Many contemporary theorists have proposed that the self is not unitary but multifaceted, composed of aspects, subselves, or subpersonalities. Individuals differ in the number of their subselves and their self-complexity. The paper introduces the theories which take into account the pluralism of both the self-as-known and the self-as-knower. These theories come mostly from social psychologists, personality psychologists and psychotherapists. The most commonly proposed types of self-subsystems are discussed. The paper also describes possible processes through which differentiated self-conceptualizations are organized and integrated.
PL
Wiele współczesnych teorii postrzega Ja nie jako strukturę monolityczną, lecz wieloraką, składającą się z aspektów, podsystemów, subosobowości. Istnieją różnice indywidualne w poziomie rozproszenia i złożoności struktury Ja. Artykuł przedstawia teorie, które biorą pod uwagę pluralizm zarówno Ja przedmiotowego, jak i Ja podmiotowego. Teorie te pochodzą głównie od psychologów społecznych, psychologów osobowości i psychoterapeutów. Wymienione zostały najczęściej proponowane rodzaje podsystemów Ja. Omówiono podmiotowe i przedmiotowe mechanizmy biorące udział w podtrzymywaniu integracji tożsamości.
The aim of the study was to examine implicit and explicit power motive in students as a function of their gender and major (psychology versus economics). It was expected that although men would explicitly declare stronger power motive than women, on the implicit level, there would be no gender difference. Similarly, it was expected that economy majors would declare stronger power motive than psychology majors but this difference would not be observed on the implicit measure. Forty psychology and forty economics majors, with an equal number of men and women in each group, participated in the proper study. They were asked to fill in the questionnaire measuring 3 dimensions of explicit power motivation: leadership, visibility and helping. They also completed an Implicit Association Test (IAT) measuring implicite power motivation. Psychology majors declared stronger power motive expressed through helping behaviors than economics majors. For psychology majors those helping behaviors were related to power motive at the implicit level. On the other hand, economy majors more often than psychology ones declared that they satisfy their power motivation by typical power attributes – influencing others and visibility.
PL
Celem projektu było zbadanie jawnej i utajonej potrzeby władzy kobiet i mężczyzn różniących się kierunkiem wykształcenia (psychologiczne vs ekonomiczne). Przewidywano, że choć mężczyźni (a także osoby wybierające studia ekonomiczne) będą jawnie deklarować silniejszą potrzebę władzy, to na poziomie utajonym nie będą istotnie różnić się od kobiet (psychologów) wielkością tej potrzeby. 40 studentów ekonomii i 40 studentów psychologii, dobranych w równych proporcjach pod względem płci, wypełniało kwestionariusz do pomiaru trzech wymiarów jawnej potrzeby władzy: przywództwa (leadership), rozgłosu (visibilty) oraz pomagania (helping). Test Utajonych Skojarzeń był wskaźnikiem utajonej potrzeby władzy. Studenci psychologii deklarowali silniejszą niż ekonomiści jawną potrzebę władzy wyrażaną poprzez zachowania pomocowe (helping) i z tym wymiarem była związana ich utajona potrzeba. Z kolei studenci ekonomii częściej niż psycholodzy deklarowali, iż potrzebę władzy zaspokajają poprzez posiadanie wpływu i rozgłos.
The paper proposes the model of discursive mind and describes the cognitive architecture of the dialogically structured mind. The model draws on Hermans’ (1999) theory of the dialogical self (DS) and Wertsch’s (1991) vision of mind as a “tool kit” with socio-cultural instruments, and also on the socio-cognitive approach to personality in experimental psychology. An I-position is understood here as an active totality of experience, shaped in a particular social context and represented in a separate representation module. Th ere are many modules in the mind because in the course of socialization, the individual comes across many different social contexts. Th e described model and its preliminary empirical verification not only gives support to the DS theory, but can also be a leverage of its contribution to general theories of mind stemming from other theoretical traditions
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Artykuł zawiera przegląd literatury na temat mechanizmów zdrowia i zaburzeń psychicznych w ujęciu teorii dialogowego Ja. W pierwszej części przedstawiono najważniejsze twierdzenia teorii dialogowego Ja, mające znaczenie dla rozumienia zdrowia i psychopatologii. W drugiej części opisano główne wyznaczniki zdrowia psychicznego, do których należą: (1) posiadanie wystarczającej różnorodności Ja; (2) zdolność do uświadamiania sobie posiadania pozycji Ja; (3) możliwości wchodzenia pozycji Ja w dialogowe relacje; (4) obecność metapozycji. W trzeciej części zebrano, pogrupowano i opisano kluczowe mechanizmy odpowiedzialne za powstawanie zaburzeń psychicznych. Wyodrębniono następujące grupy tych mechanizmów: (1) zaburzenia pierwotne – polegające na zaburzeniu dialogów między pozycjami Ja (brak dialogu, zdezorganizowane dialogi, monolog, zubożałe dialogi); (2) zaburzenia wtórne – polegajce na dysfunkcjach hierarchii pozycji Ja (uciszanie pozycji, dominacja, brak hierarchii, dysfunkcjonalne koalicje); (3) nieprawidłowości działania metapozycji. Na koniec poddano dyskusji praktyczną użyteczność przedstawionego rozumienia psychopatologii.
EN
The paper presents the literature review on the mechanisms of mental health and mental disorders from the Dialogical Self Theory perspective. In its first part, the most important assumptions of the Dialogical Self Theory are presented, relevant to the understanding the health and psychopathology. In the second part, the following main determinants of mental health are described: (1) possessing sufficient self diversity; (2) the ability to be aware of possessing many I-positions; (3) the ability of different I-positions to engage in dialogical relations; (4) the presence of metaposition. In the third part of the article, key mechanisms responsible for the development of mental disorders are gathered, grouped and described. The following groups of those mechanisms have been distinguished: (1) primary impairment consisting in disturbances of dialogues among I-positions (absence of dialogue, disorganized dialogues, monologue, impoverished dialogues); (2) secondary impairment involving dysfunctions in the hierarchy of I-positions (silent positions, domination, lack of hierarchy, dysfunctional coalitions); (3) impaired functioning of metaposition. FInally, the practical utility of the presented understanding of psychopathology is discussed.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.