Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Journal of Ultrasonography

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Obraz ultrasonograficzny chłoniaków nieziarniczych jamy brzusznej u dzieci

100%

Brodzisz A. , Maria Woźniak M. , Dudkiewicz E. , Grabowski D. , Stefaniak J. , Paweł Wieczorek A. , Kowalczyk J.

Journal of Ultrasonography

2013

tom 13

nr 55

373-378

Introduction: Burkitt’s lymphoma accounts for approximately 25% of lymphomas diagnosed in children of developmental age. The tumor is localized mainly in the intestine (usually in the ileocecal region), mesenteric lymph nodes and extraperitoneal space. The clinical symptoms are non-specifi c and include: abdominal pain, vomiting, gastrointestinal bleeding, and acute abdomen suggesting appendicitis or intestinal intussusception. On ultrasound examination, Burkitt’s lymphoma may manifest itself in various ways, depending on the origin of the lesion. Aim: The aim of this paper was to review the ultrasound manifestation of abdominal Burkitt’s lymphoma in children. Material and methods: The analysis included 15 pediatric patients with Burkitt’s non-Hodgkin lymphoma in the abdominal cavity. The mean age of the patients was 9.5. Abdominal and gastrointestinal ultrasound examinations were conducted using a Siemens scanner with a convex transducer of 3.5–5 MHz and linear array transducer of L4 – 7.5 MHz. Results: Ultrasound examinations conducted in the group of 15 patients revealed pathological masses localized in the gastric wall in 3 patients (20%), in the ileocecal region in 10 patients (67%) and a disseminated process in 2 patients (13%). In 12 patients with a diagnosed Burkitt’s non-Hodgkin lymphoma in an extragastric localization, differences in the morphology of the lesions were observed. Conclusions: The clinical and ultrasound picture of abdominal Burkitt’s lymphoma in children is variable. A careful ultrasound assessment of all abdominal organs conducted with the use of convex and linear probes increases the chances of establishing an adequate diagnosis.

Wprowadzenie: Chłoniak nieziarniczy Burkitta stanowi około 25% chłoniaków wieku rozwojowego. Guz ten lokalizuje się głównie w jelitach (z predyspozycją do okolicy krętniczo- -kątniczej), w węzłach chłonnych krezki i przestrzeni pozaotrzewnowej. Objawy kliniczne choroby są niespecyficzne: bóle brzucha, wymioty, krwawienie z przewodu pokarmowego, objawy ostrego brzucha sugerujące zapalenie wyrostka robaczkowego lub wgłobienie jelitowe. W badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej chłoniak Burkitta może mieć różną manifestację, co wiąże się z punktem wyjścia zmiany. Cel pracy: Celem pracy jest przedstawienie obrazu ultrasonograficznego chłoniaków Burkitta jamy brzusznej u dzieci. Materiał i metoda: Analizie poddano 15 dzieci z chłoniakiem nieziarniczym Burkitta jamy brzusznej. Średnia wieku pacjentów wynosiła 9,5 roku. Badania ultrasonograficzne jamy brzusznej oraz przewodu pokarmowego wykonano aparatem Siemens, stosując głowicę convex 3,5–5 MHz i liniową L4 – 7,5 MHz. Wyniki: W badaniu ultrasonograficznym w analizowanej grupie 15 pacjentów u 3 (20%) patologiczna masa zlokalizowana była w ścianie żołądka, u 10 (67%) w okolicy krętniczo-kątniczej, u 2 (13%) proces był rozsiany w jamie brzusznej. U 12 pacjentów z rozpoznanym nieziarniczym chłoniakiem Burkitta w lokalizacji pozażołądkowej stwierdzono różną morfologię zmian w obrazie ultrasonograficznym. Wnioski: Obraz kliniczny oraz ultrasonograficzny chłoniaka Burkitta jamy brzusznej u dzieci może się różnie manifestować. Dokładna ocena w badaniu ultrasonograficznym wszystkich narządów jamy brzusznej głowicami convex i liniową zwiększa szanse prawidłowego rozpoznania.

3D/4D contrast-enhanced urosonography (ceVUS) in children – is it superior to the 2D technique?

