Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 2
71-84
EN
In the author’s opinion, the term “payer” used in the social insurance law is incorrect because the construction of an insurance on a third party’s behalf results from a substantive division of the contribution obligation between the contribution payer and the insured. Therefore the contribution payer is the insuring party that insures another person (the insured, a third party) who is entitled to an insurance benefit. The contribution payer as a party to judicial proceedings in social insurance cases acts, i.a., in the role of an “interested party”. The author expresses the opinion that in judicial cases regarding contributions, the contribution payer and the pension awarding authority are parties, and not summoning the employee (the interested party) to take part in the proceedings is a procedural infringement that should not cause invalidity of the proceedings. Furthermore, due to important legal and factual differences between the insured and the contribution payer (the insuring party) their procedural entitlements and obligations should be differentiated.
EN
Equality and solidarity are values which, in universal health insurance, take on the form of legal principles anchored both in the constitutional directive of equal access, irrespective of the material situation of the citizen, to health care benefits financed from public funds (Article 68, paragraph 2 of the Constitution of the Republic of Poland) and the statutory provision that health insurance is based on the principle of equal treatment and social solidarity (Article 65, point 1 of the Act on health care benefits financed from public funds). The relationship between these two principles within the framework of universal health insurance is that many of the existing exceptions to equal treatment are justified by solidarity in bearing the costs of this insurance (the rule from the insured/regions richer – to the insured/regions poorer) or in providing health care benefits (the rule from less severely ill – to more severely ill). However, not all regulations in this area result from objective differences between the insured. Doubts are raised particularly by the differentiation of the health contribution interest rate among entrepreneurs, the financing of health insurance by farmers, or the accumulation of contribution burdens on persons who earning income from employment or non-agricultural activity
PL
Równość i solidarność to wartości, które w powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym przybierają postać zasad prawnych mających umocowanie zarówno w konstytucyjnej dyrektywie równego, bez względu na sytuację materialną obywatela, dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 68 ust. 2 Konstytucji RP), jak i ustawowym postanowieniu, że ubezpieczenie zdrowotne opiera się na zasadzie równego traktowania i solidarności społecznej (art. 65 pkt 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych). Relacja obu tych zasad w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego polega na tym, że wiele istniejących odstępstw od równego traktowania uzasadnionych jest solidarnością w ponoszeniu kosztu tego ubezpieczenia (reguła od ubezpieczonych/regionów bogatszych – do ubezpieczonych/regionów biedniejszych) czy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej (reguła od lżej – do ciężej chorych). Przy czym nie wszystkie regulacje z tego zakresu wynikają z obiektywnych różnic między ubezpieczonymi. Wątpliwości wzbudza zwłaszcza zróżnicowanie stopy procentowej składki zdrowotnej przedsiębiorców, finansowanie ubezpieczenia zdrowotnego przez rolników czy też skumulowanie obciążeń składkowych na osobach czerpiących dochody z pracy najemnej lub pozarolniczej działalności.
PL
Przedmiotem opracowania jest ustalenie treści prawa do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę w świetle art. 67 ust. 1 Konstytucji RP oraz określenie zakresu i formy zabezpieczenia społecznego z tego tytułu. Autor przedstawia i uzasadnia koncepcję ochrony socjalnej na wypadek powstania niezdolności do pracy z powodu choroby opartą na założeniu, że przysługuje ona wprawdzie w związku z prowadzoną aktywnością zawodową, ale nie zawsze musi się wiązać z utratą zarobków. Natomiast co do zakresu zabezpieczenia społecznego przyjęto, że może on obejmować (w aspekcie podmiotowym) nie tylko osoby podlegające ubezpieczeniom społecznym (powszechnym i rolników), lecz także służby mundurowe oraz sędziów i prokuratorów, jak również (w aspekcie przedmiotowym) świadczenia ze stosunku pracy (służbowego), tj. pracownicze wynagrodzenie chorobowe oraz wynagrodzenia (uposażenia) za czas niezdolności do pracy wskutek choroby przysługujące żołnierzom zawodowym, policjantom, sędziom czy prokuratorom. Ta ostatnia kwestia wiąże się ze sformułowaniem tezy, że realizacja prawa do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę nie odbywa się wyłącznie w formie ubezpieczeniowej, gdyż – ze względu na otwartą treść normy ujętej w art. 67 ust. 1 Konstytucji RP – dopuszczalne jest również stosowanie innych metod ochrony prawnej, w tym polegającej na finansowaniu świadczeń z tego obszaru ze środków własnych podmiotów zatrudniających. Rozważania zostały poprzedzone uwagami na temat pojęcia prawa do zabezpieczenia społecznego, w szczególności w odniesieniu do charakteru prawnego art. 67 Konstytucji RP oraz istoty tego prawa.
