Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The attention markets as a challenge for competition policy

100%

Drobny P.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2019

|

nr vol. 63, nr 5

29-42

EN

The article concerns a problem from the border of competition policy, economics and business. The practices of companies such as Facebook, which dominate the attention markets, have sparked a discussion about the effectiveness of traditional competition policy. The aim of the work is an attempt to indicate that the nature of the object of exchange and the specificity of these monopolized markets require changes in antitrust policy. The first part characterizes the attention markets and the nature of the object of exchange. The second part characterizes the traditional competition policy. The third part presents arguments in the current discussion on the effectiveness of competition policy and presents proposals for technical changes in this policy. Then, presents arguments that the discussion should primarily concern fundamental changes and indicates the need to change the approach to attention markets and broaden the criteria for assessing anti-competitive practices by criteria for assessing their human dimension.

PL

Artykuł dotyczy problemu z pogranicza polityki konkurencji, ekonomii oraz biznesu. Praktyki firm, takich jak np. Facebook, które dominują na rynkach uwagi, wywołały dyskusję na temat skuteczności tradycyjnej polityki konkurencji. Celem pracy jest próba wskazania, że charakter przedmiotu wymiany oraz specyfika tych zmonopolizowanych rynków wymagają zmian w polityce antymonopolowej. W pierwszej części autor charakteryzuje istotę rynków uwagi, a szczególnie naturę przedmiotu wymiany. W drugiej charakteryzuje istotę, cel i narzędzia tradycyjnej polityki konkurencji. W trzeciej przedstawia argumenty w dotychczasowej dyskusji nad skutecznością polityki konkurencji oraz prezentuje propozycje technicznych zmian w tej polityce. Następnie przedstawia argumenty za tym, że dyskusja powinna przede wszystkim dotyczyć zmian fundamentalnych oraz wskazuje na konieczność zmiany w podejściu do rynków uwagi i poszerzenia kryteriów oceny praktyk antykonkurencyjnych o kryteria oceny ich ludzkiego wymiaru.

2

Europejski system walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego - mechanizm tworzenia kapitału ludzkiego czy biurokratycznego?

100%

Drobny P.

Unia Europejska.pl

|

2014

|

nr 6

25-31

PL

Procesy takie jak starzenie się społeczeństwa oraz brak siły roboczej i ich konsekwencje dla rynku pracy i gospodarki skłoniły Unię Europejska (UE) do podjęcia działań, które mogą doprowadzić do poważnych zmian w procesie edukacji. Polegają one na wprowadzeniu w państwach członkowskich zgodnych ze sobą krajowych systemów kwalifikacji, które wsparłyby realizację idei uczenia się przez całe życie. Problem poruszony w artykule dotyczy tylko części tych działań, tj. walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego. Celem artykułu jest próba pokazania, że wprowadzanie systemu walidacji w Polsce zgodnie z wytycznymi UE jest nieadekwatne do potrzeb rynku pracy i bezzasadne. Dubluje bowiem istniejący już system i nie przyczynia się do powstawania nowego kapitału ludzkiego, a zatem jest także kosztowne, ponieważ podnosi koszty inwestycji w kapitał ludzki. Może ponadto zwiększać zakres biurokracji. W pracy wykorzystano metody badawcze w postaci analizy dokumentów i danych statystycznych, rozwiązania problemu w oparciu o konstrukcje myślowe oraz metodę interpretacji humanistycznej. Wykazano, że proponowany przez Unię Europejską system walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego opiera się na błędnej koncepcji kapitału ludzkiego i nie jest procesem jego tworzenia. Stanowi on natomiast potencjał rozwoju biurokracji. Ponadto jego aplikacja na gruncie polskim jest nieadekwatna do potrzeb edukacyjnych Polaków i może przyczynić się do zasadniczych i szkodliwych zmian w całym systemie edukacji.

