Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Etyka zawodowa w administracji - przykłady zastosowań

100%

Trzciński Ł. , Piwowarski J.

|

nr 1

88-93

XX

Pojęcie Etyka wywodzimy od greckiego słowa ethos - „zwyczaj, obyczaj”; jest to dział filozofii zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne. Według Marii Ossowskiej, etyka to nauka o moralności - „dyscyplina, która niczego w zakresie moralności nie ocenia i niczego nie zaleca, tylko próbuje, np.: jak najrzetelniej zanalizować i wyjaśnić w danym środowisku normy i oceny moralne, próbuje dociec motywów, które pchają ludzi zarówno do chwalonego, jak i ganionego postępowania”1. Etyki jednak nie należy mylić z moralnością. Wybrane stanowiska wynikające ze śródziemnomorskich korzeni filozofii to: eudajmonizm - stanowisko etyczne głoszące, że bogactwo pozamaterialne i materialne decydujące o szczęściu (eudajmonia) jest najwyższą wartością, sensem i celem życia człowieka. Według Arystotelesa, o ludzkim szczęściu decyduje moralność postępowania i samorealizacja. Nikt nie może człowiekowi powiedzieć, jak żyć, moralne postępowanie daje mu poczucie ładu i harmonii. Podobno dopiero doświadczenie śmierci pozwala nam zobaczyć, czy nasze życie przebiegało właściwie, pozwalając zbliżyć się do stanu szczęścia. Umierając, całe życie staje nam przed oczami. Mówi się, że godnym postępowaniem można zasłużyć sobie na godną śmierć. Według świętego Tomasza, normy moralne mają często ugruntowanie transcendentne. Bóg jest ostatecznym źródłem norm moralnych - większość ludzi wybiera Boga, zyskując pewność co do tego, że świat jest zaplanowany, poczucie bezpieczeństwa, świat nie jest chaosem. Jeśli „nie ma Boga”, jeśli nie dostrzegamy świętości ludzkiej egzystencji, wtedy wszystko wolno, a ludzie niekoniecznie czynią dobro także na niwie zawodowej, co jest istotne zwłaszcza wtedy, gdy w ich rękach spoczywa los innych ludzi, tak jak ma to miejsce na przykład w administracji.

2

Historia i tożsamość. Uwagi na marginesie problemu

100%

Trzcińska I. , Trzciński Ł.

|

PL

Świadomość biegu czasu taka, by stała się dla kogoś historią, nie jest czymś powszechnym. W pierwotnych i tradycyjnych społecznościach czas stanowił wymiar organicznego, uduchowionego kosmosu i nie oddzielał się od świata zdarzeń uformowanych w abstrakcyjne następstwo chwil, układających się w linię biegnącą od nieskończenie oddalonego początku w stronę nieskończenie dalekiej przyszłości. Był postrzegany raczej jako forma rosnącego „drzewa” świata, którą bardzo trudno oddzielić od jej zawartości. W tym kontekście pytanie o tożsamość człowieka to pytanie o jego miejsce w świecie, bowiem to ono stanowi szczególny wymiar podmiotowości. Organiczność wszechświata w pierwotnym światopoglądzie to także jego dynamika, a jej dwoma wy znacznikami (idąc za antropolingwistami) jest to, co możliwe, i to, co zrealizowane. Swoją względną stałość taki świat uzyskuje w perspektywie niezmiennych praw magii, jakie nim rządzą. Być może ta właśnie stałość magicznych praw pozwalała na ukonstytuowanie się światopoglądu zdolnego do dalszej, już religijnej ewolucji.

3

Anthropological Aspects of Security Culture Analyses within the Context of Selected Elements of Threat and Security Typology

100%

Piwowarski J. , Trzciński Ł.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2019

|

tom 32(32)

108-126

EN

Both security sciences and security studies have traditionally mainly focused on the state as the most important security subject; however, as anthropology of security and the idea of human security assert, it is the security of a human individual that should be highlighted as well. The authors start from discussing the typologies of threat and security. This leads them to focusing on the idea of human security, a concept first proposed by researchers and then taken up by international organizations. The concept of human security, combined with anthropology of security, constitutes a scientific basis for the shift from the state-centric to the anthropocentric approach to security. The authors corroborate this stance by discussing a range of definitions of the concept of security, which focus on either more general or more specific aspects of security. They favour the more universal understanding of the concept and conclude that security, being the same type of anthropological social construct as other humane values such as beauty, happiness, love, etc., and a phenomenon relating to a great extent to the quality of human existence, should possess its universal essence.

