A comparative study was carried out to evaluate the effectiveness of orthophosphate removal from wastewaters using two methods: electrocoagulation and metals solubilization. Both methods were found to enable orthophosphate removal with more than 90% effectiveness at relatively low concentration of orthophosphates in crude wastewaters. The method of metals solubilization is based on spontaneous corrosive processes occurring in wastewater. In contrast to electrocoagulation, its advantage is a lack of the necessity of applying voltage to solubilized electrodes (no consumption of electric current at this stage), while its drawback is the longer duration of the treatment process. This manuscript presents a comparative analysis of both these methods applied for the treatment of synthetic wastewaters with pH=3, pH=5, and pH=8. Depending on the type of wastewaters subject to the treatment process, the metals solubilization method may appear more justified economically, especially with both methods resuling in similar parameters of wastewaters after treatment.
Celem niniejszych badań było porównanie efektów usuwania związków fosforu (ortofosforanów) z wód z dodatkiem ortofosforanów, z wykorzystaniem dwóch metod: metody elektrokoagulacji (z wykorzystaniem procesów elektrochemicznych z użyciem prądu stałego) i metody roztwarzania metali (z wykorzystaniem procesów korozyjnych).
EN
There is a search in progress for some efficient methods of removing biogenic compounds from the treated sewage. Unquestionably, effective methods of phosphorus compounds removal include precipitation methods. The most common is the chemical precipitation method based on applying iron, aluminium or calcium salt to the solution and electrocoagulation. These methods utilise low solubility of metal phosphates and their sorption on the surfaces of the forming agglomerates. The real mechanism is quite complicated and consists of transforming phosphorus compounds into insoluble forms, and then separating them from the sewage by flotation, sedimentation, filtration. The method of iron solution should also be accounted into similar physical and chemical methods. The main difference between the aforementioned methods lies in the way of applying the precipitation agent to the solution. The method of iron solution is based on similar premises as the electrocoagulation method, however, metal ions here are dissolved into the solution as a result of spontaneous corrosion processes and, due to the further transformations in the sewage environment, they are to be responsible for phosphorus removal. The article presents comparative tests on a laboratory scale. The electrocoagulation method and metal digestion method were compared with regard to the effectiveness of orthophosphates removal from synthetic sewage. The comparison of both methods suggests that they can bring similar results of removing phosphorus (ortophosphates) from sewage. The process of reduction of concentration of orthophosphates in sewage occurs faster when the electrocoagulation method is used. However, with a longer test duration, better results are achieved using the metal digestion method. It was also noted that both methods introduce different amounts of iron into the solution. The methods differ with regard to the amount of iron remaining in the sewage in a suspended form. This indicates a better use of iron ions in the metal digestion method and it slightly limits the problem of an excessive amount of sludge.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Przedstawiono wyniki badań prowadzonych w układzie dynamicznym nad procesem usuwania związków fosforu ze ścieków metodą roztwarzania metali. Są one rozszerzeniem pilotażowych badań nad tą metodą prowadzonych w warunkach statycznych. Analizowano wpływ rodzaju zastosowanego wypełnienia, rodzaju ścieków (w tym stężenia początkowego fosforu ogólnego i ortofosforanów w ściekach) oraz obciążenia hydraulicznego na efektywność usuwania związków fosforu ogólnego i ortofosforanów.
EN
This paper presents the results of a study into a process of phosphate removal from waste-water by metal digestion method carried out in a dynamic system. This work is an extension of another study into this method previously carried out in a static system. The effect of the applied packing, the type of waste-water used (including the initial total phosphate and orthophosphate concentration in waste-water) and hydraulic load on the efficiency of total phosphate and orthophosphate removal were analyzed.
Studies were carried out of a new, unconventional method for phosphorus removal from wastewater, making use of the phenomenon of metals corrosion in wastewater. Metal ions are introduced to the solution as an effect of corrosion, instead of the up till now applied coagulation method. Likewise in the coagulation process, as a result of the occurring reactions (simplifying the mechanism more complicated in practice), sludge precipitates containing among others phosphorus. The experiments were carried out with media contain steel and aluminium. The most effective in phosphorus removal from wastewater was the uniform steel medium. The concentration of 1 mg P dm⁻³ orthophosphates in the effluent seems very realistic and even lower values can be achieved.
