Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Materiały opakowaniowe do kontaktu z żywnością

100%

Lenartowicz-Klik M.

|

2020

|

tom 74

|

nr 12

PL

Metal, drewno, szkło, papier i ceramika to tradycyjne materiały opakowaniowe do żywności, które już dawno ustąpiły miejsca innowacyjnym opakowaniom z tworzyw polimerowych. Branża materiałów opakowaniowych przeznaczonych do kontaktu z żywnością coraz częściej dostarcza innowacyjne produkty, które z punktu widzenia konsumentów mają niezmiernie ważny wpływ zarówno na bezpieczeństwo żywności, jak i jej atrakcyjność użytkową. Materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością powinny być wystarczająco obojętne, żeby ich składniki nie wpływały niekorzystnie na zdrowie konsumentów ani na jakość żywności. Aby zapewnić bezpieczeństwo materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością i ułatwić swobodny przepływ towarów, prawo UE przewiduje wiążące zasady, których muszą przestrzegać podmioty gospodarcze. W artykule scharakteryzowano podstawowe materiały stosowane do kontaktu z żywnością, głównie tworzywa polimerowe, oraz przedstawiono zasadnicze wymogi prawne dotyczące materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.

EN

Metal, wood, glass, paper and ceramics are the traditional food packaging materials (FCMs), which are increasingly giving way to innovative packaging from polymer plastics. The industry of packaging materials intended for contact with food more and more often provides innovated products that, from the point of view of consumers, have a significant impact on both food safety and its attractiveness. FCMs should be sufficiently inert so that their constituents neither adversely affect consumer health nor influence the quality of the food. To ensure the safety of FCMs, and to facilitate the free movement of goods, EU law provides for binding rules that business operators must comply with. The article describes the basic materials used in FCMs, mainly polymeric materials, and presents the basic requirements for these materials.

2

Analiza poziomu uniepalnienia elementów rurowych wykonanych metodą centralnego odśrodkowego formowania określonego przy użyciu kalorymetru stożkowego oraz z zastosowaniem wskaźników ciepła spalania i testu niepalności

51%

Kicko-Walczak E. , Rymarz G. , Gajlewicz I. , Lenartowicz-Klik M.

|

tom T. 94, nr 9

1579-1583

PL

Przedstawiono wpływ wybranych bezhalegonowych antypirenów hybrydowych na poziom palności elementów rurowych wykonanych metodą centralnego odśrodkowego formowania (CC-GRP), określony przy zastosowaniu metody kalorymetru stożkowego (CC) i na podstawie parametrów ciepła spalania (PCS) oraz niepalności powierzchni laminatów poliestrowo-szklanych. Jako inhibitory procesu spalania zastosowano wieloskładnikowe antypireny fosforo-azotowe wraz z nanonapełniaczami w postaci organicznie modyfikowanego montmorylonitu (oMMT) lub nanokrzemionek (n-SiO2) lub ekspandowanego grafitu (EG) w wytypowanych stężeniach masowych. Na podstawie przeprowadzonych badań najskuteczniejszym inhibitorem płomienia okazał się antypiren hybrydowy poli(fosforanu melaminy) (MPP) z EG, użyty w ilości odpowiednio 15% mas. + 5% mas., który spowodował 45-proc. obniżenie szybkości uwalniania ciepła HRR (heat release rate) ocenioną metodą CC oraz ograniczył wartość PCS o 19%..Wykazano istotną przewagę antypirenów wieloskładnikowych nad stosowanymi inhibitorami jednoskładnikowymi w postaci nanonapełniaczy, głównie w postaci oMMT.

EN

A com. unsatd. polyester resin was modified by addn. of halogen-free, hybrid flammability-reducing modifiers (melamine polyphosphates with nanosized org. modified bentonite or SiO2 nanoparticles or expandable graphite) and used for manufg. glass-reinforced polymer-matrix laminates as a pipeline by CC-GRP method. The addn. of melamine polyphosphate (15% by mass) with expandable graphite (5% by mass) resulted in a decrease (above 45%) of heat release rate and the highest decrease in the combustion heat (by 19%).

3

Wpływ ciężaru cząsteczkowego modyfikatora poliuretanowego na wybrane właściwości nanokompozytów epoksydowo-poliuretanowych

45%

Bakar M. , Białkowska A. , Kostrzewa M. , Lenartowicz-Klik M. , Szymańska J.

|

tom [R.] 20, nr 6 (162)

472--476

PL

W niniejszej pracy przedstawiono otrzymywanie nanokompozytów epoksydowo-poliuretanowych zawierających organofilowy glinokrzemian warstwowy NanoBent ZW1. Modyfikację żywicy epoksydowej (Epidian 5) przeprowadzono poprzez wprowadzenie do matrycy epoksydowej obok montmorylonitu, bezizocyjanianowego poliuretanomocznika kondensacyjnego otrzymanego z oligooksypropylenotriolu (Rokopolu G1000), mocznika, kwasu fenolosulfonowego i formaldehydu. Modyfikator polimeryczny wprowadzano w postaci oligomeru poliuretanowego po różnym czasie od momentu zmieszania półproduktów stosowanych do otrzymywania PUR. Nanokompozyty otrzymano sposobem mieszanym poprzez wstępne zdyspergowanie homogenizatorem mechanicznym, a następnie ultradźwiękowym matrycy epoksydowej z nanonapełniaczem i różniącym się ciężarem cząsteczkowym oligomerem uretanowym, a po utwardzeniu tak przygotowanych kompozycji oznaczono wybrane ich właściwości. Określono wpływ ciężaru cząsteczkowego modyfikatora poliuretanowego na wybrane właściwości nanokompozytów.

EN

The present study investigates the properties of prepared epoxy-polyurethane nanocomposites containing organophilic layered aluminosilicate NanoBent ZW1. The modification of the epoxy resin (Epidian 5) were carried out by using nanoparticles (NanoBent ZW1) and nonisocyanate condensation polyurethane which was obtained from the condensation reaction of oligooxypropylene triol (Rokopol G1000), urea, phenol sulfonic acid and formaldehyde. The polymeric modifier was introduced as polyurethane oligomer at different compounds mixing stages during the preparation of polyurethane. Epoxy nanocomposites were prepared through nanoparticles dispersion by mechanical homogenizer, followed by ultrasonic mixing within the epoxy matrix and urethane oligomers with different molecular weights. The prepared nanocomposites were cured and post-cured prior to selected mechanical properties evaluation. The properties of epoxy nanocomposites were discussed as function of polyurethane modifier molecular weight.