Badania nad metaforą w ramach „językoznawstwa kulturowego” podkreślają uwarunkowane kulturowo aspekty języka używanego w sensie przenośnym. Niniejsza praca skupia się na aspekcie recepcji i interpretacji oraz analizuje interpretacje metafor międzykulturowych, a także przedstawia nowe dane pochodzące z ankiety badającej różnice w rozumieniu metafory narodu jako ciała, przeprowadzonej w 10 krajach wśród studentów, których zadaniem było odnieść metaforę „ciała politycznego” do własnego narodu. Wyniki wykazują regularne zróżnicowanie na cztery główne interpretacje tzn. NARÓD JAKO CIAŁO GEOGRAFICZNE, JAKO FUNKCJONALNA CAŁOŚĆ, JAKO CZĘŚĆ WŁASNEGO CIAŁA i JAKO CZĘŚĆ GLOBALNEJ STRUKTURY, jak również dalsze uszczegółowienie pod względem pragmatycznym i polemicznym. Dwie dominujące wersje, tzn. NARÓD JAKO CIAŁO GEOGRAFICZNE i NARÓD JAKO FUNKCJONALNA CAŁOŚĆ, pojawiały się we wszystkich grupach, ale cechowały się odwrotną częstotliwością w przypadku grup chińskiej i zachodniej, co może być związane z uwarunkowanym kulturowo dyskursem i tradycyjnymi konceptualizacjami kulturowymi. Ten wynik przemawia za konstruktywistyczną, nie-esencjonalizującą definicją poznania kulturowego jako jednego z kluczowych zagadnień językoznawstwa kulturowego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.