Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
This article is the fourth part of the series „On the Empresses of the Latin Empire (1204–1261)”. Its aim is to present the biography of Berengaria of León (Berenguela in Castilian), the third wife of John of Briene, mainly on the basis of Castilian and Old French sources. Information about her is laconic and scattered through various sources. Berengaria was the daughter of King Alfonso IV of Leon and his second wife, Berengaria of Castile. Born in 1204, in 1224 she married the former king of Jerusalem, John of Brienne. She became the Latin empress in 1231. She had three sons, her daughter Mary, as the wife of Baldwin II, also became the Latin empress, Little is known about Berengaria's education and her language skills during the stay in Constantinople. She died there in April 1237, but was buried in Compostela. She was not politically active and did not play a significant role in the history of the the Latin Empire.
PL
Artykuł stanowi czwartą część cyklu „O cesarzowych Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261)”. Jego celem jest przedstawienie postaci Berengarii z Leónu (po kastylijsku Berenguela), trzeciej żony Jana z Briene, przede wszystkim w oparciu o źródła kastylijskie i starofrancuskie. Wiadomości na jej temat są lakoniczne i rozproszone. Berengaria była córką króla Leonu Alfonsa IV i jego drugiej małżonki, Berengarii Kastylijskiej. Urodziła się w 1204 roku, w 1224 roku poślubiła ex-króla Jerozolimy Jana z Brienne. W 1231 roku została cesarzową łacińską. Miała trzech synów, a jej córka Maria, jako żona Baldwina II, także została cesarzową łacińską, Niewiele wiadomo o wykształcenia i umiejętnościach językowych Berengarii podczas jej pobytu w Konstantynopolu. Zmarła tam w kwietniu 1237 roku, ale została pochowana w Composteli. Nie była aktywna politycznie i nie odegrała poważnej roli w historii Cesarstwa Łacińskiego.
FR
O cesarzowych Cesarstwa Łacińskiego (1204-1261) Maria hrabina Szampanii
EN
This article is the first one in the planned series “On the Empresses of the Latin Empire (1204-1261)”. This one is dedicated to Maria, the countess of Champagne, who, having set off on a crusade, reached Akka, and there she learned about the election of her husband, Count Baldwin Flanders to be the first Latin emperor. The text presents her biography and highlights her participation in the crusades of her relatives.
PL
Artykuł jest pierwszym z planowanego cyklu „O cesarzowych Cesarstwa Łacińskiego (1204-1261)”. Ten jest poświęcony Marii hr. Szampani, która wyruszywszy na krucjatę, dotarła do Akki, i tam dowiedziała się o wyborze jej męża Baldwina hr. Flandrii na pierwszego cesarza łacińskiego. W tekście przybliżono jej życiorys i naświetlono udział w krucjatach jej krewnych.
EN
The paper focuses on the financing of the 4th crusade and the agreement of April 1201 among the future leaders of the crusade with Venice. I discuss the problem of the currency conversion of Cologne marks and French livres in the chronicles of Geoffroy de Villehardouin and Robert of Clari. It has been established that the sum of 50 000 livres paid by the crusaders and mentioned by Robert Clari is not real. Actually, it was the sum of 50 000 Cologne marks, which had a much lower value. If the sum were 50 000 French livres, it would cover the cost the crusaders committed to bear, because 50 000 livres equaled at the time 20 450 kilograms of silver, and the whole sum the crusaders were obliged to pay was 85 000 Cologne marks or 19890 kilograms of silver. Yet, it is known that having paid the 50 000 livres and adding a thousand collected by the soldiers, there remained a debt of 34 000 Cologne marks, which the crusaders had to work off in Venetian service. The organizers of the 4th crusade overestimated the number of its future participants and they concluded an agreement with Venice exaggerating the future development. They ordered the construction of the fleet and provisions for one year for too many expected crusade participants. In result, those who turned up for the crusade were not able to cover its huge costs.
