Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 3
EN
The aim of the present study was to characterize and identify powdery mildew resistance genes in Polish common oat cultivars using host-pathogen tests. A differential set of six Blumeria graminis f.sp. avenae isolates virulent or avirulent to four cultivars and one line that has known resistance to powdery mildew were used. Among the investigated cultivars, only four of them (13.3%) had resistance patterns similar to genotypes belonging to the differential set. The resistance of OMR group 1 was found in the cultivar ‘Dragon’, while that of OMR2 in the cultivar ‘Skrzat’. The cultivars ‘Deresz’ and ‘Hetman’ showed a resistance pattern that corresponded with OMR group 3. The resistance corresponding to OMR4 was not found, which suggests that until now this gene has not been used in Polish oat breeding programmes. The cultivar ‘Canyon’ had a different pattern of resistance than the genotypes that have already known OMR genes, which indicates that the resistance of this cultivar is determined by a new gene or a combination of known genes.
PL
Celem prezentowanych badań była identyfikacja genów odporności na mączniaka prawdziwego w polskich odmianach owsa zwyczajnego. Testy żywiciel- patogen przeprowadzono wykorzystując 6 izolatów mączniaka prawdziwego różnicujących odmiany i linie owsa z udokumentowaną wcześniej odpornością na mączniaka prawdziwego. W grupie 30 badanych odmian zidentyfikowano jedynie cztery, których odporność na zakażenie izolatami mączniaka prawdziwego pokrywała się z odpornością genotypów posiadających znane geny odporności. Odporność grupy 1 (OMR1) stwierdzono w odmianie ‘Dragon’, zaś OMR2 w odmianie ‘Skrzat’. Odmiany ‘Deresz’ i ‘Hetman’ charakteryzowały się odpornością grupy 3 (OMR3). Wśród analizowanych odmian nie zidentyfikowano genotypów posiadających odporność charakterystyczną dla grupy 4 (OMR4), co może wskazywać na to, iż nie jest on wykorzystywany w polskich programach owsa zwyczajnego. Odmiana Canyon była odporna na wszystkie użyte izolaty mączniaka prawdziwego, co wskazuje, że zwiera ona dotychczas nieopisany gen odporności na tego patogena lub kombinację znanych genów, które nadają jej specyficzną odporność.
EN
Powdery mildew in common oat is caused by Blumeria graminis DC. f.sp. avenae Em. Marchal. Host-pathogen tests are commonly used to identify and locate resistance genes to powdery mildew in cereals. The aim of the study was to determine the virulence of powdery mildew isolates obtained from powdery mildew populations harvested in Poland and to identify OMR1, OMR2 and OMR3 resistance genes to powdery mildew in F2 populations of inter-cultivar hybrids of common oat: Bruno × Fuchs, Jumbo × Fuchs and Mostyn × Fuchs. On the basis of the analysis conducted, isolates enabling division of the studied populations into groups of resistant and susceptible plants were selected. M10 and M14 isolates were chosen for the population which was obtained from crossbreeding of ‘Bruno’ with ‘Fuchs’; these isolates demonstrated avirulence to Bruno cultivar containing OMR1 gene. In order to divide population obtained from crossbreeding of ‘Jumbo’ with ‘Fuchs’, M13 and M16 isolates were chosen; they demonstrated avirulence to the cultivar Jumbo containing the OMR2 gene. On the basis of the tests conducted, it was impossible to select isolates characterised by avirulence to the OMR3 gene. In the F2 population of Bruno × Fuchs and Jumbo × Fuchs hybrids, a division was made into resistant and susceptible plants. The obtained results were verified by the 2 test; the proportion in the dispersion matching model was found to be 3 resistant plants: 1 sensitive plant both in the Bruno × Fuchs and Jumbo × Fuchs populations. Such dispersion indicated that the resistance to powdery mildew in the studied cultivars Bruno and Jumbo was conditioned by single dominant genes.