EN

The processes such as an ageing population and lack of manpower and their consequences for the labour market and the economy have led the European Union to take actions that may lead to major changes in the process of education. They rely on the introduction in the Member States of harmonised national qualifications systems which would support the implementation of the idea of lifelong learning. The problem tackled in the article deals only with a part of these activities that is the validation of non-formal and informal learning. The author tries to show that the introduction of the validation system in Poland in accordance with the EU Guidelines on validation is inadequate to the needs of the labour market and unfounded. It duplicates the existing system and does not contribute to the creation of new human capital. It is costly because it raises the cost of investment in human capital and is a potential for increasing bureaucracy. The author used the research methods in the form of analysis of documents, analysis of statistical data, solution to the problem based on the mental construction and method of humanistic interpretation. The author concluded that the system of validation of non-formal and informal learning proposed by the European Union bases on an incorrect conception of human capital and is not a process of its creation. It poses instead a risk for the development of bureaucracy. In addition, its application in Poland is inadequate for the educational needs of Poles and can contribute to substantial and harmful changes throughout the education system.

3

Społeczna odpowiedzialność uniwersytetu ekonomicznego

100%

Drobny P.

Ekonomista

|

2016

|

nr 3

383-402

PL

Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, na czym powinna polegać społeczna odpowiedzialność uniwersytetu ekonomicznego, w kontekście zapoczątkowanego w 2005 r. procesu przekształcenia polskich uczelni ekonomicznych w uniwersytety ekonomiczne. Autor uważa, że taka zmiana nazwy uczelni ekonomicznej powinna pociągnąć za sobą istotną zmianę sposobu myślenia całej wspólnoty akademickiej oraz zmianę w sposobie jej działania. Zarówno myślenie, jak i działanie wspólnoty uniwersytetu ekonomicznego powinno wynikać z dążenia do prawdy i chęci realizacji zasady uniwersalności nie tylko horyzontalnej, polegającej na otwarciu się na inne dziedziny i rodzaje wiedzy, lecz przede wszystkim wertykalnej, polegającej na pogłębianiu wiedzy. Ta postawa powinna przejawiać się w większej otwartości na prawdę o samym człowieku. Wyrazem tego powinna być koncentracja edukacji i badań wokół trzech postaw człowieka: „być”, „mieć” i „nie mieć” oraz ich wzajemnych relacji. Autor zgłasza postulaty działań, które mogłyby pomóc w dostosowaniu się wspólnot akademickich do nowych zadań wynikających ze zmiany statusu uczelni, a zarazem mogłyby dopomóc w odbudowaniu autorytetu uniwersytetu ekonomicznego. Postulowane działania powinny opierać się na fundamencie miłości i troski o człowieka, a nie na kategorii zysku ekonomicznego. Od wyboru systemu wartości zależy to, jakie dziedzictwo kulturowe uczelnia przekaże przyszłym pokoleniom.

EN

The paper tries to answer the question about the social responsibility of an economic university, in the context of the reform introduced in the Polish system of higher education in 2005, which allowed to transform the former economic academies into economic universities. The author believes that such a change in the name of the economic school should imply a significant change in the manner of thinking and acting of the academic community. Its thinking and behaviour should be consistent with the strive after truth and with the principle of universality, both horizontal - in the sense of being open to other fields and kinds of knowledge, and vertical – the desire to deepen the knowledge. This attitude should be reflected in an increased openness to the truth about the man, with the resulting concentration of education and research activities, on the three dimensions of human behaviour: ‘to be’, ‘to have’, and ‘not to have’. The author puts forward some proposals how to adjust the communities involved to new tasks resulting from the change in the academic status of their schools, the implementation of which could also help to restore the authority of the economic university. The proposed actions should be based on the foundation of love and a true concern for man, not on the profit motive. The choice of a paper value system will determine the kind of the cultural heritage transferred by the university onto future generations.

