In social research, the outer security problem of the state is perceived as the resultant of the country’s defence capabilities and military allies’ credibility. Tendencies appearing in surveys illustrating Polish society support for our participation in NATO seem, on one hand, to generalise Poles’ tendencies to unite with a politically strong partner at the same time, to lack the feeling of real threat from our neighbours, on the other hand, certify the will to join military structures which protect national interests on the continent. The acceptance of Poland’s entrance to NATO becomes the first segment of social interest in the state defence problems. Its importance is unquestionable and explicitly exposed in DEMOSKOP research. The other segment presents outer security problems of the state perceived through the army mobility, its ordinance and equipment and also appropriate personnel and staff reserves in the military. In this respect, the conscription service plays an important role as an element of wide citizen preparation to defence needs. This problem seems to be significant also from the point of view of Polish aspirations to join NATO.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Jednym z największych problemów naszej cywilizacji wypływających na indywidualne poczucie bezpieczeństwa jest zjawisko morderstwa. Artykuł ten jest filozoficzną oraz naukową charakterystyką zabójstwa. Jest ono rozumiane przez autora jako zachowanie będące wyłomem w regułach służących bezpieczeństwu społeczeństwa. Podjęta w ten sposób analiza obejmuje zarówno konstatacje psychologiczne i socjologiczne, które są nałożone na wiodące kwestie etyczne odnoszące się do problemu morderczej napastliwości. W tym znaczeniu zabójstwo jest ukazane jako forma dewiacji mentalnej, a również specyficznej dewiacji społecznej. Obie formy dewiacyjne mają swoje silne umocowanie w kulturze i jak wynika z analizy, są zakorzenione w naturze człowieka.
EN
One of the main problems facing our civilization and imposing a great deal of insecurity on the individual and society is murder. This article deals with such problems through the philosophical and scientific perspectives, where a murder is seen as a negation of the general order of security. Featured analysis includes both, psychological and sociological findings imposed on main ethical issues. In those cases there are observed coincidences and author overviews general principles aiming to explain the universal problem of aggressive killings. In this sense murder is defined as a form of mental deviation, as well as a social problem growing out of human culture, and itself is rooted in a human nature. Its consequences play an important role when it comes to influencing of our sense of security, as well as plays an important role in adjusting institutional and individual behavior in society.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
This is the second of our four articles in writing, with main focus on the existential security, considered as a consciously achieved state of reduced (or eliminated) suffering and other mental fears interconnected to fears associated with the process of life’s transience (death). After previous presentation of ancient views on the subject, authors focus this time on the intellectual solutions of the Middle Ages in this sphere, with its famous motto of memento Mori (remember that you will die), however, the philosophy of this period quite carefully pondered the issue of lethality in death, but in return did not spare its interest in transcendence of the idea of God. Death as a subject, repeatedly encountered in everyday life, has brought a new type of existential assumptions associated… less with death, and more with the aftermath of mortality, keeping in mind deeds verified by values of penalty (condemnation) or prize (salvation). In light of this, the transience was a road traveled by humans in the act of final hope towards the Creator. Therefore, fear of God’s fear was a source of a bigger worry, than common daily death occurring naturally, since its face value in consideration of delayed damnation was directly connected to faith in soul possession, and the soul was at the end supposed to accept the consequences of life in the material dimensions. The continually apocalyptic vision of the universe (in the social world visible because of frequent deaths), determined earthly life to be a vestibule to the unknown immortality. Such a conception was stemming out of belief that, in essence, the Christians do not belong to the material world, whereas their temporal activities in a given moment of time, is interconnected to serenity in acceptance of Christ’s teaching about death. The phenomenon of death became therefore less threatening and more a mystery. The enigmatic sense of transience was not hiding in the inevitability of being losing its life, of sufferings and daily worries, but in belief that a human being is not the somatic-intellectual unity, but a dual creation compound of eternal soul and temporal body. Even today such an outlook did not lose its prominence.
