Background. Combat sports are a social reconfiguration of martial arts and due to their origins and peculiar historical processes, are endowed with a set of specific and complex sociocultural practices and anthropological manifestations. Norbert Elias and Eric Dunning used the word “sportification” to define the phenomenon of transforming pastimes (games) into sports and exporting them on an almost global scale. According to the authors, such a phenomenon occurs due to the “process of civilization.” Problem and Aim. To draw the parallels between the sportification of Judo and Kindene and to present information related to the social, historical, motor, and regulatory aspects. Methods. The study has a descriptive profile and a qualitative approach. It presents information about Kindene and Judo in an organized way, through documental analysis and a brief literature review, of a case study. Results. Similar to what was proposed by Elias and Dunning with modern sports in the European context, Judo and Kindene were also used as pacification strategies by groups with greater power and possibilities. By the Order of the Emperor himself in Japan or of the chiefs in the Upper Xingu. Conclusions. Both modalities contributed to the pacification of relationships through a civilization process, which also occurred in the modalities themselves. In the Japanese case, we observe this civilization process in the transformation of Bujutsu into Budo until the formation of judo as a combat sport. In the case of Kindene, we see the redefinition of a system of conflicts of war to a system of ritual combat geared towards performances and the consolidation of interethnic relationships.
PL
Tło. Sporty walki stanowią społeczną rekonfigurację sztuk walki i ze względu na swoje pochodzenie oraz specyficzne procesy historyczne charakteryzują się zestawem specyficznych i złożonych praktyk społeczno-kulturowych oraz przejawów antropologicznych. Norbert Elias i Eric Dunning użyli słowa „sportyfikacja” na określenie zjawiska przekształcania rozrywek (gier) w sport i eksportowania ich na skalę niemal globalną. Zdaniem autorów zjawisko takie następuje na skutek „procesu cywilizacyjnego”. Problem i cel. Nakreślenie podobieństwa pomiędzy usportowieniem judo i kindene oraz przedstawienie informacji związanych z aspektami społecznymi, historycznymi, motorycznymi i regulacyjnymi. Metody. Badanie ma profil opisowy i podejście jakościowe. Przedstawia informacje o kindene i judo w sposób zorganizowany, poprzez analizę dokumentów i krótki przegląd literatury, w formie studium przypadku. Wyniki. Podobnie jak to, co zaproponowali Elias i Dunning w odniesieniu do nowoczesnych sportów w kontekście europejskim, judo i kindene były również wykorzystywane jako strategie pacyfikacji przez grupy o większej mocy i możliwościach na rozkaz samego cesarza w Japonii lub wodzów Górnego Xingu. Wnioski. Obie modalności przyczyniły się do pacyfikacji relacji poprzez proces cywilizacyjny, który nastąpił także w samych modalnościach. W przypadku Japonii ten proces cywilizacyjny obserwujemy w transformacji Bujutsu w Budo, aż do ukształtowania się judo jako sportu walki. W przypadku kindene widzimy redefinicję systemu konfliktów wojennych na system walki rytualnej nastawionej na występy i konsolidację relacji międzyetnicznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.