Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 19
EN
The construction of a political community: Croatian political emigrants after 1945 as performative actorsThe article concerns Croatian political emigration in the period 1945–1990. The author describes the construction of a political community as a form of opposition to the communist regime in Yugoslavia. The aforementioned group – understood here as a performative actor – made an effort to deconstruct the new ideology and political doctrine and to create a new community. These activities manifested in various forms of organization. In this article special attention is given to Hrvatska revija magazine, which was published in 1951–1966 in Argentina. Its main objective was to make the public aware of the socio-political situation in Croatia and to change public opinion. Croatian intellectuals analyzed topics that were forbidden or censored in their homeland; in particular, they willingly referred to Bleiburg and the figure of Alojzije Stepinac, whose reinterpretation became the foundation of a new political community. Konstruowanie wspólnoty politycznej. Chorwacka emigracja polityczna po 1945 roku jako podmiot performatywnyArtykuł dotyczy emigracji chorwackiej w okresie po 1945 roku, nazywanej polityczną. W tekście przedstawiono konstruowanie się wspólnoty politycznej, stanowiącej formę oporu przeciw reżimowi komunistycznemu w Jugosławii. Wspomniana grupa – rozumiana tutaj jako podmiot performatywny – dokładała wszelkich starań, by zdekonstruować nową ideologię i doktrynę polityczną, a tym samym stworzyć nową wspólnotę. Frontem takich działań były różne formy organizacji. W niniejszym artykule szczególną uwagę poświęcono gazecie „Hrvatska revija”, wydawanej w okresie 1951–1966 w Argentynie. Za cel nadrzędny stawiano w niej uświadomienie szerokiej opinii publicznej sytuacji społeczno-politycznej w Chorwacji, jak i wpłynięcie na jej zmianę. Intelektualiści chorwaccy poruszali tematy zakazane lub cenzurowane w ojczyźnie, szczególnie chętnie odnosząc się do dwóch ideologemów: Bleiburga i Alojzije Stepinaca, których reinterpretacja stała się fundamentem nowej wspólnoty politycznej.
|
2018
|
tom 18
EN
Remembering in Croatian society as exemplified by the “hero city” Vukovar The article concerns forms of maintaining memory in Croatian society. Its starting point is the term sites of memory (lieux de mémoire), introduced by Pierre Nora, who defines them as characteristic and symbolic elements that ensure the presence of the past in the present. After the Croatian War of Independence, sites of memory became a foundation for building a new, partly modified Croatian identity. This raises the question about the role the politics of remembering has had in the Croatian collective identity and the purposes for which it has been formed.The analysis is based on the most popular place of memory – the fall of Vukovar. In Croatian consciousness, Vukovar is a “hero city,” a symbol of the valiant fight against the Great Serbian aggressor during the War. Its fall is an important element of the conflict that is still ongoing between Croats and Serbs, both regionally (in the city) and more broadly (throughout Croatia). In her analysis, the author was trying to see the influence of sites of memory not only on the group which created them but in a wider context as well.The more general aim was to study the discourse of memory and attempt to determine, with reference to specific examples, whether the Croats’ collective memory is a factor of integration or conflict. Pamięć społeczeństwa chorwackiego na przykładzie Vukovaru – „miasta-bohatera”Artykuł dotyczy form pamięci w społeczeństwie chorwackim. Punktem wyjścia stało się pojęcie miejsc pamięci, które autor, Pierre Nora, zdefiniował jako charakterystyczne i symboliczne elementy zapewniające obecność przeszłości w teraźniejszości. Po wojnie ojczyźnianej stały się one podstawą do tworzenia się nowej, zmodyfikowanej tożsamości chorwackiej. Rodzi to pytanie – jaką rolę pełni polityka pamięci w chorwackiej tożsamości zbiorowej i dla jakich celów jest formowana.Analiza opiera się na najpopularniejszym miejscu pamięci – upadku Vukovaru. Vukovar jest w świadomości Chorwatów „miastem bohaterem”, symbolem heroicznej walki z wielkoserbskim agresorem podczas wojny. Jest też ważnym elementem wciąż istniejącego konfliktu między Chorwatami i Serbami w perspektywie wąskiej (w mieście) i szerokiej (obie narodowości w Chorwacji).Autorka starała się zauważyć nie tylko wpływ miejsc pamięci na grupę, w której powstały, lecz także ich szerszy kontekst. Celem była analiza problemu pamięci i próba określenia w odniesieniu do konkretnych przykładów, czy chorwacka pamięć zbiorowa jest czynnikiem integracji czy konfliktu.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.