Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
|
nr 1
EN
Analysis of plant communities accompanying root crops on compact soils is presented in the paper. It is the next part of the review of plant communities of agrocenoses of the Podlaski Przełom Bugu (Podlasie Bug Gorge) mesoregion. The studied phytocoenoses were identified on the basis of 103 phytosociological relevés, made according to the Braun-Blanquet method. In the studied agrocenoses, plots of the associations Lamio-Veronicetum politae, Galinsogo-Setarietum and Oxalido-Chenopodietum polyspermi from the Polygono-Chenopodion polyspermi alliance were noted. Small patches of Lamio-Veronicetum and Oxalido-Chenopodietum were rarely noted in the studied area due to a small proportion of suitable habitats. In the area of Podlaski Przełom Bugu mesoregion, phytocoenoses of Oxalido-Chenopodietum developed in the river valleys on fertile muds and black soils. Typical plots of Galinsogo-Setarietum distinguishable by the mass occurrence of Galinsoga parviflora were only observed in the vicinity of farm buildings. Intermediate communities between Panico- Setarion and Polygono-Chenopodion polyspermi as well as phytocoenoces of Echinochloo-Setarietum typicum – subvariant with Veronica persica and Echinochloo-Setarietum fumarietosum – were also quite frequently noted in root crops on compact soils.
EN
Patches of the association Echinochloo-Setarietum typicum, subvariant with Veronica persica (Panico-Setarion alliance), two associations from the Polygono-Chenopodion alliance: Oxalido-Chenopodietum and Galinsogo-Setarietum, as well as the community with Veronica persica, were noted on compact soils of the stubble fields in the area of the Podlaski Przełom Bugu mesoregion. The occurrence of Echinochloo-Setarietum typicum subvariant with Veronica persica and the community with Veronica persica was frequently observed in the studied area on fertile, loamy soils included in the wheat complex (good and imperfect), rye complex (very good and good) and corn-fodder strong complex. Phytocenoses of Galinsogo-Setarietum dominated by plants of the genus Galinsoga, especially by Galinsoga parviflora, were also frequently noted on fertile habitats near farm buildings. Patches of Oxalido-Chenopodietum were observed more seldom in the studied area. They were developing on fertile alluvial soils and black earths along the river.
PL
Na zwięzłych glebach ściernisk zbożowych Podlaskiego Przełomu Bugu stwierdzono występowanie płatów zespołu Echinochloo-Setarietum typicum podwariantu z Veronica persica ze związku Panico-Setarion oraz dwóch zespołów z Polygono-Chenopodion: Oxalido-Chenopodietum i Galinsogo-Setarietum a także zbiorowiska z Veronica persica. Często na badanym terenie na żyznych glebach gliniastych zaliczanych do kompleksów pszennych (dobrego i wadliwego) oraz żytnich (bardzo dobrego i dobrego) jak również zbożowo-pastewnego mocnego notowano Echinochloo-Setarietum typicum podwariantu z Veronica persica i zbiorowisko z Veronica persica. Częstym zespołem był Galinsogo-Setarietum. Jego fitocenozy, zdominowane przez żółtlice a zwłaszcza przez Galinsoga parviflora wykształcały się na zasobnych siedliskach w pobliżu zabudowañ wiejskich. Rzadziej na badanym terenie stwierdzano płaty Oxalido- Chenopodietum. Rozwijały się one na żyznych madach i czarnych ziemiach w sąsiedztwie rzeki.
EN
The characteristics of phytocenoses developing on light soils in cereal crops of the Łuków Plain are presented in the paper. The studies were carried out between 2003 and 2006 in 182 localities. Cereal crops on light soils were frequently occupied by patches of Arnoserido-Scleranthetum. The association reaches the eastern limit of its geographic range in the mesoregion. The phytocenoses were noted under various moisture conditions and were the floristically poorest cereal communities in the studied area. The paper presents new data on the occurrence of Arnoserido-Scleranthetum on its eastern distributional limits. Quite frequently, the patches of Vicietum tetraspermae scleranthetosum, especially of its variant with Juncus bufonius and Vicietum tetraspermae typicum variant with Rhinanthus serotinus, were also frequently noted in the studied mesoregion. Small patches of Papaveretum argemones were recorded very seldom.