PL
Artykuł jest drugim z czterech planowanych publikacji poświęconych bezpieczeństwu egzystencjalnemu, które jest pojmowane jako świadomy stan ograniczania (lub znoszenia) cierpienia i innych zagrożeń umysłowych związanych z przemijalnością (śmiercią) życia. Pomimo tego, że manifestem średniowiecza było sławetne memento mori (pamiętaj, że umrzesz), to jednak filozofia tego okresu dość ostrożnie odnosiła się do problematyki letalności, nie szczędząc w zamian zainteresowania transcendencją wyrażoną w idei Boga. Przemijanie nagminnie napotykane w codzienności przyniosło nowy typ egzystencjalnego namysłu związanego mniej ze śmiercią, a bardziej z następstwami życia doczesnego weryfikowanego w geście kary (potępienia) lub nagrody (zbawienia). Przemijanie zatem było traktem, po którym człowiek zmierzał w akcie ostatecznej nadziei lub rozpaczy w stronę Stwórcy. Dlatego też obawa przed jego gniewem była źródłem większej troski niż sama pospolicie zdarzająca się śmierć, bowiem to jej obraz związany z odroczonym potępieniem ściśle wiązał się z przeświadczeniem o istnieniu duszy, gdyż to ona właśnie miała ponieść konsekwencje za życie w cielesnym wymiarze. Ciągle obecna apokaliptyczna wizja świata (uzasadniana np. w rzeczywistości społecznej częstymi pomorami) wytwarzała specjalny typ postawy nakierowanej na traktowanie życia ziemskiego jako jedynie przedsionka do nieznanej nieśmiertelności. Pogląd ten bazował na ogólniejszym przekonaniu, że chrześcijanie w istocie nie należą do świata doczesnego, a ich postępowanie w przypisanym im czasie stanowi wyraz odpowiedniego do nauk Chrystusa pogodnego stosunku do przemijania. Śmierć przeto jako zjawisko zatrważające przestała siać grozę i zaczęła budzić zainteresowanie swoją tajemnicą. Tak oto enigmatyczny sens przemijania nie krył się w nieuchronności zaniku bytu tracącego logikę w obliczu cierpienia i trosk banalnego życia, ale w przeświadczeniu, że człowiek nie jest somatyczno-intelektua ną jednią, ale dualistycznym tworem, złożonym z nieprzemijalnej duszy i przemijającego ciała. Do dzisiaj pogląd ten nie stracił na ostrości i znaczeniu.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
This article is the first of four that will be published on the subject of existential security in the National Security Studies. As it is defined by the authors, existential security is the conscious state of the limits of life (or the acceptance thereof) with physical and mental sufferings and other intellectually applicable dangers, in assessment of human transient nature (death). The end of life, considered as the source of trauma, stress, and anxiety, is born out of fear of nonexistence. Hence, the “existential security” is an offer to universalize the mental preparedness for this event, resting on the claims of proofs ranging from quantum physics to medicine and NDE (Near Death Experience). It seems through such perspective, that achieving the peace of mind on that matter is a better preparation than other, in view of death considered as material life’s end in hopeless predicament. The existential view of security is separate of theology, rejecting the one-dimensional interpretation of being, as it leans to, and still different from those propositions suggested by the quantum mechanics, neurobiology, psychiatry or noetics, and other conceptions, such as dualistic organization of being. In this view, the consciousness is in essence independent of brain (matter), as a life structure separate from the somatic covering, which does not have any individuality, since controlled by the mind (consciousness). However, the aim of the article is not to present the metaphysical proof of the existential security, since it rests on the presentation of various propositions of the philosophical mind. This is the reason why we present just general approaches towards the subject of death, in existential context of security, as seen in the ancient European philosophy. For this reason, the discussion focuses on problems of transience as explicitly described by orphic tradition, through the Pythagorean, Heraklitean, Socratic, Platonic, Aristotelian, Epicurean, Stoic and Neoplatonic philosophies.
PL
Artykuł jest pierwszą z czterech planowanych publikacji poświęconych bezpieczeństwu egzystencjalnemu, które jest pojmowane jako świadomy stan ograniczania (lub znoszenia) cierpienia i innych zagrożeń umysłowych związanych z przemijalnością (śmiercią) życia. Kres istnienia jest zatem traktowany jako źródło traumy, stresu oraz niepokoju zrodzonego z obaw przed niebytem. Bezpieczeństwo egzystencjalne jest więc ofertą upowszechniania otuchy mentalnej, czyli wprowadzania pokoju do umysłów ludzi przestraszonych materialistyczną i pozbawianą nadziei analizą rzeczywistości, nie znajdują potwierdzenia ani w fizyce kwantowej, ani w medycznych badaniach nad NDE (doświadczeniami śmierci klinicznej). Bezpieczeństwo egzystencjalne oddalone jest od teologii, pomimo że odrzuca także jednowymiarową interpretację bytu i opowiada się za sugerowaną w mechanice kwantowej, neurobiologii, psychiatrii oraz noetyce dualistyczną koncepcją organizacji bytu, wedle której świadomość jest istotą niezależną od mózgu (materii) i strukturą życia oddzielną od powłoki somatycznej niemającej osobowości, gdyż ta jest we władaniu umysłu (świadomości). Jednakże celem artykułu nie jest metafizyczne uzasadnianie bezpieczeństwa egzystencjalnego, lecz ukazanie jego przejawów w myśli filozoficznej. Dlatego też w materiale naszkicowane są pierwsze stanowiska na śmierć mające kontekst egzystencjalny i sekuritalny uwidoczniony w antycznej europejskiej filozofii. Z tego też powodu w tekście przedstawiono poglądy na przemijanie obecne w tradycji orfickiej, pitagorejskiej, heraklitejskiej, sokratejskiej, platońskiej, arystotelesowskiej, epikurejskiej, stoickiej oraz neoplatońskiej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.