Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 2006

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Charakterystyka powierzchni kompozytów ceramiczno-polimerowych w środowiskach wodnych o różnych pH

100%

Siejka-Kulczyk J. , Lewandowska M. , Kurzydłowski K. J.

tom R. 9, nr 58-60

194-197

Evaluation of degradation degree of dental ceramic/polymer composites for permanent fillings

100%

Siejka-Kulczyk J. , Lewandowska M. , Kurzydłowski K. J.

tom T. 51, nr 10

742-746

The aim of this study was to evaluate the degradation processes that take place in the dental hybrid composites intended for permanent fillings. The mixture of bis-GMA and TEGMA resins was used as the polymer matrix. Ceramic glass of various particle sizes as well as nanosilica were used as the composite fillers. The specimens were exposed to 0.1 M NaOH solution for 6, 24 or 168 h, and to water for 168 h. Degradation was evaluated by Scanning Electron Microscopy (SEM) microstructure observation and mechanical testing, such as flexural strength and microhardness. SEM investigations indicate that after the exposure to NaOH solution, the resin is partially dissolved and some filler particles have rinsed out. This deteriorates significantly the mechanical properties of ceramic/polymer composites.

Przedmiotem badań były kompozyty metakrylanowe na podstawie 2,2'-bis[4-(2-hydroxy-3-metakroiloksypropoksy)fenylo]propanu (bis-GMA) i dimetakrylanu glikolu trietylenowego (TEGDMA) napełnione mikronapełniaczem szklanym o różnych wymiarach cząstek (3 mm lub 5 mm - odpowiednio kompozyty K4M3 i K4M5), także z dodatkiem nanokrzemionki (kompozyt K4M5/10 nano) (tabela 2). Próbki kompozytów przetrzymywano (do 168 h) w 0,1 M roztworze NaOH oraz w wodzie; stopień degradacji oceniano na podstawie zmian wytrzymałości na zginanie (Rf) i mikrotwardości (HV0.2) (tabele 3 i 4, rys. 1, 2). Metodą skaningowej mikroskopii elektronowej oceniano też zmiany mikrostruktury próbek kompozytów wywołane degradacją w roztworze NaOH (rys. 3). Stwierdzono, że zmniejszenie wymiarów cząstek napełniacza polepsza odporność na degradację.