Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta przewidują odrębny tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku wystąpienia zdarzenia medycznego (rozdział 13a). Tryb ten, nazywany pozasądowym modelem kompensacji szkód medycznych, od początku obowiązywania budzi wiele zastrzeżeń interpretacyjnych. Dotyczą one zarówno kwestii o charakterze merytorycznym (definicja zdarzenia medycznego, stosunek zdarzenia medycznego do błędu medycznego, pojęcie aktualnej wiedzy medycznej), jak i formalnoprawnych związanych z postępowaniem prowadzonym przez Komisję. Tematem niniejszej publikacji jest jedno z podstawowych zagadnień związanych z określeniem terminu do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Po przeprowadzeniu analizy obowiązującego rozwiązania autorka dochodzi do wniosku, że powinno ono w najbliższym czasie zostać doprecyzowane, aby uniknąć sytuacji, w której poszczególne komisje będą stosowały różne interpretacje, różnicując w ten sposób sytuację prawną wnioskodawców.
EN
The provisions of the Act of 6 November 2008 on Patients' Rights and the Commissioner for Patients' Rights specify a distinct procedure for claiming compensation and redress for medical events (Chapter 13a). This so-called out-of-court model of medical damage compensation has raised a variety of uncertainties in interpretation since it came into force. These doubts refer to substantive aspects (the definition of medical events, the relation of medical events to medical errors, the concept of the current medical knowledge) as well as formal and legal issues related to the proceedings conducted by the commission. The present article is devoted to one of the fundamental issues associated with the determination of the time limit to submit a request to establish a medical event. Having analysed the regulation in force the author comes to the conclusion that it should be clarified in the near future in order to avoid situations when individual commissions apply various interpretations, differentiating in this way the legal status of applicants.
EN
The gloss refers to judgments rendered by two courts of appeal on the subject of the property owner’s liability for the proper maintenance of pavements and other pedestrianized zones against adverse weather conditions (snow, rain, black ice). The necessity of providing proper maintenance of road infrastructure in winter has been of interest to both civil law scholarship and jurisprudence for a long time, which has resulted in the emergence of different tendencies. The author, who agrees with the position expressed in the glossed judgments that liability for proper maintenance of infrastructure has been regulated in Article 415 of the Polish Civil Code, emphasizes that this provision will apply regardless of the fact whether the liable entity is a private person, a cooperative, a municipality or other unit of local government. In addition to analyzing the provisions in force, the scope of obligations imposed on property owners or road managers and the requirement of exercising due care by the above-mentioned entities, the author also points out that it is possible to present a number of no-liability cases, including events which are actually ‘unfortunate accidents’.
PL
Tematem glosy są dwa wyroki sądów apelacyjnych poświęcone problematyce odpowiedzialności właściciela nieruchomości za prawidłowe utrzymanie chodnika oraz innych miejsc przeznaczonych do ruchu pieszego przed negatywnymi skutkami warunków atmosferycznych (takich jak: śnieg, deszcz, gołoledź). Konieczność zimowego zabezpieczenia infrastruktury drogowej od dawna jest przedmiotem zainteresowania zarówno nauki prawa cywilnego, jak i judykatury, w której można zaobserwować odmienne tendencje. Autorka – zgadzając się ze stanowiskiem wyrażonym w glosowanych orzeczeniach sądowych, że podstawą odpowiedzialności za prawidłowe zabezpieczenie infrastruktury jest art 415 k.c. – podkreśla, że przepis ten będzie miał zastosowanie niezależnie od tego, czy odpowiedzialnym podmiotem jest osoba prywatna, spółdzielnia czy też gmina lub inna jednostka samorządu terytorialnego. Autorka analizuje obowiązujące przepisy, zakres obowiązków nałożonych na właścicieli nieruchomości czy zarządców dróg oraz wymóg dołożenia przez wymienione podmioty należytej staranności, a także wskazuje, że w praktyce faktycznie można przedstawić wiele przypadków braku odpowiedzialności zobowiązanego podmiotu, kiedy dane zdarzenie stanowi swoistego rodzaju "nieszczęśliwy wypadek".
3
100%
EN
Civil liability insurance are becoming increasingly important, within the scope of medical activity. The dynamic expansion of this area is a result of the growing number of damage claims made by the patients and the patients’ families. The claimed amounts are also becoming gradually increased. In practical terms, most of the medical errors are a direct result of the medical activity or activity of the healthcare entity. Meanwhile, the doctor must perform his tasks, on the basis of the employment contract, as well as on the basis of a civil law agreements commonly referred to as contracts, or in circumstances when he/she is running a separate, individual or group practice. Each of the aforesaid employment forms has a significant impact on the legal position in which the doctor is placed, as an insured perpetrator. The healthcare entity may bear a joint and several responsibility with the direct perpetrator, moreover, Civil Liability insurance policy may also cover, within the scope of the offered protection, the damage caused by the doctors on the patients, or in case of injuries caused by other members of medical personnel employed by the given healthcare facility. Another issue is seen in the problem of potential settlements between the entities responsible, also referring to the recourse claims. The present paper aims at indicating the complex legal situation in which the doctors are placed as insured perpetrators of damage, within the area of Civil Liability insurance, and at analyzing the position taken by doctor in the patient-doctor relationship, as well as in the relationship between the patient and the healthcare entity. The author also strives to analyze the legal position in which the doctor is placed as a perpetrator of damage, in case of the insurance required due to medical incidents. The chance of facing recourse claims is also scrutinized within the present paper.