PL
Praca przedstawia charakterystykę zbiorowisk chwastów wykształcających się w uprawach zbożowych na glebach lekkich Równiny Łukowskiej. Badania prowadzono w latach 2003-2006 na terenie 182 miejscowości. Na glebach lekkich badanego terenu najczęściej notowano płaty Arnoserido-Scleranthetum, zespołu osiągającego na badanym terenie wschodnią granicę zasięgu występowania. Fitocenozy takie wykształcały się w różnych warunkach uwilgotnienia i były najuboższymi florystycznie zbiorowiskami zbożowymi analizowanego terenu. Prezentowana praca poszerza wiedzę nad występowaniem Arnoserido- Scleranthetum na wschodnich krańcach jego zasięgu. Dość często na badanym terenie spotykano też płaty Vicietum tetraspermae scleranthetosum zwłaszcza wariantu z Juncus bufonius oraz Vicietum tetraspermae typicum wariantu z Rhinanthus serotinus, które też wykształcały się w warunkach nadmiernego uwilgotnienia. Natomiast bardzo rzadko i na niewielkich powierzchniach notowano płaty Papaveretum argemones.
EN
The characteristic of communities developing in sandy stubble fields in the area of the Podlaski Przełom Bugu mesoregion is presented in the paper. The association Echinochloo-Setarietum was the most frequently noted and the most differentiated internally. Subassociations: Echinochloo-Setarietum scleranthetosum and Echinochloo-Setarietum typicum, as well as lower phytosociological units were distinguished in it. Phytocoenoses with Setaria pumila and Oxalis stricta were also common in the studied area. Small area patches of Digitarietum ischaemi were observed seldom and in the poorest habitats. On superficially excessively moistened soils, phytocoenoses from class Isoëto-Nanojuncetea, community Spergularia rubra-Hypericum humifusum and association Centunculo-Anthoceretum were noted.
PL
W pracy przedstawiono charakterystykę zbiorowisk wykształcających się na ścierniskach na glebach piaszczystych Podlaskiego Przełomu Bugu. Najczęściej no- towanym i najbardziej zróżnicowanym florystycznie był zespół Echinochloo-Setarietum , w którym wyróżniono Echinochloo-Setarietum scleranthetosum i Echinochloo-Setarietum typicum oraz niższe jednostki fitosocjologiczne. Częstymi fitocenozami badanego terenu były również zbiorowiska z Setaria pumila i z Oxalis stricta. Rzadko i na niewielkich powierzchniach, na najsłabszych siedliskach spotykano płaty Digitarietum ischaemi. Na glebach powierzchniowo nadmiernie uwilgotnionych występowały zbiorowiska z klasy Isoëto-Nanojuncetea: zespół Centunculo-Anthoceretumi zbiorowisko Spergularia rubra-Hypericum humifusum.
|
2014
|
tom 67
|
nr 1
EN
The work presents the results of a study on the biodiversity of agrocenoses using ecological indices. In order to calculate the measures, phytosociological relevés were made and exact methods were applied in winter cereals, spring cereals, tuber crops and stubble fields. The objective of the work was to compare ecological indices (Simpson’s index of dominance C, Simpson’s index of species richness D, and Shannon-Wiener index of biodiversity H’) calculated using the number of plants and their cover determined based on the degree of presence. Moreover, correlation analysis was conducted between the indices computed using the two approaches applied. The results of the study revealed significant differences between all the indices calculated using the exact and approximate methods. In turn, comparisons of the measures computed for individual crops showed significant differences only for potato crops and winter cereals. No significant differences were found between the indicators calculated for spring cereals and stubble fields.
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące bioróżnorodności agrocenoz z wykorzystaniem wskaźników ekologicznych. Do wyliczenia wskaźników posłużyły zdjęcia fitosocjologiczne i badania ścisłe wykonane w uprawach zbóż ozimych, jarych i okopowych oraz na ściernisku. Celem pracy było porównanie wskaźników ekologicznych (dominacji Simpsona C, bogactwa gatunkowego Simpsona D i bioróżnorodności Shannona&Weinera H’) wyliczonych na podstawie liczebności i pokrycia gatunków. Ponadto wykonano analizę korelacji badanych wskaźników liczonych w oparciu o porównywane metody. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono istotne różnice wszystkich analizowanych wskaźników liczonych w oparciu o metodę ścisłą i szacunkową. Natomiast porównując te wskaźniki w poszczególnych uprawach stwierdzono istotne różnice dla okopowych i zbóż ozimych, natomiast w zbożach jarych i na ścierniskach takiej zależności nie ma.
