Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zmiany w zachwaszczeniu upraw zbóż na Zamojszczyźnie gatunkami z rodziny traw (Poaceae)

100%

Zieminska-Smyk M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo

|

2012

|

tom 100

PL

W wyniku przeprowadzonych badań fitosocjologicznych zidentyfikowano ogółem 165 gatun¬ków segetalnych, w tym 11 gatunków trawiastych. Najgroźniejszym gatunkiem w uprawach zbóż okazała się Apera spica-venti, osiągająca najwyższy stopień stałości. Gatunkiem ekspansywnym, szczególnie na rędzinach, była Avena fatua. Nieznacznie zmniejszył się udział gatunków higro- filnych takich jak: Poa annua i Agrostis stolonifera. Zaobserwowano wzrost udziału gatunków charakterystycznych dla upraw okopowych jak: Echinochloa crus-galli i Setaria glauca.

EN

As a result of phytosociological research conducted on rendzinas and brown soils derived from loess, 165 segetal species have been identified, including 11 grass species. Apera spica-venti ap¬peared to be the most dangerous in cereal crops due to its high degree of constancy. Avena fatua appeared to be one of the most expansive species especially in rendzinas. The amount of hygro- phites such as: Poa annua and Agrostis stolonifera in crop cereals on loess soils has insignificantly decreased. The amount of species characteristic for root crops such as: Echinochloa crus-galli and Setaria glauca has increased.

2

Zbiorowiska chwastow segetalnych w zbozach ozimych i jarych na glebach lessowych na terenie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego

100%

Zieminska-Smyk M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura

|

2008

|

tom 63

|

nr 3

98-108

3

Zespoły segetalne w zbożach jako bioindykatory właściwości siedliska glebowego w Krasnobrodzkim Parku Krajobrazowym

100%

Zieminska-Smyk M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 542

|

nr 2

PL

W agrofitocenozach zbóż Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny wyróżniono 2 zespoły chwastów segetalnych. Arnoserido-Scleranthetum na badanym terenie rozwijał się głównie na glebach bielicowych wytworzonych z piasków, należących do kompleksu żytniego bardzo słabego. Według wyliczonych wskaźników Ellenberga były to siedliska ciepłe (T = 2,1), silnie zakwaszone (R = 1,9), o niskiej zawartości azotu (N = 2,9) oraz małej aktywności biologicznej. Zespół obfitował w gatunki acidofilne takie jak: Scleranthus annuus, Arnoseris minima, Rumex acetosella, Spergula arvensis. Najbardziej rozpowszechnionym zespołem upraw zbożowych na obszarze badań był zespół Vicietum tetraspermae, rozwijający się w różnych siedliskach, czego wynikiem jest jego wewnętrzne zróżnicowanie na niższe jednostki syntaksonomiczne. Najbogatszy pod względem różnorodności gatunkowej był podzespół Vicietum tetraspermae papaveretosum. Według wyliczonych średnich wskaźników ekologicznych zajmował siedliska aktywne biologicznie (G = 2,8) o zasadowym odczynie gleby (R = 3,9). Zespół ten wyróżniał się obecnością gatunków kalcyfilnych, m.in. Papaver rhoeas, Avena fatua, Consolida regalis, w tym wielu gatunków zagrożonych (np. Fumaria vailantii, Lamium amplexicaule). Podzespół Vicietum tetraspermae sperguletosum rozwijał się w uprawach żyta na glebach bielicowych i brunatnych kompleksu żytniego bardzo słabego i słabego. Według średnich wskaźników ekologicznych były to gleby chłodne (T = 1,8), bardzo kwaśne (R = 2,2) i o małej aktywności biologicznej (G = 1,9).

