Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 4
EN
The anterior part of a medium-sized shark surrounded by hundreds of ostracod shells was found at the end of the last century in a dark limestone nodule from the Kinderscoutian (Bashkirian, Pennsylvanian) near Carsington, Derbyshire (England, UK). The shark is a caseodontoid eugeneodontiform, most probably belonging to Campodus agassizianus. Its dentition is of the crushing type, highly heterodont, but the symphyseal tooth whorl, typical of the most of eugeneodontiforms, was not found. The teeth are symmetrical labio-lingually which is unique in this group. The analysis of the available data leads to the conclusion that neither the tooth whorls of “Campodus variabilis” sensu Eastman, nor the mandibular dentition of “Agassizodus variabilis” sensu St. John and Worthen represent the genus Campodus and that these specimens deserve a new, probably common, name.
|
|
tom 03
|
nr 10
44
|
2016
|
tom Vol. 66, no. 3
299--312
EN
Among the rich material of chondrichthyan microremains from the Indian Cave Sandstone (Upper Pennsylvanian, Gzhelian) near Peru, Nebraska, USA, housed at the Carnegie Museum of Natural History, there occur almost sixty teeth representing Euselachii. They belong to at least seven species, presenting various types of heterodonty. Two new species are described, viz. Ossianodus nebraskensis gen. et sp. nov., whose dentition is similar to that of certain Mesozoic hybodonts, and Sphenacanthus tenuis sp. nov. with minute teeth of protacrodont design. Most of the euselachian teeth served to crush or grind prey, and some had the potential to clutch, but cutting teeth are absent from the fauna.
4
Content available Devonian phoebodont shark teeth
63%
|
|
nr 1
55-75
EN
Shark teeth of the phoebodont type are the most common and diverse group of Upper Devonian ichthyoliths in the pelagic facies of the Holy Cross Mountains (Poland), South Urals and Timan (Russia). They were also found in the Givetian of Kuznetsk Basin (western Siberia). The morphology and function of tooth apparatus of Phoebodus was possibly similar to that of the recent shark Chlamydoselachus anguineus. A significant loss of diversity and relative productivity has been observed among the phoebodonts in the earliest Famennian. A new genus, Omalodus gen. n., and three new species of Phoebodus, Ph. bifurcatus sp. n., Ph. fastigatus sp. n. and Ph. turnerae sp. n. are proposed.
PL
Wśród ichtiolitów, występujących w facjach pelagicznych górnego dewonu obrzeżenia Platformy Wschodnioeuropejskiej (w Górach Świętokrzyskich, na Południowym Uralu i w prowincji timańsko-peczorskiej; Fig. 1), do najczęściej spotykanych należą zęby rekinów typu phoebodontowego. Zostały one znalezione także w górnym żywecie Basenu Kuźnieckiego (zachodnia Syberia). Korona tych zębów składa się z trzech głównych, smukłych wierzchołków prawie równej długości. Pomiędzy wierzchołkami głównymi mogą występować drobniejsze wierzchołki pośrednie. W zależności od kształtu i nachylenia podstawy zęba względem płaszczyzny korony wyróżnia się trzy rodzaje phoebodontidów: Omalodus gen. n., o podstawie skierowanej w stronę wargową; Phoebodus St. John & Worthen, o symetrycznej podstawie skierowanej w stronę językową; oraz Thrinacodus St. John & Worthen, charakteryzujący się podstawą wygiętą także w stronę językową, ale o niesymetrycznym zarysie i skręconą dodatkowo w osi prostopadłej do korony. Poszczególne gatunki z rodzaju Phoebodus rozróżnia się na podstawie drobnych cech morfologicznych podstawy i korony zęba, a w szczególności: zarysu podstawy, położenia i wielkości guzka zawiasowego oraz ornamentacji wierzchołków. Zęby rekinów z rodzaju Phoebodus były ułożone w szczęce i funkcjonowały prawdopodobnie w sposób zbliżony do aparatu szczękowego dzisiejszego rekina Chlamydoselachus anguineus Garman (patrz Gudger 1937). Różnicę stanowi wzmocnienie połączenia między kolejnymi, nakładającymi się na siebie zębami w spirali zębowej Phoebodus za pomocą guzków zawiasowych i wgłębień w podstawach (Fig. 2). Z górnego żywetu Basenu Kuźnieckiego opisano nowy rodzaj Omalodus gen. n. (Fig. 3H-M) oraz nowy gatunek Phoebodus fastigatus sp. n. (Fig. ЗА, В, G). W górnym dewonie obrzeżenia Platformy Wschodnioeuropejskiej znaleziono sześć gatunków phoebodontidów, w tym dwa nowe: frański Ph. bifurcatus sp. n. (Figs 4A-F, 5D-H) i fameński Ph. turnerae sp. n. (Fig. 8A-H). Istnieje znacząca luka w zapisie paleontologicznym phoebodontidów w poziomach P. linguiformis - P. triangularis (Fig. 9).
EN
An assemblage of fifteen taxa of chondrichthyan microremains from late Frasnian through late Famennian pelagic deposits of the Kale Sardar section, eastern Iran, is described. Several taxa (Phoebodus bifurcatus, Phoebodus sophiae and Protacrodus vetustus) are reported for the first time from Iran. The presence of Deihim mansureae and Ph. sophiae in the Late rhenana to linguiformis Zones and Phoebodus rayi in the early triangularis Zone of the Kale Sardar section, provides new biostratigraphic information. The late Frasnian part of the assemblage corresponds to the faunas from the intrashelf basins of central europe, and the middle.late Famennian part is comparable to that from the tafilalt Platform of Morocco.
EN
Well exposed Tournaisian, mainly carbonate, rocks of the Mobarak Formation in the area of Shahmirzad village, Central Alborz, Iran, yielded almost 200 chondrichthyan teeth and scales, associated with numerous actinopterygian microremains. Ten different taxa were recognised among the chondrichthyan teeth, of which the most abundant are those representing Euselachii (Protacrodus and Lissodus), Symmoriiformes (Denaea), and Phoebodontiformes (Thrinacodus). The high relative abundance of protacrodont crushing teeth, but lack of holocephalian dental elements suggest that the sediments forming the Shahmirzad section were deposited in a shallow shelf environment, but probably not on a carbonate platform.
7
Content available remote Chondrichthyan microfossils from the Famennian and Tournaisian of Armenia
51%
EN
The assemblages of chondrichthyan microremains from the Famennian of Armenia show great resemblances to those from central Iran. Particularly, the very rich sample (almost 200 teeth) from the lower Famennian of Ertych contains a fauna similar to that from the Iranian section of Hutk, and the sample from the upper Famennian of Khor Virap has its counterpart in the sample from Dalmeh, Iran. Only one chondrichthyan taxon definitely unknown from Iran, Ertychius intermedius gen. et sp. nov., was recorded. The other newly described species, Lissodus lusavorichi sp. nov., was noted earlier from Dalmeh, but at that time was left unnamed. It appears that the same type of relatively shallow marine environment predominated in the central and north-western parts of the Iranian Platform during the Famennian and that in a given time-interval the same type of ichthyofauna was distributed throughout the area. The single lower Tournaisian sample from the Sevakavan section yielded a peculiar form of thrinacodont teeth, possibly intermediate between Thrinacodus tranquillus and Th. ferox.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.