Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Jarosław Kuisz, Charakter prawny porozumień sierpniowych 1980-1981

100%

Mularski K.

Stan Rzeczy

|

2011

|

nr 1(1)

228-237

PL

Recenzja książki Jarosława Kuisza "Charakter prawny porozumień sierpniowych 1980-1981"

2

Kurator kodeksowy a kurator rejestrowy

100%

Mularski K.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2011

|

tom LXXXIV (84)

191-207

XX

The article deals with the relations between legal guardians appointed on the basis of the Polish Civil Code – Article 42. and the National Court Register Law – Article 26. Both guardians are constituted by the register court. First is nominated, when the legal entity cannot be functional, because of the lack in its bodies. Second is nominated only in public and limited liability companies, when the legal entity neglects its duties. As a result, both taken into account legal guardians should be treated as separate, legal institutions. This leads to the conclusion that the above mentioned guardians can act for the legal entity at the same time.

3

W sprawie problemów intertemporalnych związanych z wejściem w życie art. 119a Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

100%

Mularski K.

Zeszyty Prawnicze BAS

|

2016

|

nr 2(50)

32-44

EN

The purpose of this article is to provide an exhaustive analysis of selected intertemporal issues arising in connection with the approval and entry into force of Article 119 [1a] of the Polish Family and Guardianship Code (KRO). In particular, its aim is to answer whether a consent for adoption, as specified in former Article 119 KRO, would remain binding after the entry into force of the amendment. Consequently, whether the court in which the adoption process was started under the former provision, would be bound by a consent expressed on its grounds even after the entry into force of the new Article 119 [1a] KRO. It was established that the consent to the adoption, expressed according to Article 119 KRO, would remain valid under the new (current) state of law. Consequently, it is binding on the court hearing the adoption application, even if the proceedings had not been completed before the entry into force of the Article 119 [1a] KRO. This binding aspect, of course, does not impose on the court an obligation to make an adoption order in favour of an entity (entities) named in the declaration of consent made by parents (on the basis of relevant provisions of KRO, the court may recognize, in particular, that it would be contrary to the interests of the child), however, it excludes an adoption order in favour of others. Firstly, this result appears to be completely unambiguous in the light of linguistic interpretation principles. Secondly, the linguistic result is, again unambiguously, confirmed by the system directives as consistent with principle of non-retroactivity (lex retro non agit) which is not only normatively understood but also descriptively recognized.

4

Jeszcze w sprawie charakteru prawnego zadatku

100%

Mularski K.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2019

|

tom 113

EN

Background: The subject of the study was a selected aspect of the earnest money institution (Art. 394 of the Civil Code). Research purpose: The aim of the study was to respond to the thesis (arguments justifying the thesis) that the earnest money (giving thereof) is not a part of the declaration of intent in respect of which Art. 394(1) of the Civil Code (CC) establishes an apragmatic directive of interpretation, but a factual event which produces legal effects by virtue of the law itself pursuant to Art. 56 of the CC. The problem is not purely theoretical; the acceptance of one of the competitive stands affects the interpretation of Art. 394 of the CC, thus influencing the social consequences caused by the institution of the earnest money. Methods: The study was conducted with the use of dogmatic and legal methods, using tools of analytical philosophy (Soft Reconstructionism). Conclusions: It was found that arguments supporting the thesis that the act of paying advance money is a factual event proved to be inaccurate. Acknowledging the accuracy of some of the arguments in favour of the rejected thesis would force us to reject the concept of interpreting declarations of intent adopted in legal culture and, at least, to radically modify our understanding of the “declaration of intent”. This indicates that the arguments raised in the discussion on a specific legal institution can affect the entire system of civil law, the study of civil law and, subsequently, a wide range of social relations. The study also made it possible to criticize the wording of Art. 394 of the CC in the scope in which Art. 394(1) of the CC provides for “earnest money” given upon the execution of a contract. “The earnest money” as a name (or, actually, a predicate) cannot be “given” to anyone. What can be given is a certain thing (an object, a sum of money, a claim in non-literal meaning, etc.). Hence, the accurate wording of the regulation should be as follows: “[in] the absence [...] a thing given upon the execution of a contract (earnest money) means that [...]”.