PL
Artykuł dotyczy finansowania IV krucjaty oraz umowy przyszłych przywódców krucjaty z Wenecją zawartej w kwietniu 1201 roku. Poruszono kwestie przeliczników walutowych marki kolońskiej i liwrów francuskich, o których piszą kronikarze Robert z Clari i Geoffroy de Villehardouin. Ustalono, że podana przez Roberta z Clari kwota zapłacona przez krzyżowców Wenecji opiewająca na 50 tys. liwrów jest niezgodna z realiami. W rzeczywistości było to 50 tys. marek kolońskich, które miały znacznie mniejszą wartość. Gdyby to były liwry francuskie wystarczyłyby one na pokrycie całej kwoty, którą krzyżowcy zobowiązali się zapłacić, bowiem 50 tys. liwrów było wówczas równe 20 450 kg srebra, a cała suma, jaką krzyżowcy zobowiązali się opiewała na 85 tys. marek kolońskich, czyli 19 890 kg srebra. Tymczasem wiadomo, że po zapłaceniu owych 50 tys. i dodatkowego tysiąca zebranego przez żołnierzy pozostał jeszcze dług 34 tys. marek kolońskich, które krzyżowcy musieli odpracować na służbie weneckiej. Organizatorzy IV krucjaty znacznie przeszacowali liczbę przyszłych jej uczestników i zawarli umowę z Wenecją znacznie na wyrost, zamawiając budowę floty i prowiant na czas jednego roku dla zbyt dużej liczby uczestników wyprawy. W rezultacie ci, którzy stawili się na wyprawę, nie byli w stanie pokryć ogromnych jej kosztów. 
EN
This article deals with the reception of the image of the Emperors John II and Manuel I of the Komnenos dynasty based on the chronicler’s account by William of Tyre (1130–1186). It shows a positive evolution in the portrayal of John II and his successor Manuel I, whom William met twice – in 1168 and when he stayed in Constantinople for seven months in 1179/1180. The image of Manuel I is positive, emphasizing the emperor’s positive qualities, such as generosity, wisdom, and justice.
EN
An article analysing information about the clerics during the Fourth Crusade mentioned by the chronicler of this expedition, Geoffrey of Villehardouin († c. 1219), in the Old French chronicle La conquête de Constantinople. The author has distinguished three types of clerics, participants in the crusade, and traced mentions thereof in the work and the opinions about them.
EN
This text provides the analysis of two texts, written by Robert de Clari and Geoffroy de Villehardouin, two chroniclers at the times of the Fourth Crusade. The analysis discusses their account of food provision and how Crusaders managed to provide for themselves during their journey from Venice to Constantinople in the period between June 1202 and May 1204.
EN
The article is the third part of the series ‘On Empresses of the Latin Empire (1204–1261)’. The article is the second part of the series On Empresses of the Latin Empire (1204–1261). This one is dedicated to Yolanda of Flanders, the second wife of Peter II of Courteney. Yolanda became empress in 1217, lost her husband the same year, and probably gave birth to Baldwin in 1218. It did not play any significant role in the history of the Latin Empire.
PL
Artykuł jest trzecią częścią cyklu ‘O cesarzowych Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261)’. Ten jest poświęcony Jolancie z Flandrii, drugiej żonie Piotra II z Courteney. Jolanta została cesarzową w 1217 roku, w tym samym roku straciła męża, a prawdopodobnie w 1218 roku urodziła Baldwina. W historii Cesarstwa Łacińskiego nie odegrała żadnej znaczącej roli.
EN
The article focuses on the participation of the Hungarian King Andrew II in the Fifth Crusade in 1217. The author rejects the speculations (B. Hóman, S. Runciman, F. Van Tricht et al.) that the reason of the king’s decision was ascending the throne of the Latin Empire after the death of the emperor Henry in 1216. Due to the lack of evidence in sources for these speculations, the author claims that the reasons for which Andrew II took part in the Fifth Crusade were rather prestigious, devotional and ambition oriented. 
PL
The article focuses on the participation of the Hungarian King Andrew II in the Fifth Crusade in 1217. The author rejects the speculations (B. Hóman, S. Runciman, F. Van Tricht et al.) that the reason of the king’s decision was ascending the throne of the Latin Empire after the death of the emperor Henry in 1216. Due to the lack of evidence in sources for these speculations, the author claims that the reasons for which Andrew II took part in the Fifth Crusade were rather prestigious, devotional and ambition oriented.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.