PL
Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej odgrywają w działalności medycznej coraz większą rolę. Ich dynamiczny rozwój jest wynikiem coraz większej ilości roszczeń odszkodowawczych, zgłaszanych przez pacjentów oraz członków ich rodzin w coraz większej wysokości. W praktyce, przeważająca większość popełnianych błędów wynika bezpośrednio z działalności lekarskiej lub samego podmiotu leczniczego. Tymczasem lekarz musi wykonuje swoje czynności zawodowe zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i na podstawie umowy cywilnoprawnej nazywanej potocznie kontraktem lub też prowadząc odrębną praktykę zawodową – indywidualną lub grupową. Każda z wskazanych form wpływa na pozycję prawną lekarza jako ubezpieczonego sprawcy. Podmiot leczniczy może bowiem ponosić solidarną odpowiedzialność z bezpośrednim sprawcą szkody, jak i polisa ubezpieczenia OC może obejmować zakresem ochrony szkody wyrządzone pacjentom przez lekarzy lub inne osoby z personelu medycznego zatrudnione w danej placówce. Kolejna kwestia to problematyka potencjalnych rozliczeń pomiędzy odpowiedzialnymi podmiotami oraz roszczeń regresowych. Przedmiotem niniejszej publikacji jest wskazanie zróżnicowanej sytuacji prawnej lekarza jako ubezpieczonego sprawcy szkody w ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej oraz przeanalizowanie jego pozycji w relacjach z pacjentem oraz podmiotem leczniczym. Autorka analizuje ponadto pozycję prawną lekarza jako sprawcy szkody w przypadku ubezpieczeń z tytułu zdarzeń medycznych oraz możliwość podniesienia wobec niego roszczeń regresowych.
PL
Przedmiotem rozważań zawartych w niniejszym artykule są ogólne zasady oceny potrzeb i wymagań klienta wraz z podaniem motywów wprowadzenia tego obowiązku oraz wskazaniem różnic pomiędzy ww. ustawowymi pojęciami. Następnie Autorka przedstawia problematykę ustalenia potrzeb i wymagań klienta w ubezpieczeniach OC. Zwraca uwagę, że – ze względu na specyfikę ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej – zasadniczą potrzebą klienta w ubezpieczeniach OC jest zawarcie umowy ubezpieczenia z jak najpełniejszym zakresem ochrony ubezpieczeniowej. W przeciwieństwie bowiem do innych typów ubezpieczeń, w których przypadku istotne znaczenie może mieć także proces likwidacji szkody oraz wysokość uzyskanego odszkodowania, w ubezpieczeniach OC klient chce uzyskać gwarancję, że w razie wyrządzenia szkody osobie trzeciej nie będzie zobowiązany do jej osobistego naprawienia. Obowiązek ten „przejmie” bowiem za niego ubezpieczyciel, z którym zawarł umowę ubezpieczenia OC. Klientem w ubezpieczeniach OC, którego potrzeby i wymagania są przedmiotem analizy nie jest poszkodowany, lecz ubezpieczający (ubezpieczony).
EN
The article aims at considering the general rules for the assessment of customer needs and requirements as well as presenting the reasons for the introduction of this obligation and showing the differences between the above-mentioned legal concepts. Furthermore, the author examines the necessity to recognize the customer needs and requirements in the civil liability insurance. She emphasizes that, due to the nature of the civil liability insurance, it is a fundamental need of the liability insurance customer to conclude an insurance contract with the insurance cover as comprehensive as possible. In contrast to other types of insurance, in the case of which the claims settlement or the amount of compensation are also important, in liability insurance customers want to obtain a guarantee that in the event of an injury to a third party they will not be obliged to compensate it personally. This obligation will be ‘taken over’ by the insurer, with whom the liability insurance contract has been signed. It is the policyholder (the insured) and not the injured who is the liability insurance customer, whose needs and requirements are analyzed.
5
Content available remote Medical insurance in Polish and French legal systems
100%
EN
In the present article, the author presents the origin of medical insurance and causes of its development. She discusses the solutions adopted by Polish and French legislators. She presents conditions of civil liability insurance in French legal system as well as doubts expressed by legal doctrine. Further, the author compares the scopes of insurance protection within civil liability medical insurance in Polish and French legal systems both on the plain of subjective, objective, temporal and financial aspects. She highlights some interesting issues concerning the amount of the insurance sum and the term of indemnifiable accident. In the end, the author presents de lege ferenda demands for Polish legislator, pointing out that parallel functioning of civil liability insurance and insurance against medical events, in connection with which many unanswered questions arise, is inappropriate.