67%

Woźniak M. M. , Osemlak P. , Ntoulia A. , Borzęcka H. , Bieniaś B. , Brodzisz A. , Jędrzejewski G. , Drelich-Zbroja A. , Powerski M. , Pech M. , Wieczorek A. P.

Journal of Ultrasonography

2018

tom 18

nr 73

120-125

Background: By now, two-dimensional contrast-enhanced voiding urosonography (ceVUS) has become a well-established method for the diagnosis and treatment monitoring of vesicoureteral reflux in children, particularly after the recent approval for this application in children in the USA and in Europe. The introduction of three-dimensional static (3D) and real-time (4D) techniques with ultrasound contrast agents opens up new diagnostic opportunities for this imaging modality. Objective: To analyze whether 3D and 4D ceVUS is a superior technique compared to standard 2D ceVUS in diagnosing vesicoureteral reflux in children. Material and methods: The study included 150 patients (mean age 3.7 years) who underwent 2D and 3D/4D ceVUS for the diagnosis and grading of vesicoureteral reflux. Results: 2D ceVUS and 3D/4D ceVUS diagnosed the same number of vesicoureteral refluxes, however, there was a statistically significant difference in grading between the two methods. Performing 3D/4D ceVUS resulted in changing the initial grade compared to 2D ceVUS in 19 out of 107 refluxing units (17.76%) diagnosed. The 4D technique enabled a more conspicuous visualization of vesicoureteral reflux than the 3D technique. Conclusions: 2D ceVUS and 3D/4D ceVUS diagnosed the same number of vesicoureteral refluxes, however, there was a statistically significant difference in grading between the two methods. Thus 3D/4D ceVUS appears at least a valid, if not even a more conspicuous technique compared to 2D ceVUS.

Wprowadzenie: Sonocystografia mikcyjna wykonywana techniką dwuwymiarową (2D) posiada ugruntowaną pozycję jako metoda diagnostyki i monitorowania leczenia odpływu pęcherzowo-moczowodowego u dzieci, szczególnie w kontekście uzyskanej niedawno rejestracji środka do stosowania w tym wskazaniu w USA i Europie. Wprowadzenie trójwymiarowych technik statycznych (3D) i dynamicznych (4D) z zastosowaniem ultrasonograficznych środków kontrastujących otwiera nowe możliwości diagnostyczne przed tą metodą obrazowania. Cel pracy: Celem pracy było określenie, czy sonocystografia mikcyjna 3D i 4D wnosi więcej informacji w porównaniu do standardowej sonocystografii mikcyjnej 2D w diagnostyce odpływu pęcherzowo-moczowodowego u dzieci. Materiał i metoda: Grupa badana obejmowała 150 pacjentów (średnia wieku 3,7 roku), którzy zostali poddani badaniu sonocystografii mikcyjnej 2D i 3D/4D w celu zdiagnozowania i oceny stopnia odpływu pęcherzowo-moczowodowego. Wyniki: Przy użyciu techniki 2D zdiagnozowano taką samą liczbę odpływów pęcherzowo-moczowodowych jak w badaniu 3D/4D. Istniała jednak statystycznie istotna różnica pomiędzy obiema metodami w aspekcie oceny stopnia odpływu. W 19 spośród 107 (17,76%) jednostek miedniczkowo-moczowodowych (JMM) ze zdiagnozowanym odpływem rozszerzenie badania o sonocystografię techniką 3D/4D skutkowało zmianą pierwotnego stopnia odpływu określonego na podstawie sonocystografii mikcyjnej 2D. Technika 4D umożliwiała uzyskanie obrazowania odpływu pęcherzowo-moczowodowego w sposób dokładniejszy niż technika 3D. Wnioski: Przy użyciu sonocystografii mikcyjnej 2D zdiagnozowano taką samą liczbę odpływów pęcherzowo-moczowodowych jak w przypadku techniki 3D/4D. Istniała jednak statystycznie istotna różnica pomiędzy obiema metodami w aspekcie oceny stopnia odpływu. Można zatem stwierdzić, iż sonocystografia mikcyjna 3D/4D to skuteczna technika diagnostyczna, która dodatkowo umożliwia bardziej dokładne w porównaniu z techniką 2D zobrazowanie odpływu, ułatwiając ocenę jego stopnia.