EN

Phytosociological researches on arabic lands of the Krasnobród Landscape Park were conducted in 2002. 89 phytosociological descriptions of cool-site cereals and warm-season cereals were made, which next were grouped into tables of communities. According to the descriptions and the list of segetal species, average ecological indicators were calculated: T (thermal conditions), W (soil humidity), R (soil pH), N (nitrogen abundance), G (soil biological activity) - with the use of the Ellenberg index. In cereals agrophytocenosis of the Krasnobród Landscape Park and its buffer zone, two segetal weed communities were distinguished. In the analyzed area Arnoserido-Scleranthetum grew, mainly on podsolic soils made of sands being a part of very poor rye complex. According to the calculated indicators in the Ellenberg index, these were warm habitats (T = 2.1), with strongly acidified soil (R = 1.9), with low nitrogen abundance (N = 2.9) and low biological activity. The community abounded in acidophilic species are: Scleranthus annuus, Arnoseris minima, Rumex acetosella, Spergula arvensis. The most common cereal growing community in the analyzed area was Videtum teraspermae growing in various habitats, which results in the syntaxonomic internal diversity. Videtum tetraspermae papaveretosum community appeared to be the most generic diverse. According to the calculated average of ecological indicators, the community developed in habitats characterized by the highest biological activity (G = 2.8) and alkaline soil pH (R = 3.9). The community was characterized by the presence of calcyphilous species such as: Papaver rhoeas, Avena fatua, Consolida regalis, including many endangered species: Fumaria vailantii, Lamium amplexicaule. Vicietum tetraspermae sperguletosum grew on podsolic soils and cambisols, being the part of very poor or poor rye complex. According to the average ecological indicators, they were acidified soils (R = 2.2).

4

Zespoły segetalne w zbożach otuliny Roztoczańskiego Parku Narodowego

100%

Zieminska-Smyk M.

Pamiętnik Puławski

|

2006

|

tom 143

5

Ocena warunkow siedliskowych pol uprawnych otuliny Roztoczanskiego Parku Narodowego metoda fotoindykacyjna Ellenberga

100%

Zieminska-Smyk M.

|

tom 23

|

nr 4

212-221

6

Plant communities in arable fields of the Skierbieszow Landscape Park

100%

Zieminska-Smyk M.

Acta Agrobotanica

|

2009

|

tom 62

|

nr 1

EN

Floristic research on segetal communities was carried out in 2000 on arable fields in the Skierbieszów Landscape Park and its protected zone. Three communities of segetal weeds in cereal crops, and two communities of segetal weeds in root crops were separated in the arable fields of the Skierbieszów Landscape Park. The community Vicietum tetraspermae typicum commonly occurred in cereal crops on brown soils developed from loess soils. The community Echinochloo-Setarietum, which belongs to root crops, was noted in the same habitat. The greatest richness of species was found in Consolido-Brometum and Lamio Veronicetum politae, with the average of 25 species in one record. Both communities were abundant in rare segetal species which are considered to be endangered in our country: Adonis aestivalis, Euphorbia exigua, Lathyrus tuberosus, Muscari comosum, Thlaspi perfoliatum, Veronica polita, Agrostemma githago.

PL

Badania florystyczne nad zbiorowiskami segetalnymi przeprowadzono w roku 2000 na polach uprawnych Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego. Na polach uprawnych Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego wyodrębniono 3 zespoły chwastów segetalnych w zbożach i 2 zespoły upraw okopowych. Na glebach brunatnych wytworzonych z lessów w zbożach występował powszechnie zespół Vicietum tetraspermae typicum. W tych samych warunkach siedliskowych wyróżniono w uprawach okopowych zespół Echinochloo-Setarietum. Największym bogactwem gatunkowym charakteryzowały się Consolido-Brometum oraz Lamio-Veronicetum politae, liczące średnio po około 25 gatunków w jednym zdjęciu. Fitocenozy te zajmowały niewielkie powierzchnie gleb rędzinowych badanego obszaru. Obydwa zespoły obfitowały w rzadkie gatunki segetalne, uważane za zagrożone w naszym kraju takie jak: Adonis aestivalis, Euphorbia exigua, Lathyrus tuberosus, Muscari comosum, Thlaspi perfoliatum, Veronica polita, Agrostemma githago.

7

Ocena warunkow siedliskowych pol uprawnych otuliny Roztoczanskiego Parku Narodowego metoda fitoindykacyjna Ellenberga

100%

Zieminska-Smyk M.

