Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ obróbki chemicznej na stan powierzchni tytanu

100%

Parchańska-Kowalik M. , Klimek L.

Inżynieria Materiałowa

2013

tom Vol. 34, nr 5

526--529

Obróbka strumieniowo-ścierna jest jedną z podstawowych obróbek stosowanych w technikach dentystycznych. Wykorzystywana jest do oczyszczania powierzchni odlewów elementów protetycznych, a także do przygotowania powierzchni tych elementów do napalania ceramiki licującej lub nakładania licówek kompozytowych. Efektem ubocznym tej obróbki jest wbijanie cząsteczek materiału ściernego w obrabianą powierzchnię. Liczba wbitych cząstek jest znaczna i zależy od parametrów obróbki (wielkości ziarna, ciśnienia czynnika roboczego, kąta obróbki). Z przeprowadzonych badań wynika, że powierzchnia Zajmowana przez wbite cząstki może zajmować nawet do 30% powierzchni obrabianej. Tak znaczny udział obcego materiału nie może być obojętny dla właściwości powierzchni. Może on mieć pozytywny aspekt- przez zwiększenie chropowatości może poprawić przyczepność napalanej ceramiki do podłoża metalowego. Jednak wbite cząstki mogą też być miejscem koncentracji naprężeń powodujących pękanie ceramiki, a także mogą pogarszać odporność korozyjną, tworząc mikroogniwa korozyjne. W tych przypadkach należałoby usunąć wbite w podłoże elementy. Najprostszą metodą jest trawienie chemiczne lub elektrochemiczne. Jednak taka obróbka może mieć wpływ na chropowatość i inne parametry fizyko-chemiczne powierzchni. W pracy przedstawiono wyniki badań trawienia różnymi odczynnikami powierzchni tytanu używanego na uzupełnienia protetyczne. Celem badań było dobranie odczynnika trawiącego i parametrów trawienia pozwalających na usunięcie wbitych cząstek, a następnie zbadanie wybranych parametrów powierzchni (chropowatość, skład chemiczny, swobodna energia powierzchni, topograﬁa) po tych obróbkach. Jako odczynniki do trawienia wybrano najczęściej stosowane przez protetyków roztwory kwasów, zasad i ich mieszaniny. W wyniku przeprowadzonych badań wybrano optymalny sposób obróbki chemicznej pozwalający na usunięcie wbitych ziaren materiału ściernego, przy jednoczesnym zachowaniu najlepszych, ze względu na później szą przyczepność materiałów licujących, parametrów powierzchni. Jako najkorzystniej szy odczynnik uznano roztwór wodny 30% HNO3 + 3% HF, a następnie 4% roztwór HF W HZO. Po trawieniu tymi odczynnikami uzyskano w optymalnym czasie (3 min) największe wartości energii swobodnej powierzchni, a zmniejszenie wartości parametrów chropowatości w porównaniu w wyjściowymi było niewielkie, także mikroskopowy obraz powierzchni pozwalał sądzić, że istnieje możliwość dobrego połączenia mechanicznego metalu i ceramiki.

Air abrasion constitutes one of the basic technique used in dental laboratory. It is used for cleaning surfaces of dentures' elements, as well as preparing those surfaces to porcelain sintering or place composite veneer. a side effect of this procedure however appears as embedding of abrasive particles into treated surface. The amount of the fractions is signiﬁcant and depends on processing parameters (size of the grain, pressure of the processing tool, and angle of the processing). It emerges from the conducted tests that the surface covered by the imbedded fractions constitutes up to 30% of the processed element's surface. Such a signiﬁcant percentage of coverage surely inﬁuence on the surface's property. It may have positive impact, through increasing roughness it may improve traction of the burnt out ceramics to the metal surface. However, imbedded fractions may also constitute a concentration of the tension, which lead to ceramics puncturing. Additionally, it may result in deterioration of the resistance to corrosion, creating corrosion microcells. In the latter cases the imbedded elements shall be removed. The easiest method is chemical or electrochemical etching. However, they may inﬁuence the roughness and other physicochemical parameters. This work presents the results of research on etching with various reagents of titanium surfaces used for dentures. The aim of the tests was to select an etching reagent as well as parameters of digestion allowing to remove imbedded fractions, and subsequently to examine chosen parameters of the surface, i.e. roughness, chemical composition, surface free energy and topography, after these processing. As reagents for the test purposes were chosen acid and alkali solutions with their combinations the most frequently used by prosthetics. As a result of the conducted research there has been selected an optimal way of chemical processing allowing removal of imbedded fractions with the perseverance of the best surface's parameters, considering the traction of the veneering materials. Aqueous solution 30% HNO3 + 3% HF and 4% HF solution in H2O have been considered the most favourable. After etching with the usage of these reagents, the highest amounts of surface free energy has been achieved within optimal time (3 min), and the value of roughness has been decreased, in the relation with the initial result. Microscopic view of the surface allowed to conclude that there is a possibility to effectively combine metal and ceramics.

The Influence of Chemical Surface Treatment on the Corrosion Resistance of Titanium Castings Used in Dental Prosthetics

80%

Burnat B. , Parchańska-Kowalik M. , Klimek L.

Archives of Foundry Engineering

2014

tom Vol. 14, iss. 3

11--16

Air abrasion process is used for cleaning casting surface of prosthetic components, and to prepare the surface of these elements for the application of veneering items. Its side effect, however, is that abrasive particles are embedded in the treated surface, which can be up to 30% of the surface and it constitutes the side effect of this procedure. Such a significant participation of foreign material can not be indifferent to the properties of the surface. Embedded particles can be the place of stress concentration causing cracking of ceramics, and may deteriorate corrosion resistance by forming corrosive microlinks. In the latter cases, it would be advisable to remove elements embedded into the surface. The simplest method is chemical etching or electrochemical one. Nevertheless, these procedures should not significantly change the parameters of the surface. Among many possible reagents only a few fulfills all the above conditions. In addition, processing should not impair corrosion resistance of titanium, which is one of the most important factors determining its use as a prosthetic restoration in the mouth. The study presented results of corrosion resistance of titanium used to make prosthetic components by means of casting method, which were subjected to chemical processing designed to remove the embedded abrasive particles. The aim of the study was to investigate whether etching with selected reagents affects the corrosion resistance of titanium castings. For etching the following reagents were used: 30% HNO3 + 3% HF + H2O, HNO3+ HF+ glycerol (1:2:3), 4% HF in H2O2, 4% HF in H2O, with a control sandblasted sample, not subjected to etching. Tests demonstrated that the etching affected corrosion properties of test samples, in each case the reduction of the corrosion potential occurred - possibly due to the removal of particles of Al2O3 from the surface and activation of the surface. None of the samples underwent pitting corrosion as a result of polarization to 9 V. Values of the polarization resistance, and potentiodynamic characteristics indicated that the best corrosion resistance exhibited the samples after etching in a mixture of 4% solution of HF in H2O2. They showed very good passivation of the surface.