Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available Jaka etyka dla postchrześcijańskiego świata?
100%
EN
The title issue is analyzed in the article in the space of co-thinking with Sebastian Gałecki, the author of the book Etyka chrześcijańska dla postchrześcijańskiej epoki [Christian Ethics for a Post-Christian Age]. The question of a model of ethics for contemporary times, which is rightly referred to as post-Christian, is one of the most important issues of contemporary ethical research.  The author of the above-mentioned monograph wants to build this model by integrating three, in his opinion remaining in isolation, traditions of ethics: the theory of natural law, the theory of virtues and the theory of conscience, in their contemporary interpretation by J. Finnis, A. MacIntyre and J.H. Newman. Is such a path optimal for the question posed in the title of this article? The doubts and questions raised as a result of reading Gałecki’s dissertation sketch the framework of an answer to this question, drawing at the same time positive paths of reflection on the shape of ethics in the times of late modernity.
PL
Tytułowe zagadnienie jest w artykule analizowane w przestrzeni współmyślenia z Sebastianem Gałeckim, autorem książki pt. Etyka chrześcijańska dla postchrześcijańskiej epoki. Pytanie o model etyki dla współczesnych czasów, określanych nie bez racji jako postchrześcijańskie, jest jednym z ważniejszych zagadnień współczesnych poszukiwań etycznych. Autor wspomnianej monografii chce zbudować taki model poprzez scalenie trzech, jego zdaniem pozostających w izolacji, tradycji etyki: teorii prawa naturalnego, teorii cnót i teorii sumienia, w ich współczesnej wykładni dokonanej przez J. Finnisa, A. MacIntyre’a i J.H. Newmana. Czy taka droga jest optymalna z punktu widzenia zagadnienia postawionego w tytule artykułu? Wątpliwości i pytania postawione w wyniku lektury rozprawy Gałeckiego kreślą zręby odpowiedzi na to pytanie, rysując jednocześnie pozytywne drogi refleksji nad kształtem etyki w czasach późnej nowoczesności.
2
Content available On Christian philosophy
100%
EN
The article analyzes the concept of “Christian philosophy” from the perspective of its past and its future. First of all, there is revealed a multiplicity of senses and the meanings attributed to this concept. Their arrangement is one of the purposes of this text. Christian philosophy in the broad sense is a philosophy that permits indirect influences of Christianity; this is an idea created in Christian culture. However, strictly speaking Christian philosophy is a philosophy where we find an affirmative approach to the truth preached by Christianity. It is open to direct Christian inspiration. Twentieth-century revival of interest of religion in philosophy seems to foretell the future optimistically in the broad and narrow sense of Christian philosophy.
3
Content available Karol Wojtyła’s philosophy of freedom
100%
PL
Wolność to wyzwanie dla ludzkiej egzystencji, ale i dla refleksji nad bytem człowieka. Filozofowie, szczególnie w czasach nowożytnych, zbudowali kilka fundamentalnych koncepcji wolności. Karol Wojtyła zaproponował oryginalne jej ujęcie poprzez otwarcie klasycznej teorii wolności na nurty współczesne, szczególnie na fenomenologię akcentującá rolę doświadczenia. Poczucie wolności jest dane w przeżyciu „mogę-nie muszę”. Samostanowienie jawi się jako wyraz wolności. Wojtyła rozwija ten trop”, budując zręby własnego myślenia o wolności człowieka. Koncepcja ta zasługuje na wielokształtne odczytania, także w kontekstach wyzwań niesionych przez obecne czasy.
EN
Freedom is a challenge for human existence, but also for reflection on human existence. Philosophers, especially in modern times, have built several fundamental concepts of freedom. Karol Wojtyła proposed an original approach by opening the classical theory of freedom to contemporary trends, especially to phenomenology emphasizing the role of experience. The feeling of freedom is given in the “I can – do not have to” experience. Self-determination appears as an expression of freedom. Wojtyła develops this idea by building the foundations of his own thinking about human freedom. This concept deserves multi-faceted interpretations, also in the context of challenges posed by our times.
