Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pathogens of winter rapeseed cultivated in three production systems

100%

Cwalina-Ambroziak B. , Glosek M. , Stepien A.

Progress in Plant Protection

|

2014

|

tom 54

|

nr 4

EN

In a field experiment in Bałcyny winter rapeseed Brassica napus L. was grown in simplified crop rotation in three production systems: extensive, medium intensive and intensive. The rapeseed cultivars Californium, Castille and Nelson were grown in 2009 and 2012, and the cultivars Casoar, Artoga and Nelson were grown in 2011. During the growing season the severity of the following diseases sclerotinia rot (Sclerotinia sclerotiorum) and verticillium wilt (Verticillium spp.), grey mould (Botrytis cinerea), dark spot (Alternaria spp.) and dry rot (Phoma lingam) was evaluated twice. The aim of the study was to evaluate the severity of some diseases of winter rapeseed cultivated in three productions systems. With the increasing intensification of rapeseed production a decrease of disease severity was observed, especially in the last two years of carried out studies. Cultivars not explicitly differentiated the severity of sclerotinia rot and dark pod spot. Less severe symptoms of remaining diseases occurred on cultivar Nelson.

PL

W ścisłym doświadczeniu poletkowym w Bałcynach uprawiano rzepak ozimy (Brassica napus L.) w zmianowaniu uproszczonym z zastosowaniem trzech rodzajów technologii: oszczędnej, średnio intensywnej i intensywnej. W 2009 i 2012 roku uwzględniono odmiany Californium Castille i Nelson, a w 2011 roku: Casoar, Artoga i Nelson. W sezonie wegetacyjnym dwukrotnie oceniano nasilenie następujących chorób rzepaku: zgnilizny twardzikowej (Sclerotinia sclerotiorum), werticiliozy (Verticillium spp.), czerni krzyżowych (Alternaria spp.), szarej pleśni (Botryotinia fuckeliana st. kon. Botrytis cinerea) oraz suchej zgnilizny (Leptosphaeria biglobosa, L. maculans st. kon. Phoma lingam). Celem badań była ocena nasilenia wybranych chorób rzepaku ozimego uprawianego w trzech technologiach produkcji. Wraz ze wzrostem intensyfikacji technologii uprawy rzepaku zaobserwowano redukcję nasilenia objawów chorobowych na roślinach, co szczególnie uwidoczniło się w ostatnich dwóch latach badań. Odmiany niejednoznacznie różnicowały nasilenie zgnilizny twardzikowej i czerni krzyżowych na łuszczynach, a najsłabsze objawy pozostałych chorób stwierdzono na odmianie Nelson.

2

Changes in the concentrations of phenolic acids in carrot plants inoculated with Alternaria radicina Meier, Drechsler and Eddy

100%

Cwalina-Ambroziak B. , Amarowicz R. , Glosek M. , Janiak M.

Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus

|

2014

|

tom 13

|

nr 3

EN

Similary to other fungal species of the genus Alternaria, Alternaria radicina is a major pathogen that infects both the aboveground and underground parts of carrot plants. Changes in the concentrations of phenolic compounds are observed in infected carrot plants. Carrot seedlings were inoculated with the most pathogenic isolates of Alternaria radicina selected in a laboratory test. A phytopathological analysis was performed to determine the health status of carrot plants. The concentrations of phenolic acids in petioles were determined four weeks after inoculation with A. radicina and at harvest. The results of a greenhouse experiment revealed more severe disease symptoms on carrot plants cv. Koral inoculated with A. radicina isolates, compared with cv. Bolero. The content of the predominant phenolic acid (chlorogenic acid) was found to decrease in the leaf stalks of carrots cv. Koral inoculated with A. radicina. A statistically non-significant increase in chlorogenic acid levels was noted in the leaf stalks of carrots cv. Bolero in the experimental and control groups.

PL

Alternaria radicina, obok innych gatunków grzybów, jest groźnym patogenem części nadziemnej i podziemnej marchwi. Infekcje powodują zmiany, m.in. zawartości związków fenolowych. W teście laboratoryjnym wybrano najbardziej patogeniczne izolaty Alternaria radicina, którymi inokulowano siewki marchwi. Przeprowadzono ocena fitopatologiczną zdrowotności marchwi. Analizowano zawartość fenolokwasów w ogonkach liściowych w terminie 4 tygodni po inokulacji grzybem i podczas zbioru. Wyniki doświadczenia w hali wegetacyjnej wskazują na silniejsze objawy choroby wskutek inokulacji izolatami Alternaria radicina na odmianie Koral niż na odmianie Bolero. W ogonkach marchwi odmiany Koral inokulowanych A. radicina stwierdzono zmniejszenie zawartości głównego fenolokwasu (kwasu chlorogenowego). Wzrost zawartości kwasu chlorogenowego w ogonkach odmiany Bolero w grupie eksperymentalnej i kontrolnej nie był istotny.

3

Effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers

100%

Wierzbowska J. , Cwalina-Ambroziak B. , Glosek M. , Sienkiewicz S.

Journal of Elementology

|

2015

|

tom 20

|

nr 3

EN

Growth regulators stimulate life processes in plants, improving their stress resistance and health, which translates into higher and better quality yield. Growth regulators can improve biochemical parameters of tubers and enhance the potato’s resistance to adverse environmental conditions or pathogens. The purpose of this research was to examine the effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers. Four table potato cultivars were grown in a field experiment: very early Volumia and medium early Irga, Satina and Sylvana. Starting from stage 39 on the BBCH scale (crop cover complete), potato plants were treated thrice, in 10- to 14-day intervals, with the growth regulators Asahi SL, Bio-Algeen S90 and Kelpak. The reference treatment was composed of potatoes untreated with the bioregulators. The growth regulators, especially Bio-Algeen S90 (6.3 – 16.3%) and Kelpak SL (14.2-24.7%) raised the tuber yield, but the effect was statistically verifiable only in the second year, with less precipitation and lower temperature of the vegetation period. The quality of potato tubers was more strongly dependent on the cultivar-specific traits than on the applied biostimulators. In the second year, too, potato tubers contained on average 34% more N-total than in the first year. During storage, the content of N-total in tubers increased by 35-50%. After a five-month storage period, potato tubers contained more NO3 - abut less N-NH4+.