Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wpływ wsiewek międzyplonowych na cechy biometryczne i plonowanie jęczmienia jarego

100%

Wanic M. , Treder K. , Mysliwiec M. , Brzezin G. M.

|

tom 29

|

nr 3

2

Interactions between spring wheat (Triticum aestivum ssp. vulgare L.) and undersown Persian clover (Trifolium resupinatum L.) depending on growth stage and plant density

100%

Wanic M. , Mysliwiec M. , Jastrzebska M. , Michalska M.

|

nr 1

EN

A pot experiment was conducted in the years 2010–2012. The competitive interactions between spring wheat and undersown Persian clover, depending on plant density have been established. The plants were grown in a mixture and in pure sowing at a higher density (according to the rules of proper agricultural practice) and at a density reduced by 20%. Based on measurements of dry matter in the aboveground parts and roots conducted at the wheat growth stages (BBCH) such as: leaf development (12–14), tillering (21–23), stem elongation (31–32), inflorescence emergence (54–56), and ripening (87–89), calculations of indicators such as: relative yield, relative yield total, competitive balance index and relative efficiency index, were performed. Competition between spring wheat and Persian clover continued from the wheat tillering stage until the end of vegetation. The strongest interactions were at the stem elongation stage (the plants competed for 95% of the growth factors), while at the end of vegetation the competition decreased slightly (it concerned 85% of the resources). The aboveground parts influenced one another with higher intensity than the roots. This was visible particularly well during the inflorescence emergence stage, during which the plants accumulated only 8% of the resources in the aboveground parts, while 89% was accumulated in the roots. Wheat proved to be the stronger competitor for the growth factors. It reduced by more than twice the increase in the biomass of Persian clover from tillering until the end of vegetation. In the mixture, the relative growth rate of the aboveground parts of clover was higher than in the case of wheat, while the growth rate of the roots was similar for both species. Plant density had no significant impact on the intensity of mutual interactions.

PL

W doświadczeniu wazonowym, prowadzonym w latach 2010–2012 oceniano oddziaływania konkurencyjne pszenicy jarej i wsiewki koniczyny perskiej, w zależności od zagęszczenia roślin. Badaniami objęto części nadziemne i korzenie obu gatunków. Gatunki uprawiano w mieszance i siewie czystym w zagęszczeniu większym (zgodnym z zaleceniami agrotechniki) i zmniejszonym w stosunku do niego o 20%. Na podstawie pomiarów suchej masy części nadziemnych i korzeni przeprowadzonych w fazach rozwojowych pszenicy: rozwój liści (12–14), krzewienie (21–23), strzelanie w źdźbło (31–32), kłoszenie (54–56) i dojrzewanie (87–89), wykonano obliczenia wskaźników: plonów względnych, całkowitego plonu względnego, wskaźnika równowagi konkurencyjnej oraz indeksu efektywności względnej. Wykazano, że konkurencja pomiędzy pszenicą jarą i koniczyną perską trwała od fazy krzewienia pszenicy do końca wegetacji. Z największą siłą zaznaczyła się ona w fazie strzelania w źdźbło (rośliny konkurowały aż o 95% czynników wzrostu), a pod koniec wegetacji uległa niewielkiemu osłabieniu (dotyczyła 85% zasobów). Z większym nasileniem oddziaływały na siebie części nadziemne niż korzenie. Oddziaływanie szczególnie wyraźnie uwidoczniło się to w fazie kłoszenia, w której rośliny akumulowały w częściach nadziemnych tylko 8% zasobów, a w korzeniach aż 89%. Silniejszym konkurentem o czynniki wzrostu okazała się pszenica. Ponad 2-krotnie ograniczyła ona przyrost biomasy koniczyny od fazy krzewienia do końca wegetacji. W mieszance względna szybkość wzrostu części nadziemnych koniczyny była większa niż pszenicy, a korzeni u obu gatunków podobna. Zagęszczenie roślin pozostało bez wyraźnego wpływu na intensywność oddziaływań roślin na siebie.