PL
W ostatnim czasie widoczny jest dynamiczny rozwój ubezpieczeń medycznych w większości systemów europejskich. Rozwój ten związany jest z rozwojem wiedzy medycznej, która powoduje, że można obecnie przeprowadzać coraz bardziej skomplikowane zabiegi, z którymi łączy się ryzyko powstania niezawinionej szkody po stronie pacjenta. Kolejna kwestia to utrudnienia dowodowe, zwłaszcza w zakresie zakażeń szpitalnych oraz możliwość powstania zdarzeń, za które nie ponosi odpowiedzialności żaden z podmiotów ze względu na brak przesłanki winy. Powoduje to, że w wielu systemach europejskich przewidziane zostały różne rozwiązania wprowadzające uproszczony model kompensacji szkód medyczny. W podstawowym zakresie łączy je jedna cecha wspólna – odwołanie się do kompensacji ubezpieczeniowej. W systemie szwedzkim są to ubezpieczenia first party, natomiast w prawie francuskim funkcję tę pełnią ubezpieczenia OC z rozszerzonym zakresem ochrony ubezpieczeniowej. W niniejszym artykule Autorka przedstawia genezę ubezpieczeń medycznych oraz przyczyny ich rozwoju. Omawia rozwiązania polskiego ustawodawcy oraz ustawodawcy francuskiego. Przedstawia warunki ubezpieczenia OC w prawie francuskim oraz wątpliwości zgłaszane przez doktrynę prawa. Następnie dokonuje porównania zakresów ochrony ubezpieczeniowej w ramach medycznych ubezpieczeń OC w prawie polskim oraz francuskim zarówno na płaszczyźnie aspektów podmiotowych, przedmiotowych, czasowych oraz kwotowych. Ciekawe zagadnienia odnoszą się do wysokości sumy gwarancyjnej oraz pojęcia wypadku ubezpieczeniowego. Na zakończenie Autorka przedstawia postulaty de lege ferendadla polskiego ustawodawcy wskazując, że obowiązywanie równolegle obok siebie ubezpieczenia OC oraz ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych, co do którego istnieje wiele nierozstrzygniętych pytań nie jest prawidłowe. Trudno bowiem ocenić polskie rozwiązania, jeżeli nie została rozstrzygnięta podstawowa kwestia: czy ubezpieczenie z tytułu zdarzeń medycznych ma charakter ubezpieczenia majątkowego (OC) czy tez ubezpieczenia osobowego (NNW) oraz czy ma ono obecnie charakter dobrowolny (do 31 grudnia 2016 r.) czy też nadal jest ubezpieczeniem obowiązkowym z odroczonym obowiązkiem ubezpieczenia. Ustalenie tej ostatniej kwestii w znacznym stopniu zniwelowałoby zarówno zastrzeżenia interpretacyjne, jak i wątpliwości praktyczne.
EN
Two amendments to the public procurement law relevant from the point of view of the entities involved in the investment process as well as insurance brokers have been adopted recently. The specific way of regulation has been applied to the legal situation of the investment process participants and brokers as entities taking part in guaranteeing the payment, drawing up the provisions of the Terms of Reference or acting as insurance experts in the new mode of the so-called technical dialogue. The author discusses the construction works agreement under the provisions of the Civil Code and the law of public procurement, especially in the light of the latest changes, which came into force in December 2013. She presents the issue of joint and several liability of the ordering party for the payment of remuneration to subcontractors as well as the broker's role in the payment guarantee. Furthermore, having emphasized the doubts that arise in practice after the implementation of the discussed solutions, she shows the effects of the most recent amendments to the public procurement law for all participants in the investment process. Keywords: insurance broker, public procurement law, investment process, joint and several liability for the payment of remuneration to subcontractors, payment guarantee.
PL
W ostatnim czasie uchwalone zostały dwie nowelizacje prawa zamówień publicznych istotne z punktu widzenia podmiotów uczestniczących w procesie inwestycyjnym, ale też brokerów ubezpieczeniowych. W szczególny sposób uregulowana została sytuacja prawna uczestników procesu inwestycyjnego oraz brokerów jako podmiotów, które uczestniczą w udzielaniu gwarancji zapłaty, opracowują postanowienia Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia lub jako eksperci w zakresie ubezpieczeń uczestniczą w nowym trybie tzw. dialogu technicznego. Autorka omawia umowę o roboty budowlane według przepisów kodeksu cywilnego oraz prawa zamówień publicznych, zwłaszcza w świetle najnowszych zmian, które weszły w życie w grudniu 2013 r. Przedstawia problematykę solidarnej odpowiedzialności zamawiającego za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcy oraz rolę brokera w udzieleniu gwarancji zapłaty. Wskazuje na wątpliwości, jakie powstają w praktyce po wprowadzeniu omawianych rozwiązań oraz skutki najnowszych zmian prawa zamówień publicznych dla wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego. Słowa kluczowe: broker ubezpieczeniowy, prawo zamówień publicznych, proces inwestycyjny, solidarna odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcom, gwarancja zapłaty.