PL
Mączniak prawdziwy owsa powodowany jest przez Blumeria graminis DC. f.sp. avenae Em. Marchal. Do identyfikacji i lokalizacji genów odporności na mączniaka prawdziwego u zbóż wykorzystywane są powszechnie testy żywiciel-patogen. Celem prezentowanej pracy była ocena wirulencji izolatów mączniaka prawdziwego uzyskanych z populacji mączniaka zebranych na terenach Polski oraz identyfikacja genów odporności n mączniaka prawdziwego OMR1, OMR2 i OMR3 w populacjach F2 mieszańców międzyodmianowych owsa zwyczajnego: Bruno × Fuchs, Jumbo × Fuchs i Mostyn × Fuchs. Na podstawie przeprowadzonych analiz do testów żywiciel-patogen wybrano izolaty umożliwiające podział badanych populacji segregujących na grupy roślin odpornych i podatnych na porażenie mączniakiem prawdziwym. Dla populacji powstałej z krzyżowania odmiany Bruno z odmianą Fuchs wybrano izolaty M10 i M14, które wykazały awirulencję dla odmiany Bruno zawierającej gen OMR1. W celu podziału populacji powstałej z krzyżowania odmiany Jumbo z odmianą Fuchs wybrano izolaty M13 i M16 odznaczające się awirulencją w stosunku do odmiany Jumbo, zawierającej gen OMR2. Na podstawie przeprowadzonych testów niemożliwa była selekcja izolatów odznaczających się awirulencją w odniesieniu do genu OMR3. W pokoleniu F2 mieszańców Bruno × Fuchs i Jumbo × Fuchs uzyskano segregację roślin na odporne i podatne na porażenie przez wybrane izolaty mączniaka prawdziwego. Po weryfikacji otrzymanych wyników za pomocą testu 2 zarówno w populacji Bruno × Fuchs jak i Jumbo × Fuchs stwierdzono proporcję rozszczepień pasującą do modelu 3 rośliny odporne / 1 roślina wrażliwa. Takie rozszczepienie wskazuje na to, że odporność na mączniaka w badanych odmianach Bruno i Jumbo warunkowana jest przez pojedyncze dominujące geny.
EN
Arnica montana L. is one of the most important herbal plants used in medicine, pharmaceutical and cosmetic industry. The number of studies performed with molecular markers on arnica genotypes is very limited. Because of this fact the aims of presented examination were optimization of protocols DNA isolation from fresh leaves of A. montana and identification of genetic diversity among this plant genotypes. In presented study to obtain pure DNA Plant & Fungi DNA Purification Kit (EURx) were used. To clean obtained DNA long and slow electrophoresis and isolation DNA from gels were used. A. montana genotypes were analyzed using 40 RAPD primers (Operon Technologies), out of which 12 produced high number of polymorphic and repeatable fragments. In total, selected primers produced 120 fragments, among them 111 (92.5%) were polymorphic. The genetic similarity matrices were produced based on RAPD using the Dice’s coefficient. RAPD based genetic similarity was estimated between 0.535 and 0.945. The highest genetic similarity was estimated among GA17 and GA18 genotypes, which are closely located on the obtained dendrogramme.
PL
Arnica montana L. jest jedną z najcenniejszych roślin zielarskich wykorzystywanych w medycynie, farmacji i przemyśle kosmetycznym. W dostępnej literaturze liczba doniesień związanych z analizą molekularną arniki jest znikoma, dlatego też celem prezentowanych badań była optymalizacja procesu izolacji DNA ze świeżych liści oraz identyfikacja zróżnicowania genetycznego oparta na markerach RAPD. W prezentowanej pracy w celu uzyskania czystego DNA do izolacji wykorzystano zestaw DNA Plant & Fungi DNA Purification Kit (Euro) oraz oczyszczanie za pomocą długiej elektroforezy w żelu agarozowym. Spośród testowanych 40 starterów RPAD do analiz wybrano 12 generujących stabilne i polimorficzne wzory prążków. Wyselekcjonowane startery amplifikowały 120 fragmentów, spośród których 111 (92,5%) było polimorficznych. Wykorzystujac markery RAPD utworzono matryce podobieństwa genetycznego. średnia wartość podobieństwa analizowanych genotypów wynosiła 0.886. Najwyższy współczynnik podobieństwa genetycznego oszacowano pomiędzy genotypami GA17 i GA18, które ulokowały się blisko siebie na uzyskanym dendrogramie.
