The years 1947-1948 were the period of intensive actions, which aim was to unify the Polish Workers' Party (Polish: Polska Partia Robotnicza, PPR) with the Polish Socialist Party (Polish: Polska Partia Socjalistyczna, PPS) and which the coping stone was the Unification Congress that was held from December 15th to December 21st, 1948. At this meeting the common organisation emerged under the name the Polish United Workers' Party (Polish: Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, PZPR). The whole operation was carried out under a communist diktat, who took actions to weaken PPS through elimination of the internal opposition, implementation of submissive people to the management of the party, and absorption by PPR. The purpose of this article is to present the organization state of PPR and PPS in the period between 1947 and 1948, the interparty cooperation and the establishment of county structures of PZPR.
Województwo bialskopodlaskie powstało w 1975 r. w wyniku reformy administracji terenowej przeprowadzonej przez Piotra Jaroszewicza. Reforma zakładała m.in. likwidację dotychczasowego trójstopniowego podziału kraju, zastępując go dwustopniowym. Likwidacji uległ szczebel powiatowy, w miejsce dotychczasowych 17 województw utworzono 49. Wśród nowych województw znalazło się województwo bialskopodlaskie o powierzchni 5 353 km2 . Położone było w środkowo-wschodniej Polsce. W jego skład weszły miasta: Biała Podlaska, Międzyrzec Podlaski, Łosice, Radzyń Podlaski, Terespol. Lata 1975-1998 to czas kiedy obszar włączony w granice województwa otrzymał szansę na dynamiczny rozwój, a mieszkańcy byli świadkami i uczestnikami przełomowych wydarzeń w historii Polski: narodziny ruchu „ Solidarność”, obalenie komunizmu, pierwsze lata gospodarki wolno-rynkowej. Kres województwu bialskopodlaskiemu dała kolejna reforma administracji przeprowadzona przez rząd premiera Jerzego Buzka. Z dniem 1 stycznia 1999 r. przeważająca część województwa bialskopodlaskiego znalazł się w granicach województwa lubelskiego.
EN
Biała Podlaska voivodeship was formed on the basis of a local administration reform enforced by Piotr Jaroszewicz. According to the new law, the three-level administrative division was replaced by the two-level model. Counties ceased to exist and the number of voivodeships was increased from 17 to 49. Among others, Biała Podlaska voivodeship was a new entity with the total area of 5,353 km². It was situated in Central-East Poland and included towns such as Biała Podlaska, Międzyczec Podlaski, Łosice, Radzyń Podlaski, Terespol. Thanks to its newly acquired administrative role, the period 1975-1998 brought prosperity to the region and its inhabitants had their share in crucial moments of the Polish history such as „Solidarity” movement formation, the end of communism or the birth of free market economy. However, Biała Podlaska was devoid of its voivodeship status by the next administrative reform made by Jerzy Buzek’s Cabinet. Thus from January 1, 1999 most of its territories remained within the boundaries of Lublin voivodeship.
W XIX wieku higiena budziła zainteresowanie lekarzy, higienistów, farmaceutów, inżynierów oraz wszystkich innych osób, którym bliskie były sprawy zapewnienia społeczeństwu jak najlepszych warunków życia. Wśród tych ostatnich znaleźli się właściciele folwarku Cieleśnica położonego na Południowym Podlasiu – rodzina Rosenwerth. Nie tylko dbali o rozwój gospodarczy majątku ziemskiego, który był jednym z najlepiej funkcjonujących w regionie, ale również starali się zapewnić jak najlepsze warunki życia służbie folwarcznej oraz mieszkańcom okolicznych wsi. Jedną z inicjatyw higienicznych jaką podjęli na początku XX w. była budowa łaźni w celu wyrobienia nawyków zdrowotnych wśród chłopów oraz zapewnienie odpowiednich warunków do dbania o higienę osobistą. Łaźnia w Cieleśnicy należał do nielicznych tego typu obiektów na wsi w Królestwie Polskim, a przez wielu higienistów uznawana była za modelową.
EN
In the 20th century hygiene arouse doctors, hygienists, pharmacists, engineers and other peopleinterests, whom matters of society relating to improvement of living conditions were very close. Among the last group there were owners of Cieleśnica manor, which was situated in Południowe Podlasie, known as Rosenwerth family. They did not only look after economic development of the estate, which was one of most prosperous in the region, but also attempted to provide manor servants and inhabitants of nearby villages the best living conditions. One of the hygiene initiatives that was taken by Rosenwerth family at the beginning of the 20th century was construction of the bath house in order to get peasants into health habits and provide appropriate conditions of caring for personal hygiene. The bath house in Cieleśnica was one of the few such buildings in villages of the Kingdom of Poland, and by many hygienists was considered as the model bath house.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.