PL

Przedmiot badań: Przedmiotem podjętych badań był wybrany aspekt instytucji zadatku (art. 394 KC). Cel badawczy: Zadaniem opracowania było ustosunkowanie się do tezy (argumentów mających tę tezę uzasadniać), wedle której zadatek (danie zadatku) nie jest częścią oświadczenia woli, względem którego art. 394 § 1 KC ustanawia apragmatyczną dyrektywę wykładni, lecz zdarzeniem faktycznym, które wywołuje skutki prawne z mocy samego prawa na podstawie art. 56 KC. Problem nie jest „akademicki”; akceptacja jednego z konkurencyjnych stanowisk rzutuje na sposób interpretacji art. 394 KC, wpływając na skutki społeczne wywoływane przez instytucję zadatku. Metoda badawcza: Badania prowadzono metodą dogmatycznoprawną, wykorzystując narzędzia filozofii analitycznej („łagodnego” rekonstrukcjonizmu). Wnioski: Stwierdzono, że argumenty mające przemawiać za tezą, wedle której danie zadatku jest zdarzeniem faktycznym, są nietrafne. Uznanie trafności niektórych spośród argumentów mających przemawiać za odrzuconą tezą zmuszałoby do odrzucenia przyjętej w kulturze prawnej koncepcji wykładni oświadczeń woli oraz przynajmniej radykalnej modyfikacji przyjętego sposobu rozumienia „oświadczenia woli”. Sygnalizuje to, że argumenty podnoszone w dyskusji nad konkretną instytucją prawną mogą rzutować na cały system prawa cywilnego, cywilistykę i w dalszej kolejności szeroki zakres stosunków społecznych. Przeprowadzone badania umożliwiły też krytykę redakcji art. 394 KC w zakresie, w jakim w art. 394 § 1 KC stanowi o „zadatku” danym przy zawarciu umowy. „Zadatek” jako nazwa (a właściwie predykat) nie może być nikomu „dany”. Dany może być natomiast określony przedmiot (rzecz, suma pieniężna, w niedosłownym sensie wierzytelność, etc.). Stąd prawidłowa redakcja powinna brzmieć następująco: „[w] braku […] przedmiot dany przy zawarciu umowy (zadatek) ma to znaczenie […]”.

5

Faza rekonstrukcyjna derywacyjnej koncepcji wykładni - próba krytycznej analizy

100%

Mularski K.

|

2017

|

nr 3 (211)

7-46

PL

The subject matter of the paper is the reconstructive phase of the derivative conception of interpretation. In this phase, the task of the interpreter is to recreate (reconstruct) from provisions of law a normative expression which later becomes the subject of further interpretation aimed at obtaining (or recognising, reconstructing) norm established by the legislator. Conducting the reconstructive phase allows you to move on to the next, perceptual phase of interpretation, grouping different types of interpretation directives. The paper presents doubts raised by the derivative conception in the chosen scope and attempts to indicate its possible modifications. Especially the theses on the "transition" procedure (paraphrase, semantic derivation) from provisions of law to the normative expression are considered controversial. The proposed modifications concern primarily a thesis of the need to make a set of legal provisions relevant prima facie for determining legal consequences of a given class of events the subject matter of interpretation carried out according to the principles of the perceptual phase.

6

O negatywnej ocenie moralnej postępowania dłużnika i osoby trzeciej jako przesłance skargi pauliańskiej

100%

Mularski K.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2019

|

tom 81

|

nr 4

83-98

EN

The paper presents the thesis according to which the immoral (or at least morally indifferent) nature of the debtor’s action is a prerequisite for actio Pauliana. Consequently, the defendant (third party) may raise the defense of the debtor’s moral behaviour. If the debtor’s conduct complies with moral standards, the legal act could not be regarded as detrimental (relevant to actio Pauliana), even if it resulted in the creditor’s detriment. The acceptance of the possibility of raising the defence seems necessary from the perspective of the axiological coherence of the legal system. Adopting the proposed interpretation result would also ensure an appropriate balance in the implications of the use of non-linguistic interpretation directives in relation to the provisions constructing the institution of the actio Pauliana. Should the accuracy of the above argument be acknowledged, Article 527 para. 2 of the Civil Code would, in fact, construct a presumption of the debtor’s immoral behaviour. It would be difficult but not impossible to refute the presumption in practice.

PL

W opracowaniu postawiono tezę, wedle której niemoralny (a przynajmniej indyferentny moralnie) charakter postępowania dłużnika jest konieczną przesłanką skargi pauliańskiej. W konsekwencji pozwany (osoba trzecia) ma możliwość podniesienia zarzutu w pełni czy bądź całkowicie moralnego postępowania dłużnika. W przypadku zgodności postępowania dłużnika z normami moralnymi nie można byłoby uznać dokonania czynności prawnej za krzywdzącą (relewantną pauliańsko), nawet jeśli doprowadziła do pokrzywdzenia wierzyciela. Akceptacja możliwości podniesienia przez pozwanego takiego zarzutu wydaje się przy tym konieczna z perspektywy spójności aksjologicznej systemu prawnego. Przyjęcie proponowanego wyniku wykładni zapewniałoby również odpowiedni balans w przyjmowanych konsekwencjach zastosowania pozajęzykowych dyrektyw wykładni w odniesieniu do przepisów konstruujących instytucję skargi pauliańskiej. Gdyby uznać trafność powyższej argumentacji, art. 527 § 2 k.c. konstruowałby w istocie domniemanie niemoralnego postępowania dłużnika. Obalenie tego domniemania byłoby w praktyce trudne, lecz nie niemożliwe.