PL
Zakład Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu był w roku 2011 organizatorem dwóch konferencji naukowych. Pierwsza, poświęcona Jean-Paul Sartre'owi, odbyła się w ramach międzyuczelnianego seminarium z cyklu Dziedzictwo współczesnej etyki. Seminarium zapoczątkowane przed laty w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego aktualnie jest dziełem pięciu ośrodków akademickich, organizujących u siebie kolejne sesje...
PL
Recenzowana książka dotyczy męstwa jako fenomenu antropologicznego, rozumianego szerzej niż tylko jako cnota moralna, a ujmowanego w perpektywie stawania się człowieka, sprostania wymogom bycia sobą i osobą ludzką...
6
100%
EN
The article reconstructs a certain element of the evolution in Józef Tischner’s thinking. Initially representing orthodox phenomenology, Tischner situated his philosophy in exiological paradigm seeing in values the most fundamental reality and the main object of philosophical research. Later, thanks to agathological dimensions he put aside the language of values and sometimes doubted adequacy of values as philosophical category. Tischner revealed courage when he was able to radically revise his former views according to the principle: amicus Plato, magis tamen amica veritas.
PL
Gabriel Marcel to myśliciel, z wielu względów - wśród których nie bez znaczenia jest jego gorliwa postawa religijna – niezasłużenie zapomniany przez współczesną filozofię...
PL
Współczesne meandry hiszpańskiej myśli filozoficznej są w Polsce bardzo słabo rozpoznane. Brakuje tłumaczeń tekstów, ale i rodzimych opracowań monograficznych. Pewnym wyjątkiem jest dzieło Jose Ortegi y Gasseta - dysponujemy tłumaczeniem kilku jego książek, kilkunastu artykułów oraz licznymi opracowaniami jego myśli. Trud przybliżenia polskiemu czytelnikowi wielu interesujących tropów kreślonych przez współczesnych myślicieli hiszpańskich podejmuje od wielu lat m.in. Mieczysław Jagłowski, profesor filozofii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
PL
Zakład Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego UAM w Poznaniu współorganizował w 2010 roku dwie interesujące ogólnopolskie konferencje naukowe. Pierwsza z nich dotyczyła aksjologicznego ugruntowania etyki, a druga postawiła w centrum konferencyjnych namysłów temat człowieka żyjącego pomiędzy biegunem samotności i wspólnoty. Oba zagadnienia tylko pozornie są od siebie odległe i tematycznie rozbieżne. Bycie człowieka wobec wartości ujawnia wszak swoje współrzędne, które można określić jako: samotność/wspólnotowość. Samotność człowieka wobec odrzucanych przez wspólnotę wartości, wspólnotowe zapośredniczenie stosunku człowieka do moralnego dobra czy do prawdy, momenty samotności i wspólnotowości w kształtowaniu się etosu człowieka to tylko wybrane przykłady na zbieganie się tematyki aksjologicznej z zagadnieniami monoseologicznymi.
EN
The problem of mutual relations between philosophy and theology has been a challenge since Christian antiquity and disputes about the role of pagan philosophy in theological deliberations. In the Middle Ages, a model of creative cooperation between the two sciences was developed, but in modern times, as a result of the progressing processes of secularization, philosophy began to be opposed to theology. In contemporary times, the references of philosophical sciences to theology are not easy and escape unambiguousness. The article reflects on the contemporary relationship between philosophy and theology and asks what conditions must be met for a creative dialogue between the two sciences to take place.  
PL
Problem wzajemnych odniesień filozofii i teologii stanowi wyzwanie począwszy od starożytności chrześcijańskiej i sporów o rolę filozofii pogańskiej w namysłach teologicznych. W średniowieczu wypracowano model twórczej współpracy obu nauk, ale w czasach nowożytnych na skutek postępujących procesów sekularyzacji filozofię zaczęto przeciwstawiać teologii. W czasach współczesnych odniesienia nauk filozoficznych do teologii nie należą do łatwych i wymykają się jednoznaczności. Artykuł podejmuje namysł nad współczesnym stosunkiem filozofii do teologii i stawia pytanie, jakie warunki muszą być spełnione, by dochodziło do twórczego dialogu obu nauk.
EN
The article deals with the problem of overusing the prefix “post” in social studies discourse and humanistic discourse as well as in public and colloquial language in contemporary times. The situation of a human being in the (post)modern epoch seems to be the situation of a post-human being living in post-reality. Trends discussed in the article must influence not only the understanding but also the experiencing of the reality of marriage and family. It is certainly worthwhile to analyze the implications arising from an over-representation of the prefix “post” in contemporary narrations.