EN
The Act of Nov. 6th 2008, on the Patient’s Rights and on the Commissioner for Patients' Rights, provides a separate procedure of claiming damages and compensation, should a medical event occur (Chapter 13a). This out-of-court medical injury compensation procedure, from the very beginning of its existence, has been dubious, when it comes to its interpretation. The doubts refer both to the substance of the law (definition of a medical event, relation between a medical event and the medical malpractice, term of the state-of-the-art medical knowledge), as well as to the legal-formal issues, related to the procedures undertaken by the commission. The main topic of the article herein is seen in one of the basic issues related to determining the term, within which the medical event evaluation request shall be submitted. After an analysis of the current legal solutions is carried out, the author comes to a conclusion that they should be refined in the upcoming period, so that a situation is avoided in which the individual commissions apply varied interpretations, differentiating, in this way, the legal status of the request submitting parties.
PL
Przepisy ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta przewidują odrębny tryb dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia w przypadku wystąpienia zdarzenia medycznego (rozdział 13a). Tryb ten, nazywany pozasądowym modelem kompensacji szkód medycznych, od początku obowiązywania budzi wiele zastrzeżeń interpretacyjnych. Dotyczą one zarówno kwestii o charakterze merytorycznym (definicja zdarzenia medycznego, stosunek zdarzenia medycznego do błędu medycznego, pojęcie aktualnej wiedzy medycznej), jak i formalnoprawnych związanych z postępowaniem prowadzonym przez Komisję. Tematem niniejszej publikacji jest jedno z podstawowych zagadnień związanych z określeniem terminu do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Wskazując na praktyczne znaczenie zgłaszanych wątpliwości, Autorka analizuje zagadnienia związane z określeniem charakteru prawnego terminu dowodząc, że sporne jest, czy mamy do czynienia z terminem przedawnienia, czy też terminem jedynie w znaczeniu formalnoprawnym. Następnie przedstawia zastrzeżenia odnoszące się do wyznaczenia początku biegu terminu oraz możliwości jego zawieszenia i wskazuje na sposób ustalenia właściwego okresu w przypadku roszczeń podnoszonych przez spadkobierców pacjenta.
9
Content available remote Obowiązki brokera ubezpieczeniowego jako dystrybutora ubezpieczeń
100%
PL
Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń wprowadziła do prawa polskiego szereg nowych pojęć oraz ustanowiła wiele nowych obowiązków ustawowych. W szczególności wprowadziła definicję dystrybucji ubezpieczeń oraz dystrybutora ubezpieczeń. Tematem artykułu są obowiązki ustawowe nałożone na brokerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych jako na dystrybutora ubezpieczeń. Autorka wskazuje, że obowiązki ustawowe można podzielić według różnych kryteriów, największe znaczenie w praktyce ubezpieczeniowej maja jednak obowiązki brokera wobec swojego klienta. Autorka omawia zatem obowiązek zbadania potrzeb i wymagań klienta, opracowania rekomendacji brokerskiej, przekazania karty produktu lub jej opracowania w sytuacji, gdy broker jest jego twórcą. Analizuje obowiązek ujawnienia charakteru (a niekiedy także wysokości) wynagrodzenia brokerskiego oraz przekazania informacji o sposobie i trybie rozpatrywania reklamacji (tzw. polityka reklamacyjna). Analiza obowiązków ustawowych nałożonych na brokera ubezpieczeniowego prowadzi do wniosku, że podstawowym celem jest ochrona klienta oraz zabezpieczenie jego interesów. Istnieje jednak obawa, że część z nich będzie traktowana jako obowiązki formalne, które muszą być spełnione, aby uniknąć odpowiedzialności prawnej. Obowiązek lojalności wobec klienta może być ponadto wyinterpretowany z obowiązku zachowania dobrej wiary oraz dochowania należytej staranności.
EN
The Insurance Distribution Act introduced a wide variety of notions and imposed a number of new statutory obligations, in particular, the definitions of insurance distribution and insurance distributor. The aim of the article is to present the statutory obligations imposed on insurance and reinsurance brokers as insurance distributors. The author points out that these duties can be divided according to different criteria and emphasizes that the broker's obligations towards the client are the most important in insurance practice. She discusses the duty to analyse client's needs and requirements, to prepare brokerage recommendation and provide a product card or prepare it if the broker is its creator. Moreover, she discusses the necessity to reveal the nature (and sometimes even the amount) of brokerage remuneration as well as to give the information about the method and procedure of handling claims (so-called claims policy). Having analysed the statutory obligations imposed on the insurance broker, the author comes to the conclusion that the basic purpose is the protection of clients and their interests. However, there is a concern that some duties might be treated as formal ones to be fulfilled in order to avoid legal liability. Additionally, the obligation of loyalty towards the client may be derived from the duty to keep good faith and perform due diligence.