RU

Статья представляет собой попытку ответа на вопрос, в чем должна состоять социальная ответственность экономического университета в контексте начатого в 2005 г. процесса преобразования польских экономических вузов в экономические университеты. Автор считает, что такое изменение названия экономического вуза должно повлечь за собой существенное изменение способа мышления всего академического сообщества, а также изменение способа его деятельности. Как мышление, так и деятельность сообщества экономического университета, должны вытекать из стремления к правде и желания осуществить принцип универсальности не только горизонтального характера, состоящего в открытости на другие области и виды знаний, но и вертикального характера, состоящего в углублении знаний. Такой подход должен проявляться в большей открытости на правду о самом человеке. Проявлением этого должно быть сосредоточение образования и исследований вокруг трех позиций человека: „быть”, „иметь” и „не иметь”, а также их взаимоотношений. Автор выдвигает постулаты действий, которые могли бы помочь в адаптации академических сообществ к новым задачам, вытекающим из изменения статуса вуза, и одновременно могли бы помочь в восстановлении авторитета экономического университета. Предлагаемые меры должны опираться на фундамент любви и заботы о человеке, а не на категорию экономической прибыли. От выбора системы ценностей зависит то, какое культурное наследие вуз передаст последующим поколениям.

4

Teorie kapitału ludzkiego i innowacji w perspektywie ekonomii personalistycznej

100%

Drobny P.

Prakseologia

|

2021-2022

|

nr 163/164

65-101

PL

Sieci współpracy między ludźmi opierają się często na wyobrażonych porządkach, których siłą jest wiara w te same mity. Mity te zakorzeniają się w ludzkich umysłach na skutek akceptacji narracji, która nadaje sens ich działaniu. Narracje powodują, że idee, których są nośnikami, mają swoje konsekwencje. Współcześnie funkcję mitu pełni w jakimś stopniu nauka. Jednym z takich wyobrażonych porządków jest system gospodarczy zwany kapitalizmem. Jego emanacją są dwie idee: kapitału ludzkiego i innowacji, które wzajemnie się warunkują. Zakodowane w teoriach ekonomicznych, od dłuższego czasu kształtują zarówno myślenie, jak i działanie ekonomistów, polityków, przedsiębiorców i pracowników. Celem pracy jest wykazanie, że błędne rozumienie człowieka i wynikające stąd błędne rozumienie kapitałowego charakteru ludzkich przymiotów w połączeniu z ideą innowacji, wikła człowieka w nieustający cykl tworzenia i niszczenia świata, tworząc iluzję rozwoju, której skutki dotykają nie tylko integralnego rozwoju samego człowieka, ale odciskają swoje piętno na relacjach międzyludzkich i kulturze. Zaproponowane zostanie także wspólnotowe ujęcie kapitału jako urzeczywistnionego potencjału ludzkiej (współ)pracy w zakresie produkcji. Aby zrealizować ten cel, autor odwoła się do ekonomii personalistycznej, czyli teorii powinności działania ze względu na rozwój osoby. Idea kapitału ludzkiego i innowacji oraz ich wzajemne relacje zostaną poddane analizie przez pryzmat fenomenu osoby.

EN

Human collaborative networks are often based on imaginary orders, the strength of which is belief in the same myths. These myths take root in people’s minds as a result of accepting the narrative that gives meaning to their actions. Narratives which convey ideas make these ideas have consequences. Nowadays science plays the role of a myth to some extent. One of such imaginary orders is the economic system called capitalism. It is emanated by two ideas: human capital and innovation (both are mutually dependent). These ideas are coded in economic theories. They have shaped the way of thinking and acting of economists, politicians, entrepreneurs and employees for a long time. The aim of the paper is to show that because of the misunderstanding of human nature and the resulting misunderstanding of the essence of human qualities – in combination with the idea of innovation – a man is entangled in creating the illusion of development (consisting in the incessant cycle of creating and destroying the world). Such illusion influences not only the integral development of man himself, but also leaves an imprint on interpersonal relations and culture. In order to achieve this goal, the author will refer to the personalist economics, i.e. the theory requiring the activity oriented on the development of a person. The idea of human capital and innovation and their mutual relations will be analyzed through the prism of the concept of a person.

5

Inwestycja w rodzinę inwestycją w kapitał ludzki

32%

Drobny P.

Państwo i Społeczeństwo

|

2005

|

nr 3

49-58