Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Badania telemetryczne węża Eskulapa w Bieszczadach – wstępne wyniki i ocena zastosowanych metod

100%

Kurek K. , Bury S. , Bas G. , Najberek K. , Kaczmarski M. , Sniezko S.

tom 70

nr 6

W latach 2012 i 2013 prowadzono badania telemetryczne węża Eskulapa Zamenis longissimus w obszarze występowania jego najliczniejszej populacji w dolinie Sanu w paśmie Otrytu w Bieszczadach Zachodnich. W 2012 roku wprowadzono nadajniki radiowe do układu pokarmowego dwóch osobników, a w 2013 roku nadajniki zostały przymocowane do skóry 3 osobników. Wstępne wyniki badań wskazują na prawdopodobny spadek aktywności węży z nadajnikiem umieszczonym w przewodzie pokarmowym. Dwa samce z tak umieszczonym nadajnikiem pozostawały w obrębie kryjówek przez cały okres namierzania. U węży z zastosowaniem nadajników naklejanych, w przypadku jednego z samców stwierdzono przemieszczenie na odległość ponad 700 m. U dwóch kolejnych osobników (samca i samicy) zaobserwowano niewielkie (do 50 m) przemieszczenia w pobliżu kryjówek, prawdopodobnie związane z aktywnością godową. Nadajnik umieszczony w przewodzie pokarmowym jednego z samców był wydalony po upływie trzech dni, podczas gdy nadajniki przyklejane do skóry były zrzucane po ok. 10 dniach, prawdopodobnie podczas linienia. Wykazano, że wprowadzanie nadajnika do przewodu pokarmowego nie sprawdza się w badaniach nad tym gatunkiem, natomiast naklejanie nadajnika wymaga modyfikacji uwzględniającej proces linienia węży. Najskuteczniejszą metodą okazuje się więc wszczepianie nadajników, mimo jej inwazyjności, co zostało udokumentowane wynikami badań prowadzonych w innych krajach

The telemetry research on the Aesculapian snake Zamenis longissimus was conducted in 2012 and 2013 in the area with the largest population of the species, i.e. in the San valley, in the Otryt mountain range in the Western Bieszczady Mountains. In 2012, radio transmitters were introduced into the digestive system of two snakes, and in 2013, the transmitters were attached to the skin of 3 snakes. Preliminary results of the research indicate a likely decrease in the activity of snakes with a transmitter located in the alimentary tract. Two males with the thus inserted transmitters stayed within their hiding places throughout the monitoring period. One of the male snakes with a transmitter stuck to the body moved over a distance of over 700 m. In the case of two other snakes (a male and a female), short-distance (up to 50 m) migrations were observed in the vicinity of their hiding places, which was probably associated with the mating activity. A transmitter placed in the alimentary tract of one of the males was excreted after three days, while transmitters stuck to the skin were shed after ca. 10 days, probably during moulting. It has been shown that the introduction of a transmitter into the alimentary tract does not work well in the research on this species, whereas sticking a transmitter to the skin requires some modifications allowing for the moulting process in snakes. As evidenced by the research conducted in other European countries, implantation of transmitters appears to be the most effective method, despite its invasiveness.

Changes in distribution of Aesculapian snake and implications for its active conservation in Poland

100%

Kurek K. , Najberek K. , Zajac B. , Bury S. , Cmiel A. M. , Bas G. , Najbar B.

nr 4

In Poland, the Aesculapian snake, critically endangered at the edge of its European range, inhabits the lower parts of the Bieszczady Mts. in the SE of the country. This research, carried out between 2009 and 2014, included fieldwork in areas selected on the basis of historical literature data and the results of interviews. 51 breeding mounds were deployed at historical and potential sites of this snake's occurrence on the forested area of 220,886 ha as a supportive tool for detecting these reptiles. The 371 records of the Aesculapian snake obtained are displayed on maps showing its historical distribution in two periods (1958–1989 and 1995–1998) for comparison. Most records were collected in the centre of the species' range in the Bieszczady Mts. Most of the breeding mounds (17 out of 29) in this area were colonized by the snake, whereas only two sites were colonized in the outside. The results show that the Aesculapian snake's range in the Bieszczady Mts has been shrinking. However, most current single records outside the species' centre of occurrence are from localities close to its historical range; this suggests that relict populations may be surviving there. The proportion of records on the breeding mounds grew in consecutive years. This suggests that breeding mounds deployed near the snake's existing localities may be a useful tool for monitoring endangered oviparous snakes and their active conservation.