9
Content available Segetal flora of the Lukow Plain
63%
EN
The aim of the study was to characterize and analyze the segetal flora of the Łuków Plain. The study was carried out from 2003 to 2006 in 182 towns and villages. Vascular flora of the arable fields in the area under study consists of 305 species belonging to 39 families and 168 genera. The analysed flora is characterised by the prevalence of native species (64.6%) over alien species (35.4%). Archaeophytes dominate among anthropophytes, whereas meadow species are the most frequent in the group of apophytes. Annuals and biennials show a slight prevalence over perennials. The analysis of the life-form categories shows the dominance of therophytes (52.8%) as well as a relatively high share of hemicryptophytes (34.4%) and geophytes (12.5%). In the analysed flora, rare and very rare species constitute a vast majority (61.7%), whereas the common and very common species reach 13.1%.
PL
Celem pracy była charakterystyka i analiza flory segetalnej Równiny Łukowskiej. Badania prowadzono w latach 2003-2006 na terenie 182 miejscowości. Flora naczyniowa pól uprawnych badanego terenu liczy 305 gatunków należących do 39 rodzin i 168 rodzajów. Na bogactwo gatunkowe ma wpływ zróżnicowanie siedlisk, rozdrobnienie gospodarstw i tradycyjny system gospodarowania. Analizowana flora cechuje się przewagą gatunków rodzimych (64,6%) nad taksonami obcego pochodzenia (35,4%). Wśród antropofitów dominują archeofity (27,2% flory) a z apofitów najczęściej notowano gatunki łąkowe (23,6% flory). Gatunki krótkotrwałe mają niewielką przewagę nad wieloletnimi. W obrębie form życiowych dominują terofity (52,8%), zwłaszcza wśród antropofitów (85,2% gatunków tej grupy), ale stosunkowo dużo jest hemikryptofitów (34,4%) i geofitów (12,5%). W analizowanej florze największy udział mają gatunki bardzo rzadkie i rzadkie (61,6% flory), natomiast pospolitych i bardzo pospolitych jest 13,1%. Cechą charakterystyczną jest liczne występowanie gatunków speirochorycznych związanych z ekstensywnym rolnictwem: Agrostemma githago, Bromus secalinus i Avena strigosa. Z gatunków subatlantyckich częstym taksonem jest Arnoseris minima, rzadkim Anthoxanthum aristatum, a Teesdalea nudicaulis występuje bardzo rzadko na badanym terenie.
PL
Celem badań była ocena wpływu allelopatycznego nasion nawłoci kanadyjskiej (Solidago cana¬densis L.) na początkowy wzrost i rozwój ziarniaków trzech zbóż: owsa jęczmienia i pszenżyta. Doświadczenie przeprowadzono przy użyciu zmodyfikowanego testu kiełkowania i wczesnego wzrostu roślin Phytotoxkit. Płytki testu wypełniano 90 ml mieszaniny piasku i ziemi ogrodniczej oraz 35 ml wody destylowanej. Następnie wysiewano odpowiednio 20, 40 i 80 nasion nawłoci kanadyjskiej. Obiekt kontrolny stanowiły płytki bez nasion nawłoci. Płytki inkubowano w pozycji pionowej przez 3 doby, po czym wysiewano na każdą po dziesięć sztuk nasion zbóż. Przed sie¬wem nasiona zaprawiano. Rejestracji obrazu dokonywano po 7 dniach od daty wysiewu nasion zbóż. Obecność nasion nawłoci w sąsiedztwie ziarniaków zbóż istotnie różnicowała długość ko¬rzeni i kiełków trzech gatunków zbóż. Zbożem najbardziej podatnym na sąsiedztwo nasion nawło¬ci okazał się jęczmień, większe zagęszczenie nasion wpływało na silniejszy wzrost pierwszego liścia. Niższe zagęszczenie nasion nawłoci powodowało zahamowanie wzrostu pszenżyta, nato¬miast wyższe jego stymulację. W niniejszych badaniach uzyskano sprzeczne z przewidywanym, słabsze kiełkowanie ziarniaków zbóż w warunkach większego zagęszczenia nasion nawłoci, mogą¬ce wskazywać na oddziaływania o charakterze allelopatycznym tego gatunku.
