Mimo tego, że Zdzisław Radomski nie widnieje na liście polskich asów ani nie dowodził sławnymi jednostkami lotniczymi, jest postacią znaną i lubianą przez pasjonatów polskiego lotnictwa wojskowego. Wydaje się, że tajemnica jaka otaczała całego jego życie może fascynować. Przedwojenny rezerwista porzucił studia, by szkolić adeptów lotnictwa. Pilot myśliwski, który latając bojowo niecały miesiąc pojawił się na „Liście Bajana”1 i otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari. Przedsiębiorczy człowiek, którego Klub Orła Białego stał się polskim kawałkiem wojennego Londynu. Patriota, próbujący odbudowywać kraj po wojnie. Aresztowany, osądzony i skazany w komunistycznej Polsce. Walczący z komunizmem do końca, po okpieniu UB i amerykańskiego wywiadu. Słów kilka o Zdzisławie Radomskim, chociaż nie wszystkie.
This study is an attempt to present the beginnings of the operational activities of the Security Office (Urząd Bezpieczeństwa, UB) against Polish Air Force airmen returning to the country. In the period immediately after the end of World War II, almost ¼ of Polish Air Force soldiers returned to Poland, trying to make a new beginning in the country. At that time, the interest of the UB in the aviators was incidental, and the activities of the security service were part of general spying on returning emigrants. They were of regional character and were not coordinated by the Ministries of Public Security until June 1948, when the intelligence activity of Lieutenant Pilot Władysław Śliwiński was discovered. The final caesura of this study is the date of the implementation of new methods of conducting and documenting the operational activity against former Polish Air Force aviators.
RU
Данная работа является попыткой представить начало оперативной работы служб безопасности, направленной против возвращающихся в страну летчиков польских ВВС. Сразу после окончания Второй мировой войны в Польшу вернулась практически одна четверть солдат польских военно-воздушных сил, которые пытались здесь заново построить свою жизнь. В этот период интерес служб безопасности к летчикам был окказиональный и проявлялся при работе служб с возвращающимися иммигрантами. Этот интерес имел региональный характер и не был координируем Министерством общественной безопасности вплоть до июня 1948 года, когда была обнаружена разведывательная деятельность поручика военно-воздушных сил Владислава Сливинского. Конечным поворотным пунктом этого исследования является дата внедрения новых методов ведения и документирования деятельности служб безопасности в отношении летчиков бывших польских ВВС.
PL
Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia początków rozpracowania operacyjnego Urzędu Bezpieczeństwa skierowanego przeciwko powracającym do kraju lotnikom Polskich Sił Powietrznych. W okresie bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej do Polski wróciła niemal ¼ żołnierzy PSP, którzy próbowali w kraju układać sobie życie na nowo. W tym okresie zainteresowanie UB lotnikami było incydentalne i prowadzone przez bezpiekę przy okazji rozpracowania wracających imigrantów. Miało ono charakter regionalny i nie było koordynowane przez Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego aż do czerwca 1948 r., gdy odkryto działalność wywiadowczą por. pil. Władysława Śliwińskiego. Końcową cezurą niniejszego opracowania jest data wprowadzenia w życie nowych metod prowadzenia i dokumentowania rozpracowania lotników byłych Polskich Sił Powietrznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.