PL
Tematem niniejszej publikacji jest obowiązek leczenia oraz obowiązek zachowania staranności, których naruszenie może prowadzić do powstania odpowiedzialności cywilnej lekarza. Powołane obowiązki są rozpatrywane z punktu widzenia ich zakresu, znaczenia dla odpowiedzialnego podmiotu oraz dla ubezpieczyciela w ramach ubezpieczenia OC. Prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych, nazywane powszechnie prawem do leczenia, odgrywa decydującą rolę w polskim systemie ochrony zdrowia. Jego podstawą są nie tylko przepisy różnych ustaw medycznych, ale przede wszystkim konstytucja RP (art. 68). Uprawnienie to może być ograniczone w sytuacji, gdy lekarz w skuteczny sposób odstąpi od prowadzonego leczenia, w ogóle nie podejmie się terapii chorego lub powoła się na klauzulę sumienia. Jeżeli jednak konieczne jest udzielenie określonego świadczenia zdrowotnego w ramach niezwłocznej pomocy lekarskiej, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki – prawo pacjenta jest silniejsze niż ww. uprawnienia lekarza. Nie mniejszą rolę odgrywa obowiązek zachowania staranności. Dotyczy on całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego, zarówno działania, jak i zaniechania lekarza, poszczególnych procedur medycznych, wykorzystania aktualnej wiedzy medycznej, posługiwania się wyrobami medycznymi lub produktami leczniczymi. Chodzi przy tym o dołożenie staranności wymaganej od profesjonalisty (art. 355 § 2 k.c.). Nie budzi wątpliwości, że naruszenie obowiązku leczenia lub obowiązku staranności objęte jest zakresem ochrony ubezpieczeniowej w ubezpieczeniach OC. Problem powstaje jednaj w sytuacji, gdy określone działanie lub zaniechanie lekarza będzie prowadzić do naruszenia prawa pacjenta, ale nie dojdzie do powstania szkody na osobie. Wówczas nie zostało jednoznacznie rozstrzygnięte, czy samo naruszenie obowiązku leczenia prowadzi do powstania odpowiedzialności ubezpieczyciela OC. Zagadnienie to nabiera coraz większego praktycznego znaczenia.
EN
The subject of this publication is the duty of treatment and the duty of care, a breach of which may lead to civil liability of a physician. These duties are considered from the point of view of their scope, meaning for the responsible entity and for the insurer under civil liability insurance. The duty of care is no less important. It applies to the entire diagnostic and therapeutic process, both to the action and omission of a physician, individual medical procedures, the use of current medical knowledge, the use of medical devices or medicinal products. The point is to exercise care and diligence required of a professional (art. 355 § 2 of the [Polish] Civil Code). There is no doubt that a breach of the dutyof treatment or the duty of care falls under the scope of insurance cover in civil liability insurance. The problem arises,however, when a certain action or omission of the doctor leads to an infringement of the patient's right, but no personal injury occurs. Then, it has not been clearly resolved whether the mere breach of the obligation of treatment leads to the liability of the civil liability insurer. This issue is gaining more and more practical meaning.
EN
The judgment of the Supreme Court of 17 September 2020 (I CSK 628/18) refers to the infringement of personal interests and so-called outsourcing, which is increasingly being applied by insurers during winding-up proceedings and subsequently in the course of activities aimed at determining whether the circumstances justifying the payment of a cash benefit have not changed. In the contentious factual circumstances, which became the basis for the Supreme Court’s deliberations, a detective agency, having concluded a contract of mandate with the insurer, performed verification procedures to confirm the legitimacy and the amount of the compensation annuity received by the victim of a traffic accident. However, the investigation was conducted in an inappropriate way, using psychological coercion, copying medical records, test results and medicines – including recording and taking pictures of the victim, having conversations with neighbours about his daily routine, and finally obtaining the victim’s blank signature on a sheet of paper where detectives later added his consent to conduct verification and an unlawful receipt of a declaration of liability for giving false statements. Their conduct led to an infringement of personal interests, including the right to privacy and the right to security. The courts of different instances interpreted the facts differently and adopted various legal interpretations: from the acceptance of the insurer's liability for infringement of the victim’s personal interests by the outsourced detective company (district court), through ruling on the lack of liability and, above all, the lack of insurer’s capacity to initiate proceedings (court of appeal), to the confirmation of liability under certain conditions. The author of this generally positive gloss presents and evaluates arguments cited by the Supreme Court. She also organizes and verifies disputable issues. In addition to identifying a variety of legal problems and doubts in this respect, she emphasizes the practical importance of this judgment and the question of the insurer's liability for activities or omissions by third parties providing outsourced services.