EN
Assessment of germination and initial growth of three species of cereal in the presence of Solidago canadensis L. seed. The aim of the study was to assess the impact of the Canadian goldenrod seeds allelopathic (Soli¬dago canadensis L.) on the initial growth and development of three cereal grains: oats, barley and triticale. The experiment was conducted using the modified test germination and early plant growth Phytotoxkit. Test plates filled with 90 ml of a mixture of sand and soil gardening, and 35 ml of distilled water. Then, seeded 20, 40 and 80 Canadian goldenrod seeds. Object control plates were without seeds goldenrod. The plates were incubated in a vertical position for 3 days and then plated on each of ten seeds of cereals. Before sowing the seed dressing. Video recording made after 7 days from the date of sowing the seeds of cereals. The presence of goldenrod seeds of cereal grain in the vicinity of significantly differentiated the length of roots and shoots of three species of cereal. Gra¬ins most susceptible to seed goldenrod neighborhood was barley seeds density greater effect on the stronger growth in the first leaf. The lower density of goldenrod seeds resulted in growth inhibition of triticale, the higher the stimulation. In the present study were obtained contrary to the expected poorer germination of cereal grain in a greater density of goldenrod seeds, that could indicate an impact of a allelopathic this species.
|
2014
|
tom 67
|
nr 4
EN
The paper is the second part of the work examining segetal communities of the Łuków Plain. It presents a description of phytocenoses establishing in cereal crops on heavy soils. Only Vicietum tetraspermae were found in these habitats. Neither patches of Consolido-Brometum nor communities representing the alliance Caucalidion lappulae were encountered. Floristic and ecological diversity of Vicietum tetraspermae was due to 8 syntaxonomic units distinguished in the study area: 3 subassociations (Vicietum tetraspermae typicum, V. t odontitetosum and V. t consolidetosum) and 6 variants within Vicietum tertaspermae typicum. Patches of Vicietum tetraspermae typicum were the most frequent in the study area whereas the remaining sub-alliances were much more rare. Of particular interest were species-poor patches of Vicietum tetraspermae typicum dominated by Vicia grandiflora found in the Łuków area which are indicative of the degradation of this alliance.
PL
Artykuł ten jest drugą częścią opracowania dotyczącego zbiorowisk segetalnych Równiny Łukowskiej. W pracy przedstawiono charakterystykę fitocenoz wykształcających się w zasiewach zbóż na glebach zwięzłych. W analizowanych siedliskach notowano jedynie Vicietum tetraspermae, nie stwierdzono natomiast płatów Consolido-Brometum ani zbiorowisk ze związku Caucalidion lappulae. Zróżnicowanie florystyczne i ekologiczne Vicietum tetraspermae na badanym terenie realizowało się wyróżnieniem 8 jednostek syntaksonomicznych: 3 podzespołów (Vicietum tetraspermae typicum, V. t odontitetosum i V. t consolidetosum) i 6 wariantów w ramach Vicietum tetraspermae typicum. Na badanym terenie najczęściej notowano płaty Vicietum tetraspermae typicum, rzadziej pozostałe podzespoły. Na szczególną uwagę zasługują ubogie gatunkowo płaty Vicietum tetraspermae typicum zdominowane przez Vicia grandiflora spotykane w okolicach Łukowa jako przejaw degeneracji fitocenoz tego zespołu.
EN
The paper presents Arnoserido-Scleranthetum phytocoenoses at the eastern and north-eastern peripheries of their occurrence range and the results of a field study conducted in the Południowopolska Lowland in 1990–2010. The investigations were based on phytosociological relevés made by the Braun-Blanquet method. The greatest numbers of localities of the analyzed association were found in the mesoregions located in the south-western part of the Południowopolska Lowland, i.e. the Kałuszyn Upland, Węgrów Lowering, Żelechów Upland, the south-western part of the Łuków Plain, and the southern part of the Siedlce Upland. Fewer patches of this association were reported from the eastern and north-eastern part of the Południowopolska Lowland, in particular from the Podlasie Gorge of Bug. With the exception of the latter one, in all the mesoregions the patches of the analyzed association exhibited internal variability reflecting the diversity of habitat moisture conditions, which was manifested by the occurrence of hygrophilous species in the analyzed phytocoenoses. They comprised patches of Arnoserido-Scleranthetum with Illecebrum verticillatum, which are regarded as threatened with extinction in Poland and Europe. The phytocoenoses of Arnoserido-Scleranthetum with the dominance of Anthoxanthum aristatum are particularly noteworthy as a reflection of degenerative changes caused by the mass occurrence of this expansive species.
