teatralne oblicza nieletnich w recepcji widzów - analizy, interpretacje, refleksje

100%

Pyrzyk-Kuta A.

Kultura i Edukacja

|

2019

|

nr 3(125)

228-247

EN

The article covers the subjects related to creative rehabilitation and the pedagogy of theater. The discussions are a result of the realization of a project of theater workshops in a probation center for youths that are socially unfit. The activities resulted in a theater play and the reactions and interpretations of the audience were studied by means of an original Audience Reception Questionnaire. The inspiration for the undertaking was the concept of creative rehabilitation by Marek Konopczyński, centered around the development of potentiality and the creation of new, individual competences. The stages of theater work were coherent and reflected the stages of a creative process. The subject of the discussion is the last stage, so the verification - the evaluation of the accuracy of the idea and the acts of creation, performed by the audience. Theater is a dialogue between the sender - the creator, and the receiver - the audience. This dyad is special in this case as it is unconventionally set in the pedagogical and cultural realm. The initiator of this undertaking and, at the same time, the author was interested in the way the audience would perceive the subject of the presented image and what sense, new approach and meaning would they contribute to it. The aesthetic and emotional spheres of the audience were of great interest. Furthermore, an attempt was made to answer the following question: “is it possible for theater work to become a concrete offer of preventive, educational and rehabilitation efforts?” The reception of the audience was categorized by means of questions, and the entirety of the lapidary statements combined with the fuller narration create very interesting optics of the whole undertaking, which is saturated with humanism.

PL

Artykuł obejmuje zagadnienia z zakresu resocjalizacji kreującej i pedagogiki teatru. Rozważania wynikają z realizacji projektu warsztatów teatralnych w ośrodku kuratorskim z młodzieżą niedostosowaną społecznie. Efektem tych działań był spektakl teatralny, a reakcje i interpretacje odbiorców badano autorskim Kwestionariuszem recepcji widza. Inspiracją do podjęcia tak zakrojonego działania stała się koncepcja twórczej resocjalizacji Marka Konopczyńskiego, zogniskowana wokół rozwijania potencjalności i kreowania nowych, indywidualnych kompetencji. Etapy pracy teatralnej były koherentne i odpowiadały fazom procesu twórczego. Przedmiotem podjętych rozważań jest ostatnia z nich, czyli weryfikacja - ocena trafności idei oraz aktów kreacji, której dokonywali widzowie. Teatr jest dialogiem między nadawcą - kreatorem a odbiorcą - widzem. Ta diada jest tu szczególna, gdyż niecodzienna, osadzona w wymiarach pedagogicznym i kulturalnym. Inicjatorka przedsięwzięcia, a jednocześnie autorka tego opracowania, była ciekawa, w jaki sposób widzowie dokonają percepcji tematu ukazanych obrazów oraz jaki nadadzą im sens, jakie przypiszą znaczenie. Zainteresowanie wzbudzał również wymiar przeżycia estetycznego i emocjonalnego odbiorców spektaklu. Podjęto także próbę odpowiedzi na pytanie: „czy praca teatrem może stanowić konkretną propozycję działań profilaktyczno-wychowawczych, resocjalizacyjnych?”. Recepcja widzów została skategoryzowana poprzez zadane w kwestionariuszu pytania, a całokształt uzyskanych wypowiedzi, tych lapidarnych i narracji o pełniejszym kształcie, tworzy ciekawą, nasyconą humanizmem optykę wydarzenia.