Fragmenta Agronomica

|

2007

|

tom 24

|

nr 2

427-435

8

Flora segetalna w otulinie Roztoczańskiego Parku Narodowego

100%

Zieminska-Smyk M.

Acta Agrobotanica

|

2006

|

tom 59

|

nr 2

EN

Field studies were carried out using the Braun-Blanquet method (1964) in the years 1995-1999, in 42 localities situated within the protective zone of Roztocze National Park (RNP). Phytoindication photos of cereal crops were taken twice: in spring (spring aspect) and in the first half of July. Photos of root crops were taken only once, at the beginning of September. Segetal flora of the RNP protective zone includes 233 species of vascular plants belonging to 36 botanical families. The most aboundant families are: Asteraceae (23 species), Fabaceae (23 species), Poaceae (21 species), Brassicaceae (16 species), Caryophyllaceae (16 species). In segetal flora of the protective zone, apophytes (57%) out numbered antropophyta. Among apophytes, the largest group consisted of meadots apophytes (30%). In the antropophyta group archeophytes dominated (34%) over epecophytes (6%) and ergasiophygophytes (3%). In segetal flora there was a greater number of annual and biennial species (150 species) than perennial species (83 species).

PL

Badania terenowe prowadzono metodą B r a u n - B l a n q u e t a (1964), w latach 1995-1999, na terenie 42 miejscowoœci otuliny RPN. W uprawach zbożo- wych wykonano zdjęcia fitosocjologiczne w dwóch terminach, wiosną (aspekt wio- senny) oraz w pierwszej połowie lipca, a w roœlinach okopowych na początku wrze- œnia. We florze segetalnej otuliny RPN zanotowano ogółem 233 gatunki roœlin na- czyniowych, które należądo 36 rodzin botanicznych. Do najbogatszych w gatunki rodzin należały: Asteraceae (23 gatunki), Fabaceae (23 gat.), Poaceae (21 gat.), Bras- sicaceae (16 gat.), Caryophyllaceae (16 gat.). We florze segetalnej otuliny przeważały apofity (57%) nad antropofitami. Wśród apofitów najliczniejszą grupę stanowiły apo- fity łąkowe (30%). W grupie antropofitów dominowały archeofity (34%) nad epeko- fitami (6%) i ergazjofigofitami (3%). We florze segetalnej więcej było gatunków krótkotrwałych (150 gat.) niż wieloletnich (83 gat.)

9

Zachwaszczenie zboz jarych i roslin okopowych Chenopodium album, Echinochloa crus-galli i Amaranthus retroflexus w otulinie Roztoczanskiego Parku Narodowego

63%

Traba C. , Zieminska-Smyk M.

Pamiętnik Puławski

|

2002

|

tom 129

217-221

10

Udział gatunków leczniczych w zbiorowiskach zbóż otuliny Roztoczańskiego Parku Narodowego

63%

Zieminska-Smyk M. , Traba C.

Pamiętnik Puławski

|

2003

|

tom 134

11

Zachwaszczanie roślin uprawnych na różnych glebach otuliny Roztoczańskiego Parku narodowego. Część I. Zboża ozime i jare

63%

Zieminska-Smyk M. , Traba C.

