Praca prezentuje wyniki badań nad rozkładem molekuł CO2 podczas kontaktu z tytanianem strontu domieszkowanym chromem. Badania prowadzone w temperaturze 800°C wykazały, że wydziela się wtedy nowa faza Sr3Cr2O8, w której chrom występuje na wyższym stopniu utlenienia względem materiału wyjściowego. Na tym przykładzie omówiono metodykę pomiarów rozkładu CO2 na stałym podłożu z użyciem takich technik badawczych, jak termograwimetria, dyfrakcja rentgenowska i spektroskopia fotoelektronów. Szczególną uwagę poświęcono pomiarom dyfrakcyjnym z wykorzystaniem komory wysokotemperaturowej umożliwiającej pomiary w zadanym zakresie temperatury i kontrolowanej atmosferze.
EN
The manuscript presents the study of selected physicochemical changes in chromium-doped strontium titanate (SrTiO3:Cr) upon CO2 atmosphere. Investigations carried out at temperature 800°C showed that these conditions result in new phase formation (Sr3Cr2O8). The phase has chromium on higher oxidation state with respect to chromium in the starting material. This allows to conclude that CO2 molecules was decomposed in contact with the substrate. In this research following testing techniques were applied: Thermogravimetry Analysis, X-ray Diffraction and X-ray Photoelectron Spectroscopy. Based on the measurement results the test methodology of CO2 decomposition in contact with solid samples was discussed in the paper. Especially XRD measurement capabilities using a high-temperature chamber were highlighted.
Tytanian strontu jest intensywnie badanym tlenkiem ze względu na jego potencjalne zastosowanie w przemyśle elektronicznym. W praktycznym wykorzystaniu potrzebne są elektrody, odbierające sygnał niesiony przez materiał. Dlatego też istotne jest pytanie o stabilność warstw powierzchniowych tytanianu strontu, gdy nakładane są na niego warstwy metalu. W niniejszym artykule prezentowane są wyniki badań fotoemisyjnych (spektroskopia fotoelektronów wzbudzanych promieniowaniem rentgenowskim XPS) na złączach Pt/SrTiO3. Złącza zostały wykonane poprzez naniesienie platyny na monokryształy SrTiO3 przez naparowanie lub napylenie. Prezentowane rezultaty wskazują, że obie metody depozycji powodują zmiany chemiczne w obszarze przypowierzchniowym badanych kryształów i zmiany te są intensywniejsze w przypadku napylania niż naparowywania. Dodatkowo przedyskutowano problem obecności wiązań chemicznych pomiędzy platyną a substratem. Nie stwierdzono obecności wiązań chemicznych w przypadku złącza z naparowaną warstwą metalu, natomiast prawdopodobny jest udział wiązania metalicznego w złączu z napyloną elektrodą.
EN
SrTiO3 is intensively investigated material with respect to potential applications in modern electronics technology. In practically used devices metallic electrodes are needed to control the information carrying oxide material. Than one of the questions related with mentioned applications of SrTiO3 is its surface layers chemical stability during metal deposition. In this work we shows results of X-ray Photoelectron Spectroscopy (XPS) investigations of Pt/SrTiO3 interfaces. Interfaces were prepared using two methods of platinum deposition on SrTiO3 single crystal: thermal evaporation and sputtering. This studies indicates that both methods lead to chemical instability of the crystal surface, however the changes are more pronounced in the case of sputtering technique. Additionally the problem of chemical bonding between Pt and the substrate was discussed. No indication of chemical bonds was found for the junction with evaporated Pt layer but metallic bond along the system with sputtered electrode can not be excluded.