7

Disability pension granted due to the reduction of prospects for success in the future

63%

Mularski K. , Grzesiowski K.

Ius Novum

|

2023

|

tom 17

|

nr 2 ENG

86-107

PL

The aim of this article is to interpret the conditions for, and the content of, a claim for an appropriate disability pension granted due to the reduction of prospects for success in the future (referred to as the third disability pension condition under Article 444 § 2 of the Civil Code). The chosen subject of analysis is primarily justified by the relative lack of attention this disability pension has received in legal literature compared to pensions granted due to other conditions specified in Article 444 § 2 CC. The authors focus on resolving some of the interpretative doubts in the civil law related to the phrase “reduction of the prospects for success in the future”. The derivative conception of legal interpretation serves as the foundation for their analyses. The article posits that a claim for a pension due to the reduction of prospects for success in the future is available to every natural person (including a conceived child) who has suffered a bodily injury or health disorder resulting in a loss of the ability to work (in the broad sense of the term), including the ability to perform household chores and, consequently, the material or financial benefits such work would provide. According to the authors, the provision’s apparent role is to resolve interpretative doubts regarding the pecuniary benefits that the aggrieved party would likely obtain in the future. This likelihood is higher than low or small, but lower than the probability bordering on certainty (or at least very high), which is the usual requirement for lost benefits in order to be granted a disability pension. This result of the interpretation is fully justified in both functional and systemic interpretative directives, as the legislator, to a certain extent, favours the interests of the person who suffered personal injury over those of the entity responsible for the damage.

8

OCHRONA UPRAWNIONEGO Z TYTUŁU PRAWA PIERWOKUPU PRZED POZORNYMI OŚWIADCZENIAMI WOLI

63%

Mularski K. , Olejniczak A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2013

|

tom 75

|

nr 1

29-42

EN

The right of first refusal within the meaning of article 596 of the Civil Code creates an obligation on the part of the obligor to sell a thing to a third party on condition that the party entitled to the right of first refusal has not exercised the said right. The party entitled to the right may confirm the intention to exercise the right by making a declaration of will. Once such a declaration has been made, a contract between the obligor and the entitled party is deemed concluded on the same terms and conditions as provided for in the contract entered into by the obligor and a third party. Both the obligor and a third party may seek to deprive the entitled party of the right, or the possibility of exercising it. They may, for instance, enter into an apparent contract between themselves. The aim of this paper is to establish the legal remedies that are available to the entitled party to protect against such apparent contracts. The specific measures provided in the Civil Code for the protection of the party entitled to a right of first refusal prove inadequate in the event when an apparent contract between the obligor and a third party. A successful claim for compensation under article 599 § 1 of the Civil Code would require a very difficult test for the ‘evidence of apparency’ while the instrument referred to in article 600 § 1 clause 2 of the Civil Code does not apply at all. There are also limitations of the possibility of relying on the presumption of fact principle in establishing the ill-faith of the obligor and a third party, while an unusual conduct of parties (e.g. stipulation of a grossly inadequate consideration) may constitute a premise for the presumption of ill-faith of the parties only if they are unable to provide a reasonable rationale for such conduct.

PL

Prawo pierwokupu (art. 596 i n. k.c.) kreuje po stronie zobowiązanego obowiązek sprzedaży rzeczy osobie trzeciej pod warunkiem, że uprawniony ze swego prawa nie skorzysta. Uprawniony z prawa pierwokupu ma zaś możliwość złożenia oświadczenia, że ze swego prawa korzysta. W wyniku złożenia oświadczenia o skorzystaniu z prawa pierwokupu dochodzi do zawarcia umowy między zobowiązanym a uprawnionym na warunkach co do zasady takich, jak te określone w umowie między zobowiązanym a osobą trzecią. Zobowiązany i osoba trzecia mogą na różne sposoby próbować pozbawić uprawnionego jego prawa albo możliwości skorzystania z niego. Jednym z nich jest zawieranie umów pozornych przez zobowiązanego z osobą trzecią. Celem artykułu była próba ustalenia, jakie środki prawne do ochrony przed takimi umowami przysługują uprawnionemu. Szczególne środki przewidziane w Kodeksie cywilnym do ochrony uprawnionego z tytułu prawa pierwokupu okazują się zawodne w wypadku zawarcia pozornej umowy przez zobowiązanego z osobą trzecią. Uzyskanie odszkodowania na podstawie art. 599 § 1 k.c. wymagałoby przeprowadzenia niezwykle trudnego dowodu pozorności, a instrument określony w art. 600 § 1 zd. 2 k.c. w ogóle nie znajduje zastosowania. Bardzo ograniczone są też możliwości korzystania z domniemań faktycznych dla udowodnienia złej wiary zobowiązanego i osoby trzeciej. Nietypowe postępowanie stron (np. zastrzeżenie rażąco nieekwiwalentnej ceny) tylko wtedy może stanowić przesłankę takiego domniemania, gdy strony nie mogą podać żadnego racjonalnego powodu swego postępowania.