|

nr 1-2

EN

The study on weed infestation of crops in different soils in the protective zone of RPN was conducted in the years 1991-1995. The characterization of weed infestation of winter and spring cereals was based on 306 phytosociological records, made with the use of Braun-Blanquet method. The degree of weed infestation in the fields in the protective zone of RPN depended on environment conditions. Both winter and spring cereals in majority of soils were most infested by: Cenaturea cyanus, Apera spica-venti and Vicia hirsuta. In the lightest podsolic soils, made of loose sand and slightly loamy sand, winter and spring cereals were additionally infested by Equisetum arvense and two acidophylic species: Scleranthus annuus and Spergula arvensis. The crops in brown loess soil were infested by Matricaria maritima subsp. inodora. The most difficult weed species in brown soil formed from gaizes and limestone soil were: Convolvulus arvensis, Papaver rhoeas and Galium aparine. Moreover, winter cereals in limestone soil showed high or medium infestation with Consolida regalis, Aethusa cynapium, Lathyrus tuberosus, and low infestation with Apera spica-venti and Centaurea cyanus. Spring cereals were less infested than winter cereals. Apera spica-venti and Centaurea cyanus were less common with spring cereals than with winter cereals. Also, spring cereals showed high or medium infestation with Convolvulus arvensis. Spring cereals in some soil units were infested by Chenopodium album and Stellaria media. There was also higher infestation of spring cereals in limestone soils with Avena fatua, Veronica persica, Sinapis arvensis and Sonchus arvensis, compared to winter cereals in limestone soils.

PL

Badania nad zachwaszczeniem upraw zbóż na różnych glebach otuliny RPN przeprowadzono w latach 1991-1995. Podstawę charakterystyki zachwaszczenia zbóż ozimych i jarych stanowiło 306 zdjęć fitosocjologicznych, wykonanych metodą Braun-Blanqueta. Stopień zachwaszczenia pól uprawnych otuliny RPN zależał od warunków siedliskowych. Zarówno zboża ozime jak i jare na prawie wszystkich analizowanych glebach najbardziej zachwaszczone były przez: Cenaturea cyanus, Apera spica-venti i Vida hirsuta. Na najlżejszych glebach bielicowych wytworzonych z piasków luźnych i słabo gliniastych w zbożach ozimych i jarych dodatkowo licznie występował Equisetum arvense i dwa acidofilne gatunki: Scleranthus annuus i Spergula arvensis. Zboża na glebach brunatnych lessowych w dużym stopniu zachwaszczała Matricaria maritima subsp. inodora. Do najbardziej uciążliwych gatunków na glebach brunatnych wytworzonych z gezów oraz na rędzinach należały: Convolvulus arvensis, Papaver rhoeas i Galium aparine. Ponadto zboża ozime na rędzinach w dużym, bądź średnim stopniu zachwaszczały gatunki kalcyfilne: Consolida regalis, Aethusa cynapium i Lathyrus tuberosus, zaś w małym - Apera spicaventi i Centaurea cyanus. Zboża jare były mniej zachwaszczone niż ozime. Mniej licznie występowały w tych uprawach: Apera spica-venti i Centaurea cyanus, w średnim stopniu zachwaszczał je Convolvulus arvensis. Znaczące zachwaszczenie zbóż jarych na niektórych jednostkach glebowych powodowały Chenopodium album i Stellaria media. Zboża jare od ozimych na rędzinach odróżniały się licznym występowaniem Avena fatua, Veronica persica, Sinapis arvensis i Sonchus arvensis.

12

Zachwaszczanie roślin uprawnych na różnych glebach otuliny Roztoczańskiego Parku narodowego. Część II. Uprawy okopowe

63%

Zieminska-Smyk M. , Traba C.

|

nr 1-2

EN

The study on weed infestation of root crops in different soils in the protective zone of Roztocze National Park was conducted in the years 1991-1995. As many as 240 phytosociological records, made with the use of Braun-Blanquet method, were taken in potato and sugar beet fields. The number of weed species in sugar beet and potato in the area depended on the soil and type of root crop. In the same environment conditions, the number of weed species was higher in potato than in sugar beet. The most difficult weed species in all types of soil were: Chenopodium album, Stellaria media and Convolvulus arvensis. Podsolic soils were highly infested by two acidophylic species: Spergula arvensis and Raphanus raphanistrum. Potato in loess soil and brown soil made of loamy sands were highly infested by Echinochloa crus-galli, Equisetum arvense and Galinsoga parviflora. Root crop plantations in brown soils formed from gaizes of granulometric loam texture and limestone soils were infested by: Galium aparine, Sonchus arvensis, Sinapis arvensis and Veronica persica.