EN
Chamomilla recutita (L.) Rausch. is a wide known herbal plant which has many medical attributes and find applications in pharmacy, nutritional and sanitary industries. Estimating genetic diversity in population is very important to protect variety of chamomile species. The objective of this study was characterization of chamomile germplasm using ISSR markers. Among 20 screened ISSR primers, only 5 produced polymorphic and repeatable fragments. In total primers produced 48 fragments out of which 41 (85.4%) were polymorphic. The average PIC value for the amplification products was 0.340. Based on ISSR markers the genetic similarity matrices were produced. The mean genetic similarity was calculated at 0.653. Present study demonstrated that ISSR markers provided a practical and effective method to evaluate the genetic similarity and relationships of chamomile genotypes. Analyzed chamomile genotypes were characterized by quite high genetic similarity; it suggested that there is necessity to find new sources of genetic diversity in chamomile in wild populations.
PL
Celem przeprowadzonych badań była charakterystyka genotypów rumianku wykorzystując markery ISSR. Spośród 20 testowanych starterów ISSR jedynie 5 inicjowało amplifikację polimorficznych i powtarzalnych produktów. Łącznie uzyskano 48 fragmentów, z których 41 (85,4%) było polimorficznych. średnia wartość PIC dla uzyskanych produktów amplifikacji wynosiła 0,340. Wykorzystując markery ISSR, utworzono matryce podobieństwa genetycznego. średnia wartość podobieństwa analizowanych genotypów wynosiła 0,653. Przeprowadzone badania potwierdzają przydatność metody ISSR do oceny podobieństwa genetycznego rumianku. Analizowane genotypy charakteryzowały się wysokim podobieństwem genetycznym, co wskazuje na konieczność poszukiwania nowych źródeł polimorfizmu wśród dzikich gatunków, w celu poszerzenia zmienności genetycznej uprawnych form rumianku.
EN
The present study was carried out in the years 2006– 2008 in the Bezek Experimental Farm (University of Life Sciences, Lublin). A two-factor field experiment was set up according to a randomized block design, in three replications. The experimental field was situated on medium heavy mixed rendzina developed from chalk rock with medium dusty loam granulometric composition. The soil was characterised by neutral pH, a very high content of P (342.1) and K (278.9) along with a very low level of magnesium (16.0 mg􀂉 kg-1 of soil) and organic carbon (over 3.5%). The aim of this research was to compare the effect of three herbicide doses and two foliar fertilizers applied in a winter wheat canopy on weed infestation. The herbicides Mustang 306 SE 0.4 l􀂉 ha-1 and Attribut 70 WG 60 g􀂉 ha-1 were applied at full recommended doses as well as at doses reduced to 75% and 50%. Foliar fertilizers Insol 3 (1 1􀂉 ha-1) and FoliCare (20 kg􀂉 ha-1) were applied at full recommended doses twice in the growing season BBCH* development stage 23-25* and 33-35*). The control was not treated with the herbicides and foliar fertilizers. The weed infestation level was determined by means of the quantitative gravimetric method at two dates: the first one 6 weeks after herbicide application and the second one – before harvest. The number of weed individuals was counted; species composition and air-dry biomass of aboveground parts were estimated from randomly selected areas of 1 m􀂉 0.25 m at four sites on each plot. Galium aparine and Apera spica-venti plants were sampled for molecular analysis 6 weeks after herbicide application (the treatments with the full herbicide dose, a 50% dose and the control without herbicides). The density of weeds and weed air-dry weight were statistically analysed by means of variance analysis, and the mean values were estimated with Tukey’s confidence intervals (p=0.05). It was found that the number of weeds and air-dry weight of weeds in the control treatment were significantly higher in comparison with the herbicide treated plots. The application of different herbicide doses did not differentiate significantly the weed infestation level in the winter wheat canopy. Galium aparine, Papaver rhoeas, Viola arvensis and Apera spica-ventiwere dominant weed species in the winter wheat canopy. Foliar application of fertilizers did not influence the weed infestation level in the crop canopy. Molecular analysis showed that herbicide application did not affect genetic variation in the populations of Galium aparine and Apera spica-venti.