EN
The topic of this study is to determine the substance of the right to social security in case of incapacity to work due to sickness in the light of Article 67 (1) of the Polish Constitution, and to establish the scope and form of social security on this account. The author presents and justifies the concept of social protection in the event of incapacity to work due to sickness based on the assumption that, although it is granted in connection with professional activity, it does not always have to be associated with loss of earnings. On the other hand, as for the scope of social security, it was assumed that it can cover (in the subjective aspect) not only persons subject to general social insurance and farmers’ social insurance, but also uniformed services as well as judges and prosecutors, while (in the objective aspect) also benefits from the employment (service) relationship, i.e. employee sick pay and emoluments (remuneration) for the time of incapacity to work due to sickness to which professional soldiers, police officers, judges or prosecutors are entitled. The latter is related to the formulation of the thesis that the exercise of the right to social security in case of incapacity to work due to sickness does not take place exclusively in the form of insurance disbursement, since – due to the open content of the norm included in Article 67 (1) of the Polish Constitution – it is also permissible to use other methods of legal protection, including the financing of benefits in this area from the own funds of the employing entities. The discussion is preceded by remarks on the concept of the right to social security, particularly with regard to the legal nature of Article 67 of the Polish Constitution and the essence of this right.
EN
The paper regards the issue of influence of equality and social justice principles on pension law. The author states that equality in pension law is understood in a special way, what results from a natural – for social insurance law – differentiation of entitlements and obligations in regard to subjection to insurance, type of performed work or in regard to sex. This leads to deviation from the obligation of equal treatment of equal (similar) subjects in favour of differentiation of pension entitlements justified by i.e. the principle of solidarity. The issue of social justice, however, is related mostly to the determination of rules of participation in resources originating from a commonly established fund. In regard to the aforementioned, to ensure a just division of benefits, the principles of “according to work” and “according to needs” need to supplement each other in order to maintain both formulas of justice. Taking into consideration the social character of the pension system, the amount of benefits cannot be entirely dependent on the previously paid contribution (premium), as it should be corrected by a mechanism of moving resources within a given generation (e.g. from richer to poorer persons or from persons that live shorter to those that live longer).
PL
Opracowanie dotyczy zagadnienia wpływu zasad równości i sprawiedliwości społecznej na prawo emerytalne. Autor stwierdza, że równość w prawie emerytalnym jest pojmowana w sposób szczególny, co wynika z naturalnego dla prawa ubezpieczeń społecznych zróżnicowania praw i obowiązków w sferze podlegania ubezpieczeniom, rodzaju wykonywanej pracy czy też z uwagi na płeć. Prowadzi to do odstępowania od nakazu równego traktowania podmiotów równych (podobnych) na rzecz dyferencjacji uprawnień emerytalnych uzasadnianej m.in. zasadą solidarności. Z kolei kwestia sprawiedliwości społecznej wiąże się głównie z ustaleniem reguł partycypacji w środkach pochodzących ze wspólnie tworzonego funduszu. W tym zakresie, aby zapewnić sprawiedliwy podział świadczeń, niezbędne jest wzajemne uzupełnianie się zasad „według pracy” i „według potrzeb” w celu zachowania komplementarności obu formuł sprawiedliwości. Wymiar świadczeń, uwzględniając społeczny charakter systemu emerytalnego, nie może być całkowicie zależny od wcześniej wniesionego wkładu (składki), powinien być bowiem korygowany mechanizmem przesunięcia środków w ramach danej generacji (np. od bogatszych do uboższych czy od krócej żyjących do dłużej żyjących). 
EN
Conducting non-agricultural business activity is a special title of social insurance. It results from the fact that within the scope of being subject to social insurance, only entrepreneurs (out of all persons conducting non-agricultural activity) have the right to periodically exclude the obligation of social insurance and to suspend the conducting of business activity, not only due to the personal care of a child. On the other hand, in the sphere of paying social insurance contributions, there are three ways of establishing the contribution calculation basis on this account (ordinary, preferential and income-dependent basis). In general, it should be stated that conducting non-agricultural business activity as a social insurance title is of the following nature: commercial, obligatory, general (in case of an overlapping of social insurance titles), independent (autonomous), strictly paid and privileged (in relation to other forms of non-agricultural activity).
