Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Why "rich farmers" demand financial support?
100%
EN
People tend to compare themselves with other people from their surroundings. This leads to a situation, in which even a rich person in absolute terms, can feel poor in relative terms, if people from surroundings are richer. We call it relative deprivation. Farmers in developed economies claim to be poor, because they compare themselves not with farmers in poor economies, but rather with other members of their own society who work outside the agriculture and whose incomes are usually higher. Feeling relatively deprived, farmers in developed economies demand stronger financial support and act intensively to convince policymakers to support them. Hence, the main aim of this paper is to analyze the relation between the relative deprivation of an average farmer in countries with different development level and the level of support for farmers. Results of this study prove that the level of relative deprivation of famers is strongly and positively correlated with the level of support for farmers. Hence the idea of relative deprivation might provide additional political explanation of different level of support for farmers in countries with different development level.
PL
Celem badań było określenie relacji pomiędzy poziomem relatywnej deprywacji rolników w krajach o różnym poziomie rozwoju a poziomem wsparcia finansowego dla rolników. Ludzie porównują się zazwyczaj z innymi osobami ze swojego otoczenia, co może prowadzić do sytuacji, w której osoba bogata w ujęciu absolutnym będzie czuła się biedna w ujęciu relatywnym, jeżeli osoby z jej otoczenia będą bogatsze. Zjawisko to nazywa się relatywną deprywacją. Rolnicy krajów rozwiniętych uważają, że są biedni, ponieważ nie porównują się z rolnikami z biedniejszych gospodarek, tylko z innymi członkami własnego społeczeństwa, którzy pracują poza rolnictwem i których dochody są zazwyczaj wyższe. W takiej sytuacji rolnicy z krajów rozwiniętych domagają się większej pomocy finansowej i aktywnie działają, aby przekonać polityków do wspierania ich.
2
Content available Zjawisko paradoksu rozwojowego w polityce rolnej
100%
PL
Poruszono problematykę zróżnicowania polityki rolnej w krajach o różnym poziomie rozwoju. W oparciu o nową bazę wskaźników wsparcia producentów rolnych Banku Światowego, wykazano istnienie zjawiska tzw. paradoksu rozwojowego, który przejawia się dodatnią zależnością pomiędzy poziomem rozwoju gospodarczego kraju a poziomem wsparcia dla sektora rolnego.
EN
This paper deals with the issues of agricultural policy in countries with different development level. Survey is based on the new World Bank database on agricultural distortions. It proves that there exist a positive relation between country’s development level and agricultural support. This phenomenon is called development paradox.
3
Content available Miary i wymiary bezpieczeństwa żywnościowego
100%
|
2018
|
tom 18[33]
|
nr 1
EN
The problem of food insecurity of small-scale farms is often addressed in the literature, but there is a research gap with regard to food insecurity of small-scale farms in developed countries. This issue is important especially in countries with a fragmented agrarian structure, including Poland. Hence, this article aims to identify the level of food insecurity of small-scale farms in Poland and its determinants. It is based on a survey (710 questionnaires) distributed among small-scale farmers in Poland. The survey was conducted in 2018 and included the modified Household Food Insecurity Access Scale (HFIAS). According to the HFIAS algorithm, 56.5% of small-scale farms in Poland declared to be food secure, 23.5% of farms were classified as mild food insecure, 11.3% as moderate food insecure and 8.6% as severe food insecure. In order to find determinants of the level of food insecurity of small-scale farms, a zero-inflated Poisson regression model was used. Results revealed that farm households with an older manager, with children, with a higher disposable income per capita and using own products in the daily diet experienced a lower level of food insecurity. Farm households producing dairy cows and having five or more household members experienced higher food insecurity.
