Autorka podejmuje kwestię wartości ponadczasowych uniwersytetu, odwołując się do myśli polskiego filozofa, psychologa i pedagoga, twórcy i organizatora Szkoły Lwowsko-Warszawskiej – Kazimierza Twardowskiego, ze szczególnym uwzględnieniem urzekającego mądrością i niepowtarzalnym pięknem eseju pt. O dostojeństwie Uniwersytetu (1933). Zawarte w eseju przemyślenia Twardowskiego do dziś nie straciły swej aktualności. Wartości takie jak prawda, rzetelność, uczciwość, odpowiedzialność, tolerancja, sprawiedliwość, twórczość, godność są ponadczasowe, szczególnie cenne i niezwykle ważne w sferze naukowej oraz w życiu społecznym, niezależnie od przetaczających się przez świat trendów tudzież lansowanej mody. Zaświadcza ewidentnie aktualność myśli Twardowskiego retoryka współczesnych dokumentów dotyczących uniwersytetów, np. Magna Charta Universitatum (1988); Deklaracja Praska (2001); Deklaracja z Glasgow (2005) i innych, w których autorzy z różnej perspektywy nawiązują do przemyśleń twórcy eseju O dostojeństwie Uniwersytetu. Z perspektywy przeprowadzonych rozważań, na temat wartości ponadczasowych uniwersytetu w myśli Kazimierza Twardowskiego, wyłania się dla współczesności pytanie natury zasadniczej, a mianowicie – jakie są zadania uniwersytetu w XXI wieku. W rzeczy samej odpowiedź kieruje uwagę na takie odwieczne zadania, jakie na przestrzeni dziejów uobecniały się w uniwersytecie, tj. prowadzenie badań, nauczanie, służba społeczna, dbałość o uniwersyteckie wartości, pielęgnacja etosu i rozwój kultury akademickiej.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Wolność i odpowiedzialność stanowią jeden z głównych problemów refleksji etycznej, dotyczących ontologicznych podstaw działalności ludzkiej ewidentnie zaświadczających o conditio humana człowieka, zwłaszcza o jakości jego człowieczeństwa. Poruszanie się w labiryncie między wolnością a odpowiedzialnością za słowo uwyraźnia awers i rewers złożoności współczesnych problemów. Rozważania w powziętej perspektywie aksjologicznej skłaniają do uznania, iż prawo do wolności słowa wyłącznie wtedy cokolwiek znaczy, kiedy człowiek przyjmuje odpowiedzialność, która – będąc trwale zakorzeniona w universum antroposferycznym – towarzyszy rozumnie pojętej conditio humana.
EN
Freedom and responsibility constitute one of the basic issues of ethical reflection concerning ontological foundations for human activity which clearly testify to conditio humana of a human being and, especially, to the quality of his humanity. Moving around the maze between freedom and responsibility of speech emphasizes the obverse and reverse of the complexity of the contemporary problems. The deliberations in the adopted axiological perspective inclined one to recognize that the right to free speech is only of some value when a human being also takes the responsibility which – being permanently rooted in the anthroposherical universum - accompanies the rationally comprehended conditio humana.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.