Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Kwartalnik Filmowy

2 2016

2 Andrzej P.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Prawie wszystkie kolory Indii

100%

Andrzej P.

2016

nr 93-94 Kino amerykańskie

301-303

Tekst jest recenzją tomu zbiorowego „Od Ramajany do Slumdoga. Filmowe adaptacje literatury indyjskiej” (2015) pod redakcją Grażyny Stachówny i Tatiany Szurlej. Książka zawiera dwadzieścia esejów poświęconych filmom zrealizowanym na podstawie literatury indyjskiej. Autor recenzji zwraca uwagę na eklektyzm publikacji wynikający z różnorodności literatury Indii czy wręcz niemożności zdefiniowania jednej literatury indyjskiej. Tom został jednak oceniony wysoko jako pionierskie wydawnictwo będące odpowiedzą na wzrastające zainteresowanie przedstawionym w nim fenomenem.

The text is a review of a collected volume “Od Ramajany do Slumdoga. Filmowe adaptacje literatury indyjskiej” [“From Ramajana to Slumdog. Film Adaptations of Indian Literature”] (2015) edited by Grażyna Stachówna and Tatiana Szurlej. The book includes twenty essays on films realised on the basis of Indian literature. The reviewer highlights the eclecticism of the publication resulting from the diversity of literature in India or even the inability to define one Indian literature. The volume, however, was highly evaluated as a pioneering publication which responds to the growing interest in the phenomenon dealt with in the book

NIC

100%

Andrzej P.

2016

nr 93-94 Kino amerykańskie

246-252

Artykuł zestawia „4’33’’” (1952) Johna Cage’a i „Zen for Film” (1964) Nam June Paika – dwa przełomowe utwory amerykańskiej awangardy. Andrzej Pitrus próbuje uchwycić rodzaj dialogu, jaki został nawiązany przez dwóch artystów wprowadzających do swego artystycznego języka elementy aleatoryczne. Autor omawia także kwestie związane z odwołaniem się do „znaczącej pustki”, ta zaś – zgodnie z tradycją zen – stanowi rodzaj przestrzeni, w której słuchacz i widz mogą budować własne sensy i realizować doświadczenia odbiorcze. Obydwie prace niczego odbiorcy nie narzucają: Zen jest wskazówką. Twórcy nie proponują żadnych zamkniętych znaczeń, zadowalając się swoiście rozumianym artystycznym koanem. Ich dzieła nie zawierają NIC, lecz niewątpliwie uruchamiają niekończący się ciąg skojarzeń i zapewne jeszcze długo będą stanowić inspirację dla interpretatorów

The article summarizes “4’33’’” (1952) by John Cage and “Zen for Film” (1964) by Nam June Paik –two groundbreaking works of the American avant-garde. Andrzej Pitrus tries to capture the kind of dialogue established between the two artists who introduced into their artistic language aleatoric elements. The author also discusses issues related to the reference to a “significant void”, and this – in the tradition of Zen – is a kind of space where the listener and the viewer may build their own senses and realise the experience of perception. Both works do not impose anything on the viewer – Zen is just a suggestion. The artists do not propose any closed interpretation, and are satisfied by a specifically understood artistic koan. Their works contain NOTHING, yet they trigger an endless string of associations, and are sure to inspire interpreters for a long time to come.