Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Polskie i portugalskie regulacje dotyczące obowiązkowego raportowania krajowych schematów podatkowych (MDR) – analiza porównawcza wybranych zagadnień

100%

Litwinow J.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2023

|

tom 1(317)

14-26

EN

The aim of this paper is to present a synthetic legal and comparative analysis of selected aspects of the obligatory reporting of domestic tax schemes in Poland and Portugal in connection with the implementation of the EU Directive DAC-6. The rationale for such a comparison is the extension of the reporting obligation beyond cross-border schemes to domestic schemes, which is not present in other EU countries. Despite the introduction of the qualified beneficiary criterion, the Polish regulations result in much more frequent reporting in practice than the Portuguese regulations, which do not have such a restriction. Particular attention has been paid to the problem of the narrowing of the scope of professional secrecy of lawyers, which in the Portuguese case is much more intrusive into this profession of public trust. This article uses a formal-dogmatic and legal-comparative method to analyse the provisions of the Directive, laws and other legislation. The article is used to verify which provisions are more effective in terms of the objectives of these regulations in the context of the DAC-6 Directive and which introduce less restrictions on professional secrecy. The objectives of the Polish legislator introducing MDR obligations were also taken into account due to his justification of the need for MDR even if there was no DAC-6 directive. Consideration should be given de lege ferenda to introduce a higher penalty for persons managing large entities in Portugal, e.g. those being part of international capital companies that do not report tax schemes, and lowering penalties for other entities in Poland.

PL

Celem niniejszego artykułu jest dokonanie syntetycznej analizy prawnoporównawczej wybranych aspektów obowiązkowego raportowania krajowych schematów podatkowych w Polsce i Portugalii w związku z implementacją dyrektywy Rady (UE) 2018/822 z dnia 25 maja 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania w odniesieniu do podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych1 (tzw. dyrektywy DAC-6). Uzasadnieniem takiego porównania jest objęciem obowiązkiem raportowania – poza schematami transgranicznymi – również schematów krajowych, co nie występuje w pozostałych krajach Unii Europejskiej (UE)2. Regulacje polskie – mimo wprowadzenia kryterium kwalifikowanego korzystającego – powodują w praktyce konieczność o wiele częstszego raportowania niż regulacje portugalskie, które nie mają takiego ograniczenia. Zwrócono szczególną uwagę na problem zawężenia zakresu tajemnicy zawodowej adwokatów, które w przypadku Portugalii jest o wiele bardziej ingerujące w ten zawód zaufania publicznego. W tym opracowaniu zastosowano metodę formalno-dogmatyczną i prawno-porównawczą do analizy przepisów dyrektywy, ustaw oraz pozostałych aktów prawnych. Zweryfikowano, które przepisy są efektywniejsze pod kątem celów wyznaczonych w dyrektywie 2018/822 oraz które wprowadzają mniejsze ograniczenia tajemnicy zawodowej. Uwzględniono również cele polskiego ustawodawcy wprowadzającego obowiązki w zakresie MDR3, w tym jego uzasadnienie konieczności istnienia takich obowiązków, nawet gdyby nie było dyrektywy 2018/822. Należy rozważyć de lege ferenda podwyższenie kary dla osób, które kierują dużymi podmiotami w Portugalii (np. będącymi częścią międzynarodowych spółek kapitałowych), a które nie raportują schematów podatkowych, oraz obniżenie kar dla pozostałych podmiotów w Polsce.

2

Analiza rozbieżności interpretacyjnych na tle wykładni art. 240 § 1 pkt 5 o. p. w świetle orzecznictwa NSA – wybrane aspekty

100%

Litwinow J.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2023

|

tom 12(328)