PL
Problem braku bezpieczeństwa żywnościowego w małych gospodarstw rolnych jest często poruszany w literaturze, ale istnieje luka badawcza w odniesieniu do tego zagadnienia w krajach rozwiniętych. Ta kwestia jest ważna, zwłaszcza w krajach o rozdrobnionej strukturze agrarnej, w tym w Polsce. Dlatego celem artykułu jest określenie poziomu braku bezpieczeństwa żywnościowego w małych gospodarstw rolnych w Polsce i wskazanie jego determinant. Analizy oparto na danych pozyskanych w badaniach pierwotnych (710 kwestionariuszy) prowadzonych wśród małych gospodarstw rolnych w Polsce. Ankieta została przeprowadzona w 2018 roku i zawierała m.in. zmodyfikowany wskaźniki bezpieczeństwa żywnościowego na poziomie gospodarstw domowych – HFIAS (Household Food Insecurity Access Scale). Według algorytmu HFIAS, 56,5% małych gospodarstw rolnych w Polsce zadeklarowało bezpieczeństwo żywnościowe, 23,5% sklasyfikowano jako borykające się z problemem łagodnego braku bezpieczeństwa żywnościowego, 11,3% odnotowało średnie problemy, a 8,6% wskazało na poważne problemy z bezpieczeństwem żywnościowym. Aby zidentyfikować czynniki wpływające na poziom braku bezpieczeństwa żywnościowego w małych gospodarstwach rolnych, zastosowano model regresji Poissona z nadwyżką zer. Wyniki badań wskazują, że gospodarstwa mające starszego kierownika, z dziećmi, posiadające wyższe dochody dyspozycyjne per capita i korzystające z własnych produktów w codziennej diecie, odczuwały mniejsze problemy z bezpieczeństwem żywnościowym. Z kolei gospodarstwa hodujące krowy mleczne i mające co najmniej pięciu członków gospodarstwa domowego charakteryzowały się większymi problemami z zapewnieniem bezpieczeństwa żywnościowego.
|
2011
|
tom 13
|
nr 6
EN
The aim of this paper is to consider the role of decoupled payments in the agricultural policy of well- developed countries on the example of the EU and the US. Firstly, the idea and history of decoupling in the EU and the US is presented. Further, one attempts to answer some ąuestions about social and economic legitimacy of decoupled payments and tries to formulate recommendations for the future of decoupled direct payments in the CAP.
PL
Celem artykułu było określenie znaczenia płatności typu decoupled w polityce rolnej krajów wysoko rozwiniętych na przykładzie UE i USA. Omówiono ideę i historię decouplingu w UE i USA. W kolejnej części podjęto próbę rozważań na temat społecznej i ekonomicznej zasadności płatności decoupled i ich przyszłości w systemie płatności bezpośrednich w ramach WPR.
PL
Poruszono problematykę wpływu Światowej Organizacji Handlu na proces liberalizacji handlu artykułami rolno-żywnościowymi. W badaniach posłużono się wskaźnikami wsparcia i protekcji OECD. Wyniki badań wskazują, że poziom wsparcia sektora rolnego w krajach rozwiniętych wykazuje silniejszą tendencję spadkową w czasie trwania negocjacji nad kształtem przyszłego porozumienia, niż w okresie jego wdrażania.
EN
This paper deals with the issue of the WTO impact on agricultural trade liberalization. The research is based on the set of the OECD support and protection measures. Results show, that the level of support for the agricultural sector in developed countries has been declining. This decline, however, seems to be stronger during the negotiation period than during the implementation period. The conclusion is, that although the WTO deals with some problems in reaching an agreement, it sill has a crucial impact on the process of agricultural trade liberalization.
|
2012
|
tom 14
|
nr 6
EN
This paper deals with the issue of measuring and reducing level of agricultural domestic support within the WTO provision. The emphasis is on the analysis of the implementation process of the Uruguay Round Agreement on Agriculture in the field of domestic support, as well as explaining its effects. Finally some improvements are proposed in the way the trade distorting programs are measured and which might increase the efficiency of future agricultural agreements within the Doha Round.
