Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wanda Papiewska i jej wspomnienia o bibliotece Lubelskiej Spółdzielni Spożywców

100%

Figiel G.

Bibliotekarz Lubelski

|

2008

|

nr 51

137-151

2

Maria Grzegorzewska – twórczyni polskiej pedagogiki specjalnej

100%

Figiel G.

Bibliotekarz Lubelski

|

2023

|

nr 66

77-98

EN

Maria Grzegorzewska (1888–1967) was an outstanding pedeutologist and the founder of the training system for special education teachers in Poland. She often referred in her reflections to other native specialists in these fields: Jan Władysław Dawid, Stefan Szuman, Józefa Joteyko, and Janusz Korczak. She created her own concept of model figure for an ethical class teacher, whose responsibility it is to combine teaching functions with educational impact. Grzegorzewska's aspiration was to train educational workers, being in direct contact with the children with special needs. She believed that such teachers fulfil everyone's right to education, knowledge, culture and social life. This issue seems important, especially at the time of debate over the role, tasks and independence of teachers in Polish education nowadays and the issue of helping – not only financially – people with disabilities.

RU

Мария Гжегожевская (1888–1967) – выдающийся педевтолог, создатель системы образования специальных педагогов в Польше. В своих рассуждениях она опира- лась на взгляды отечественных специалистов в этих областях: Яна Владислава Давида, Стефана Шумана, Юзефы Йотейко и Януша Корчака, создавая при этом собственную концепцию этической модели педагога-воспитателя, обязанностью которого является совмещение педагогических функций с воспитательным влиянием. Целью Гжегожевской было обучение педагогических работников, которые имеют непосредственный контакт с детьми с особыми потребностями. Она считала, что такие учителя реализуют право каждого человека на образование, знания, культуру и общественную жизнь. Этот вопрос кажется важным, особенно во время дебатов о роли, задачах и независимости учителей в современном польском образовании, а также о проблеме помощи – не только финансовой – людям с ограниченными возможностями.

PL

Maria Grzegorzewska (1888–1967) była wybitnym pedeutologiem i twórcą systemu kształcenia pedagogów specjalnych w Polsce. W swoich rozważaniach nawiązywała do poglądów rodzimych specjalistów w tych dziedzinach Jana Władysława Dawida, Stefana Szumana, Józefy Joteyko i Janusza Korczaka, tworząc przy tym własną koncepcję wzoru etycznego nauczyciela wychowawcy, którego obowiązkiem jest łączenie funkcji dydaktycznych z oddziaływaniem wychowawczym. Dążeniem Grzegorzewskiej było kształcenie pracowników pedagogicznych, mających bezpośredni kontakt z dzieckiem specjalnej troski. Uważała, że tacy nauczyciele realizują prawo każdego człowieka do nauki, wiedzy, kultury i życia społecznego. Kwestia ta wydaje się ważna, zwłaszcza w dobie debaty nad rolą, zadaniami i samodzielnością nauczycieli we współczesnym polskim szkolnictwie oraz kwestią pomocy – nie tylko finansowej – osobom z niepełnosprawnościami.

3

Leon Białkowski – lublinianin z wyboru

100%

Figiel G.

Bibliotekarz Lubelski

|

2015-2016

|

nr 58/59

9-23

EN

The article is a tribute to the figure of Leon Białkowski (1885–1952) – an outstanding historian who chose to become a Lubliner, and spent his last 26 years of life in the city on the Bystrzyca River. His Lublin connection was that Białkowski was a Professor of the Catholic University of Lublin, Director of the National Archives, and President of the Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library and the Lublin Society of Friends of Learning, as well as one of the founders of the Society of Friends of the Catholic University of Lublin. Professor Białkowski left a significant academic output and momentous achievements in the fields of archives and culture. The basic source for the study is the unpublished set of memoirs of Professor Białkowski, kept at the National Archives in Lublin and the Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library, made available at the Regional Public Library in Lublin.

RU

Статья посвящается Леону Бялковскому (1885-1952) – выдающемуся историку, человеку, который связал свою жизнь с Люблином и прожил здесь 26 своих последних лет. Бялковски был профессором Католического Университета в Люблине, директором Государственного Архива, председателем Общества Публичной Библиотеки им. Херонима Лопацинского и Общества Любителей Науки в Люблине, а также одним из создателей Общества Любителей Католического Университета в Люблине. Профессор оставил много важных научных трудов и достижений в области архивов и культуры. В основу очерка легли неопубликованные воспоминания Бялковского, которые находятся в Государственном Архиве в Люблине а также архивные материалы Общества Публичной Библиотеки им. Херонима Лопацинского доступные в Воеводской Публичной Библиотеке в Люблине.

PL

Artykuł jest przypomnieniem postaci Leona Białkowskiego (1885–1952) – wybitnego historyka, lublinianina z wyboru, który w mieście nad Bystrzycą spędził ostatnie 26 lat życia. W Lublinie Białkowski był profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, dyrektorem Archiwum Państwowego, prezesem Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego i Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Lublinie oraz jednym z założycieli Towarzystwa Przyjaciół KUL. Profesor pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy oraz doniosłe osiągnięcia na niwie archiwalnej i kulturalnej. Podstawą źródłową szkicu są niepublikowane wspomnienia Białkowskiego przechowywane w Archiwum Państwowym w Lublinie oraz archiwalia Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego udostępniane w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Lublinie.

4

Aleksander Jaworowski - lubelski lekarz i społecznik

100%

Figiel G.

Bibliotekarz Lubelski

|

2011

|

nr 54

93-104

5

110 lat Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie

100%

Figiel G.

Bibliotekarz Lubelski

|

2017

|

nr 60

9-30

EN

The article was created to commemorate the 110th anniversary of the Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin. Its aim was to synthetically present the history of the oldest library in Lublin, particularly with regard to the persons and institutions administering the Library, the issues related to the premises, the size of the collections and the borrowers making use of them. The source base for the study is the archives of the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library and the memoirs and publications of Kazimierz Jaczewski, Kazimiera Gawarecka, Maria Gawarecka and Zdzisław Bieleń – people who have been working at the library for many years and shaping the profile of its activities.

RU

Статья была написана к 110-й годовщине основания Люблинской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского и имела за задание представить синтез истории самой старой люблинской книжницы. Особое внимание уделено лицам и институциям, управляющим библиотекой, вопросам изменения места расположения библиотеки, количественным характеристикам её фондов и пользующимся ими читателям. Источниковой базой очерка послужили архивные материалы Общества Публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского, а также воспоминания и публикации Казимежа Ячевского, Казимиры Гаварецкой, Марии Гаварецкой и Здислава Беленя – лиц, которые долгие годы работали в Библиотеке и формировали профиль её деятельности.

PL

Artykuł powstał z okazji jubileuszu 110-lecia Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, jego celem było syntetyczne przybliżenie dziejów najstarszej lubelskiej książnicy, ze szczególnym uwzględnieniem osób i instytucji zarządzających Biblioteką, kwestii lokalowych oraz ilości zbiorów i korzystających z nich czytelników. Podstawą źródłową szkicu są archiwalia Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego oraz wspomnienia i publikacje Kazimierza Jaczewskiego, Kazimiery Gawareckiej, Marii Gawareckiej oraz Zdzisława Bielenia – osób, które przez wiele lat pracowały w Bibliotece i kształtowały profil jej działalności.