Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wykorzystanie metody RAPD w określaniu mieszańcowego charakteru rodów Secale cereale L. x Dasypurum villosum (L.) P.Candargy

100%

Gruszecka D. , Miac A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2002

|

tom 488

|

nr 1

PL

Materiał badawczy stanowiło 17 translokacyjnych rodów żyta, otrzymanych w wyniku krzyżowania Secale cereale L. odmiany Amilo (2n = RR = 14) z dzikim gatunkiem Dasypyrum villosum (L.) P. CANDARGY (2n = W = 14) (Krym, USSR). Rody te powstały w wyniku kilkakrotnego wstecznego zapylania roślin F₁ i F₂ rodzicielską odmianą żyta lub D. villosum, a następnie rozmnażania w izolacji. Celem pracy była próba weryfikacji charakteru mieszańcowego rodów kombinacji krzyżówkowej Secale cereale L. × Dasypyrum villosum (L.) P. CANDARGY oraz wybór oligonukleotydów, amplifikujących prążki charakterystyczne dla gatunku ojcowskiego i jednocześnie nieobecne u formy matecznej. Doświadczenie przeprowadzono przy zastosowaniu metody RAPD (Random Amplified Polymorphic DNA). Przeanalizowano 112 10-nukleotydowych starterów, każdy z nich testując na DNA form rodzicielskich oraz dwu mieszaninach, zawierających połączone DNA odpowiednio 9 i 8 rodów mieszańcowych. Każdy starter sprawdzano dwukrotnie, w celu potwierdzenia powtarzalności uzyskanych wzorów DNA. W wyniku przeprowadzonych analiz wybrano 16 oligonukleotydów spełniających powyższe kryterium. Poszczególne startery ujawniały od 9 do 16 prążków, z czego w większości przypadków charakterystyczny dla formy ojcowskiej był jeden, a w kilku przypadkach dwa. Obecność tych prążków sugeruje transfer DNA Dasypyrum villosum do żyta. Przeprowadzone doświadczenie jest wstępnym etapem do dalszych badań, w których wybrane startery RAPD zostaną zastosowane do amplifikacji DNA poszczególnych rodów. Podjęta zostanie próba selekcji mieszańców oraz ustalenia sprzężenia markerów RAPD z markerami morfologicznymi lub biochemicznymi. W dalszej kolejności wybrane materiały będą analizowane z zastosowaniem metody hybrydyzacji in situ.

EN

Study material included 17 translocation rye strains achieved due to crossbreeding of Secale cereale L. of Amilo cv. (2n = RR = 14) with wild Dasypyrum villosum (L.) P. CANDARGY species (2n = VV = 14). These strains were created by back-pollination of F₁ and F₂ plants using parental rye variety or Dasypyrum villosum and then the reproduction in isolation. The aim of study was to verify the hybrid character of cross-combination of Secale cereale L. × Dasypyrum villosum (L.) P. Candargy strains as well as to choose the oligonucleotides amplifying bands characteristic for paternal species but at the same time absent in maternal form. The experiment was carried out using RAPD method (Random Amplified Polymorphic DNA). There were analyzed 112 10-nucleotide starters, testing each of them for parental DNA form and two mixtures containing combined DNA from 9 and 8 hybrid strains, respectively. Each starter was twice checked in order to confirm the repeatability of achieved DNA patterns. As a result of analyses performed, 16 oligonucleotides meeting the above criterion were chosen. Particular starters disclosed from 9 to 16 bands including in most cases one, and in several others two characteristic bruds for paternal form. The presence of these bands suggests the DNA transfer from Dasypyrum villosum L. Candargy to rye. The experiment makes a preliminary stage to further studies in which selected RAPD starters would be applied for amplification of DNA in particular strains. An attempt will be undertaken to select hybrids and evaluate the conjunction of RAPD markers with morphological or biochemical markers. Next, chosen materials will be analyzed using in situ hybridization method.

2

Wpływ komponentów rodzicielskich na zawartość składników mineralnych translokacyjnej formy żyta z wykorzystaniem Dasypyrum villosum (Krym, USSR)

80%

Gruszecka D. , Makarska E. , Praczyk M. , Miac A.

Biuletyn Magnezologiczny

|

2001

|

tom 06

|

nr 3

260-267

PL

Obiektem badań było 10 mieszańcowych rodów żyta, powstałych w wyniku krzyżowania Secale cereale L. odmiany Amilo z dzikim, diploidalnym gatunkiem Dasypyrum villosum (Krym, USSR) oraz komponenty rodzicielskie. Analiza składu mineralnego badanych prób wykonana metodą spektrofotometrii ab- sorbcyjnej (ASA) wykazała bardzo wyraźne zróżnicowanie w zawartości popiołu jak i pierwiastków mineralnych badanych rodów oraz komponentów rodzicielskich. Ziarniaki Dasypyrum villosum (Krym, USSR) w porównaniu z żytem charakteryzowały się wyższą zawartością popiołu (2,59%) i poziomem K, dwukrotnie wyższą zawartością Ca, Mg, Cu i Fe, trzykrotnie wyższą Zn oraz niższą, ale zbliżoną do żyta zawartością Mn. W ziarniakach badanych mieszańcowych rodów poziom analizowanych składników był zwykle pośredni pomiędzy formami rodzicielskimi. Proporcje K : (Mg + Ca), K : Mg czy Fe : Mn miały również wartości pośrednie pomiędzy komponentami rodzicielskimi, jednak bardziej zbliżone do tych, które charakteryzowały ziarniaki Dasypyrum villosum (Krym, USSR).

EN

Ten hybrid rye strains originated from the crossbreeding of Secale cereale L. Amilo cv. with the wild diploid Dasypyrum villosum (Crimea, USSR) and the parental components were tested. Analysis of the sample mineral composition made by the AAS technique showed distinct differences in the content of ash and mineral elements between the strains and parental forms. Dasypyrum villosum (Crimea, USSR) kernels were characterized by a higher ash content (2.59%), higher potassium level, two-fold higher Ca, Mg, Cu and Fe concentrations, three-fold higher Zn content, and lower concentration of Mn, similar to that of rye. The levels of the components were usually intermediate in kernels of the hybrid strains relative to the parental forms. Ratios of K : (Mg + Ca), K : Mg or Fe : Mn had also intermediate values compared to the parental forms, but closer to those characterizing kernels of Dasypyrum villosum (Crimea, USSR).

3

Translokacja genow z Dasypyrum villosum L. Candargy jako metoda poszerzenia zmiennosci Secale cereale L. w odniesieniu do skladu chemicznego ziarna

80%

Gruszecka D. , Makarska E. , Miac A.

Rozprawy i Monografie. Instytut Genetyki Roślin Polskiej Akademii Nauk

|

2004

|

nr 11

179-184