69-77

EN

The article discusses the problem of divergent interpretation in the case law of the Supreme Administrative Court of the possible cases of resumption of proceedings pursuant to Article 240 § 1 section 5 of the Tax Ordinance Act of 29 August 1997. The purpose of this paper is to critically analyse the most important arguments given in the case law of the Supreme Administrative Court with regard to the interpretation of Article 240 § 1 point 5 of the Tax Ordinance and, in this connection, to attempt to answer the question whether there is a need for the Supreme Administrative Court to adopt a resolution aimed at: – clarifying legal provisions the application of which has caused discrepancies in the jurisprudence of administrative courts or – resolve legal issues giving rise to serious doubts in a specific administrative court case. This study focuses primarily on the interpretation of the notion of ‚coming to light’ of new circumstances or evidence existing at the date of the decision unknown to the authority that issued the decision. This issue is prompted by the fact that the Supreme Administrative Court has noticed an interpretation discrepancy in the interpreta- 70 Doradztwo Podatkowe – Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych Nr 12/2023 ROZPRAWY I DYSERTACJE tion of Article 240 § 1 section 5 of the Tax Ordinance. The thesis of this study is that the statutory requirements for adoption of the resolution are met due to the occurrence of discrepancies in the NSA jurisprudence and due to the occurrence of serious doubts in specific administrative court cases. Thirty randomly selected judgments of the Supreme Administrative Court issued between 2020 and 2023 available in the LEX legal information system were analysed in this study. On the basis of this sample, it was established that the dominant line of jurisprudence over the period 2020-2023 was the restrictive line of jurisprudence. In this study, the formal-dogmatic method of analysis of the legislation and case law of the Supreme Administrative Court was applied. The author confirms the thesis of the necessity for the NSA to adopt the resolution in order to ensure jurisprudential uniformity.

PL

W artykule została omówiona problematyka rozbieżności w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) na tle zagadnienia wznowienia postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa1. Tematem niniejszego opracowania jest krytyczna analiza najważniejszych argumentów podawanych w orzecznictwie NSA w zakresie interpretacji powyższego przepisu oraz w związku z tym próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy istnieje potrzeba p odjęcia przez ten Sąd uchwały mającej na celu: 1) wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych2, lub 2) rozstrzygnięcie zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości w konkretnej sprawie sądowoadministracyjnej3. Autor skupia się przede wszystkim na interpretacji pojęcia „wyjścia na jaw” nowych okoliczności lub dowodów istniejących w dniu wydania decyzji nieznanych organowi, który wydał decyzję. Do podjęcia tego zagadnienia skłania fakt zauważenia rozbieżności interpretacyjnych w orzecznictwie NSA w zakresie interpretacji art. 240 § 1 pkt 5 o.p. Tezą niniejszego opracowania jest spełnienie wymogów ustawowych co do konieczności wydania uchwały przez NSA ze względu na wystąpienie rozbieżności w orzecznictwie tego Sądu oraz ze względu na wystąpienie poważnych wątpliwości w konkretnych sprawach sądowoadministracyjnych. W artykule zostało przeanalizowanych trzydzieści losowo wybranych wyroków NSA wydanych w latach 2020-2023, dostępnych w systemie informacji prawnej LEX. Na podstawie tej próby ustalono, że w tym okresie dominowała restrykcyjna linia orzecznicza. Autor zastosował metodę formalno-dogmatyczną analizy przepisów oraz orzecznictwa NSA. Potwierdza tezę o konieczności wydania uchwały przez NSA w celu zapewnienia jednolitości orzeczniczej.

3

Porównanie wybranych uproszczonych form opodatkowania działalności gospodarczej podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce i Rosji – postulaty de lege ferenda

100%

Litwinow J.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2021

|

tom 11(303)

43-49

EN

The aim of the research is to compare selected simplified forms of business activity taxation with personal income tax in Poland and Russia. The article focuses mainly on the methods of taxation of self-employed persons and those engaged in a real activity that is not a hidden form of employment relationship. This work presents modern ways of taxing both new professions created with the digitization of social life and traditional professions on the example of Russian legislative solutions. Polish regulations on taxation of selfemployed persons are outdated, bureaucratic and neglected by the legislator compared to the Russian regulations in the Tax Code.

PL

Celem badań jest porównanie wybranych uproszczonych form opodatkowania działalności gospodarczej podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce i Rosji. W artykule skupiono się głównie na sposobach opodatkowania osób samozatrudnionych i wykonujących rzeczywistą działalność niebędącą ukrytą formą stosunku pracy lub mu podobnych. W tej pracy przedstawiono nowoczesne sposoby opodatkowania zarówno nowych zawodów powstałych wraz z cyfryzacją życia społecznego, jak i tradycyjnych profesji na przykładzie rosyjskich rozwiązań legislacyjnych. Polskie regulacje dotyczące opodatkowania osób samozatrudnionych w porównaniu z rosyjskimi regulacjami znajdującymi się w Kodeksie podatkowym są przestarzałe, zbiurokratyzowane i zaniedbane przez ustawodawcę.