3

Nitrogen content and uptake by spring wheat and undersown Persian clover depending on plant density

100%

Wanic M. , Mysliwiec M. , Orzech K. , Michalska M.

|

nr 1

EN

In 2010-2012, a pot experiment was conducted in order to assess the impact of a sowing method and density of spring wheat and Persian clover on their uptake and content of nitrogen in different parts of the plants. The plants were grown in the following variants: a mixture, pure sowing, higher density (recommended in agricultural practice) and density reduced by 20%. Observations were performed in the following wheat development growth stages (BBCH): leaf development (12-14), tillering (21-23), stem elongation (31-32), inflorescence emergence (54-56) and ripening (87-89). The experiment included determinations of dry matter in different parts of plants (aerial organs, roots) and of the nitrogen content in dry matter. Based on the results, the total nitrogen content was determined in both species. The data were also used to calculate nitrogen translocation from the wheat vegetative mass to grain, and to calculate selected competition indicators. It was demonstrated that - regardless of the density of plants - the nitrogen uptake by spring wheat and Persian clover in the mixed sowing was lower than in the pure sowing treatment. Mixed sowing caused a more limited nitrogen uptake by the aerial parts of both species than by their roots. No impact was demonstrated of the plant density on the nitrogen uptake by different parts of spring wheat. Persian clover in pots with the lower sowing density absorbed less nitrogen than in pots with the recommended density. Nitrogen translocation from the vegetative parts to the grain of spring wheat between the inflorescence emergence and ripening stages was more effective in the mixture than in the pure sown plants. In mixed sowing, after nitrogen uptake, wheat proved to be a stronger competitor than Persian clover during the whole plant growing period.

4

Competition for nitrogen between spring barley (Hordeum vulgare L.) and pea (Pisum sativum L. sensu lato) in diversified soil conditions

100%

Wanic M. , Michalska M. , Mysliwiec M.

|

tom 11

|

nr 3

EN

In a pot experiment, carried out in an additive design on light and heavy soils, the effect of interaction between spring barely and pea was evaluated on nitrogen accumulation in different forms of the above-ground matter (stems, leaves, spikes, pods) and roots of both plant species. The experiment included three series, carried out in years 2003-2004 in five periods determined by the developmental stages of spring barley (the BBCH scale): emergence (10-13), tillering (23), stem elongation (32), earing (55), and ripening (87-89). It was demonstrated that the species grown in a mixture accumulated less nitrogen in the above-ground parts and roots than in pure sowing from barley tillering stage to the end of growth. Competition for nitrogen started at the tillering stage, and its intensity increased gradually until the end of the growth period. During tillering, it limited to the greatest extent nitrogen accumulation in the roots of both species, at the straw shooting stage in their above-ground parts, and at the stages of earing and ripening in the roots. With the exception of barley earing stage, pea proved to be a better competitor for nitrogen. Competition was the most intensive on heavy soil.

PL

W doświadczeniu wazonowym, realizowanym według schematu addytywnego na podłożach gleby lekkiej i ciężkiej, oceniano wpływ oddziaływań pomiędzy jęczmieniem jarym i grochem siewnym na akumulację azotu w różnych częściach masy nadziemnej (łodygach, liściach, kłosach, strąkach) i korzeniach obu roślin. Badania obejmowały trzy serie, zrealizowane w latach 2003-2004 w pięciu okresach wyznaczonych przez fazy rozwojowe jęczmienia jarego (BBCH): wschody (10-13), krzewienie (23), strzelanie w źdźbło (32), kłoszenie (55) i dojrzewanie (87-89). Wykazano, że uprawiane w mieszance gatunki gromadziły w masie nadziemnej i korzeniach mniej azotu niż w siewie czystym od fazy krzewienia jęczmienia do końca wegetacji. Konkurencja o azot rozpoczęła się w fazie krzewienia jęczmienia, a jej intensywność sukcesywnie narastała do końca wegetacji. W fazie krzewienia najbardziej ograniczała ona gromadzenie azotu w korzeniach obu gatunków, w fazie strzelania w źdźbło w ich częściach nadziemnych, a w fazach kłoszenia i dojrzewania – w korzeniach. Z wyjątkiem fazy kłoszenia jęczmienia, w pozyskiwaniu azotu groch okazał się silniejszym konkurentem. Konkurencja była intensywniejsza na glebie ciężkiej.