PL

Badania nad zachwaszczeniem roślin okopowych na różnych glebach w otulinie RPN przeprowadzono w latach 1991-1995. W łanach ziemniaka i buraka cukrowego wykonano łącznie 240 zdjęć fitosocjologicznych, metodą Braun-Blanqueta. Liczba gatunków segetalnych zachwaszczających plantacje buraka cukrowego i ziemniaka badanego obszaru zależała od typu i rodzaju gleby oraz gatunku rośliny uprawnej. W tych samych warunkach glebowych liczba gatunków chwastów w łanach ziemniaka była wyższa niż w burakach. Niezależnie od gleby do najbardziej uciążliwych gatunków chwastów w uprawach okopowych należały: Chenopodium album, Stellaria media i Convolvulus arvensis. Na glebach bielicowych znaczące zachwaszczenie powodowały dwa acidofilne gatunki: Spergula arvensis i Raphanus raphanistrum. Plantacje ziemniaka na lessach i glebach brunatnych wytworzonych z piasków gliniastych najbardziej zachwaszczone były przez Echinochloa crus-galli, Equisetum arvense i Galinsoga parviflora. Na glebach brunatnych wytworzonych z gezów o składzie granulometrycznym glin i na rędzinach najwyższe stopnie zachwaszczenia upraw okopowych powodowały Galium aparine, Sonchus arvensis, Sinapis arvensis i Veronica persica.

13

The occurrence of Papaver rhoeas L. in agrocenoses of the buffer zone of the Roztocze National Park compared to other regions of Poland

63%

Traba C. , Zieminska-Smyk M.

Acta Agrobotanica

|

2009

|

tom 62

|

nr 2

EN

The paper tries to determine the environmental amplitude as well as the optimal conditions for the vegetation of Papaver rhoeas in the agrocoenoses of the Roztocze National Park’s buffer zone, as compared to other Polish regions. The analysis is based on certain habitat and anthropogenic factors. Based on the author’s own research and the data quoted in the literature, it has been found that Papaver rhoeas occurs in the associations and communities of the Caucalidion and Aperion alliances accompanying cereal and rape crops as well as in the Polygono- Chenopodion and Panico-Setarion alliances accompanying root crops. Papaver rhoeas demonstrates a large environmental scale, as its presence has been noted in low- and highlands, in foothills, in river valleys as well as on slopes. Moreover, it teams up with various types of soils (of a wide range of acidity, moisture as well as trophic and thermal conditions) and complexes. Papaver rhoeas occurs most often and in the largest numbers in winter crops in the Lathyro-Melandrietum and Caucalidio-Scandicetum association which belongs to the Caucalidion alliance and in the Consolido-Brometum, Vicietum tetraspermae papaveretosum and V. t. consolidetosum association from the Aperion alliance. As far as root crops are considered, Papaver rhoeas shows up in the Lamio-Veronicetum politae association from the Polygono- Chenopodion alliance. It prefers chalky and Jurassic rendzinas containing CaCO3 and other fertile loam and loess soils which belong to wheat complexes, with their pH ranging from slightly acid to alkaline (Eutric Vertisols, chernozem, brown soil, alluvial soil) and which are moderately moist, warm, medium-rich in nitrogen and with good soil biological activity. In the foothill areas, it dominates on alluvial soils in the river valleys; rarely has it been spotted on the slopes. Papaver rhoeas rarely occurs on the lightest sandy soils of the weak and very weak rye complexes and weak cereal-fodder complexes. The distribution of Papaver rhoeas reflects the soil conditions in a given area.