PL
W artykule omówiono kwestie związane z pomiarem i redukcją poziomu wsparcia wewnętrznego rolnictwa w ramach WTO. Skoncentrowano się na analizie procesu implementacji Porozumienia w sprawie rolnictwa w zakresie wsparcia wewnętrznego oraz na wyjaśnieniu jego efektów. Zaproponowano również możliwe zmiany w sposobie pomiaru tego wsparcia, które mogłyby zwiększyć efektywność kolejnego porozumienia w ramach Rundy z Doha
PL
W artykule podjęto problematykę wpływu prowadzonej przez kraje rozwinięte polityki rolnej na światowe rynki rolne. Na przykładzie mechanizmu działania ceł i subsydiów eksportowych wykazano, że stosowane instrumenty zwiększają konkurencyjność cenową produktów z krajów rozwiniętych. Następnie, przy wykorzystaniu ekonomicznego modelu równowagi częściowej zbadano skutki ewentualnej liberalizacji handlu rolnego w ramach WTO i wskazano, że do największego spadku konkurencyjności produktów z krajów rozwiniętych doszłoby na rynku wołowiny i produktów mleczarskich.
EN
This paper considers some issues of the developed countries agricultural policy impact on the world agricultural markets. On the example of tariffs and export subsidies it was shown that these measures increase price competitiveness of the products from developed countries. Further, the partial equilibrium model AGLINK was used to evaluate potential consequences of agricultural trade liberalization under WTO. It was proved that the biggest decline of competitiveness of agricultural products form developed countries would occur on the beef and dairy market.
PL
Sytuacja na rynkach rolnych w krajach azjatyckich, a także przyszłość polityki rolnej i polityki handlowej względem produktów żywnościowych w tych krajach ma istotne znaczenie dla producentów żywności w innych częściach świata, szczególnie z krajów rozwiniętych. Celem artykułu jest zaprezentowanie bieżących trendów w zakresie polityki rolnej w wybranych rozwijających się krajach azjatyckich, z wykorzystaniem mierników wsparcia producentów rolnych publikowanych przez Bank Światowy i OECD, a także zbadanie za pomocą modelu równowagi ogólnej GTAP globalnych skutków ewolucji polityki handlowej w tych krajach, przy założeniu zarówno jej pełnej liberalizacji, jak i wzrostu protekcjonizmu. Badania wskazują, że podniesienie ceł na produkty rolne w badanych krajach do maksymalnego dopuszczalnego poziomu doprowadziłoby do obniżenia wartości obrotów handlowych i spadku PKB w innych częściach świata, natomiast pełna redukcja ceł byłaby czynnikiem stymulującym handel i korzystnie wpływającym na PKB reszty świata.
EN
The situation in agricultural markets in Asian countries, as well as the future of agricultural policy and trade policy in these countries, is important for food producers in other parts of the world, especially in developed countries. The aim of this article is to present current agricultural policy trends in selected developing Asian countries using support measures published by the World Bank and the OECD, as well as to examine the global impact of food trade policy developments in these countries as a result of full liberalization scenario, as well as increased protectionism scenario. Research shows that raising tariffs on agricultural products in the analyzed Asian countries to a maximum allowable level would lead globally to lower trade and GDP in other parts of the world, while full tariff reductions would be a stimulus to trade and benefit the rest of the world.
