The natural cationic polymer chitosan can successfully flocculate yeast cells, reducing the turbidity of their suspension by more than 90%. The optimum chitosan dose for flocculation decreased as the charge density of the polymer increased. Flocculating effectiveness of chitosan in terms of turbidity reduction, floe size and floe strength increased with polymer molecular weight.
PL
Zbadano skuteczność flokulacji zawiesiny drożdży piekarskich (6 g s.s./l, pH = 4,0- 4,5) przez kationowy chitozan o trzech stopniach deacetylacji (59,06, 73,67 i 84,65 %), odpowiadających procentowej liczbie ładunków na makrocząsteczce polimeru w roztworze wodnym. Skuteczność flokulacji oceniano przy użyciu wskaźnika procentowej redukcji mętności supernatantu otrzymanego po sedymentacji sflokulowanej zawiesiny, w stosunku do zawiesiny początkowej. Oceniano także szybkość sedymentacji, objętość osadów oraz mechaniczną trwałość agregatów. Pomiary granicznej liczby lepkościowej chitozan ów, wykazały malejącą masę cząsteczkową polimeru wraz ze wzrostem stopnia jego deacetylacji (tab. 1). Badane chitozany skutecznie flokulowały komórki drożdży, obniżając mętność ich zawiesiny o ponad 90%, przy czym wielkość skutecznej dawki polimeru była funkcją liczby jego ładunków (rys. 1). Stwierdzono także, że chitozan o większej masie cząsteczkowej wytwarza większe i szybciej sedymentujące agregaty komórek, bardziej odporne na działanie mechaniczne (rys. 2, tab. 2).
This paper deals with the issues pertinent to the design of frost-resistant concretes in exposure class XF3 (high water saturation) when the concretes are made with cements containing ground granulated blast furnace slag (ggbs). The testing programme covered four series of non-air entrained concrete made with cements CEM I, CEM II/A-S, CEM II/B-S and CEM III/A containing 0%, 13%, 28% and 53% ggbs respectively, and two non-air entrained concrete series with the binder made from CEM I and 0 to 55% ggbs. The water-binder (w/b) ratio ranged from 0.25 to 0.55. Frost durability testing was performed using a modified ASTM C666A procedure to determine changes in mass (dm) and beam length (dL). The relationships occurring between the w/b ratio and ggbs content in the binder and the length change (dL) of the specimens were described using curvilinear regression functions, through the analysis of artificial neural networks. Slag-content-dependent critical values of the w/b ratio were determined taking the length change dL = 1.3 mm to be the criterion for the resistance to internal cracking. In the authors’ view, this approach can be a good method for checking equivalent performance of concretes made with cements containing mineral additions.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.