5

Response of spring wheat to the growth with undersown of persian clover under controlled conditions

100%

Mysliwiec M. , Wanic M. , Michalska M.

|

nr 3

EN

In a pot experiment, carried out in three series in years 2010-2012 at the greenhouse laboratory of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn, the effect of Persian clover undersown and plant density on the morphological characteristics of spring wheat was evaluated. Experimental factors were as follows: I) spring wheat (Triticum aestivum ssp. vulgare L.) sowing method: pure sowing and with Persian clover (Trifolium resupinatum L.) undersown, II) density of both species in agreement with the recommendations of agrotechnics (called “higher” in the present work) and lowered by 20% (called “lower”). In the pots of 22 cm in diameter, the following plants were sown: in the pots with higher density, 19 spring wheat grains and 12 seeds of Persian clover, and in the pots with lower density, 12 wheat grains and nine clover seeds. Measurements were undertaken at the following developmental stages of wheat (the BBCH scale): leaf development (12-14), tillering (21-23), straw shooting (31-32), earing (54-56), and ripening (87-89). The studied factors were: plant height, root length, number of straws per plant, leaf parameters (area, length, and width), spike parameters (length, grain number, and mass), and grain yield per pot. The studies demonstrated that undersown diversified plant height and straw number in spring wheat. Its roots in the combination with clover were shorter than in pure sowing only during earing. In the presence of undersown, wheat developed fewer leaves (by nearly 10%), shorter spikes (by 10%) with fewer grains (by 15.7%) of lower mass (by 28.6%) and smaller yield (by 29.7%). Sowing method, depending on the developmental stage, differently affected leaf parameters. Plant density had no effect on the scope of the differences between pure and mixed sowings in the morphology of the vegetative above-ground parts and roots of spring wheat. In the pots with higher density, mixed sowing limited spike length and grain number and mass more than in the pots with lower density.

PL

W doświadczeniu wazonowym, zrealizowanym w trzech seriach w latach 2010-2012 w laboratorium szklarniowym UWM w Olsztynie, oceniano wpływ wsiewki koniczyny perskiej (Trifolium resupinatum L.) oraz zagęszczenia roślin na cechy morfologiczne pszenicy jarej (Triticum aestivum ssp. vulgare L.). Czynnikami doświadczenia były: I) sposób siewu pszenicy jarej – siew czysty oraz z wsiewką koniczyny perskiej, II) zagęszczenie obu gatunków – zgodne z zaleceniami agrotechniki (nazywane w pracy „większe”) oraz obniżone w stosunku do niego o 20% („mniejsze”). W wazonach (o średnicy 22 cm) wysiano: na obiekcie z zagęszczeniem większym 19 ziarniaków pszenicy jarej i 12 nasion koniczyny perskiej a z zagęszczeniem mniejszym 12 ziarniaków pszenicy i 9 nasion koniczyny. Pomiary przeprowadzono w fazach rozwojowych pszenicy (BBCH): rozwój liści (12-14), krzewienie (21-23), strzelanie w źdźbło (31-32), kłoszenie (54-56) i dojrzewanie (87-89). Badano: wysokość roślin, długość ich korzeni, liczbę źdźbeł 1 rośliny, parametry liści (powierzchnia, długość, szerokość), kłosa (długość, liczba i masa ziaren) oraz plon ziarna z wazonu. Badania wykazały, że wsiewka nie różnicowała wysokości roślin i liczby źdźbeł pszenicy jarej. Jej korzenie w mieszance z koniczyną były krótsze niż w siewie czystym w fazie kłoszenia. W obecności wsiewki pszenica wykształciła mniej liści (o prawie 10%), krótsze kłosy (o 10 %), słabiej wypełnione ziarnem (o 15,7 %) o mniejszej masie (o 28,6%) i mniejszym plonie (o 29,7%). Różnice między siewem czystym i mieszanym w morfologii wegetatywnych części pszenicy jarej w obu gęstościach siewu były podobne. Na obiekcie z zagęszczeniem większym siew mieszany bardziej ograniczał długość kłosa, liczbę ziaren w kłosie oraz masę ziarna pszenicy jarej niż na obiekcie z zagęszczeniem mniejszym.

6

The problem of Lyme borreliosis infections in urban and rural residents in Poland, based on National Health Fund data

75%

Brzozowska M. , Wierzba A. , Sliwczynski A. , Mysliwiec M. , Kozlowski K. , Wierzba W.

|

tom 28

|

nr 2

7

Monitoring wydzielania kortyzolu u psów

75%

Golynski M. , Metyk M. , Mysliwiec M. , Golynska M. , Wilkolek P. , Szczepanik M.

|

nr 12