PL
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2020 r. (I CSK 628/18) dotyczy zagadnienia naruszenia dóbr osobistych oraz tzw. outsourcingu, z którego ubezpieczyciele korzystają coraz częściej w czasie prowadzonego postępowania likwidacyjnego, a także później w toku czynności zmierzających do ustalenia, czy nie doszło do zmiany okoliczności uzasadniających wypłatę określonego świadczenia pieniężnego. W spornym stanie faktycznym, który stał się podstawą rozważań Sądu Najwyższego, na podstawie umowy zlecenia zawartej z ubezpieczycielem firma detektywistyczna przeprowadziła postępowanie weryfikacyjne w celu potwierdzenia zasadności oraz wysokości renty odszkodowawczej uzyskiwanej przez poszkodowanego w wypadku komunikacyjnym. Czynności detektywistyczne zostały jednak przeprowadzone w sposób nieprawidłowy z zastosowaniem przymusu psychicznego, kopiowaniem dokumentacji medycznej, wyników badań, leków – wraz z nagrywaniem poszkodowanego, robieniem mu zdjęć, prowadzeniem rozmów z sąsiadami w celu ustalenia jego aktywności życiowej, a w końcu – z uzyskaniem podpisanej in blanco kartki, na której następnie detektywi wpisali zgodę poszkodowanego na prowadzenie czynności weryfikacyjnych, oraz bezprawnym odebraniem od niego oświadczenia o odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań. Swoim postępowaniem doprowadzili do naruszenia dóbr osobistych tego podmiotu w postaci prawa do prywatności oraz prawa do poczucia bezpieczeństwa. Sądy poszczególnych instancji odmiennie interpretowały wskazany stan faktyczny, przyjęły też różną interpretację prawną: od przyjęcia odpowiedzialności ubezpieczyciela za naruszenie dóbr osobistych poszkodowanego przez firmę detektywistyczną działającą w ramach outsourcingu (sąd okręgowy), poprzez uznanie braku odpowiedzialności, a przede wszystkim braku legitymacji czynnej ubezpieczyciela (sąd apelacyjny), po potwierdzenie tej odpowiedzialności na określonych warunkach. Autorka w pozytywnej, co do zasady, glosie przedstawia argumenty przywołane przez Sąd Najwyższy, dokonuje ich oceny, porządkuje sporne zagadnienia oraz je weryfikuje. Zwraca uwagę na mnogość problemów prawnych oraz wątpliwości w tym zakresie, a także wskazuje na praktyczne znaczenie niniejszego orzeczenia i na samą problematykę odpowiedzialności ubezpieczyciela za działania lub zaniechania osoby trzeciej wykonującej określone czynności – zlecone jej na zasadach tzw. outsourcingu.
12
Content available remote PRAWA PACJENTA DO ŚWIADCZEŃ ZDROWOTNYCH I ICH KONTEKST
100%
EN
Act of patient laws and Spokesman Patient Laws from 6.11.2008 includes index of rights, which were admitted person, who were given medical healthy services. Subject of this article are primary patient laws to healthy services and medical procedure paid from public money. These rights are in parallel, this is why is necessary case study of each law. Author of this article presents difference between individual rights and comparison them. All this issue were present background on rich judgment of polish courts.
EN
This gloss discusses the issues related to complications and medical error, notably the distinction between the error covered by third party liability versus undesirable results of treatment, commonly referred to as a complication or a medical failure. In medical practice, the latter gives rise to a number of practical and legal questions, at the same time being of considerable importance for insurance undertakings offering third party liability insurance. Taking into account the facts of the case and deliberations of the Court of Appeal in Szczecin in its judgment of 11 May 2017 (I ACa 560/15), the author of this gloss indicates that in the event of an error, irrespective of its nature (diagnostic error, therapeutic error, prognosis error, executive error), the doctor may be held liable for negative consequences that occur to the patient (health disorder, bodily injury or even death). However, if a doctor proves that in the case concerned a complication has occurred and that the complication is prognosed by the current medical expertise, the following mechanism applies: if the patient concerned has been advised of the possible occurrence of the complication and has given his or her informed consent to the treatment, the doctor bears no liability for negative results thereof. The cause of liability in the above case would not be a medical error, but the failure to obtain the patient’s informed consent that he or she is aware of possible complications of certain type. A distinction needs also to be made between the occurrence of a complication, the failure to provide a correct diagnosis and/or the failure to take remedial action in respect of the patient who exhibits negative effects of the treatment applied.
PL
Przedmiotem glosy jest problematyka powikłania i błędu medycznego, w szczególności rozróżnienia sytuacji, w której mamy do czynienia z błędem objętym odpowiedzialnością cywilną oraz niepożądanym wynikiem leczenia nazywanym potocznie powikłaniem lub niepowodzeniem medycznym. W praktyce lekarskiej kwestia ta budzi wiele wątpliwości praktycznych i prawnych, a jednocześnie ma ogromne znaczenie dla ubezpieczycieli OC. Na tle stanu faktycznego oraz rozważań prowadzonych przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 11 maja 2017 r. (I ACa 560/15) autorka wskazuje, że w razie powstania błędu, niezależnie od jego charakteru (błąd diagnostyczny, błąd terapeutyczny, błąd co do rokowania, błąd wykonawczy), lekarz może ponosić odpowiedzialność cywilną za negatywne skutki, jakie wystąpią u pacjenta (rozstrój zdrowia, uszkodzenie ciała, a nawet zgon). Jeżeli jednak lekarz wykaże, że w konkretnym stanie faktycznym mamy do czynienia z powikłaniem, którego wystąpienie przewiduje aktualna wiedza medyczna, zajdzie następujący mechanizm: jeżeli pacjent został poinformowany o możliwości wystąpienia danego powikłania i wyraził świadomą zgodę – lekarz nie będzie ponosił odpowiedzialności za powstanie negatywnego skutku leczenia. Jeśli jednak lekarz nie wskazał pacjentowi na możliwość wystąpienia określonego powikłania lub pacjent nie wyraził na jego wystąpienie świadomej zgody – lekarz, niestety, nie zwolni się z odpowiedzialności. Przyczyną odpowiedzialności cywilnej będzie w ostatnim przypadku nie tyle fakt wystąpienia błędu medycznego, ile brak uzyskania świadomej zgody pacjenta na możliwość wystąpienia określonego rodzaju powikłania. Czym innym jest także wystąpienie powikłania, a czym innym brak prawidłowej diagnozy w tym zakresie oraz niepodjęcie działań naprawczych wobec pacjenta, u którego ujawnione zostały negatywne skutki podjętej terapii.