PL

W pracy podjęto próbę ustalenia amplitudy ekologicznej oraz warunków optymalnych w jakich rośnie Papaver rhoeas w agrocenozach otuliny Roztoczańskiego Parku Narodowego na tle innych regionów w Polsce, w zależności od niektórych czynników siedliskowych i antropogenicznych. Na podstawie badań własnych i danych z literatury stwierdzono, że Papaver rhoeas występuje w zespołach i zbiorowiskach zarówno ze związku Caucalidion, jak i Aperion towarzyszących uprawom zbóż i rzepaku oraz ze związku Polygono-Chenopodion i Panico-Setarion w uprawach okopowych. O szerokiej skali ekologicznej Papaver rhoeas świadczy jego obecność na niżu, w pasie wyżyn i podgórzy, w dolinach rzecznych i na stokach, na różnych glebach i kompleksach niżowych oraz górskich, o szerokim zakresie odczynu gleb, warunków troficznych, termicznych i uwilgotnienia. Najczęściej i w największych stopniach ilościowości gatunek ten występuje w oziminach w zespołach Lathyro-Melandrietum i Caucalido-Scandicetum ze związku Caucalidion oraz Consolido-Brometum, Vicietum tetraspermae papaveretosum i V. t. consolidetosum ze związku Aperion, a w okopowych w zespole Lamio-Veronicetum politae ze związku Polygono-Chenopodion. Preferuje rędziny kredowe i jurajskie zawierające CaCO3 i inne żyzne gleby gliniaste lub lessowe o odczynie od lekko kwaśnego po zasadowy (czarne ziemie, czarnoziemy, brunatne, mady) umiarkowanie wilgotne, ciepłe, średnio zasobne w azot i o dobrej aktywności biologicznej zaliczane do kompleksów pszennych. W terenach podgórskich dominuje na madach w dolinach rzek, a rzadziej spotykany jest na stokach. Papaver rhoeas przeważnie nie występuje na najlżejszych glebach piaskowych kompleksów żytniego słabego i bardzo słabego oraz zbożowo-pastewnego słabego. Rozmieszczenie tego gatunku jest odzwierciedleniem warunków glebowych na danym terenie.

14

Zbiorowiska chwastów w wieloletnich roślinach energetycznych

63%

Koscik B. , Zieminska-Smyk M.

Pamiętnik Puławski

|

2009

|

tom 150

15

Floristic diversity and agricultural value of Phalaridetum arundinaceae (Koch 1926 n.n.) Lib. 1931 in the selected river valleys of the Zamosc region

51%

Wylupek T. G. , Zieminska-Smyk M. , Czarnecki Z.

Acta Agrobotanica

|

2015

|

tom 68

|

nr 2

EN

The study presents the results of a floristic survey conducted using the Braun-Blanquet method (50 phytosociological relevés) in permanent grasslands in three river valleys of the Zamość region (Por, Huczwa, Wieprz). The goal of the survey was to determine the floristic diversity and fodder value of the Phalaridetum arundinaceae association (Koch 1926 n.n.) Lib. 1931. A total of 93 plant species from 25 botanical families were identified in the areas under study. The species richness of the Phalaridetum arundinaceae differed among river valleys. It was observed that these are often transitional forms similar to the association of the Molinio-Arrhenatheretea class, Molinietalia order. Predominance of hemicryptophytes and a relatively large share of geophytes was recorded. Based on the fodder value score calculated for the dry matter of the association, the community under study can be classified as having a medium or poor nutritional value.