PL
Prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi szczególny tytuł ubezpieczeń społecznych. Wynika to z faktu, że w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym wyłącznie przedsiębiorcy (spośród wszystkich osób prowadzących pozarolniczą działalność) posiadają uprawnienia do okresowego wyłączenia obowiązku ubezpieczeń społecznych oraz zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, nie tylko z powodu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Z kolei w sferze opłacania składek na ubezpieczenia społeczne istnieją trzy sposoby ustalania podstawy wymiaru składek z tego tytułu (podstawa zwykła, preferencyjna i uzależniona od dochodu). Ogólnie należy stwierdzić, że prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej jako tytuł ubezpieczeń społecznych posiada charakter: zarobkowy, obowiązkowy, ogólny (w sytuacji zbiegu tytułów ubezpieczeń społecznych), autonomiczny, ściśle odpłatny oraz uprzywilejowany (względem innych form pozarolniczej działalności).
EN
In social insurance cases there is no force of res iudicata in the event of re-establishment of aright to abenefit if the person concerned refers to new evidence or disclose circumstances that had existed before the date of issuing the previous decision, should the aforementioned evidence or circumstances affect such entitlement or its amount. It is aresult of adifferent — as opposed to resumption of judicial proceedings — regulation of this institution in social insurance law, characterised by less rigorous (as compared to Polish Code of Civil Procedure) understanding of grounds for resumption of appeal proceedings. In particular, the “disclosed circumstances” not necessarily need to be new (unknown) facts and resumption of appeal proceedings is not restricted by the necessity of proving that the party could not have used them in previous proceedings. The force of res iudicata exists only when the court — hearing the appeal against the challenged decision — decides that the conditions for are-establishment of aright to abenefit have not been met, as the new deci­sion (denial) of the pension authority regards the same factual and legal basis that were covered by the previous verdict.
PL
In the paper, the author compares social insurance law with commercial (personal) insurance law, regarding the both types of insurance as different legal disciplines with different social and economic purposes. In the common and compulsory social insurance, the social purpose connected with provision of insurance cover takes precedence, not only due to fulfillment of individual profits of individual insured persons, but also with regard to interests of other risk community members. Differently, voluntary personal insurance is a symptom of individual prudence undertaken most commonly to increase the economic standard of family procurement, as well as to fulfill business interests of insurance institutions, which is related to the commercial character of such insurance. Regardless of the aforementioned, the both types of insurance have a common subject of protection consisting in granting a guarantee to cover any damage caused by accidents influencing in a negative way an area of life, health and ability to work of persons covered by such insurance. Therefore, the term of insurance risk (social in social insurance and commercial or private in personal insurance) is fundamental in the subject matter and the nature of granted insurance cover consists in bearing such risk (danger) by the insuring party.
EN
The subject of the article is the issue of verification by Social Insurance Institution (ZUS) of conducting business activity as a title of social insurance and the contribution calculation basis of social insurance declared by the insured (entrepreneur). In this area there are no controversies as to the legitimacy of questioning the business activity as a social insurance title by the pension authorities. The author expresses, however, a more far-reaching view and, approving the Supreme Court's position presented in the judgments in cases I UK 208/17, II UK 301/17 and II UK 302/17, he believes that ZUS is also competent to verify the declared contribution calculation basis on this account. Therefore, the main purpose of the article is to present a wide range of arguments in support of the defense of the above thesis in confrontation with the older case law of the Supreme Court and the most recent literature in this area, in which such actions of ZUS are considered inadmissible.
PL
Przedmiotem artykułu jest zagadnienie weryfikacji przez ZUS prowadzenia działalności gospodarczej jako tytułu ubezpieczeń społecznych oraz zadeklarowanej przez ubezpieczonego (przedsiębiorcę) podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne. W tym obszarze nie występują kontrowersje co do zasadności kwestionowania przez organy rentowe działalności gospodarczej jako tytułu ubezpieczeń społecznych. Autor wyraża jednak dalej idący pogląd i, aprobując stanowisko Sądu Najwyższego zaprezentowane w wyrokach w sprawach I UK 208/17, II UK 301/17 i II UK 302/17, uważa, że ZUS posiada również kompetencje do weryfikowania zadeklarowanej podstawy wymiaru składki z tego tytułu. Głównym celem artykułu jest zatem przedstawienie szerokiej argumentacji na rzecz obrony powyżej sformułowanej tezy w konfrontacji ze starszym orzecznictwem SN i najnowszym piśmiennictwem w tej dziedzinie, w których uznaje się takie działania ZUS za niedopuszczalne
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.