15
Content available remote Podstawy oraz zasady odpowiedzialności brokera ubezpieczeniowego
100%
PL
Odpowiedzialność brokera może wynikać zarówno z faktu zawarcia umowy brokerskiej, ale jej podstawę może także stanowić przekroczenie upoważnienia wynikającego z udzielonego brokerowi pełnomocnictwa. Szczególna pozycja brokera, który występuje w imieniu podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej, ale wynagrodzenie w postaci kurtażu uzyskuje od ubezpieczyciela powoduje, że broker może ponosić odpowiedzialność zarówno wobec swojego kontrahenta, jak i wobec ubezpieczyciela. Niezależnie od tego, w ostatnim czasie, coraz częściej pojawia się kwestia odpowiedzialności brokera wobec innych pośredników ubezpieczeniowych. Przedmiotem rozważań zawartych w artykule jest wskazanie podstaw oraz zasad odpowiedzialności brokera, z szczególnym wskazaniem przesłanek jego odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Autorka przedstawia obowiązki ustawowe oraz umowne, których naruszenie może prowadzić do powstania jego odpowiedzialności kontraktowej. Wskazuje na ogólne zasady odnoszące się do pełnomocnictwa brokerskiego, możliwość jego odwołania oraz skutki udzielenia wielu pełnomocnictw. Przedstawia przykłady uszczerbków, jakie mogą powstać po stronie podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej oraz rozważane w orzecznictwie sądowym problemy związane z określeniem związku przyczynowego pomiędzy zawinionym działaniem lub zaniechaniem a szkodą kontrahenta.
EN
The broker's liability may arise from the fact of conclusion of the contract, but can also be based on exceeding the power of attorney granted to the broker. The specific position of the broker, who acts on behalf of the entity seeking insurance protection, but is remunerated in the form of brokerage fee obtained from the insurer, makes the broker liable both to the contractor and the insurer. Additionally, the issue of brokers' liability towards other insurance intermediaries has been raised more and more frequently in recent times. The aim of the present article is to consider and indicate the grounds and principles of broker's liability, with special attention to the prerequisites for liability for the non-fulfillment or improper fulfillment of the obligation. The author presents the statutory as well as contractual obligations, the breach of which may lead to the occurrence of broker's contractual liability. Besides, she points out the general principles relating to the broker's power of attorney, the possibility of its revoking and the effects of multiple proxies. Furthermore, the author presents the examples of injuries that may occur on the side of the entity seeking insurance protection as well as problems related to the causality between the wrongful act or omission and the contractor's loss, considered in judicature.
18
Content available remote Ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej – ewolucja i kierunki przemian
100%
PL
Autorka przedstawia ewolucję odpowiedzialności cywilnej oraz powiązanych z nią ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej (OC). Dowodzi, że im szybciej rozwija się odpowiedzialność cywilna, tym dynamiczniej rozwijają się ubezpieczenia OC. Rosnące ryzyko powstania odpowiedzialności odszkodowawczej oznacza bowiem dla wielu sprawców trudności w udźwignięciu materialnego ciężaru jej naprawienia. Aby tego uniknąć, podmioty narażone na ryzyko jej powstania zawierają umowy ubezpieczenia OC, a ubezpieczyciele opracowują ogólne warunki kolejnych typów ubezpieczeń. Obecnie istnieje też zasadnicze pytanie, kto powinien ponieść ciężar szkody doznanej przez jednostkę: sam poszkodowany, sprawca szkody czy też społeczeństwo. Z drugiej strony, rośnie świadomość poszkodowanych oraz wysokość zgłaszanych przez nich roszczeń odszkodowawczych. Wydłuża się jednak droga postępowania cywilnego, powstają kolejne trudności dowodowe. Wszystko to powoduje, że zgłaszane są różne koncepcje: tzw. błędnego koła, psychologicznego efektu OC czy też w końcu zmierzchu klasycznej odpowiedzialności cywilnej. Niektórzy autorzy dowodzą bowiem, że odpowiedzialność cywilna zostanie zastąpiona gwarancyjno-repartycyjną odpowiedzialnością ubezpieczyciela.