PL

Celem przeprowadzonych badań było określenie różnorodności florystycznej oraz wartości rolniczej Phalaridetum arundinaceae w dolinach rzek na Zamojszczyźnie (południowo-wschodnia Polska). Na łąkach mozgowych w dolinach trzech rzek (Por, Huczwa, Wieprz) wykonano metodą Brauna-Blanqueta zdjęcia fitosocjologiczne. Na ich podstawie określono różnorodność florystyczną uwzględniając następujące wskaźniki: Shannona–Wienera (H'), ogólna i średnia liczba gatunków w zdjęciu florystycznym. Ponadto obliczono procentowy udział gatunków z poszczególnych rodzin botanicznych, sklasyfikowano gatunki ze względu na formy życiowe roślin według Raunkiaera oraz określono wskaźniki ekologiczne: L (wskaźnik świetlny), T (w. termiczny), K (w. kontynentalizmu), F (wymagania w stosunku do uwilgotnienia siedliska), R (wskaźnik kwasowości gleby), N (wymagania w stosunku do azotu). Wartość rolniczą siana Phalaridetum arundinaeae oceniono na podstawie liczby wartości użytkowej runi (LWU). Określono również plon siana z pierwszego pokosu w tonach z hektara (t ha−1). Na podstawie obliczonych wskaźników Ellenberga R i N można zauważyć, że zespół Phalaridetum arundinaceae porasta w większości gleby zasobne w azot o obojętnym lub słabo zasadowym odczynie. Na analizowanych obszarach zidentyfikowano łącznie 93 gatunki z 25 rodzin botanicznych. Między badanymi obszarami stwierdzono różnicę w ogólnej liczbie gatunków oraz średniej liczbie gatunków przypadających na jedno zdjęcie fitosocjologiczne. Natomiast wskaźnik różnorodności Shannona–Wienera H' dla Phalaridetum arundinaceae badanych dolin rzecznych był zbliżony. Analiza spektrum biologicznego flory Phalaridetum arundinaceae wyrażona udziałem form życiowych, wskazuje na dominację hemikryptofitów. Zauważono także stosunkowo wysoki udział geofitów. LWU zespołu Phalaridetum arundinaceae z analizowanych dolin rzecznych kwalifikuje badaną suchą masę pod względem przydatności dla zwierząt jako średnią lub ubogą. Najwyższy plon suchej masy badanego zespołu uzyskano z łąk położonych w dolinie Wieprza, niższy w dolinie Poru i Huczwy.

16

Flora in abandoned fields and adjacent crop fields on rendzina soils in the Zamosc region

51%

Zieminska-Smyk M. , Wylupek T. G. , Skwarylo-Bednarz B.

Acta Agrobotanica

|

2015

|

tom 68

|

nr 3

EN

A floristic inventory of segetal flora was carried out in abandoned fields and adjacent crop fields on rendzina soils in the Zamość region in the year 2010. This study found a total of 130 weed species belonging to 30 botanical families. The following families were represented most frequently: Asteraceae, Fabaceae, Poaceae, Lamiaceae, Scrophulariaceae, and Brassicaceae. In the segetal flora, apophytes are dominant (55% of the total flora), with the highest number of meadow and xerothermic grassland species among them. Archeophytes (38%) predominate in the group of anthropophytes. The species characterized by the highest constancy classes and reaching the highest cover indices posed the greatest threat to crops in the study area. The following weeds are most frequently found in fallow fields: Consolida regalis, Cichorium intybus, and Sinapis arvensis, while Papaver rhoeas is the greatest threat to cereal crops grown on rendzina soils.

PL

We florze segetalnej gleb rędzinowych Zamojszczyzny zanotowano łącznie 130 gatunków chwastów, należących do 30 rodzin botanicznych. Do najczęściej reprezentowanych rodzin należały: Asteraceae, Fabaceae, Poaceae, Lamiaceae, Scrophulariaceae i Brassicaceae. We florze segetalnej przeważają apofity (55% ogółu flory), wśród których najwięcej jest gatunków łąkowych i muraw kserotermicznych. W grupie antropofitów dominują archeofity (38%). Największe zagrożenie dla upraw badanego terenu stanowiły gatunki charakteryzujące się najwyższymi stopniami stałości i osiągające najwyższe współczynniki pokrycia. Najczęściej występującymi chwastami na odłogach są Taraxacum officinale, Daucus carota, Melilotus officinalis, Elymus repens, Campanula rapunculoides, Papaver rhoeas, Consolida regalis, Medicago lupulina, Matricaria maritima subsp. inodora. Uprawom zbóż na rędzinach najbardziej zagrażały: Papaver rhoeas, Consolida regalis, Convolvulus arvensis, Galium aparine. Zarówno w uprawach zbóż jak i na odłogach najczęściej występuje Papaver rhoeas.

17

The impact of copper on catalase activity and antioxidant properties of soil under amaranth cultivation

38%

Skwarylo-Bednarz B. , Krzepilko A. , Brodawska M. S. , Brodowski R. , Zieminska-Smyk M. , Onuch J. , Gradziuk B.

Journal of Elementology

|

2018

|

tom 23

|

nr 3