9

Kurator rejestrowy

63%

Mularski K. , Jagielska-Burduk A.

Kwartalnik Prawa Prywatnego

|

2012

|

tom 21

|

nr 1

225-258

EN

In the research the legal status of the legal guardian appointed on the basis of the Article 26 of the National Court Register Law was analyzed. This legal entity involves many aspects related to public law. First of all, the role of the legal guardian is to secure the public interest. Legal guardian seems to be more of a public authorities representative in the company than just a representative of a company. The same role is appointed to the legal guardian on the basis of the 42 Article of Polish Civil Code. The guardian cannot represent a legal person, but is entitled to perform specific actions. This leads to a conclusion that the Family and Guardianship Code (Article 165 and subseq.) cannot be applied. The undertaken research enables to draw a conclusion that conventional acts of a certain entity are said to be a constitutive rule of those actions. On the basis of the court verdict another entity acquires the competence. Article 26 and subseq. of the National Court Register Law should be perceived as statements on other legal provisions that constitute rules of sense of conventional acts.

10

Renta z tytułu zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość

63%

Mularski K. , Grzesiowski K.

Ius Novum

|

2023

|

tom 17

|

nr 2

88-110

EN

The aim of the article is to interpret the conditions for and the content of a claim for an appropriate disability pension granted due to the reduction of prospects for success in the future (the so-called third disability pension condition under Article 444 § 2 of the Civil Code). The choice of the subject of analysis is justified primarily by the fact that in the legal literature this disability pension has been given much less attention than pensions granted due to other conditions specified in Article 444 § 2 CC. The authors focus on solving some of the interpretative doubts emerging in the civil law in relation to the expression: “reduction of the prospects for success in the future”. To carry out the analyses, the derivative conception of interpretation is used. The article shows that a claim for a pension due to the reduction of prospects for success in the future is available to every natural person (including a conceived child) who has suffered such a kind of bodily injury or health disorder that makes them lose the ability to work (within the broad meaning of the word), including the ability to perform household chores and, consequently, the material or financial benefits that this work would bring. The role of the provision, according to the authors, seems to be to resolve interpretation related doubts with regard to the pecuniary benefits that the aggrieved party would obtain in the future with a probability higher than low, small, but lower than the probability bordering on certainty (or at least very high), which is usually required in relation to lost benefits in order to grant a disability pension. This result of the interpretation is fully justified in both systemic and functional interpretative directives.

PL

Celem artykułu jest przeprowadzenie wykładni przesłanek i treści roszczenia o odpowiednią rentę z tytułu zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość (tzw. trzecia przesłanka rentowa z art. 444 § 2 k.c.). W literaturze prawniczej rencie tej poświęcono zdecydowanie mniej uwagi niż rentom z pozostałych tytułów określonych w art. 444 § 2 k.c. W artykule koncentrujemy się nad rozwiązaniem niektórych z rysujących się w cywilistyce wątpliwości interpretacyjnych związanych z wyrażeniem „zmniejszenie widoków powodzenia na przyszłość”. Do przeprowadzenia rozważań wykorzystano derywacyjną koncepcję wykładni. W artykule wykazano, że roszczenie o rentę z tytułu zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość przysługuje każdej osobie fizycznej (w tym dziecku poczętemu), która doznała takiego rodzaju uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia, że traci możliwość wykonywania szeroko rozumianej pracy, w tym pracy w gospodarstwie domowym, a w konsekwencji – traci korzyści materialne czy majątkowe, które ta praca by przyniosła. Rolą rozważanego w pracy fragmentu przepisu wydaje się rozstrzygnięcie wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do możliwości indemnizacji korzyści majątkowych, które poszkodowany uzyskałby w przyszłości z prawdopodobieństwem wyższym niż niskie, małe, niewielkie czy nieduże, lecz mniejszym niż prawdopodobieństwo graniczące z pewnością (a przynajmniej bardzo wysokie), którego wymaga się zwykle w odniesieniu do utraconych korzyści przy rencie z tytułu utraty zdolności do pracy zarobkowej. Ten wynik wykładni znajduje pełne uzasadnienie zarówno w systemowych, jak i funkcjonalnych dyrektywach interpretacyjnych.

11

W sprawie charakteru nieważności bezwarunkowej umowy sprzedaży naruszającej ustawowe prawo pierwokupu

50%

Mularski K.

Ius Novum

|

2013

|

tom 7

|

nr 3

108-125