PL
Przeprowadzono badania nad nowym oryginalnym rozwiązaniem usuwania związków fosforu ze ścieków, wykorzystując zjawisko korozji metali w ściekach. Jony metalu wprowadzane są do roztworu na drodze korozji, zastępując stosowane do tej pory w procesie koagulacji dozowanie koagulantu. Podobnie jak w procesie koagulacji, w wyniku przebiegających reakcji, upraszczając w rzeczywistości bardziej skomplikowany mechanizm, obserwuje się wytrącanie osadów zawierających m.in. związki fosforu. Badania przeprowadzono na wypełnieniach zawierających stal i aluminium. Najskuteczniejsze w procesach usuwania fosforu ze ścieków okazało się wypełnienie stalowe jednorodne. Osiągnięcie w odpływie stężenia ortofosforanów na poziomie poniżej 1 mg P dm⁻³ wydaje się bardzo realne, a możliwe jest uzyskanie nawet znacznie niższych stężeń.
Prowadzono procesy dezodoryzacji gazów pochodzących znad osadów ściekowych z wykorzystaniem absorpcji w wodzie. Zastosowano trzy rodzaje sorbentów: wodę wodociągową, wodę wodociągową z korodującym wypełnieniem stalowym oraz wodę wodociągową z zawieszonymi produktami korozji stali. Ze względu na różnorodność prób poddanych analizie, poniższe wyniki można traktować jako badania wstępne. Niemniej jednak wskazują one na pozytywny wpływ samych procesów korozyjnych oraz pro duktów korozji na efektywność dezodoryzacji gazów pochodzących znad osadów ściekowych. Zastosowanie absorpcji w wodzie spowodowało zmniejszenie stężenia odorów jedynie o 56-61%, podczas gdy zastosowanie jako sorbentu wody wodociągowej z zanurzonym w niej korodującym wypełnieniem stalowym już rzędu 83-91%. Pośrednie wyniki uzyskano stosując jako sorbent wodę wodociągową z zawieszonymi produktami korozji 68-86%.
Aktywność człowieka związana jest z powstaniem różnego typu zanieczyszczeń i w efekcie można mówić o wzroście antropopresji. Ma to miejsce również w przypadku emisji składników gazowych, które charakteryzują się nieprzyjemnym zapachem.
Unquestionably, effective methods of phosphorus compound removal include precipitation methods. These methods include: electrocoagulation and the experimental metal digestion method. Metal solution and electrocoagulation in this paper use corrosion effect of steel plates to couse iron ions to get through into the synthetic wastewater. Iron ions that are present in solution induct deposition and sorption of phosphate compounds, which subsequently are removed. The real mechanism is quite complicated and consists of transforming phosphorus compounds into insoluble forms, and then separating them from the sewage by flotation, sedimentation, filtration. Electrocoagulation requires the electrical current to be connected with electrodes. The research was conducted with usage of steel electrodes with 1414 cm2 contact surface, which were corroding and releasing iron ions responsible for orthophosphate deposition. The electrocoagulation process was using a direct electrical current with intensity of 0.1 A. Synthetic wastewater containing 10.5 mg P/dm3 ortophosphorus and 3 pH was used. The main object of this paper was to compare electrocoagulation and metal solution as methods of phosphate removal from synthetic wastewater with usage of reactors containing steel electrodes. The analysis were conducted in acidic environment. Additionally there was examined content of the iron and pH in the solution. The article presents a study into comparative tests were conducted on a laboratory scale. The research indicates, that electrocoagulation is a method of wastewater treatment that takes less time than metal solution. Complete phosphate removal in the environment at pH 3 with electrocoagulation was achieved after 240 minutes, whereas with metal solution method it took 420 minutes. The downside of both methods is the secondary contamination of wastewater with iron ions.
Degradacja środowiska przyrodniczego i zwiększająca się świadomość społeczna są przyczyną nasilania się w ostatnich latach prac nad zagadnieniami oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych. Jedną z propozycji jest zastosowanie metody roztwarzania metali w połączeniu z procesem napowietrzania. Jony metalu wprowadzone są do roztworu na skutek korozji, zastępując stosowane dotychczas w procesie koagulacji dozowanie koagulantu. Podobnie jak w procesie ko-agulacji obserwuje się wytrącanie osadów zawierających między innymi związki fosforu. Część żelaza pozostaje w roztworze w formie rozpuszczonej lub koloidalnej (problem ten występuje podczas stosowania wszystkich metod strąceniowych). Aby zmniejszyć wtórne zanieczyszczenie związkami żelaza ścieków oczyszczanych metodą roztwarzania metali zaproponowano połączenie jej z procesem napowietrzania. Celem pracy było określenie, jak napowietrzanie wpłynie na efekt usuwania związków fosforu ze ścieków. Badania przeprowadzono w układzie dynamicznym z zastosowaniem ścieków syntetycznie preparowanych. Stwierdzono, iż napowietrzanie ścieków spowodowało dalszy wzrost efektywność usuwania fosforu i to zarówno w formie ortofosforanowej (o 46%-96%), jak fosforu ogólnego (o 16%-26%). Uzyskane wyniki wskazują na zasadność zastosowania procesu napowietrzania, celem zmniejszenia stężenia związków żelaza w odpływających ściekach. Zastosowanie napowietrzania ścieków po procesie oczyszczania metodą roztwarzania metali pozwoliło zmniejszyć stężenie żelaza w odpływie o 22-50%, nie powodując pogorszenia efektów usuwania związków fosforu.