EN
Rural areas constitute a valuable environment and offer proper conditions for the development of tourism. The intensifying tendency towards tourist trips to rural areas with attractive natural environment can be linked to the popularization of the idea of sustainable development and, consequently, to the growing pro-environmental awareness of the world's communities. The rural recreational space and its landscape attractiveness exert a strong influence on the development of agri-tourism. The authoresses of the article attempt to identify the attractive features of the landscape of the Wielkopolska region and to classify and assess the types of rural areas existing in Wielkopolska from the point of view of opportunities they offer for the development of tourism. The research covered the qualities of the landscape of the Wielkopolska region, analysed in accordance with its division into 31 administrative districts (poviats), and took into account some measurable factors: legally protected areas of especially great natural value (shown as a percent of the total area), the share of woodland (in the total area), the share of lakes, (in the total area), the share of meadows and pasture-land in the total area of arable land (in %), the number of monuments of nature per 1 square km. The following methods were used to conduct the research: multidimensional grouping in accordance with Ward's method, valorisation of groups with the help of a synthetic measure and linear regression of numerous variables. The conducted analyses have indicated that the northern parts of the Wielkopolska region have a larger potential for the development of tourism than its other parts. On the other hand, factors decisive for the number of farms engaging in agri-tourism are: the proportion of lakes, the proportion of forests and the number of monuments of nature per 1 square km..
PL
Obszary wiejskie stanowią cenne środowisko oraz stwarzają odpowiednie warunki dla rozwoju turystyki. Nasilająca się skłonność do wyjazdów w celach turystycznych na tereny wiejskie wartościowe przyrodniczo wiąże się z upowszechnianą na świecie ideą zrównoważonego rozwoju oraz z rosnącą w wyniku tego świadomością prośrodowiskową społeczeństw. Wiejska przestrzeń rekreacyjna oraz jej walory krajobrazowe mają zasadniczy wpływ na rozwój gospodarki turystycznej na terenach wiejskich. W artykule podjęto próbę identyfikacji walorów krajobrazowych województwa wielkopolskiego oraz dokonania typologii i oceny obszarów wiejskich województwa pod względem ich przydatności dla rozwoju turystyki. Przedmiotem badań były walory krajobrazowe województwa wielkopolskiego w przekroju 31 powiatów z uwzględnieniem czynników mierzalnych, współokreślających walory krajobrazowe obszarów wiejskich: powierzchnia o szczególnych walorach przyrodniczych prawnie chroniona (w % powierzchni ogólnej), lesistość (w % powierzchni ogólnej), jeziorność (w % powierzchni ogólnej), udział łąk i pastwisk w całości użytków rolnych (w %), liczba pomników przyrody na 1 km2. W badaniach wykorzystano następujące metody badawcze: grupowanie wielowymiarowe metodą Warda, waloryzacja grup miernikiem syntetycznym oraz regresja liniowa wielu zmiennych. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż północne rejony Wielkopolski posiadają większy potencjał do wspomnianego rozwoju. Natomiast czynnikami, które w najwyższym stopniu wpływają na liczbę gospodarstw turystycznych w danym powiecie, są: jeziorność, lesistość oraz liczba pomników przyrody na jeden kilometr kwadratowy.
EN
Rural areas constitute a valuable environment and offer proper conditions for the development of tourism. The intensifying tendency towards tourist trips to rural areas with attractive natural environment can be linked to the popularization of the idea of sustainable development and, consequently, to the growing pro-environmental awareness of the world's communities. The rural recreational space and its landscape attractiveness exert a strong influence on the development of agri-tourism. The authors of the article attempt to identify the attractive features of the landscape of the Wielkopolska region and to classify and assess the types of rural areas existing in Wielkopolska from the point of view of opportunities they offer for the development of tourism. The research covered the qualities of the landscape of the Wielkopolska region, analysed in accordance with its division into 31 administrative districts (poviats), and took into account some measurable factors: legally protected areas of especially great natural value (shown as a percent of the total area), the share of woodland (in the total area), the share of lakes, (in the total area), the share of meadows and pasture-land in the total area of arable land (in %), the number of monuments of nature per 1 km2. The following methods were used to conduct the research: multidimensional grouping in accordance with Ward's method, valorisation of groups with the help of a synthetic measure and linear regression of numerous variables. The conducted analyses have indicated that the northern parts of the Wielkopolska region have a larger potential for the development of tourism than its other parts. On the other hand, factors decisive for the number of farms engaging in agri-tourism are: the proportion of lakes, the proportion of forests and the number of monuments of nature per I km2.