PL
Badania przeprowadzono w latach 2006-2008 w Gospodarstwie Doświadczalnym Bezek niedaleko Chełma. W dwuczynnikowym doświadczeniu przeprowadzonym w układzie bloków losowanych porównywano działanie trzech dawek herbicydów oraz dwóch nawozów dolistnych w łanie pszenicy ozimej odmiany Turnia uprawianej w monokulturze. Herbicydy były stosowane w pełnych zalecanych dawkach, zredukowanych do 75% i do 50%. Nawozy dolistne Insol 3 (N-11,5%; Mg-2,84%; B-0,28%; Cu-0,56%; Fe-1,20%; Mn-1,68%; Mo-0,01%; Zn-1,12%) i FoliCare (N-18,0%; P-18,1%; K-18,0%; Mg-1,5%; S-7,2%; B-0,02%; Cu-0,10%; Fe-0,20%; Mn-0,10; Mo-0,01%; Zn-0,02%) stosowano dwukrotnie w okresie wegetacji. Kontrolę stanowiły poletka na których nie stosowano zarówno herbicydów jak i nawozów dolistnych. W pracy oceniono poziom zachwaszczenia łanu (liczba osobników, skład gatunkowy i powietrznie sucha masa) pszenicy ozimej w 6 tygodni po zastosowaniu herbicydów Mustang 306 SE (florasulam – 6,25g􀂉l-1; 2,4-D EHE – 300g􀂉l-1) i Attribut 70 WG (70% propoksykarbazonu sodowego) oraz przed zbiorem. Jednocześnie podjęto próbę sprawdzenia czy wielkość dawki herbicydu może wpływać na zmiany DNA gatunków dominujących w łanie pszenicy ozimej – Galium aparine i Apera spica-venti. Poziom zachwaszczenia łanu pszenicy ozimej mierzony zarówno liczbą chwastów, jak i powietrznie suchą masą nie był istotnie różnicowany przez zastosowane dawki herbicydów. Uzyskane wyniki wskazują na możliwość obniżenia dawek herbicydów w łanie pszenicy ozimej bez ryzyka wzrostu poziomu zachwaszczenia. Nawożenie dolistne nie zmieniało poziomu zachwaszczenia łanu. Gatunkami dominującymi w łanie pszenicy ozimej w 6 tygodni po zastosowaniu herbicydów oraz przed zbiorem były Galium aparine, Papaver rhoeas oraz Viola arvensis, natomiast z jednoliściennych Apera spica-venti. Analiza molekularna nie wykazała, aby zastosowane dawki herbicydów wpłynęły na zróżnicowanie genetyczne Galium aparine i Apera spica-venti.
EN
The study determined the morphological and genetic diversity among nine cultivars of peppermint (Mentha × piperita L.): ‘Almira’, ‘Asia’, ‘Chocolate’, ‘Citaro’, ‘Granada’, ‘Grapefruit’, ‘Multimentha’, ‘Swiss’ and ‘Variegata’. The leaves of the peppermint cultivars were characterized by substantial variation in morphology and size. The leaves of ‘Multimenth’, ‘Grapefruit‘ and ‘Swiss’ were largest, and those of ‘Swiss’ were considerably elongated. The ‘Almira’ cultivar had the smallest leaves. Although similar leaf morphology was observed in ‘Asia’, ‘Citaro’ and ‘Chocolate’, in ‘Grapefruit’ and ‘Multimentha’ and in ‘Swiss’ and ‘Variegata’, no two cultivars were the same in this respect. Differentiation of tested peppermint cultivars were also confirmed at genetic level. Genetic diversity among tested cultivars ranged from 0.388 to 0.846. The most different were cultivars Almira and Citaro.
EN
Crown rust is a commonly occurring fungal disease of oat caused by Puccicnia coronata Cda. F.sp. avenae P. Syd. & Syd. Oat crop loss caused by this pathogen ranged to 50%. The most effective, economical and environmentally friendly method for controlling crown rust is growing resistant cultivars. The aim of presented study was characteristic of polish oat cultivars. Objectives of presented study were 78 oat cultivars collected in Institute of Plant Genetics, Breeding and Biotechnology University of Life Science in Lublin. The host-pathogen tests were carried out on the first leaves of 10 days old seedlings using PK2010 isolate. Obtained results shown that 3 oat cultivars (Borowiak, Celer and Krezus) were resistant to PK2010 isolate in seedling stage. However, only Borowiak and Celer were resistant also in adult plant stage. The rest of cultivars showed a susceptible or intermediate infection type.
EN
Identification of Lr19 gene in Polish common wheat (Triticum aestivum L.) breeding lines
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.