Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Comparison of the Properties of Knitted Fabrics Produced by Conventional and Compact Ring - Spun Yarns

100%

Çeken F. , Göktepe F.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2005

|

tom Vol. 13, no. 1 (49)

47--50

EN

The new compact yarn spinning system appears to eliminate the spinning triangle problem in the conventional ring spinning process, and is claimed to bring many advantages of yarn quality. However, the benefits of this new concept are still to be investigated extensively. In this research work, we produced plain knitted fabrics by using conventional ring-spun and ring-compact yarns. These fabrics were knitted and dyed under identical conditions. We then tested these fabrics for their appearance after different washing cycles, their pilling behaviour, their colour differences and bursting strengths. The change in the surface of the fabrics after washing in different cycles shows that fabrics of compact yarns maintain their appearance, while others seriously deteriorate. Pilling test results show that the pilling tendency of fabrics of compact ring yarns is much better compared to those of conventional yarns, as expected. On the other hand, test results regarding colour difference indicate that there are significant differences, as the fabrics of compact ring yarns have darker shades. Finally, fabrics of compact ring yarn have generally higher bursting strength, but the differences become less significant as the loop lengths increase in the fabrics.

PL

Nowy system przędzenia kompaktowego został wprowadzony dla wyeliminowania problemów związanych z trójkątem przędzącym, powstającym przy konwencjonalnym przędzeniu obrączkowym. Stwierdzono wielokrotnie i jednoznacznie poprawę jakości otrzymywanej przędzy. Niemniej badania nad uściśleniem otrzymywanych korzyści trwają nadal. W opisanej pracy badano wpływ zastosowania obrączkowej przędzy kompaktowej na dzianiny o splocie lewoprawym. Próbki wytwarzane z bawełnianej przędzy konwencjonalnej i kompaktowej były dziane i barwione w tych samych warunkach. Sprawdzano wygląd próbek po różnych cyklach prania; badano piling, różnice wybawień i wytrzymałość na wypychanie Zmiany wyglądu dzianin po praniach wskazują że dzianiny z przędzy kompaktowej utrzymują swój pierwotny wygląd, podczas gdy te wykonane z przędzy konwencjonalnej wykazują objawy zużycia. Jak się spodziewano okazało się, że również tendencja do pilingu jest znacznie mniejsza dla dzianin z przędz kompaktowych. Z drugiej strony stwierdzono, że istnieją znaczne różnice w wybarwialności - dzianiny mają ciemniejsze odcienie. Również odporność na wypychanie tych dzianin jest zasadniczo wyższa, ale tutaj różnice są mniej ważne, ponieważ w dzianinach z przędz kompaktowych zwiększa się długość oczek.

2

Long Path Towards to Success in Electrospun Nanofiber Yarn Production Since 1930’s: A Critical Review

100%

Göktepe F. , Buzol Mülayim B.

Autex Research Journal

|

2018

|

tom Vol. 18, no. 2

87--109

EN

Direct conversion of nanofibers into a yarn formed by electrospinning has begun to draw attention recently while pioneering attempts in fact go back to 1930s. Once nanofiber yarns are spun successfully by electrospinning, obviously, this would open new gates for many different applications. However, this is still a challenging task and there is no system accepted universally yet. There are more than 20 different approaches available so far but with serious limitations. In this review, they were categorized as (i) systems for production of parallel bundle of nanofibers and (ii) systems for production of twisted nanofiber yarns, presenting potential applicability of each with a critical point of view. The results show that some of the attempts mainly present basic conceptual ideas only. There are some works to produce real twisted nanofiber yarns continuously while mainly funnel, disc, or ring collectors have been used as the twisting element. However, there is limited information regarding stability of spinning system or control of yarn properties. This review also analyses the technical properties of electrospun nanofiber yarns summarizing the available data in terms of yarn properties such as fiber fineness, twist, production speed, mechanical properties, polymer types, and other important parameters available.

3

The Impact of Giant Anatolian Project (GAP) of Turkey on Cotton Production Pattern and Fibre Properties

80%

Göktepe F. , Göktepe O. , Sahin B.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2002

|

tom Vol. 8, no. 2 (37)

12--16

EN

In Turkey, which is the sixth largest cotton producer in the world, cottons are mainly categorised and priced according to their location, as the Aegean cotton category and the remained Turkish regionse category since it is believed that Aegean cotton has superior properties compared to the other regions of the country. However a large national project, called the South Anatolian Project (GAP) aims to improved irrigation and agricultural capacity of the southeast region; it has been nearly completed and is expected to change the cotton picture of the country significantly. Recent figures indicate that cotton production areas are shifting from the west to the southeast, mainly as a result of GAP. Following this new trend, a change in fibre properties is also expected. In this research work, we examined the physical properties of cotton samples of known varieties taken from 19 different regions. The samples were tested on an Uster HVI Spectrum for fibre properties, and then the effect of location was evaluated. The test results indicate that some cotton varieties in the southeast part of the country have better cotton properties than the s variety in the Aegean region. This result confirms that the current standardisation method used in Turkey is out of date and should be changed in the near future. We also compared test results with Uster World Statistics. In general, Aegean-region cottons seem to be getting coarser in recent years, while some varieties in the southeast region are longer, finer, more mature and have better elongation values. However, in the southeast parts, picking and ginning techniques should be improved for cleaner cottons.

