Opracowanie zostało poświęcone zagadnieniu przekładu greckiego słowa πύλη w wersecie Mt 16,18. W pierwszej części artykułu przedstawiono i poddano ocenie krytycznej dwie polskojęzyczne tradycje translatorskie tego wyrazu w danym fragmencie: tradycję przekładu wyrazowego („brama”, „brona”, „wrota”) i tradycję przekładu metaforycznego („moc”, „oddział”, „potęga”). Następnie w drugiej części na postawie przytoczonych argumentów o charakterze lingwistyczno-egzegetycznym zaproponowano oddanie terminu πύλη za pomocą pojęcia „gardziel”, które lepiej pasuje do najbliższego kontekstu literackiego perykopy Mt 16,18 oraz do całokształtu biblijnego ujęcia sił przeciwstawnych Bogu.
EN
This essay has been devoted to the question of translation of the Greek word πύλη from the verse of Matthew 16,18. The first part of the article presents and critically evaluates the two Polish traditions of translation of this word in that passage: the tradition of verbal translation (gate, harrow, gates) and the tradition of metaphorical translation (power, troops, might). The second part of the study on the basis of the linguistic and exegetical arguments proposes to read the word πύλη as the throat, because it is better suited for the literary context of the episode of Matthew 16,18 and to the biblical theology as a whole.
This article is devoted to the syntax issue of Gen 1, 1, which is one of the most discussed Old Testament passages. The biblists’ views on it are still divided. According to some, this is an independent statement (status absolutus), while others maintain that this passus is a subordinate sequence (status constructus) to the text of Gen 1, 2-3. They justify their opinions with a variety of arguments: philological-linguistic, exegetical, literary, theological etc. But these are not the justifications that will decide the case. Therefore the present article proposes another argument – contextual. Nevertheless the context is an indispensable element of understanding each literary unit. In this case however it is not about the literary context, but about the historical one, because the causal factor of writing the text Gen 1, 1 – 2, 4a throws some light on the syntactical problem of verse Gen 1, 1.
PL
Niniejszy artykuł został poświęcony zagadnieniu syntaksy wersetu Rdz 1, 1, należącego do najbardziej dyskutowanych ustępów Starego Testamentu. Opinie biblistów na jego temat są nadal podzielone. Zdaniem jednych jest to zdanie niezależne (status absolutus), drudzy natomiast utrzymują, że dany passus stanowi sekwencję podporządkowaną (status constructus) fragmentowi Rdz 1, 2-3. Na uzasadnienie swego stanowiska tak jedni, jak i drudzy przytaczają różnorodne argumenty: filologiczno-lingwistyczne, egzegetyczne, literackie, teologiczne. Nie są to jednak uzasadnienia przesądzające sprawę. Dlatego obecne opracowanie proponuje kolejną rację – kontekstualną. Kontekst jest bowiem nieodzownym elementem zrozumienia każdej jednostki literackiej. Tym razem nie chodzi wszak o kontekst literacki, lecz o ten historyczny, albowiem – czynnik sprawczy powstania całej perykopy Rdz 1, 1 – 2, 4a rzuca on również pewne światło na zagadnienie syntaksy wersetu Rdz 1, 1.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.