EN
Average incomes in the agricultural sector are still much lower than average wages in non-agricultural sectors in the most of the EU Member States, which is contrary to one of the CAP’s initial objectives of “ensuring a fair standard of living for the agricultural community”. The main aim of this paper is to verify whether EU membership and the use of CAP funds helped reduce relative income gap of farmers. The second aim is to analyse which factors influence this income gap and how. Our study is based on EAA data for EU-27 for the period 1995–2015 and makes use of three panel data regression models estimated for all EU Member States, the “old” ones (EU-15) and the “new” ones (EU-12). Our results show that the social goals of the CAP support have not been achieved in the EU-15; however, they have been achieved under the SAPS in the EU-12.
PL
W większości krajów członkowskich UE przeciętne dochody w sektorze rolnym są ciągle dużo niższe niż przeciętne wynagrodzenia w sektorach nierolniczych, co stoi w sprzeczności z jednym z pierwotnych celów WPR, jakim jest „zapewnienie odpowiedniego poziomu życia ludności rolniczej”. Głównym celem tego artykułu jest sprawdzenie, czy członkostwo w UE i korzystanie ze środków WPR pomagają zredukować relatywną lukę dochodową w rolnictwie. Drugim z celów jest zbadanie, które czynniki wpływają na tę lukę i w jaki sposób. W badaniach wykorzystano dane EAA z 27 krajów członkowskich z lat 1995–2015 i oszacowano trzy modele regresji panelowej: dla wszystkich, „starych” i „nowych” krajów członkowskich. Wyniki badań wskazują, że w krajach UE-15 cele socjalne WPR nie są realizowane, ale są osiągane w ramach systemu SAPS w krajach UE-12.
PL
Objęcie Polski od 1 maja 2004 roku instrumentami wspólnej polityki rolnej (WPR) stworzyło możliwość dodatkowego finansowania sektora rolno-żywnościowego z budżetu Unii Europejskiej, ale również konieczność współfinansowania i prefinansowania projektów unijnych. W efekcie doszło do wzrostu wydatków na rolnictwo również z krajowego budżetu, co łącznie ze środkami z UE przyczyniło się do poprawy sytuacji dochodowej rolnictwa. Poprawa sytuacji dochodowej w sektorze rolnym nie pociągnęła jednak za sobą pożądanych w polskim rolnictwie przemian strukturalnych. Liczba pracujących w sektorze utrzymuje się na poziomie zbliżonym do okresu przedakcesyjnego, a liczba gospodarstw rolnych uległa jedynie niewielkiemu zmniejszeniu, przy czym ich przeciętna powierzchnia zwiększyła się jedynie o niecałe 5%. Porównanie wyników ekonomicznych i struktury polskiego sektora rolnego wskazuje, że wielkości te kształtują są dużo mniej korzystne niż w większości krajów unijnych. Oznacza to, że kontynuacja mechanizmów WPR ma dla Polski szczególne znaczenie i z perspektywy polskiego sektora rolnego konieczne jest utrzymanie wsparcia w celu kontynuacji przemian w zakresie struktur agrarnych i wytwórczych.
EN
Poland joined the European Union in May 2004. For the Polish agricultural sector and rural areas this fact meant the start of implementation of coherent and complimentary set of agricultural policy measures and the emergence of possibilities to use EU financial assistance, especially funds offered within the Common Agricultural Policy (CAP). It also created the necessity to co-finance and pre-finance EU projects. As a result, outlays on agriculture from the Polish budget have increased, which, together with means allocated from the EU funds, has helped improve the income situation of the agricultural sector. However, the improvement in the income situation has not evoked desirable structural changes in Polish agriculture. The number of persons employed in the agricultural sector is almost the same as in the pre-accession period and the number of farms has diminished only slightly, with the acreage of average farm increasing by less than 5%. A comparison of the economic results and structure of Polish and European agriculture shows that the figures characterizing Poland are far less favourable than those recorded for most EU countries. This means that the continuation of CAP has a crucial meaning for Poland and for further structural adjustments in its agricultural sector.