EN
The gradual degradation of the environment and the increasing social awareness of it has resulted in the intensification of work on the issues related to household sewage treatment in the recent years. One of the proposed methods is metal digestion combined with aeration. Metal ions are introduced into the solution as a result of corrosion, replacing the previously used coagulant feeding in the process of coagulation. Similarly as in coagulation, we observe the precipitation of sludge containing, among others, phosphorus compounds. Part of the iron remains in the solution in a dissolved or colloidal form (this problem occurs in all methods involving precipitation). In order to reduce secondary pollution of sewage with iron compounds, a combination of this method with aeration was proposed.The aim of this paper was to determine how aeration would influence the results of removing phosphorus compounds from sewage.The tests were conducted in a dynamical system with the use of synthetically prepared sewage. It was noted that the aeration of sewage caused a further increase in the effectiveness of phosphorus removal, both in the form of orthophosphates (by 46%-96%) and general phosphorus (by 16%-26%). The obtained results indicate that the use of aeration in order to reduce the concentration of iron compounds in the sewage effluent is well-founded. The aeration of sewage after the purification by means of metal digestion allowed to lower the concentration of iron in the final effluent by 22-50%, without decreasing the effectiveness of removing phosphorus compounds.
W pracy rozważono możliwość wykorzystania procesów korozyjnych jako źródła jonów metali, które mogłyby przyczynić się do usunięcia związków fosforu ze ścieków. Metoda roztwarzania metali polega na wprowadzaniu do roztworu jonów metali na drodze procesów korozyjnych zachodzących w środowisku ścieków. Uwolniony metal, podobnie jak w wypadku procesów strącania chemicznego, powodował wytrącanie i sorpcję związków fosforu, które były następnie usuwane ze ścieków na drodze sedymentacji i filtracji. Badania przeprowadzono dla trzech rodzajów wypełnień, tj. stalowego, stalowo-aluminiowego i aluminiowego. Podczas procesu usuwania związków fosforu ze ścieków metodą roztwarzania metali zaobserwowano pozytywny wpływ wypełnienia nie tylko na usuwanie z roztworu związków fosforu, ale również na obniżanie wartości innych wskaźników oczyszczanych ścieków. Zaobserwowano usuwanie związków siarki, a wypełnienie stalowe wpływało również na obniżenie wartości ChZT i BZT5. Lepsze efekty uzyskano dla wypełnienia stalowego niż stalowo-aluminiowego. Nie stwierdzono, aby wypełnienie zawierające stal i/lub aluminium powodowało zmiany zawartości azotu ogólnego. Na skutek warunków redukcyjnych i beztlenowych zaobserwowano natomiast przemiany azotu do formy amonowej. Wystąpiło również przewidywane zjawisko wtórnego wzbogacenia ścieków w związki roztwarzanego metalu.
EN
An experimental study was carried out of the potentiality for using corrosion processes as a source of metal ions that might contribute to the removal of phosphorus compounds from the wastewater. In the metal solubilization method, metal ions enter the solution as a result of corrosion processes occuring in the wastewater under treatment. As in chemical precipitation processes, the metal released promoted precipitation and sorption of phosphorus compounds which were then removed from the wastewater by sedimentation and filtration. The study involved three types of column packing, steel, steel and aluminium, and aluminium alone. The use of the metal solubilization method was found to be beneficial not only to the removal of phosphorus compounds but also to the degradation or reduction of other polluting species. There was a co-removal of sulphur compounds, and the steel packing accounted for a reduction in COD and BOD5. The results were more promising with steal than steel-aluminium packings. Packings containing steel and/or aluminium were not found to affect the total nitrogen content. Owing to the reduction and anaerobic conditions, nitrogen converted into ammonia nitrogen. According to expectation, there was recontamination of the wastewater with the compounds of the solubilized metal.
