Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
100%
PL
Przy rozpatrywaniu zagadnień alternacji mamy zawsze do czynienia z reprezentacjami morfemów, poddanych specyficznym alternacjom o funkcjach językowych. W artykule niniejszym autor przypomina ze względów merytorycznych i metodologicznych znane dobrze w teorii alternacji pojęcie morfemu, przedstawia zwięźle jego rolę oraz niektóre problemy analizy alternacji ściśle powiązane ze strukturą morfemu. Morfem stanowi niejako centrum odniesienia dla opisu zjawisk alternacyjnych na gruncie morfologicznym.
PL
Celem artykułu jest próba skonfrontowania fonemów konsonantycznych języka niemieckiego i polskiego. Język niemiecki i polski, jak wynika z artykułu, różnią się nie tylko inwentarzem fonemów, lecz również zastosowaniem tych elementów dystynktywnych. Dlatego też badania porównawcze, odzwierciedlające charakterystyczne cechy i zróżnicowanie w przeprowadzonej analizie fonologicznej, są bardzo ważne dla fonologii poszczególnych języków i mogą okazać się pomocne w procesie nauczania języka niemieckiego.
3
100%
PL
Przedmiotem artykułu jest opis alternacji wokalicznych, występujących w języku niemieckim, określanych jako wynik metafonii (Umlaut) i służących do tworzenia i sygnalizowania liczby mnogiej wielu niemieckich rzeczowników. Ponieważ alternacje te odgrywają dużą rolę we fleksji języka niemieckiego, badanie ich jest w zupełności uzasadnione dla ustalenia pewnych prawidłowości ich użycia do celów morfologicznych.
PL
Artykuł niniejszy stanowi próbę klasyfikacji alternacji morfologicznych, zachodzących we fleksji języka niemieckiego i polskiego. Zaobserwowano, że zarówno język niemiecki, jak też i polski stosuje tylko takie typy alternacji, które sa w zgodzie z modelem fonologicznym danego języka. Funkcjonowanie złożonego systemu morfonologicznego w konfrontowanych językach można przedstawić za pomocy różnych typów alternacji, ponieważ klasyfikacja zjawisk alternасуjnych jest jednym z ważnych elementów opisu językowego. Wnioskiem wynikającym z przeprowadzonej analizy jest stwierdzenie autora, iż klasyfikacja typologiczna ma wartość naukową i zastosowanie w językach deskryptwnych oraz w badaniach porównawczych czy konfrontatywnych, gdzie typologia taka może być bardzo inspirująca.
PL
Celem artykułu jest szczegółowa analiza alternacji wokalicznych, zachodzących w obrębie fleksji niemieckiego czasownika. Alternacje te będące integralną częścią morfonologii czasownika służą tutaj w mniejszym lub w większym stopniu sygnalizowaniu kategorii i opozycji gramatycznych w kooperacji z innymi środkami i sygnałami językowymi, tworząc ważny dodatkowy element ułatwiający komunikację językową. Autor ukazuje całą złożoność problematyki morfonologicznej, uwarunkowanej strukturą badanego języka.
PL
Calem artykułu jest ogólna charakterystyka alternacji formotwórczych zarówno wokalicznych, jak i konsonantycznych, oraz alternacji z zerem zachodzących w języku niemieckim i polskim. Altemacje te służy w obu językach, a szczególnie w znacznie szerszym stopniu w języku polskim, sygnalizowaniu klas i kategorii gramatycznych. Autor ukazuje całą złożoność problematyki morfonologicznej uwarunkowany różnicami strukturalnymi badanych języków.
PL
Przedłożony artykuł jest próbą przedstawienia w postaci syntetycznej fonemów wokalicznych języka niemieckiego i polskiego w aspekcie konfrontatywnym. Zasadniczy cel artykułu, to porównanie systemów wokalicznych obu języków w ich strukturach fonologicznych, wyłonienie różnic i ewentualnych podobieństw. Autor stwierdza, że dokładna analiza fonologiczna, traktująca o różnicach w wokalizmie polskim i niemieckim, może mieć praktyczne zastosowanie i okazać się bardzo pomocna w nauczaniu języka niemieckiego.
8
Content available Vokalalternationen im Deutschen und Polnischen
100%
PL
Celem artykułu jest szczegółowa konfrontacja alternacji wokalicznych zachodzących w języku niemieckim i polskim. Alternacje te służą w obu językach, a szczególnie w znacznie szerszym stopniu w języku polskim sygnalizowaniu klas i kategorii gramatycznych. Autor ukazuje całą złożoność problematyki morfonologicznej, uwarunkowaną różnicami strukturalnymi badanych języków.
PL
Artykuł niniejszy jest poświęcony znaczeniu alternacji formotwórczej we współczesnym języku niemieckim i polskim. Alternacje w obrębie fleksji w obu językach odgrywają bardzo ważną rolę, będąc w wielu wypadkach samodzielnymi wskaźnikami opozycji morfologicznych lub - nawet pozbawione samodzielnej funkcji morfologicznej - towarzysząc w niektórych kontekstach morfemom fleksyjnym i słowotwórczym. Również zakres i stopień produktywności alternacji jest różny w analizowanych językach i zależy od tego, czy mamy do czynienia z fleksją imienną czy czasownikową.
10
Content available Zum Problem der Morphonologie
100%
PL
Artykuł podejmuje trudny i bardzo złożony problem morfonologii. Morfonologla, której zasady i zadania sformułował już Trubecki, a którą twórczo rozwijał strukturalizm zarówno na gruncie europejskim, jak i amerykańskim, zajmuje się m. in. teorią alternacji morfonologicznych spółgłoskowych i samogłoskowych, ich funkcją oraz zakresem ich użycia. Dlatego też szczególne znaczenie ma status morfonologii jako samodzielnej dyscypliny, wykorzystywanej w opisie morfologicznym i analizie słowotwórczej. stanowisko uczonych wobec tej kwestii, jak wynika z artykułu, nie zawsze było jednolite.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.