In the first phase of her translating career (1944–1950), influenced heavily by the Prague Linguistic Circle, Julie Nováková used four functional equivalents for the translation of the Greco-Latin dactylic hexameter into Czech: dactylic pentapody (Lucretius), alexandrine (Musaios), a meter “halfway between hexameter and alexandrine” (Vergil) and trochaic octosyllable (Hesiod). The article analyses the relation between the verse form and other formal elements (lexical choices, rhyme) in Nováková’s translations.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.