W przypadku badań środowiskowych trudno jest wskazać „jedyną słuszną metodę” pozwalającą przeprowadzić badania odorymetryczne. Podczas wykonywania pomiarów którąkolwiek z metod należy mieć świadomość ograniczeń zastosowanej metody i wyraźnie zaznaczyć to podczas interpretacji uzyskanych wyników.
The main objective of this paper was to compare efficiency of electrocoagulation and metal dissolution methods in orthophosphate removal from synthetic wastewater at 7.0 and 8.0 pH. The research was conducted with usage of steel electrodes with 1414 cm2 contact surface, which were corroding and releasing iron ions responsible for orthophosphate precipitation. The electrocoagulation process with alkaline wastewater (8.0 pH) was additionally using a direct electrical current with intensity of 0.1 A and voltage of 1.5 V. Changes of the pH value, orthophosphate and iron ions content were also measured. Obtained results show, that wastewater treatment from orthophosphate with electrocoagulation takes place much faster than with metal dissolution method. Complete orthophosphate removal (starting concentration was 10.5 mg P/dm3) with electrocoagulation process occurred after 415 minutes of research, when metal dissolution method obtained the same effect after 1445 minutes. In the wastewater with starting 7.0 pH and with electrocoagulation, the total dephosphatation occurred after 1440 min, but the metal dissolution method after this time ensure only 37% reduction in the orthophosphate concentration. The pH value of treated wastewater increased during the every study. The most noticeable increase was while using electrocoagulation process, which attained 11.1 pH (wastewater with starting 8.0 pH) and 10.8 pH (wastewater with starting 7.0 pH) after 1440 minutes. Applying the metal dissolution method increase in pH was lower, was respectively 8.8 pH and 8.6 pH. Concentration of iron ions concentration also increased in treated wastewater. In the wastewater with starting 8.0 pH, from 0.00 mg Fe/dm3 to 0.16 mg Fe/dm3 with metal dissolution method and 0.00 mg Fe/dm3 to 0.46 mg Fe/dm3 with electrocoagulation. In the wastewater with starting 7.0 pH, the maximum observed total iron concentration was 0.04 mg Fe/dm3. Electrocoagulation method turned out to be more effective in orthophosphate removal from wastewater than metal dissolution method, which occurred in shorter time needed for dephosphatation. However it requires a more consumables funding related to the use of energy and electrodes wearing faster.
Wyniki badań jakości powietrza atmosferycznego w okolicy odbiornika wody odprowadzanej z hypolimnionu jeziora wskazują, że takie działania naprawcze dzieją się kosztem zanieczyszczania powietrza. Rekultywacja Jeziora Kortowskiego od 1956 r. realizowana jest metodą selektywnego odprowadzania wody rurociągiem z jego strefy przydennej do odpływającej z jeziora rzeki Kortówki. Z tego względu podjęto próbę zastosowania badań olfaktometrycznych do oceny wpływu rekultywacji jeziora na uciążliwość zapachową tej metody. Badania wykazały, że zanieczyszczenie powietrza substancjami złowonnymi (m.in. siarkowodór) w miejscu wprowadzania wody z hypolimnionu do rzeki ulegało silnym wahaniom, jednak stężenie zapachowe zawsze wynosiło powyżej 200 ouE/m3. Największe odnotowane stężenie odorów osiągnęło w tym miejscu prawie 40 tys. ouE/m3. W miarę oddalania się od ujścia rurociągu stężenie substancji zapachowych przeważnie malało aż do zaniku, jednakże było wyczuwalne nawet w odległości ok. 500 m wzdłuż biegu rzeki. Dalsze badania prowadzone są w celu określenia tzw. godzin odorowych oraz wyznaczenia mapy zasięgu uciążliwości zapachowej tego obiektu.
EN
Results of analysis of air quality around the receiver of hypolimnetic discharge demonstrate that such corrective measures take place at the expense of air pollution. Lake Kortowskie (Olsztyn, Poland) restoration is being carried out by selective hypolimnetic water withdrawal through a pipeline to Kortowka river, the receiver of the lake water. This is the reason why olfactometric studies were undertaken to evaluate the impact of lake restoration on the odor nuisance related to the use of this method. The analyses demonstrated that the odorant (e.g. hydrogen sulfide) concentration (immission) in the air just at the river outlet was subject to strong fluctuations. However, it always exceeded 200 ouE/m3. The highest concentration recorded at this site reached almost 40,000 ouE/m3. As the distance from the pipeline outlet increased, the immission usually decreased, until no odor could be detected. However, the odor was still detectable for about 500 m along the course of the river. Further studies are being carried out in order to determine the 'odor hours' and produce an odor map for the site.
