Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Odcieki ze składowisk odpadów zawierają w swoim składzie związki refrakcyjne oraz niebiodegradowalne substancje organiczne, które utrudniają lub całkowicie uniemożliwiają oczyszczanie metodami biologicznymi. Za miarę podatności odcieków na biodegradację przyjmuje się wartość współczynnika BZT5/ChZT, która dla odcieków ze składowisk o wieku ponad 10 lat wynosi mniej niż 0.1. Metody zaawansowanego utleniania takie jak kawitacja i ozonowanie mogą wpływać na biodegradowalność odcieków poprzez zmianę struktury cząsteczkowej i rozkład związków wysokocząsteczkowych do niskocząsteczkowych. Kawitacja powoduje rozpad cząsteczek na rodniki i generowanie rodników hydroksylowych (OH), o wysokim potencjalne utleniającym oraz inicjowanie dalszych łańcuchowych reakcji utlenienia i degradacji. Kawitacji towarzyszą również zjawiska wtórne natury mechanicznej, chemicznej i termicznej. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań prowadzonych w zakresie podczyszania odcieków ze składowiska odpadów za pomocą metody kawitacji hydrodynamicznej i ozonowania. Do badań wykorzystano odcieki ze składowiska odpadów komunalnych charakteryzujące się bardzo małą biodegradowalnością (wartości współczynnika BOD5/COD 0.045), o stężeniu ChZT 5969 mg/L i BZT5 270 mg/L. Eksperyment przeprowadzano w czasie 30 minut, w czasie którego do układu kawitacji podawano ozon w sposób ciągły, przy zastosowaniu dawki ozonu 30 mg/L odcieków. Przeanalizowano zmiany w zakresie stężenia ChZT, BZT5, OWO oraz współczynnika BZT5/ChZT w zależności od ilości cykli recyrkulacji. Uzyskane wyniki wskazują na możliwość zastosowania przedstawionych procesów do poprawy biodegradowalności odcieków ze składowiska odpadów komunalnych.
PL
Odorami nazywa się lotne związki chemiczne o niskim progu wyczuwalności, rejestrowane przez mózg jako nieprzyjemne. Zazwyczaj odory stanowią mieszaninę wielu związków chemicznych o charakterze odorotwórczym, zarówno nieorganicznych, takich jak siarkowodór, amoniak, dwutlenek siarki, tlenki azotu oraz związków organicznych m. in. amin, aldehydów, ketonów, merkaptanów [1]. Odczuwanie zapachu i wrażenie uciążliwości zależy głównie od rodzaju substancji złowonnej, jej koncentracji i częstotliwości występowania w otoczeniu człowieka. Obecność odorów powoduje dyskomfort psychiczny, bóle głowy, brak apetytu, kłopoty z zasypianiem i oddychaniem, występowanie stanów podrażnienia nerwowego czy nawet stanów depresyjnych. Poza negatywnym wpływem na komfort psychiczny, poszczególne związki odorotwórcze mogą posiadać takie właściwości jak toksyczność, mutagenność czy kancerogenność.
EN
Arising odours pose a serious problem stemming from the operation of majority of industrial plants. Their negative influence on environment depends on the localization of the plant, composition of emitted odours, their concentration, gas temperature and also size and frequency of emission. Finding the solution to the problem of disagreeableodours is a very difficult task because of the lack of the formal restrictions regarding the emission of odorous substances and the unambiguous criteria of the determination of their nuisance. Animal waste utilization plants are the source of many volatile, odour-producing compounds. In the utilization process a dead animal matter is subject to thermal processing and dewatering which allows for obtaining commercial product known as meat and bone meal. Odorous compounds are formed both as a result of releasing from the supplied material and during its processing. Identification of odorous compounds present in effluent gases emitted from a plant is the first stage of the selection of the proper deodorization method. In this paper the chemical composition of particular odour forming compounds from Animal Waste Utilization Plant JURLUC near Lubartów was identified. The samples were taken with the use of 5 liter Tedlar bags. The extraction of the samples was made by the SPME method using SUPELCO fibers coated with 100 žm layer of PDMS. Sorption of the analytes lasted 10 min at room temperature. The analysis itself was carried out by means of Trace Ultra gas chromatograph coupled to Polaris Q mass spectrometer. Desorption took place in the injection port of the chromatograph at 250°C and lasted for 2 min. During the analysis of the air from the plant 18 odour-producing compounds were identified which belong to the following chemical groups: aliphatic and aromatic hydrocarbon derivatives, phenols, aldehydes and finally nitrogen and sulphur organic compounds. Part of the identified compounds exhibits toxic properties (e.g. trichloroethane, tetrachloroethane, 1,4-dichlorobenzene, xylenes, phenol) or mutagenic properties (e.g. 4-nonylphenol).
6
Content available remote Simulation of wastewater treatments systems with membrane separation
51%
EN
The application of membrane separation to the biological treatment processes by activated sludge eliminates the secondary clarifier. The solution introduces significant differences in clarification process, as the retention of biomass separated on membranes does not depend on sludge sedimentation properties. Thus, in membrane bioreactors a high biomass concentration and a high flow rate can be achieved. Such specific conditions impose the growth of characteristic activated sludge population which differs from conventional process with respect to biotic community composition and its performing. Therefore, by employing membrane separation it is possible to influence the wastewater effluent parameters, that is the efficiency of biological treatment. Computer modeling has become a helpful tool in analysis of performance and effectweness of wastewater treatment systems. The simulation presented in the text was carried out in GPS-X program which makes it possible to create the model of wastewater treatment plant, run the simulation and subsequently interpret the results and draw appropriate conclusions. Assuming parameters at the entry point of treatment process, the performance of membranę separation system in comparison with conventional activated sludge system was examined.
PL
Wykorzystując separację membranową w procesach biologicznego oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego, eliminuje się z układu osadnik wtórny. Taka zmiana układu technologicznego jest możliwa, ponieważ efektywność zatrzymania biomasy w wyniku separacji membranowej nie zależy od właściwości sedymentacyjnych osadu. W reaktorach membranowych mogą być osiągane wysokie stężenia biomasy i duże natężenia przepływu ścieków przez układ. Specyficzne warunki w bioreaktorze powodują wykształcenie charakterystycznej populacji osadu czynnego, która różni się pod względem składu biocenozy i funkcjonowania od osadu w układzie konwencjonalnym. Zastosowanie separacji membranowej wpływa więc na parametry ścieków w odpływie z oczyszczalni, czyli na skuteczność biologicznego oczyszczania. W pracy przedstawiono analizę działania oraz ocenę efektywności usuwania zanieczyszczeń w systemie z bioreaktorem membranowym (MBR). Jako narzędzie wykorzystano symulację komputerową z zastosowaniem programu GPS-X. Jako układ odniesienia, służący do oceny efektywności MBR, przyjęto model oczyszczalni konwencjonalnej z bioreaktorem przepływowym osadu czynnego oraz osadnikiem wtórnym w systemie MUCT (Modified University of Cape Town). W celu porównania układów analizę przeprowadzono przy identycznej charakterystyce ilościowej i jakościowej ścieków dopływających do badanych systemów.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.