PL
Artykuł podejmuje problem współczesnego nadużywania przedrostka „post” w dyskursie z zakresu nauk społecznych i humanistycznych oraz w języku publicznym i potocznym. Zdaje się, że sytuacja człowieka epoki (po)nowoczesnej jest sytuacją postczłowieka, żyjącego w postrzeczywistości. Opisywane w artykule klimaty nie mogą nie wpływać na rozumienie, ale i przeżywanie rzeczywistości małżeństwa i rodziny. W każdym razie warto przyglądać się implikacjom płynącym z nadreprezentacji prefiksu „post” we współczesnych narracjach.
14
Content available Kilka uwag o racjonalności. Wprowadzenie.
100%
EN
Rationalism is an attempt to describe the nature of reason and to delimit its scope. All types of rationalism treat reason as a high value not only cognitive but also moral. This article is a short historical synthesis showing certain crucial points in the history of understanding reason and rationality. It also draws some points of evolutionary shifts or revolutionary changes. Reason as logos and reason as ratio, reason of the Enlightment scientism and irrationalism and finally the search for new rationality. The article also poses the question whether the cognitive standpoint, on the ground of which rationalism developed, is fundamental in human life.
EN
It seems evident that within contemporary ethical discourse ancient category of virtue is by far more popular than other ethical concepts of the classical moral philosophy. Socrates was the first to introduce arete into ethics and made it into the most important notion of his ethical teaching. Plato systematized cardinal virtues according to parts of the soul. Ancient Greek aretology has been developed most thoroughly by Aristotle. Arethical elements are nowadays present in some orientations of contemporary ethics, such as neo-Thomism, phenomenology and hermeneutics. Anglo-American virtue ethics attempts to create an integral ethical theory based on the category of virtue. Such ethics is based on a principle that persons, rather than human actions, are a point of reference of all moral evaluations. Virtue ethics has become a subject of intense debates owing to Alasdair MacIntyre’s After Virtue. He diagnosed the failure of the Enlightenment project concerning the foundations of ethics, and proposed to return to Greek teleologism. MacIntyre supports a view of virtue as cultivated in a particular community. Thus virtue is not universal and it does not transcend the historical; it is essentially a social value. In the subjective sense it is an acquired trait. Appreciation of virtue in contemporary moral philosophy is combined in genere with a specific turn towards an integral subject. It is a sign of search of human inner harmony and human teleological structure. Virtue is a remedy for ethical atomism which axiologically focuses on particular man’s actions, and tends to lose from sight an integral vision of morality as the essence of humanity.
PL
Autor opiniowanej pozycji świadomie jednak rezygnuje - w przytłaczającej części swego opracowania - z wykorzystania choćby cząstki tego dorobku i pisząc swą książkę, pozostaje niejako sam na sam z tekstem Ewangelii, abstrahując generalnie od kwestii soterycznych, dogmatycznych czy kerygmatycznych, choć dopuszcza je momentami do głosu, szczególnie w końcowych partiach swej książki. Pozwala mu to spojrzeć na ba- dane kwestie niejako świeżym okiem, nieuzbrojonym w kakofoniczny czasem głos  teorii  i  cudzych interpretacji i przefiltrować je wyłącznie poprzez pryzmat własnych przedzałożeń i własnej świadomości nie tylko moralnej, ale i etycznej, filozoficznej czy metodologicznej.
PL
Książka zawiera 25 tekstów zgrupowanych w trzech częściach. Całość poprzedza odredakcyjny wstęp Piotra Duchlińskiego, który syntetycznie i interesująco wprowadza w problematykę książki.
PL
Recenzowany tu tom składa się z 21 tekstów i jest podzielony na pięć zasadniczych części tematycznych oraz zapis dyskusji panelowej. Wprowadzeniem w całość jest tekst redaktorki tomu, Joanny Mysony Byrskiej, wskazujący na przedmiot i cel przedsięwzięcia oraz zawierający krótkie omówienie tematyki poszczególnych artykułów.
19
Content available Filozof na szlakach refleksji nad kulturą
100%
20
Content available Człowiek a samotność
100%
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.