Wysokie ceny surowców ustanowione przez Chiny są jednym z powodów, że wydobycie pierwiastków ziem rzadkich z dna oceanu będzie bardziej atrakcyjne i opłacalne dla przedsiębiorców.
Two methods of Reactive Black 5 dye removal were compared in this work, namely electrocoagulation (EC) and one based on spontaneous electrochemical oxidation of zero-valent iron (ZVI). Both methods are based on electrode processes and the sorption process and allow to achieve a similar effectiveness of dye removal. In the case of ZVI, however, a longer contact time or a greater surface area of the electrodes applied is necessary. In turn, the ZVI enables to conduct the processes of dye removal with no requirement for an external source of electric current (lower exploitation inputs). The study demonstrated that the application of both the ZVI method and EC is especially advisable in the case of lower initial concentrations of dye in the solution, i.e. the higher the concentration, the lower the contribution of electrode processes in dye removal from the solution and the greater the contribution of sorption processes.
PL
W ramach niniejszej pracy porównano dwie metody usuwania barwnika Reactive Black 5. Metodę elektrokoagulacji (EC), oraz metodę opartą na samorzutnym elektrochemicznym utlenianiu żelaza na 0 stopniu utlenienia (ZVI). Obie metody wykorzystują procesy elektrodowe oraz procesy sorpcji, umożliwiając uzyskanie podobnej efektywność usuwania barwnika. W przypadku ZVI wymagany jest jednak dłuższy czas kontaktu, lub większa powierzchnia zastosowanych elektrod. ZVI umożliwia jednak przeprowadzenie procesów usuwania barwy, bez konieczności stosowania zewnętrznego źródła prądu (mniejsze nakłady eksploatacyjne). Badania wykazały, że zastosowanie zarówno metody ZVI i EC ma szczególne uzasadnienie w przypadku niższych stężeń początkowych barwnika w roztworze. Im wyższe stężenie, tym udział procesów elektrodowych w usuwaniu barwy roztworu jest mniejszy a przewagę zyskują procesy sorpcji.
Biscutella laevigata L. is known as a Tl hyperaccumulator. In Poland Biscutella laevigata occurs in the Tatra Mts (Western Carpathians) and on the calamine waste heap in Bolesław near Olkusz (Silesian Upland). The purpose of this work was to evaluate whether plants of both populations were able to accumulate an elevated amount of thallium in their tissues. The plants were cultivated in calamine soil in a glasshouse for a season and studied at different ages – from 2-week-old seedlings to 10-month-old adults. Additionally, the plants were grown for ten weeks in calamine soil with EDTA to enhance Tl bioavailability. The total content of Tl in plant tissues after digestion was determined by ICP-MS, whereas its distribution in leaves was studied by LA-ICP-MS. Of the total content of Tl in the soil in the range of (15.2–66.7) mg·kgˉ¹d.m., only (1.1–2.1) mg·kgˉ¹d.m. was present in a bioavailable form. The mean content in all the plants grown on the soil without EDTA was 98.5 mg·kgˉ¹d.m. The largest content was found in leaves – 164.9 mg·kgˉ¹d.m. (max. 588.2 mg·kgˉ¹d.m.). In the case of plants grown on the soil enriched with EDTA, the mean content in plants increased to 108.9 mg·kgˉ¹d.m., max. in leaves – 138.4 mg·kgˉ¹d.m. (max. 1100 mg·kgˉ¹d.m.). The translocation factor was 6.1 in the soil and 2.2 in the soil with EDTA; the bioconcentration factor amounted to 10.9 and 5.8, respectively. The plants from both populations did not contain a Tl amount clearly indicating hyperaccumulation (100–500 mg·kgˉ¹d.m.), however, high (>1) translocation and bioconcentration factors suggest such an ability. It is a characteristic species-wide trait; B. laevigata L. is a facultative Tl hyperaccumulator. The largest Tl amount was located at the leaf base, the smallest at its top. Thallium also occurred in trichomes, which was presented for the first time; in this way plants detoxify Tl in the above-ground parts. Leaves were much more hairy in the Bolesław plants. This is an adaptation for growth in the extreme conditions of the zinc-lead waste heap with elevated Tl quantity.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.