PL

Turcja jest szóstym producentem bawełny na świecie. Bawełna turecka jest kategoryzowana i oceniana (według pochodzenia) jako egejska lub z pozostałych regionów Turcji. Powodem jest uznanie prymatu bawełny egejskiej, górującej nad pozostałymi. Na ukończeniu jest jednak wielkie narodowe zamierzenie (Projekt Anatolijski), polegające m. in. na polepszeniu systemu irygacyjnego i wydajności rolniczej regionu południowo-wschodniego i oczekuje się jego istotnego wpływu na produkcję bawełny w Turcji. Już w tej chwili widać przesuwanie się upraw z zachodu na południowy-wschód, a spodziewane są również zmiany we właściwościach włókien. W artykule przedstawiono wyniki badań porównawczych właściwości fizycznych próbek bawełny (znanych odmian) z 19 regionów Turcji. Próbki badano na przyrządzie Uster HVI Spectrum. Testy wykazały, że niektóre odmiany bawełny z południowo-wschodnich regionów kraju mają lepsze właściwości niż te same odmiany z regionu egejskiego. Oznacza to, że metoda standaryzacji stosowana w Turcji jest przestarzała i powinna być zmieniona. Przeprowadzone porównania z Uster World Statistics wykazują ponadto, że bawełny z regionu egejskiego stają się w ostatnich latach grubsze, podczas gdy odmiany uprawiane w regionach południowo-wschodnich mają włókna dłuższe, cieńsze, są bardziej dojrzałe i mają lepsze wydłużenie. Regiony te wymagają jednak usprawnienia techniki zbiorów dla uzyskania bawełny o większej czystości.

4

Comparative Analysis of Various Electrospinning Methods of Nanofibre Formation

70%

Cengiz F. , Krucińska I. , Gliścińska E. , Chrzanowski M. , Göktepe F.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2009

|

tom Vol. 17, no. 1 (72)

13--19

EN

In general, nanofibres can be formed using the electrospinning technique, which has been known for a long time in literature. However, there are still some problems related to this technique such as low production rate, capillary clogging, etc. In recent years, several new electrospinning methods have been developed to solve such problems. The main aim of this paper is to present the possibility of nanofibre formation by three various electrospinning methods. In this study nanofibres were produced from PAN/DMSO solution using three different electrospinning methods: a conventional method with one capillary, Jirsak’s method and Yarin & Zussman’s method. The properties of these nanofibres as well as the processing conditions were compared. It was observed that using the last two methods it is possible to increase the production rate because of the multiple jets. In the conventional method a single capillary should be replaced by a spinning head system with many capillaries. Using Jirsak’s method, the nanofibre diameter decreases and a higher amount of fibre is obtained by increasing the rotary speed of the cylinder. Production at 10 wt % polymer concentration by Yarin & Zussman’s method leads to much finer fibres than by other methods.

PL

Nanowłókna formowane mogą być techniką elektroprzędzenia znaną w literaturze już od dłuższego czasu. Jednakże, nadal istnieją pewne problemy związane z tą techniką, jak np. mała wydajność produkcji, zatykanie się kapilar, itd. Ostatnio, w celu rozwiązania tychże problemów, rozwinięte zostały nowe metody elektroprzędzenia. W artykule zaprezentowano możliwości formowania nanowłókien przy użyciu trzech różnych metod elektroprzędzenia: konwencjonalnej metody z jedną kapilarą, metody Jirsaka oraz metody Yarina i Zussmana. Do wytworzenia nanowłókien stosowano roztwór poliakrylonitrylu w dimetylosulfotlenku. Porównane zostały właściwości otrzymanych nanowłókien, jak również warunki procesu ich wytwarzania. Zauważono, że stosując dwie ostatnie metody uzyskać można zwiększenie wydajności procesu dzięki zwielokrotnieniu strumieni polimerowych. W metodzie konwencjonalnej zaś, jedna kapilara powinna być zastąpiona przez system głowicy przędzącej z większą ilością kapilar. Stosując metodę Jirsaka uzyskać można mniejsze średnice nanowłókien, a większą ilość włókien otrzymuje się poprzez zwiększenie prędkości obrotowej cylindra. Najcieńsze włókna uzyskać można z 10%-go roztworu stosując metodę Yarina i Zussmana.