Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Bielany – ulubione miejsce Krakowa. Związki bielańskich kamedułów z Krakowem w okresie staropolskim

100%

Bruździński A.

|

tom 17

EN

In the early 17th century the Krakow scenery was dotted with white monks: the Camaldolese, who arrived in Krakow following a difficult period of reformation and unrest which affected not only religious but also social, intellectual and moral aspects of human life. The Camaldolese came after the Council of Trent had restored order and integrity in the Church. By setting an example of their own mortification and silence, the monks strove to feed agitated Sarmatian heads with calm and composed thinking and acting, much like the serenity and harmony of their monumental monastery towering over the city. Here the simplicity of monastic life and poverty was combined with a Baroque "culture of excess", only to strengthen the Catholic faith and piety, shaming the iconoclastic austerity of the Protestants.

IT

I monaci camaldolesi, fatti venire a Cracovia all’inizo del Settecento dal monastero italiano di Monte Corona dall’iniziativa del maresciallo Mikołaj Wolski, si sono inseriti perfettamente nella vita e nel paesaggio della città. Pur essendo eremiti, i loro rapporti con questa città erano vivi e molteplici. Gli abitanti della città s’interessavano molto del loro sviluppo e, questa fu la causa, che molti cittadini li aiutavano con le loro donazioni. Si possono notare anche fra i monaci molti fili delle famiglie borghesi di Cracovia. Non meraviglia perciò che al monastero localizzato in un posto molto pittoresco venivano gliabitanti della città, innanzitutto in giorni quando ci si poteva entrare. I monaci e la loro attività si sono iscritti notevolmente nella riforma posttridentina della Chiesa in Polonia. Il monastero di Bielany con la sua particolare atmosfera è un luogo eccezionale nella cultura e storia di Cracovia che fiora sveglia nei pellegrini e visitanti il fascino della tranquillità della vita soprannaturale.

PL

Na początku XVII wieku pojawili się pejzażu krakowskim biali mnisi, kameduli, którzy przyszli do Krakowa po trudnym okresie reformacji i niepokojów, jakie dotknęły wszystkie dziedziny ludzkiego życia, przede wszystkim religijnego, ale także społecznego, umysłowego i obyczajowego. Kameduli przyszli po zaprowadzeniu ładu i porządku w Kościele poprzez postanowienia Tridentinum. Przyszli, aby poprzez przykład własnego umartwienia i milczenia wlać w rozgorączkowane sarmackie głowy spokój myślenia i postępowania – tak jak spokój bieli i harmonii ich monumentalnego klasztoru górującego nad miastem. Ich zakonna prostota i ubóstwo połączyła się tutaj z barokową „tendencją zmagającego się nadmiaru”, a wszystko po to, aby umocnić wiarę i pobożność katolików, a zawstydzić protestanckie obrazoburcze ubóstwo.

2

Działalność duszpasterska prymasa Stanisława Karnkowskiego

100%

Bruździński A.

|

tom 3

EN

In the 16th century the Church was faced with a challenge by Martin Luther and his followers. The Church's response to a profound and multi-level crisis at the dawn of the Modern Age, as the impact of the Christian ministry weakened – giving rise to reformation – was the restoration initiated at the Council of Trent. Challenged with the appeal of reformers, the Church in Poland also had to take a closer look at its image and undertake a programme of internal renewal in the spirit of the council restoration. It therefore is worth tracing back the routes which brought the "winds of change" to Poland in the last two decades of the 16th century, when the Polish episcopate was headed by Stanisław Karnowski (1581–1603).

PL

W XVI stuleciu Kościół stanął wobec problemu wyzwania rzuconegomu przez Marcina Lutra i jego zwolenników. Na głęboki i wielowarstwowy kryzys w Kościele u progów czasów nowożytnych, kiedy nastąpiło także zubożenie duszpasterskiego oddziaływania, będącego źródłem reformacji, Kościół odpowiedział odnową podjętą na Soborze Trydenckim. Również Kościół w Polsce dotknięty nauką reformatorów musiał poważnie przyjrzeć się swojemu obliczu i podjąć dzieło wewnętrznego odrodzenia w duchu odnowy soborowej. Warto więc prześledzić drogi, którymi „szło nowe” w naszej ojczyźnie w dwóch ostatnich dziesięcioleciach XVI wieku, w czasie których stał na czele polskiego episkopatu prymas Stanisław Karnowski (1581-1603).

3

Biskup krakowski Piotr Tylicki wobec zakonów w swojej diecezji (1607 - 1616)

100%

Bruździński A.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

tom 10

EN

The end of the 16th and the beginning of the 17th century were characterised in the Cracow diocese by intensive involvement in carrying out a reform introduced by the Council of Trent. The second bishop in the 17th century in Cracow was Piotr Tylicki, who was an ordinary of this diocese in the years 1607-1616. The Holy See appointed him as a special inspector of monastic orders in the diocese of Cracow. Bishop Tylicki was genuinely involved in the revival of monastic life in accordance with the rules of the Tridentinum. He visited the monasteries himself or through appointed envoys. Despite the lack of a number of sources referring to these inspections, it should be assumed that they were made in all major monasteries of the diocese. It does not mean that each inspection resulted in an increase in observance of monastic life in a given monastery or convent. It is doubtless, however, that bishop Tylicki had a great share in the reception of the Council of Trent by monastic orders in the Cracow diocese and elsewhere in Poland. The results of this activity were made visible only later. In mid 17th century the number of vocations increased considerably. One can assume that this increase in the number of candidates to monastic orders was also a result of a decade of Piotr Tylicki’s creative work in reforming and perfecting monastic life observance in convents and monasteries in the Cracow diocese area.

PL

Koniec XVI i początek XVII wieku charakteryzowały się w diecezji krakowskiej intensywnym zaangażowaniem w przeprowadzenie reform wprowadzonych przez Sobór Trydencki. Za rządów biskupa Tylickiego w diecezji krakowskiej w latach 1607-1616 działało 17 zakonów męskich, a należało do nich około 136 klasztorów. Biskup Piotr Tylicki otrzymał przed 1609 rokiem od papieża nominację na wizytatora nadzwyczajnego wszystkich klasztorów w diecezji krakowskiej. Biskup Piotr Tylicki doceniał znaczenie zakonów w Kościele. Miał świadomość faktu, że zakony wywierały w historii, jak też wywierają nadal, duży wpływ na kształtowanie postaw religijnych wiernych. To pozytywne odniesienie biskupa Tylickiego do życia konsekrowanego wpłynęło na jego żywe zaangażowanie w odnowę życia zakonnego w swojej diecezji według przepisów soboru trydenckiego. Podkreślić należy niewątpliwe zasługi dziesięcioletnich rządów biskupa Piotra Tylickiego dla rozpoczęcia niełatwego dzieła reformowania życia zakonnego w myśl uchwał soboru trydenckiego i podniesienia obserwancji w klasztorach męskich i żeńskich na terenie diecezji krakowskiej.

4

Bibliografia prac Prof. Dr Janiny Bieniarzówny za lata 1986-1993

100%

Bruździński A.

|

tom 2

EN

A bibliographical record of the works of prof. Janina Bieniarzówna.

PL

Spis bibliograficzny prac prof. Janiny Bieniarzównej.

5

Błogosławiona Regina Protmann córka Warmii i założycielka sióstr katarzynek

100%

Bruździński A.

|

tom 15

EN

The article presents the life and work of Blessed Regina Protmann.

PL

Artykuł przedstawia życie i działalność błogosławionej Reginy Protmann.