PL
W pracy przedstawiono analizę fitocenoz Arnoserido-Scleranthetum na wschodnich i północno-wschodnich krańcach zasięgu. Praca obejmuje wyniki badań terenowych prowadzonych na obszarze Niziny Południowopolskiej w latach 1990–2010. Polegały one na wykonaniu zdjęć fitosocjologicznych metodą Braun-Blanqueta. Najliczniej stanowiska analizowanego zespołu notowano w mezoregionach położonych w południowo-zachodniej części Niziny Południowopodlaskiej: Wysoczyzna Kałuszyńska, Obniżenie Węgrowskie, Wysoczyzna Żelechowska i południowo-zachodnia część Równiny Łukowskiej oraz południowa Wysoczyzny Siedleckiej. Znacznie rzadziej spotykano płaty tego zespołu we wschodniej i północno wschodniej części Niziny Południowopodlaskiej a zwłaszcza na obszarze Podlaskiego Przełomu Bugu. Notowano tam jedynie wyspowe stanowiska fitocenoz Arnoserido-Scleranthetum. We wszystkich mezoregionach z wyjątkiem Podlaskiego Przełomu Bugu płaty analizowanego zespołu wykazywały wewnętrzną zmienność odzwierciedlającą zróżnicowanie warunków siedliskowych pod względem uwilgotnienia. Znalazło to wyraz w występowaniu w analizowanych fitocenozach gatunków higrofilnych. Wśród nich notowano rzadkie, ginących gatunki, takie jak: Illecebrum verticillatum, Juncus capitatus, Radiola linoides, Hypericum humifusum. Zbiorowiska Arnoserido-Scleranthetum z Illecebrum verticillatum należą do zagrożonych wyginięciem w Polsce i w Europie. Większość płatów Arnoserido- Scleranthetum na obszarze Niziny Południowopodlaskiej jest dobrze wykształcona i nie różni się składem gatunkowym od fitocenoz z centralnej Polski. Szczególną uwagę zwracają fitocenozy Arnoserido-Scleranthetum z dominacją Anthoxanthum aristatum, jako wyraz zmian degeneracyjnych spowodowanych masowym występowaniem tego ekspansywnego gatunku. Zbiorowiska takie notowano przede wszystkim Wysoczyźnie Kałuszyńskiej, Wysoczyźnie Siedleckiej i Wysoczyźnie Żelechowskiej.
EN
Bromus secalinus L. is an annual speirochoric species growing in agrocenoses of winter crops. In the past, B. secalinus L. could be found throughout Poland. The regression of the species has caused it to be classified as a rare species threatened with extinction. The study was conducted in the 2007–2010 time period, in north-eastern Poland where a considerable increase in the number of sites and abundance of B. secalinus were observed. The plant material was collected from agrocenoses of winter crops, at 14 sites representing the habitat diversity of the species occurrence. Eight morphological features were taken into account when evaluating populations of B. secalinus. The morphological diversity of the populations of B. secalinus was correlated with different habitat conditions (type, pH of soil and cultivated plant). The populations growing on the sites with optimum trophic and moisture conditions as well as those populations growing in very poor conditions were found to differ the most. A comparison of B. secalinus was done and six groups of cluster similarities were found using the agglomeration method Electrophoretic analysis of seed storage proteins of B. secalinus L from the studied populations were performed using SDS-PAGE. Analysis revealed relatively high genetic polymorphism irrespective of whether genetic variation was compared between the populations from different sites or between the subpopulations from only site number 4. Three homologenous groups were formed which were related to the cultivated plant coverage, and partially, to the type of soil. In the investigated populations and subpopulations, protein bands of molecular weight from 8 to 68 kDa were observed. The SDS-PAGE method was found suitable for the assessment of genetic variation in populations of B. secalinus L from many sites as well as within the subpopulations from one site.
EN
The work presents the results of studies on the diversity of weed communities in tuber crops as well as in winter and spring cereals under similar climatic and soil conditions. We examined overall species abundance in the groups analysed, the average species number per relevé, as well as weed cover of the study area. Additionally, species composition, number of individual species and their biomass were determined. Dominant species in each crop group were distinguished. Species diversity was determined based on the following ecological indices: th e Shannon-Wiener index of biodiversity H’ and Simpson’s index of dominance C. The indices were computed on the biomass and number-of-species basis. The objective of the work was to compare the structure and diversity of weed communities in the crops studied. The communities analysed differed in all the characteristics examined. Differences were found between biodiversity and dominance indices calculated for individual crop groups, but their significance depended on the method applied to calculate the indices.
