Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Recommendations for acute post-operative pain management AD 2014

100%

Misiołek H. , Cettler M. , Woroń J. , Wordliczek J. , Dobrogowski J. , Mayzner-Zawadzka E.

Ból

2014

tom 15

nr 3

19-47

On the initiative of the Polish Association of the Study of Pain, Polish Society of Anesthesiology and Intensive Therapy and community of anesthesiologists, a multidisciplinary working group composed of representatives of the above entities reviewed the most recent literature reports regarding acute post-operative pain management in adults and children and prepared recommendations outlined below. The reason of the need for updating the 2011 guidelines was to introduce the newest pain treatment strategy, i.e. multimodal therapy with special emphasis on the use of new drug formulations, another approach to known and commonly used anesthetics and manner of their administration. An attempt was made to adjust the organization of perioperative pain management to the currently recommended trends in safety management within the framework of the unfolding program “Hospital without pain”. The group supported the model of prognostication of post-operative pain developed by specialists in many surgical disciplines, and each model was expanded to include methods of pain management that are to be systematically updated to keep up with scientific progress. The updated guidelines are more “cautious” than the former ones in recommending the extradural techniques of pain control in favor of regional anesthesia with peripheral nerve blockade or the multimodal analgesia. The current recommendations, like the former guidelines, contain references to recent evidence-based medicine resources. Some of them rely on clinical experience and expert opinions but result only from single reports and require further studies. These are only suggestions which are not reflected in characteristics of each individual medicinal product, thus, they are used off label.

Z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz środowiska anestezjologów, multidyscyplinarna grupa robocza w składzie jak wyżej, dokonała przeglądu najnowszego piśmiennictwa z zakresu postępowania w ostrym bólu pooperacyjnym w przypadku osób dorosłych i dzieci i przygotowała poniższe zalecenia. Powodem aktualizacji wytycznych z 2011 roku była konieczność przybliżenia nowoczesnej strategii terapii multimodalnej, w zakresie stosowania nowych postaci leków, innego podejścia do znanych i powszechnie stosowanych analgetyków oraz sposobu ich podawania. Dokonano próby dostosowania organizacji przeciwbólowej opieki okołooperacyjnej do obowiązujących trendów w zakresie zarządzania bezpieczeństwem w ramach wciąż rozwijającego się programu Szpital bez bólu. Podtrzymano wypracowaną strategię modelu prognostyki bólu pooperacyjnego, wypracowaną w gronie wielu specjalistów z dyscyplin zabiegowych, którym to modelom przypisane zostały metody postępowania przeciwbólowego, aktualizowane w miarę postępu wiedzy.Zaktualizowane wytyczne są „ostrożniejsze” niż poprzednie w zalecaniu uśmierzania bólu drogą zewnątrzoponową, na rzecz regionalnych blokad obwodowych, bądź też metody multimodalnej. Aktualne zalecenia, wzorem poprzednich, zawierają cytowania prac z ostatnich lat, uwzględniając założenia medycyny opartej na dowodach. Niektóre z zaleceń oparte są na doświadczeniu klinicznym i opiniach ekspertów, a wynikają z pojedynczych doniesień i wymagają dalszych badań. Są to jedynie sugestie, nie mające odzwierciedlenia w treści charakterystyki każdego z produktów leczniczych, zatem stosowane off label.

Depth and rate of chest compression in CPR simulation during 10-minute continuous external cardiac compression

84%

Bucki B. , Karpe J. , Michnik R. , Niczyporuk A. , Makarska J. , Waniczek D. , Bieniek A. , Misiołek H.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2017

tom 71

1-6

INTRODUCTION: External cardiac massage has been a basic CPR maneuver for years. The aim of the study was to assess the quality of chest compression during a real-time continuous cardiac compression simulation on a cardio-pulmonary resuscitation mannequin (considering medical rescuer experience and BMI). MATERIAL AND METHODS: This was a prospective study involving 17 medical rescuers, and 21 Medical Rescue stu-dents and university lecturers. During the simulation the participants performed continuous external cardiac compres-sion for 15 minutes or until the refusal to continue. The depth and rate were analyzed at 60-second periods, leading to average values of cardiopulmonary resuscitation effectiveness. The analysis covered complete research data gathered in real time (10 minute periods). RESULTS: The average compression depth significantly decreased from the first (40.66 SE ± 0.80 mm) to the fourth minute of the study (38.21 SE ± 0.95 mm). The average compression rate was significantly different between the initial values (120.97 SE ± 2.83/min) and the sixth minute of the study (123.69 SE ± 2.55/min). The average com-pression depth amounted to n 36.03 SE ± 1.22 mm in non-professionals and 40.06 SE ± 1.37 mm in professionally active participants. In the participants with a BMI > 25, the only differentiating point in time was the beginning of the task when the average compression depth was 41.97 SE ± 1.12 mm. In the participants with a BMI < 25, there was a gradual decrease in the compression depth within the initial four minutes of the task. CONCLUSION: Rescuer body mass is an important factor influencing proper chest compression depth during conti-nuous cardiac compression. Professional rescuers are capable of performing continuous cardiac compression longer than non-professionals, at the same time maintaining acceptable sternum deflection and compression rate.

WSTĘP: Celem pracy była prospektywna ocena jakości kompresji klatki piersiowej podczas symulacji ciągłego masażu serca na manekinie w czasie rzeczywistym, wykonywanego przez czynnych zawodowo ratowników medycznych, z uwzględnieniem ich BMI. MATERIAŁ I METODA: Badanie przeprowadzono w grupie 17 ratowników medycznych oraz 21 studentów kierunku ratownictwo medyczne i wykładowców uczelni. Podczas próby każdy badany wykonywał nieprzerywany masaż ze-wnętrzny serca na manekinie do osiągnięcia punktu końcowego, jakim był czas 15 minut lub odmowa dalszego wy-konywania zadania. WYNIKI: Średnia głębokość wykonywanych uciśnięć zmniejszała się istotnie od pierwszej (40,66, SE ± 0,80 mm) do czwartej minuty badania, osiągając wartość 38,21 SE ± 0,95 mm. Średnia częstość uciśnięć klatki piersiowej istotnie różniła się od szóstej minuty (123,69 SE ± 2,55/min) w stosunku do wartości wyjściowych (120,97 SE ± 2,83/min). W dziesiątej minucie średnie wartości głębokości uciśnięć oraz częstości masażu klatki piersiowej osiągnęły odpo-wiednio 36,62 SE ± 1,04 mm oraz 128,06 SE ± 2,43/min. Istotnym czynnikiem wpływającym na głębokość kompresji klatki piersiowej była przynależność do grupy czynnych zawodowo ratowników medycznych. Średnia głębokość ucisku w całym badanym przedziale czasowym w grupie nie-profesjonalistów wynosiła 36,03 SE ± 1,22 mm, podczas gdy w grupie profesjonalistów – 40,06 SE ± 1,37 mm. Drugim istotnym czynnikiem różnicującymi zakres głębokości kompresji klatki piersiowej był czas oraz BMI ratow-nika. U osób z BMI > 25 jedynym różnicującym punktem czasowym był początek badania, w którym średnia głębo-kość ucisku wynosiła 41,97 SE ± 1,12 mm. WNIOSKI: Masa ciała ratownika jest istotnym czynnikiem wpływającym na uzyskanie głębszej kompresji klatki pier-siowej. Profesjonalni ratownicy są w stanie prowadzić skutecznie ciągłą kompresję klatki piersiowej w dłuższym czasie, osiągając zadowalające ugięcie oraz częstotliwość jej kompresji.