PL
W artykule poruszono problem alokacji środków wspólnej polityki rolnej UE pomiędzy poszczególne kraje członkowskie w ramach dwóch filarów tej polityki. Jego celem było określenie znaczenia krajów członkowskich w kontekście podziału środków unijnych odzwierciedlających realizację rozwoju zrównoważonego i wskazanie występowania dynamiki i asymetrii w tym zakresie. Przeprowadzona analiza wskazuje, że w strukturze wydatków unijnych na wspólną politykę rolną coraz większe znaczenie zyskują instrumenty z zakresu II filaru, czyli środki na rozwój obszarów wiejskich. Można to potraktować jako przejaw uwzględniania w unijnej polityce rolnej założeń rozwoju zrównoważonego. Biorąc pod uwagę bezwzględną wartość planowanych środków w ramach II filaru, czyli wydatki na PROW 2007-2013, Polska jest ich największym beneficjentem. Jednak ocena alokacji środków istotnie się zmienia przy uwzględnieniu struktur wytwórczych w poszczególnych krajach. Przewagi polskich rolników nie są już tak jednoznaczne w porównaniu z innymi krajami, w tym również krajami EŚW, jeżeli spojrzy się na przyznane środki z perspektyw liczby gospodarstw, osób pracujących w rolnictwie, a szczególnie liczby ha użytków rolnych.
EN
This paper deals with the issue of the common agricultural policy (CAP) funds allocation among the Member States under the two pillars of this policy. Its goal is to determine the significance of the Member States in the context of the EU funds distribution, which reflects the implementation of sustainable development, as well as dynamics and asymmetry of this distribution. The analysis indicates that in the structure of EU CAP funds, instruments from second pillar, that is the measures for rural development, are gaining increasing importance. This can be seen as a consideration in the EU's agricultural policy objectives of the sustainable development. Taking into account the absolute value of the planned measures under the second pillar in the RDP 2007-2013, Poland is the biggest beneficiary. However, this opinion may change if one takes into account the production structures in different countries. Advantages of Polish farmers are not so clear in comparison with other countries, including CEE countries, especially if one looks at the number of households, persons engaged in agriculture, and the number of hectares of agricultural land.
EN
The main aim of the paper is to present the changes in budgetary expenditures on agriculture in Poland after the integration with the EU, that is in the years 2004-2009. Analysis is based on the parts of budget directly related to agriculture. Financial situation of agricultural sector had changed already before Polish integration with the EU, which created a background for the breakthrough in agricultural policy in Poland. Budgetary expenditures on agriculture after integration with the EU have been rising mainly due to high funds for financing and co-inancing of the EU programs. It proves, inter alia, that Polish government relates development of agricultural sector and rural areas with the funds from the EU. At the same time, financial transfers between the EU and Poland have brought in analyzed period some positive net effects for agricultural sector and rural areas.
PL
Celem artykułu jest analiza zmian wydatków budżetowych na sektor rolny po integracji Polski z Unią Europejską tj. w latach 2004-2009. Ocenie poddano części budżetu państwowego związane z sektorem rolnym. Sytuacja finansowa sektora rolno-żywnościowego uległa zmianie na krótko przed akcesją do UE, co stworzyło przesłanki do przełomu w polityce rolnej i obszarów wiejskich w Polsce. Prognozowany systematyczny wzrost wydatków budżetowych po integracji Polski z UE związany był przede wszystkim ze środkami przeznaczonymi na współfinansowanie i finansowanie celów i programów unijnych. Dowodzi to m.in. tego, że rząd w Polsce w wysokim stopniu wiązał rozwój rolnictwa i obszarów wiejskich ze środkami pomocowymi z UE. Jednocześnie przepływy środków finansowych pomiędzy UE a Polską w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych miały przynieść Polsce w analizowanych latach dodatnie efekty netto.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.