The article examines the work of opera director Miloš Wasserbauer during the 50s and at the beginning of the 60s of the 20th century in the Slovak National Theatre. The author analyses Wasserbauer’s approach to the productions and Slovak staging tradition from the perspective of the Czech director and the critical reflection of the performances. He focuses on the staging of new Slovak operas Ján Cikker’s Juro Jánošík and Beg Bajazid, and Eugen Suchoň’s Svätopluk. Special attention is paid to the conceptualisation of Slovak national feeling in the corpus of archive materials.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.