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczących zróżnicowania zbiorowisk zachwaszczających uprawy okopowych, zbóż ozimych i jarych w zbliżonych warunkach klimatycznych i glebowych. Określono ogólne bogactwo gatunkowe w analizowanych grupach upraw, średnią liczbę gatunków w zdjęciu oraz pokrycie badanej powierzchni przez chwasty. Na powierzchni 1 m2 zbadano skład gatunkowy i liczebność poszczególnych gatunków oraz ich biomasę. Wyróżniono gatunki dominujące w poszczególnych uprawach. Różnorodność gatunkową określono przy użyciu wskaźników ekologicznych: indeksu bioróżnorodności Shannona-Wienera H’ i dominacji Simpsona C. Wskaźniki te liczono w oparciu o biomasę i liczebność poszczególnych gatunków. Celem pracy było porównanie struktury i różnorodności zbiorowisk zachwaszczających badane grupy upraw. Analizowane zbiorowiska różniły się pod względem wszystkich badanych cech. Stwierdzono różnice w grupie gatunków dominujących w zachwaszczeniu analizowanych grup upraw. Jedynie Setaria pumila, Viola arvensis i Matricaria maritima subsp. inodora miały duże pokrycie we wszystkich badanych uprawach. Najbardziej bogate florystycznie i najbardziej stabilne zbiorowiska notowano w zasiewach zbóż ozimych. Stwierdzono różnice wielkości wyliczonych wskaźników bioróżnorodności i dominacji dla badanych grup upraw, jednak ich istotność zależała od zastosowanej metody ich liczenia.
EN
A study of fallow lands in the Podlaski Przełom Bugu (Podlasie Bug River Gorge) mesoregion was conducted over the period 2001–2004 in 77 villages belonging to 20 municipalities located in the Bug River valley along the stretch of the river from Terespol to Małkinia Górna. The aim of this study was to carry out a survey of vascular plants in fallow lands and to perform their multifaceted analysis. The study investigated quantitative and qualitative changes taking place in fallow vegetation with the passage of time from the abandonment of purposeful cultivation. Plant patches in 1–2-year, 3–6-year, 7–10-year and more than 10-year fallows were studied. Vascular plants of fallow lands within the study area comprise 442 species. 3–6-year fallows were richest in species (355). With increasing fallow age, the number of species decreased to 205 species in fallows older than 10 years. Hemicryptophytes dominated in plant communities of fallow lands. Therophytes were the co-dominant biological type in the youngest fallows. Chamaephytes and geophytes in all fellow age groups accounted for about 5%. Among vascular plants of fallow lands, native species dominated and their percentage increased with increasing fallow age, while at the same time the proportion of archeophytes decreased. With the increasing age of fallows, the proportion of species characteristic of forest communities also increased, whereas the percentage of segetal species simultaneously decreased. With the passage of time from the abandonment of cultivation, one can observe the evolution of plant cover of fallow fields from segetal communities towards less synanthropic communities.
PL
Badania odłogów Podlaskiego Przełomu Bugu przeprowadzono w latach 2001–2004 w 77 miejscowościach należących do 20 gmin położonych w dolinie Bugu na odcinku rzeki od Terespola do Małkini Górnej. Celem badań była inwentaryzacja roślin naczyniowych terenów odłogowanych i ich wieloaspektowa analiza. Określono zmiany ilościowe i jakościowe zachodzące w roślinności odłogów z upływem czasu od zaprzestania celowych zabiegów uprawowych. Zbadano płaty roślinne odłogów 1–2 letnich, 3–6 letnich, 7–10 letnich i powyżej 10 letnich. Rośliny naczyniowe odłogów terenu badań liczą 442 gatunki. Najbogatsze w gatunki były odłogi 3–6 letnie (355 gatunków). Wraz z wiekiem odłogów liczebność gatunków malała do 205 gatunków na odłogach powyżej 10-letnich. W zbiorowiskach odłogów dominowały hemikryptofity. Na najmłodszych odłogach współdominującym typem biologicznym były terofity. Chamefity i geofity wszystkich grup wiekowych odłogów stanowiły około 5%. Wśród roślin naczyniowych odłogów dominowały gatunki rodzime, których udział wzrastał z wiekiem odłogów, jednocześnie zmniejszał się udział archeofitów. Wraz z wiekiem odłogów wzrasta także udział gatunków charakterystycznych dla zbiorowisk leśnych, równocześnie malał udział gatunków segetalnych. Wraz z upływem czasu od zaprzestania uprawy widoczne jest ewoluowanie szaty roślinnej odłogów od zbiorowisk segetalnych w kierunku zbiorowisk mniej zsynantropizowanych.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.