4

Bezpieczeństwo rozumiane jako wartość - istotnym elementem administracji systemami bezpieczeństwa

100%

Trzciński Ł. , Piwowarski J.

|

nr 1

10-15

PL

Nieczęsto podejmowane są rozważania dotyczące bezpieczeństwa z perspektywy aksjologicznej. Niemniej jednak bywa ono przedmiotem refleksji filozofów, w szczególności etyków, jako wartość. Częściej pojęcie bezpieczeństwa ustępuje w rozważaniach filozofów takim wartościom, jak dobro, jakość, prawda czy szczęście. Chociażby to ostatnie, czy miałoby jednak rację bytu bez bezpieczeństwa? Rzecz jasna, bezpieczeństwo pojmowane jest głównie jako stan – szczególny i porządny „stan niezagrożenia, spokoju, pewności”1. Pojęcie wartości natomiast to podstawowa kategoria etyki, oznaczająca szczególny przedmiot o symbolicznym charakterze, co stanowi cel głębokich dążeń ludzkich, przedmiot pożądania oraz wyjątkowej troski i dbałości. Współczesność charakteryzuje się szybkimi zmianami rzeczywistości, których skala na dodatek często ma charakter globalny. Szybkie zmiany i tak zwany efekt skali, niestety nierzadko oznaczają zjawiska negatywne, gdyż to, co wiąże się z dobrem i szczęściem na ogół wymaga gruntownych, a zatem niepośpiesznych i niepowierzchownych procesów.

5

Metodologiczna tożsamość antropologii bezpieczeństwa. Prolegomena

100%

Piwowarski J. , Trzciński Ł.

|

tom 10

29-39

PL

Całkowite bezpieczeństwo człowieka jest wyjątkowym stanem, ponieważ w dalszym ciągu dzielimy z innymi gatunkami podstawowe cechy ukształtowane w ciągu historii naturalnej. Wyjątkowość ludzkości wynika jednak z tworzenia przez nią szeroko rozumianej kultury. Powstający nurt antropologii bezpieczeństwa, ma związki z badaniami nad kulturą przez antropologię fizyczną, filozoficzną czy religijną, ale głównie jest on związany z antropologią społeczno-kulturową, co implikuje potrzebę włączenia w nią elementów kulturoznawczych. Odnosząc się z kolei do filozoficznych podstaw kwestii dotyczących bezpieczeństwa, antropolog bezpieczeństwa powinien koncentrować się na antropologicznych i kulturoznawczych aspektach dążeń ukierunkowanych na uzyskiwanie stanu wolności od zagrożeń. Tym samym obszarem badań dla antroposekuritologicznego nurtu nauki, który może być interpretowany jako subdyscyplina nauk o bezpieczeństwie, jest de facto całe spektrum elementów kultury bezpieczeństwa. Kultura bezpieczeństwa stanowi zjawisko występujące w całym obszarze ogromnego dorobku kultury ludzkiej, towarzyszące rozwojowi człowieka od zarania jego dziejów bez względu na to, czy w danym kontekście kulturowo-czasowo-przestrzennym ma tego świadomość, czy też kreuje to zjawisko i jego funkcjonowanie w sposób intencjonalny.

EN

The uniqueness of the humankind as compared to other species living on Earth stems not only from numerous evolutionary conditions, both physical and psychological, but also from the fact that humankind creates broadly understood culture. The fact that anthropology of security shows some connections with culture studies implies that it should incorporate elements related to these studies. An anthropologist of security should mainly focus on the anthropological and cultural aspects of the pursuit of freedom from threats. The same premises of this research field is occupied by security culture. Moreover, anthropology of security is situated at the intersection of two disciplines: anthropology and security sciences. The authors present the dependencies and consequences that the aforementioned facts bring to research on anthropology of security.