EN
The author presents the evolution of civil liability and civil liability insurances connected therewith. The author argues that the faster civil liability develops, the more dynamically civil liability insurances develop. Increasing risk of liability for damage means for many perpetrators difficulties in bearing financial burdens of its remedying. In order to avoid this, prospective perpetrators of damage conclude civil liability agreements, and insurers develop general terms and conditions of further types of insurance. Currently, there is a fundamental question who should bear the burden of damage suffered by an entity: the injured party itself, the perpetrator of the damage or the society. On the other hand, injured parties have much greater awareness, and the amounts of the compensation claimed are on the increase. However, judicial civil proceedings are becoming excessively lengthy and further difficulties related to evidence arise. All of this leads to a situation in which various concepts are being elaborated: so-called vicious circle, psychological effect of civil liability, or even the twilight of civil liability. Some authors argue that civil liability will be replaced with the mutual insurance liability of the insurer
EN
The subject of this gloss is the responsibility of the autonomous possessor for the collapse of a building or detachment of its parts. Having analysed the judgment, the author observes that the concepts of a structure (building) as well as detachment of its parts are interpreted too broadly in judicial decisions. Not every detachment (such as a destroyed fence and broken glass in the front door or in the balcony balustrade) justifies the strict liability of their autonomous possessor. Therefore, the current position in this respect needs revising. However, in many actual situations, the actions or omissions of other people, including the aggrieved party, may be included in the chain of causation. Consequently, the question arises whether and to what extent these circumstances may affect the autonomous possessor‘s liability and its scope. It is particularly important to determine the aggrieved party’s behaviour which can be qualified as contributing to or increasing the extent of the damage. The extreme positions of individual courts in this respect vary from the necessity of complicity (culpa concurens) to the sufficient requirement of complicity (causa concurens), which causes great uncertainty of decisions that may differ under similar circumstances. The above question as well as other issues regarding the co-responsibility of the autonomous possessor of the structure and other people whose actions or omissions resulted in the damage, have been considered in the gloss to the judgment of the Court of Appeal in Łódź of 11 August, 2021 (I ACa 139/20).
PL
Tematem niniejszej glosy jest odpowiedzialność samoistnego posiadacza budowli za zawalenie się budowli lub oderwanie jej części. Autorka – na tle głosowanego wyroku – zauważa, że w orzecznictwie sądowym pojęcie budowli ujmowane jest zbyt szeroko. Analogicznie jak pojęcie oderwania się części budowli. Nie każde oderwanie się (takie jak zniszczenie ogrodzenia, wybicie szyby w drzwiach wejściowych czy w balustradzie balkonu) uzasadnia surową odpowiedzialność ich posiadacza samoistnego na zasadzie ryzyka. Należałoby zatem zrewidować dotychczasowe stanowisko w tym zakresie. Zarazem w wielu stanach faktycznych w łańcuch przyczynowości mogą być włączone działania lub zaniechania innych osób, w tym samego poszkodowanego. Powstaje zatem pytanie, czy i w jakim zakresie okoliczności te mogą wpłynąć na odpowiedzialność samoistnego posiadacza oraz jej zakres. W szczególności istotne jest, aby definitywnie zostało rozstrzygnięte, jakie zachowanie poszkodowanego można kwalifikować jako jego przyczynienie się do powstania lub zwiększenia rozmiarów szkody. Rozbieżność stanowiska poszczególnych sądów w tym zakresie przyjmujących skrajne poglądy: od konieczności wystąpienia współwiny (culpa concurens) po wystarczający wymóg zaistnienia współprzyczyny (causa concurens), powoduje dużą niepewność rozstrzygnięcia, które może być odmienne w podobnych stanach faktycznych. Na powyższe pytanie, ale też na inne zagadnienia dotyczące współodpowiedzialności samoistnego posiadacza budowli oraz innych osób, których działanie lub zaniechanie stanowiło jedną z przyczyn powstania szkody stanowią przedmiot rozważań podjętych w glosie do wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2021 r. (I ACa 139/20).
20
Content available remote Limitation of Claims for Damages in Judicature and Insurance Practice
100%
EN
There are a lot of claims subject to a statute of limitations in an insurance sector. The aim of the present article is to indicate the specific nature of the relationship between the limitation of insurance claims and pure claims for damages. The author discusses the institution of limitation, the mechanism of determining the limitation period and the consequences associated with the expiry of the limitation period. Moreover, she emphasizes the differences in determining the limitation period in the case of liability in tort and contractual liability. Having presented the issues connected with the start and interruption of limitation periods according to the provisions of the Civil Code and regulations relating to the insurance contract, the author examines the maturity of a claim. Not only does she discuss doubts that arise in practice, but also mainly judicature.
XX
Problematyka przedawnienia roszczeń, dotychczas niedoceniana przez praktykę ubezpieczeniową, odgrywa coraz większą rolę w procesach odszkodowawczych. Z natury skomplikowana materia cywilistyczna, w ubezpieczeniach rodzi dodatkowe problemy. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że w stosunkach ubezpieczeniowych można wskazać wielość roszczeń podlegających przedawnieniu. Tematem niniejszego artykułu jest wskazanie szczególnego rodzaju powiązań pomiędzy przedawnieniem roszczeń ubezpieczeniowych oraz roszczeń stricte odszkodowawczych. Autorka omawia instytucje przedawnienia oraz mechanizm określenia terminu przedawnienia. Wskazuje na odrębności w ustalaniu terminu przedawnienia w przypadku odpowiedzialności deliktowej oraz odpowiedzialności kontraktowej, przedstawia kwestie przerwania biegu przedawnienia według ogólnych przepisów kodeksu cywilnego oraz przepisów odnoszących się do umowy ubezpieczenia. Charakteryzuje nie tylko wątpliwości praktyczne, ale przede wszystkich orzecznictwo sądowe.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.